Hoi! Vorige week zijn we ouders geworden van een meisje met 35+1. Ze is opgenomen op een high care afdeling neonatologie. De eerste dagen gingen heel slecht, ze had problemen met haar ademhaling. Daar is ze nu helemaal bovenop en mag ze sparen voor een 'schone lijst' om ban de monitor af te gaan. Infuus is eraf. Alleen haar voedingen moet ze dus innenkrijgen per fles. Ik denk, gezien hoe goed ze het doet, dat ze komende week ergens naar huis mag. Maar dan zegt een verpleegkundige weer in een gesprek terloops dat je met prematuren altijd moet rekenen op de uitgerekende datum voordat ze naar huis mag. Stel ik nu te hoge verwachtingen? Duurt het voeden onder de knie krijgen zo lang? Ze heeft vandaag 5 van de 8 voedingen uit de fles gedronken (niet allemaal helemaal op) en zelfs een keer uit de borst! Ze zat op dag 8 alweer op haar geboortegewicht (6 pond). Ik wil ook weer niet te hoge verwachtingen hebben, maar ik word ook gek van de standaard opmerkingen van zh personeel. Heeftiemand daar ervaring mee? Dat ze niets kwijt willen over verwachtingen?
Allereerst: gefeliciteerd! Fijn dat ze het nu zo goed doet. N. is geboren met 36 weken, dus wel weer een stukje ouder. Na 9 dagen mocht ze naar huis. Ze had vooral veel moeite met het drinken van haar flesjes. Ze wilde niet wakker blijven om ze leegt e drinken dus duurde het erg lang voordat haar sonde eruit mocht. Ze viel hierdoor ook heel veel af. Verder deed ze het, op wat opstartprobleempjes na (dat ging na een paar dagen al veel beter, heel goed. N. kwam dus thuis met 37.2 weken.
Onze zoon is geboren ip precies 35 weken Op 18-3 en mocht 2-4 naar huis. Ook hier was het zijn drinkgedrag wat voor de problemen zorgde. Hij woog op zijn laagste gewicht 2070 gram..toen hij thuis kwam 2480. Denk dat je gewoon moet afwachten, onze zoon dronk in het begin ook redelijk tot hij wat gelig werd. Hij heeft toen nog een sonde gekregen en is daarna weer langzaam beter begonnen met drinken.
Maak je maar geen zorgen hoor, ze zeggen altijd dat je rekening moet houden dat je kindje rond de uitgerekende datum mee naar huis mag, maar in praktijk is het bij bijna alle kinderen eerder. Het is deels ook om teleurstelling te voorkomen, voor als jij het kindje hebt waarbij het wel gewoon tot die tijd duurt. Je kindje mag naar huis als het 't overgrote deel van de voedingen zelf kan drinken per 24 uur (ze spreken vaak een minimum intake af als ze zien dat een kindje bijna alles zelf drinkt, meestal mogen ze per 24 uur dan de hoeveelheid van één voeding resten), als het groeit en zich goed op temp kan houden. Sommige ziekenhuizen hanteren een minimum gewicht voor ontslag, maar veel ook niet. Maar daar hoef je je met 6 pond niet druk over te maken. Dus het zal vast niet lang meer duren!
Luc is geboren met 34+5 en mocht na 12 dagen naar huis. Hij heeft niet op de high care gelegen, kon goed zelf ademhalen. Hij heeft 3 dagen aan de monitor gelegen. Grootste problemen bij hem waren het op temperatuur houden. Drinken was moeizaam (telkens net niet slecht genoeg om een sonde te moeten) en hij heeft paar dagen op blauwe lamp gelegen ivm geel zien. Ze hebben tegen ons ook nooit een uitspraak gedaan wanneer hij naar huis zou mogen, om teleurstelling te voorkomen. Dat hij geel begon te zien zorgde toch weer voor een vertraging. Succes nog even, hopelijk mag ze snel mee!
gefeliciteerd! zoon was geboren bij 36weken 1 dag en heeft maar 2 dagen in de couveuse gelegen ivm lage temp, lage suiker, en slecht drinken. hij pakte het drinken zeer snel op. nog geen grote hoeveelheden maar het ging prima. dochter is geboren bij 38 weken, wel dysmatuur en heeft lang problemen gehad met drinken ze mocht wel na 5 dagen mee naar huis maar had achteraf liever gehad dat ze was gebleven in het zkh. hebben veel gedoe gehad met de flesjes en ze viel iedere keer meteen in slaap dus we deden over een flesje van 20 ml bijna 1 uur!! resultaat was dus ook dat ze flink afviel. hebben haar dus 10 voedingen per dag aan moeten bieden zodat er maar iets binnen kwam.
Hier met 34 weken geboren en het duurde hier vooral lang voordat hij van de monitor af mocht, telkens weer een dip en werd te teller weer op nul gezet. Uiteindelijk heeft hij een maand in het ziekenhuis gelegen.
Bedankt voor de reacties! Ik begrijp dat er dus niets over te zeggen valt. Ik hoop dat het snel gaat want ik wil haar zo graag mee naar huis, maar biet voordat ze sterk genoeg is. Vandaag mocht ze van de monitor af! Dus behalve de voeding is alles nu helemaal goed , we zijn zo trots op haar!
