hoe moeilijk het ook was na de 2e, door een depressie van ruim een jaar, begint het toch weer te kriebelen, maar ben zo ontzettend bang weer door dat diepe dal te moeten....weet niet of dat trouwens per definitie weer komt opzetten dan? wie heeft de sprong gewaagd en kan mij vertellen hoe dat was?
hier is de sprong gewaagd, maar hier een PND na de 1e. de kraamtijd van de oudste was donkergrijs, die van de 2e een roze wolk die nooit meer weggegaan is! terwijl ik mijn hele zwangerschap me er erg veel zorgen om heb gemaakt, en er ook nog eens met mn hormonen (schildklier) gerommeld is! Ik ben inmiddels wel 'gerustgesteld' en besef me dat het bij een evt. 3e gewoon weer terug zou kunnen komen, maar ik durf het aan. ik denk dat het wel heel belangrijk is om je er goed op voor te bereiden dat het wel weer zou kúnnen gebeuren. ik heb er zowel met verloskundige als m'n man over gepraat, denk dat openheid erover erg belangrijk is en ook een goede verstandhouding met je huisarts, zodat er snel ingegrepen wordt mocht het toch mis gaan. maar wat ik vooral wil zeggen is natuurlijk, het hóeft niet weer te gebeuren! heb je de vorige keer een hele stressvolle zwangerschap gehad? dat schijnt het ook te kunnen triggeren, en ook een helse bevalling ik zou zelf vooral kijken naar wil je heel graag een 3e? want die PND hoef je niet weer te krijgen, en is natuurlijk niet blijvend. ondanks dat het natuurlijk loodzwaar is als ie weer voorbij zou komen...