Ons reislustige kind is haar mogelijkheden aan het verkennen om naar het buitenland te gaan. Ik ben heel benieuwd of er hier mensen ervaringen hebben met een kind die op reis ging. Hoe was het, waar moeten we op gaan letten? Hoe vond kind het en hoe was het voor jullie als ouder? Heel eerlijk hoeft een jaar Amerika van mij niet. Maar goed, dat is mijn moederhart die spreekt. Wie ben ik om een kind zn dromen af te nemen?
Geen ervaring, daar kan ik je dus niet mee helpen. Je schrijft "Heel eerlijk hoeft een jaar Amerika van mij niet. Maar goed, dat is mijn moederhart die spreekt. Wie ben ik om een kind zn dromen af te nemen?" Ik gok dat het om je 14-jarige gaat? Zal tegen die tijd 15 zijn? Als ouder vind ik persoonlijk wel dat ik een verantwoordelijkheid heb en een zorgplicht richting mijn kind. Je hoeft een droom niet direct af te kappen, maar zo jong zou hier dus niet oké zijn, wil ze dit later, dan wordt het een ander verhaal. Als jij er nu al zo tegenop ziet, wat is er dan mis mee om deze droom op een later moment uit te laten komen als ze wat ouder is? (Waarbij ik voor mezelf en mijn kinderen ook nog denk, niet alle dromen kunnen uitkomen, ik wou/wil ook wel eens wat ) Niet het antwoord waar je om vroeg, maar dus meer op jouw moederhart gevoel
Ja, leuk, maar ook spannend. In welk leerjaar zit ze nu en hoelang moet ze nog? Masterskip kan volgens mij ook voor twee maanden toch? Hier gaan er van school ook nog wel eens kinderen mee die daarna bijvoorbeeld een stuk daarover schrijven in de schoolkrant. Het klinkt echt leerzaam en leuk vind ik. Zoiets zou ik eerder kiezen of een uitwisselingsprogramma van een maand ofzo op die leeftijd, dan meteen een jaar naar Amerika o.i.d. Daar zou ik mijn kind nog te jong voor vinden. Zomer au pair ofzo is misschien ook leuk, maar ik denk dat je daar minstens 18 jaar voor moet zijn. Wat biedt school zelf?
Eerst maar eens zien hoe een uitwisseling bevalt. Neem aan dat ze dat wel op school heeft? Waarbij de VS mij vet leuk leek,bleek tijdens de 1e uitwisseling in europa al dat ik zover van huis in een gastgezin als puber toch wat minder vond Mijn reislustige nichtje heeft gekozen om na de middelbare school zelf te reizen. Jaar vrij genomen zeg maar. Ze heeft er zelf voor gewerkt: al t geld van de bijbaan opgespaard.
Hoe oud is ze? Ik wou dat vroeger ook, alles over gelezen, daarna zeg ik zomerkamp in Amerika maar mijn Engels was niet voldoende om aangenomen te worden. Uiteindelijk is mijn eerste reis een groepsreis Italië geweest met jongeren Daarna weer sparen. Met een vriendin naar Indonesië maar ook een groepsreis Vervolgens nog met haar 2 jaar later naar india en nepal in een groepsreis. Als je in een gastgezin komt kun je als nog weinig zien omdat je dan toch vaak in een dorp zit. Ben je nog veel "thuis". Vandaar dat het niet mijn voorkeur had. De groepsreis gaf ons veel structuur naast de vrijheid. Het vervoer was geregeld en ter plekke kon je bepalen of je alleen met zijn 2en of met een groepje op pad ging. Mijn ouders vonden dit al mega spannend. Ben ook tegen dingen aangelopen wat we niet in de email schreven om ze geen zorgen te laten maken. Overigens was ik geen type van de drank dus dat was een zorg minder voor ze.
Ze is van eind 2010 dus sowieso nog te jong voor nu, maar willen op tijd mee gaan kijken met wat zij allemaal wil. Op zich staan wij voor alles open, maar Amerika voor langere tijd heeft niet mijn voorkeur. Als ik haar dan kan sturen richting bv masterskip dan zou ik dat liever hebben. Maar ook daar zijn reizen snel vol en moet je je al op tijd oriënteren.
