Hier zijn we ook al even flink aan het opvoeden. Die eerste jaren is herhaling-herhaling-herhaling het devies. Dame snapt hier al goed dat 'nee' betekent dat ze moet stoppen. Staat zelf ook al haar hoofd te schudden als wij ergens nee bij zeggen, of als ze iets doet wat niet mag. Ze is wel vlot en snapt dingen echt behoorlijk goed, dus daar moet je wel naar kijken bij je kind. Ik ken ook kids van een maand of 10-11 die dat allemaal nog niet zo snappen. Maar ook dan blijft gelden: herhalen-herhalen-herhalen Hier kiezen we wel wat we belangrijk vinden, anders ben je alleen maar nee aan het roepen de hele dag. Als de oudste geen zin heeft in samen spelen of dat dingen afgepakt worden, moet ze aan de eettafel spelen van ons, of op haar kamer. Als ze ervoor kiest om op de grond te spelen, ga ik niet de hele tijd d'r kleine zusje van 'r afplukken Bepaalde dingen zetten we tijdelijk even aan de kant: als ze de belangrijkste dingen goed geleerd heeft, kan dat weer terug op z'n plek en gaan we daar op focussen. Bij de oudste destijds ook zo gedaan en dat werkte prima
Precies t ene kind doet dat eerder dan het andere kind net zoals met alles het ene kidne t eerder doet dan het andere. Ik dacht al dat ik er naast zat ....ze begrijpt hier een heleboel wat dat betreft...
Ze snappen dat bij "nee" mama "boos" wordt maar wat het verder betekend begrijpen ze nog niet en ze zijn het ook zo weer vergeten, het is niet zo van "ik ga straks weer de laatjes opentrekken om mama te pesten"...het is gewoon een ontwikkeling/ontdekken van... Hier gaat ie nu bij slaan even de gang in en doe ik de deur weer open dan zegt ie "sorry mama", klinkt heel leuk maar echt begrijpen wat ie zegt doet ie volgens mij nog niet...hij zegt regelmatig tijdens het spelen "nee, niet gooien" of "nee, slaan is niet lief", zeg ik blijkbaar regelmatig Maar daar zijn wij voor, om het ze te leren begrijpen...en dat doe je oa door herhalen en consequent blijven en wat @Rozemarijke ook zegt, "choose your battle" want de hele dag "nee" roepen is voor niemand leuk
Mijn zoontje van bijna 10 maanden snapt heeeeeeeeeeel goed wat 'nee' betekend, maar kan er niet naar handelen. Daar is hij veel te jong voor. Hij zit graag aan het volumeknopje van de stereo, en kijkt naar me als hij daaraan wilt gaan zitten met een super ondeugende blik . Als ik hem er naar toe zie kruipen zeg ik al 'nee' en gaat íe een versnelling sneller . Hij weet het maar al te goed !!! Ik haal ém dan weg bij de stereo en leidt hem af met speelgoed oid. En tevens ook veel last van verlatingsangst, 24u liefst aan je benen hangen. Als ik bezig ben met de afwas of whatever dan zeg ik dat íe ff ergens anders moet hangen en leidt ém dan weer af. En dit gaat goed. Dè oplossing als je even je handen vrij wilt: loopstoeltje. Hij vindt dit prachtig en ik heb ff m'n handen vrij.
bedankt voor je reactie !, de loopstoel had ik idd vanochtend ontdekt dat ze zich daar wel even in kan vermaken. toen ik der broodje aan het smeren was. wat jij beschrijft zo is het hier dus ook ...ik probeer haar ook veel bij alles te betrekken omdat ze ook vrij nieuwsgierig is , ze wilt bijvoorbeeld kijken hoe er word gekookt , hoe ik aan het afwassen ben. ik zet haar nu met de afwas in der loopstoel naast me en dan zit ze dat allemaal ff goed te bekijken. hier kookt papa altijd, wij kijken dan samen vanachter het trap hekje (wij hebben een open keuken) hoe papa dat doet.
Hier begon ze met 6 maanden flink te kruipen en met 7 maanden trok ze zich overal op tot staan; we hebben alles baby-proof gemaakt (slotjes op kastjes etc) en verder idd herhalen, herhalen, herhalen! Op die leeftijd ook veeeel afleiden...
Ja pcies dat doe ik ook. Of even een keukenla open. Hij kan niet veel in zijn loopstoel doen, maar vindt dat bere interessant. Ik kan ondertussen koken of afwassen. Hij zit dan naast me in die la te snuffelen....dus iedereen blij .
