Pff, ik voel me nog akelig en moet even mijn gevoel van me afschrijven. Voel me gewoon een slechte mama . Mijn meisje is zo lekker beweegelijk en rolt al lekker op de buik, ze kon nog niet makkelijk terug rollen maar nu ineens wel. Vanmorgen lag ze lekker in het grote bed, en lekker rollebollen en dikke pret. Ik zou met haar gaan knuffelzwemmen, en moest nog even wat kleertjes uit haar kast halen. Ik heb haar echt bewust in het midden van ons bed gelegd en ben naar de kasts gelopen. Met dat ik de kast open hoor ik wat vallen............. , schrik me rot ineens. Hoe ze het gedaan heeft vraag ik me nog af, ze is zooo beweegelijk geweest blijkbaar, dat ze naast het bed ik gerold. Ik was zooooo boos op mezelf. Jakkes, ik had beter moeten weten. Maar was er gewoon niet op bedacht dat ze in 1 tel naast het bed kon liggen. Huilen en huilen.....!! Maar na 10 minuten viel ze in mijn armen in slaap, en heb haar lekker weer in bed gelegd! Haar eigen bedje! Toen ze uur later wakker was meteen lachen en pret maken. Zij heeft nergens last van gelukkig, maar ik voel me nog afschuwelijk over dit ongelukje. Dit gebeurd me dus echt nooit meer!!!!!!!!!!
Pff dat is schrikken hé?? Hetzelfde is mij ook 2 keer gebeurd (laatste keer was vandaag) en tsjeeee wat voel je jezelf schuldig hé?? Gelukkig heeft ze er niks aan over gehouden... enne, je bent écht geen slechte mama hoor
Je moet je niet schuldig voelen hoor. Denk dat dit heel veel moeders overkomt. 1 van mijn jongens viel een paar maanden terug ook van de bank. En mijn andere jongen rolde ook zomaar van het bed. Ging ook zo snel allemaal. Zat er gewoon naast maar het gebeurde snel. Niet schuldig voelen hoor, gelukkig heeft je kindje er niks aan over gehouden
Nee, maar het idee dat ze pijn heeft gehad. Ik weet dat je met kinderen niet alles kunt voorkomen, maar ik had gewoon kunnen weten dat even snel iets pakken niet kan . Ik heb er wel iets van geleerd. Ach, en dat ze zo huilde, zij schrok natuurlijk zelf ook. Dus zal wel meer schrik zijn geweest ook. Nee, ze heeft niets gelukkig. Vanavond nog even over haar achterhoofdje gevoeld en rugje of ze ook zou huilen of reageren. Maar ze lacht de hele middag dus als ze pijn heeft zou ze dat wel aangegeven hebben.
Dat is mij ook overkomen. Was was aan het opvouwen en Lena lag op bed. Ze kon net omdraaien, van haar buik naar haar rug. Ze lag bijna midden op bed, ik was even bezig in haar kamer en ik hoor *kletter* en ja hoor, daar lag mijn meisje op de grond. Ik had ook geen idee hoe ze het geflikt had, ze kon niet eens zo ver rollen! Ik voelde me ook echt een stom wijf! Maar je kan het niet altijd voor zijn en het was toch ook totaal niet te verwachten dat ze van het bed zou rollen! Je kan niet altijd alles voor zijn en je kan jezelf niet altijd alles kwalijk nemen, je kon toch ook niet bedenken dat zij van het bed af zou rollen? Als je nu drie maanden verder was zou het misschien niet zo slim zijn, maar met drie maanden.... Gelukkig heeft je meisje niks! Niet te veel over in zitten hoor En nog een voordeel, hierdoor ben je wel meteen veel alerter! Je wordt weer even op scherp gezet, dat is ook wel eens handig!
Je hoeft je niet schuldig te voelen hoor, jij kan niet weten wanneer ze gaat "door"draaien nu is het dus wel oppassen geblazen voortaan Mijn zoon is afgelopen week van de bank afgekukeld, hij is zo aan het bankklimmen tegenwoordig terwijl dit niet mag van mij. Afgelopen week stond hij weer gek te doen op de bank en ik was in de keuken bezig en inene was het Boem vanuit de woonkamer... en daar lag hij op de grond. En het gekke was er kwamen geen tranen, hij keek eens raar en speelde daarna weer door
Helaas gebeurt bijna iedereen dit wel een keer. Hier ook hoor. En het is daarna op andere plekken ook nog wel eens gebeurd.
dit gebeurt inderdaad bijna iedereen wel een keer hoor, maak je niet druk, het feit dat je je er nu schuldig over voelt zegt al hoeveel je van je kindje houdt!
Oh ik weet precies hoe je je voelt, het is mij ook overkomen, alleen erger nog, hij viel van de commode . Ik gooide met een hand de luier in de emmer en met ander had ik mijn hand voor hem maar hij rolde er zo langs, boem, op de grond. Niks aan de hand gelukkig maar oh, wat heb ik me slecht gevoeld! En dit gebeurt me noooooit meer!
oh meid,ik heb datg ook gehad,ik had hem op bed gelegd en topen opeens boem! krijsen! oh ik heb staan huilen joh! ach dat is dan de eerste keer dat ze vallen,zal nog wel veeeel vaker gebeuren
Ik ben een vreselijk klunzige moeder... hier is hij ook al eens van het bed gerold, en ik had hem een keer in een stoeibui boven mijn hoofd getild en wilde zo met hem door de deuropening lopen, maar was even vergeten dat er nog een raampje boven de deur zit... Ach ja... hij leeft nog En het overkomt vrijwel elke ouder...ook wij zijn maar mensen. Maar je schrikt je inderdaad wel te pletter op zo'n moment.