Pff even een frustratie bericht. Ik word echt gek van hoe verpleegkundigen zo verschillend kunnen reageren. Dit weekend hadden we telkens sochtends een super aardige en assertieve vrouw, die zorgde dat onze dochter goed wakker was voor voedingen, en die gewoon vrolijk en optimistisch was. Maar nu al een paar avonden savonds een vrouw die heel medelijdend over komt. Elke keer weer ons erop wijzen dat het nog heel lang kan duren en dat we evt ook sondevoeding kunnen leren geven en dat het toch zo zwaar voor ons moet zijn allemaal etc etc. Super irritant! Want na de ochtend ben ik telkens optimistisch en vrolijk en dan als ik savonds wegga zakt de moed me weer in de schoenen. Ik heb niks aan medelijden en ik hoef het ook niet, laat mij lekker denk ik dan. Ook telkens de opmerking van ja je bent welkraamvrouw, alsof dat de situatie veranderd. Ik schik ook van zulke mensen omdat ze dan het laten overkomen alsof het heel slecht ging met onze kleine meid, terwijl het nu echt super gaat met haar. Herkennen jullie dit achtbaan gevoel? Dan weer positief en dan weer pessimistisch?
Ja herkenbaar hoor! Bij ons hoorde ik dan vaak dat ze s nachts zo goed gedronken had en bij mij dronk ze dan maar de helft, werd ik erg onzeker door en wilde zo graag dat ze thuis kwam.. Onze dochter is bij 33.5 geboren en mocht na 17 dagen naar huis. Ik vond sowieso al het verschillende personeel lastig.. Nou sterkte! Per dag bekijken, soms kan het zo maar snel gaan, vertrouw op je kindje!
Hier dame met precies 36 weken geboren. Ze had een prima start, gewicht 3050, meteen bij mij,geen couveuse. Na 3 dagen mochten we naar huis! Ik realiseer me wat een geluk dat is geweest als ik jouw verhaal lees... Maar het gaat goed komen hoor! Ze hebben gewoon wat tijd nodig om hun draai te vinden.Tijd die eigenlijk nog in onze buik had moeten zijn. Wat betreft de borstvoeding, dochter had moeite met aanhappen,dat had ze nog niet onder de knie. Maar gelukkig heeft dat geen haast. De lactatiekundige heeft ons begeleid (echt ONmisbaar als je zo'n kleintje aan de borst wil krijgen!). Je dochter ligt nu nog in het ziekenhuis, wat je het beste kunt doen is snel contact opnemen met de LK aldaar. De verpleegkundigen willen dat jouw kindje zo snel mogelijk genoeg uit de fles drinkt.Dan mag ze naar huis. Dus aan bv geven en hoe je dat aanpakt met een prematuur,(toch best handig om te weten voor als je er thuis alleen voor staat) daar zal je daar weinig aan hebben. Daarbij heb je dus de begeleiding van een LK nodig. Hoe deden wij het: Eerst aanleggen, nakolven en dit via fingerfeeding geven. Na ruim 4 weken was ze volledig aan de borst.Wel met tepelhoedje,dat was wat makkelijker voor haar. 1 maand later was het een dikke dikkie dik! Succes en hopelijk snel naar huis en fijn samen!
Wat Zoe 123 zegt over de LK klopt wat mij betreft helemaal. Als je heel graag bv wil geven, moet je daar zelf hard voor werken en hulp van een LK inschakelen. Ik heb niet voldoende begeleiding gehad en D. (geboren bij 26w) mocht weliswaar naar huis met 34.5 maar heeft nooit aan de borst leren drinken. Ik had er achteraf veel voor over gehad om hem wel aan de borst te krijgen, ook al had dat betekend dat D. nog een paar weken langer in het ziekenhuis had moeten blijven. Ik was gewoonweg niet op de hoogte van de mogelijkheden. succes en hopelijk mogen jullie gauw naar huis!
Niks van aantrekken hoor! Lekker van je af laten glijden! Zo te horen gaat het echt hartstikke goed met jullie kleintje Gewoon objectief alles op een rijtje zetten: Ze komt goed aan, ze ligt lekker in een wieg, heeft geen monitor meer en drinkt steeds beter. Hartstikke goed toch?!
allereerst van harte gefeliciteerd!! absoluut herkenbaar, zoveel verpleegkundigen ook zoveel manieren van aanpakken en meningen daar zul je zelf goed bij je eigen basis en vertrouwen moeten blijven maar da's heel lastig in het ziekenhuisregime. ik heb het 2x meegemaakt moet wel zeggen dat toen onze oudste is geboren de lactatiekundige een opmerking gaf die ik niet meer ben vergeten; "hij hoort er eigenlijk nog niet te zijn dus hoeft ie sommige dingen ook nog niet te kunnen en mag hij dus alles op zijn eigen tempo doen!" daar heb ik me erg aan vastgehouden en uiteindelijk is onze zoon na 2 weken naar huis gekomen en onze dochter na 1,5 week. en je moet ze nu eens zien!!
Bedankt voor de steun allemaal! Ze drinkt steeds iets meer, hopelijk duurt het niet lang meer. Morgen een gesprek met een mwd'er, ik ga dat achtbaan gevoel ook wel even met hem bespreken.
Goed! Ze mag naar huis . Pffff ik ben blij dat we deze fase nu achter ons kunnen laten en kunnen gaan genieten van haar thuis!
Lees nu mee wat fijn dat ze naar huis mag! Ik heb ook geen motiverende verpleegkundigen gehad in het ziekenhuis. Eentje durfde zelfs te vragen wanneer ik eens dacht aan stoppen. Terwijl ik al 4 weken intensief kolfde en we volop aan het oefenen waren met drinken. Ik was daardoor echt even uit het veld geslagen! Na al die weken zou een compliment meer op zijn plaats zijn geweest.....