Hier snapt ze sinds ze 9 mnd al heel goed wat nee, niet doen, afblijven is. Want zodra ik het zeg gaat ze huilen en krijgt ze een driftbui. Afleiden deed het eerst wel redelijk maar nu ? Ik denk dat ze ook alleen nee begrijpt op dat moment en niet een half uur later. Tijdens de zwangerschap en haar eerste maanden hebben wij gezegd niets dicht te doen en niets weg te halen. Nu hebben we op twee kastjes toch kinderbeveiliging gehaald en de schaal met kaarsen etc en snoeppot toch weg gehaald. 1,5 mnd lang heb ik haar uit die kastjes moeten halen afleiden etc etc. Als je dat de hele dag moet doen word je echt gek!
Ikdus, ik haal ook veel weg hoor!! M'n zoontje kan in 1 beweging iets van de tafel afpakken, zo snel dat ik het niet eens door heb!! Dus voor ik nee zeg heeft hij het al vast .
Wat hier ook ging werken op een gegeven moment is haar laten 'helpen', dus tijdens het koken haar een pannetje en lepel geven, tijdens het opvouwen van de was haar wat theedoeken geven... Dat soort dingen.
Weet je... ze denkt niet "ziet ze het" maar ...even kijken hoe leuk mama gaat reageren. Ze vinden het geweldig dat als zij iets doen, dat jij reageert. Of het gedrag in jouw ogen nou lief, schattig of stout is. Een kind van 10 mnd overziet geen daden en is in die zin dus niet op zoek naar grenzen Niet reageren wekt dus vaak het beste of in stilte. Gewoon het kaartje terug.stoppen en het kind afleiden. Alle andere reacties zijn leuk!!
Onze dochter begon rond die leeftijd ook met het leegtrekken van kastjes etc. Tien zijn we inderdaad ook begonnen met nee zeggen, en dat snapte ze heus wel. Dat ze haar gedrag er niet op aanpaste is wat anders Rond die tijd zat ze ook vaak met haar vinger tussen de la etc, dus we moesten haar toch wel goed in de gaten houden. Vaak hielp het beter om nee te zeggen en haar meteen weg te halen bij het kastje en bij speelgoed neer te zetten, of bij een plek waar ze zich wel kon optrekken zonder gevaar. Het inderdaad best intensief maar uiteindelijk wierp het eindeloos herhalen we zn vruchten af, de (open) boekenkast en kastjes en laatjes werden gewoon met rust gelaten. Met koken werden trouwens altijd standaard alle theedoeken etc uit het kastje getrokken, dat ruimden we later wel weer op. En ook dat ging weer voorbij. Het enige kastje dat ik op slot heb gedaan is dat met schoonmaakmiddelen etc, maar dat lijkt me niet meer dan logisch.
Met 10 mnd snapt een baby echt niet dat iets niet mag ( misschien handig om eea te lezen over de ontwikkeling van het bewustzijn). Zoals cygnet al uitlegde heeft een kind door dat ze reactie krijgen op het moment dat ze bepaalde dingen doen. Zij raakt iets aan, Mama zegt 'nee', handje weg, Mama zegt 'goed zo'. En dan opnieuw beginnen. Een heel leuk spelletje en lekkere aandacht. Kinderpsychologen adviseren ook om baby's en dreumesen niet op te voeden met 'nee' of 'niet'. Want van de zin: 'niet aan haren trekken' hoort een kind vooral 'haren trekken', en denkt ' leuk he, dat doe ik toch?' maar om te benoemen wat wenselijk gedrag is bijv 'loslaten'. Pas na een paar maanden ( met ruim 1) gaan ze begrijpen dat sommige dingen niet gewenst zijn, maar dat koppelen ze aan het persoon die het verbiedt. Dus: Mama zegt dat de la niet open mag. Dus: de la mag niet open als Mama er is. Pas later gaan ze begrijpen dat de la überhaupt niet open mag, en ook waarom niet.
Grappig dat je zegt positief benoemen, laat maar staan werkt beter dan niet aankomen. Dat leer je namelijk ook bij pedagogische en managementtrainingen want dat gaat een leven lang door. Het is nou eenmaal makkelijker om wel aan een groene schildpad te denken dan niet aan een roze olifant
Hier ook een kleine onderzoeker. Alles is interessant. De lades in de keuken waren heel leuk. Ik zeg geen nee, maar haal haar weg en zeg kijk, daar is jou speelgoed o.i.d. Ik denk dat ik dat drie weken heb gedaan en nu zit ze niet meer aan de lades. Ik probeer overal een positieve draai aan te geven. Dus als ze iets in haar mond stopt wat niet mag zeg ik, geef maar aan mama. (vindt ze een leuk spelletje) Ik heb een klein driftkikkertje en als ik iets afpak breekt de hel los, op deze manier ben ik het (meestal) voor.
Wat helder en goed uitgelegd Toch jammer dat cb's daar niet toe in staat zijn en dus verkeerde adviezen geven / een foutief beeld scheppen van de ontwikkeling van kinderen.