De dochter van @Athina heeft als ik me niet vergis dit jaar een reis met Masterskip gemaakt, misschien dat je bij haar naar wat tips/ervaringen kunt vragen?
Ik ga vandaag met Q naar de studiekeuzebeurs (omdat ze écht geen idee heeft welke richting ze op wil en welk profiel ze wil kiezen). Daar is ook een beurs voor studeren in het buitenland. Als je tijd hebt zou ik daar dan eens heen gaan.
Als je kind heel goed is in een sport, kan je in Amerika een beurs aanvragen. Dat hebben kinderen van collega’s gedaan en zie ik nu dichtbij ook gebeuren Ik zou sowieso wachten tot hij/ zij 18 is, zodat er meer mogelijkheden zijn.
Ik was zo'n tiener die een jaar naar het buitenland is geweest Als je vragen hebt mag je mij wel een pb sturen, ik denk graag mee.
Mijn zoon wil een volledige studie in de VS gaan doen. Wij zijn daarom dit weekend naar zo'n studie beurs voor studeren in het buitenland geweest, deze is in de jaarbeurs in Utrecht. Hier hebben we echt wel hele nuttige tips gekregen en ook gesproken met mensen die zelf een studie en of uitwisseling hebben gedaan. Dit was ook heel interessant. Aangezien mijn zoon nu in 3 vwo zit en zijn profiel moet gaan kiezen, kan hij nu dus heel gericht gaan kiezen. Geen idee hoe dat zit met een jaar in de VS, maar houd er rekening mee dat de kosten voor studeren in de VS echt belachelijk hoog zijn, de universiteit waar mijn zoon heen wil, kost $87.000 per jaar. Dus het is denk ook verstandig om uit te zoeken of je dochter een scholarship kan krijgen. Ik zou die beurs dus echt aanraden. Als moeder zijnde zou ik het natuurlijk wel super jammer vinden als mijn zoon voor een paar jaar naar het buitenland vertrekt, ik wil niet weten hoe erg ik hem ga missen. Maar voor hem zou het zo'n gave ervaring zijn, ontzettend leerzaam en je doet vrienden op voor het leven. Daarom zou ik hem nooit tegenhouden en alleen maar stimuleren om zijn dromen waar te maken.
Ik heb op mijn 16e een jaar high school in de Verenigde Staten gedaan en dat was zo'n gave ervaring. En ja, het was heel spannend en ik heb zeker heimwee gehad, maar daar ben ik over heen gekomen en sindsdien nooit meer last van gehad haha. Stuur maar een pb als je specifieke vragen hebt ofzo
Mijn dochter is inderdaad afgelopen jaar met Masterskip meegeweest. Ze heeft een jaar lang gespaard, acties opgezet etc om het geld bij elkaar te krijgen en ze van eind januari tot begin maart weggeweest. Afgezet vlakbij schiphol waar ze verzamelde en daarna vlogen ze met de groep met de docenten naar St Maarten. Daar gingen ze zeilen en eilandhoppen. Ze is meegevaren op de Wylde Swan. Ze heeft een geweldige tijd gehad. Ik vond het erg lastig - er was weinig contact mogelijk. Zij had amper tijd om ons te missen. School deed hier overigens in het begin wel moeilijk - die zagen het niet zo zitten - maar uiteindelijk is ze met prima cijfers overgegaan naar Havo 5. En ze is besmet geraakt met het zeilvirus. Dat zat er wel een beetje in - ze zit op waterscouting, maar verder zitten we niet altijd op het water ofzo - maar inmiddels is ze ook mee geweest met een korte zeilrace van harlingen naar schiermonnikoog én ze heeft zich op gegeven voor de Tall Ship races volgende zomer - waar ze 2 races meevaart (en 10 dagen en 8 dagen geloof ik) . Ze weet dus ook weer waar ze voor werkt... Maar ik vind het wel een aanrader Masterskip - maar ik vond het voor ons ook een pittig jaar en ik vond het belangrijk dat ze echt zelf haar geld bij elkaar spaarde (en sponsors zocht) - en dat is niet zo gemakkelijk. De jongste zou zoiets ook wel willen - maar het vergt echt wel veel motivatie van je puber om door te zetten en te werken voor je geld.