even dat dik gedrukte.... EN BEDANKT! ik werk dan ook onder mijn niveau (opleiding dierverzorging en zit in de schoonmaak) maar dit SLAAT werkelijk nergens op! Alleen als je het niet naar je zin hebt dan kan het veel energie kosten(maar dat kan ook als je wel op je niveau werkt!! ), maar als je het naar je zin hebt ook al is je baan onder je niveau dan is dit niet waar! ik vind deze woorden van jou zeer denigrerend! verder wel eens dat ts niet snel in de slachtofferrol moet schieten. Maar lezen jullie haar teksten wel goed? Haar man WIL dat zij een goede baan heeft en veel geld verdient zodat HIJ zijn droom kan waarmaken van vrijstaand huis meerdere vakanties etc! Pardon maar dan mag hij toch echt zelf een betere baan gaan zoeken. Doordat zij niet haar studie verder heeft kunnen doen/werk als advocaat heeft doordat ze kindjes heeft gekregen kan hij dus niet ZIJN droom waarmaken.. In mijn ogen is je eigen droom waarmaken er zelf voor werken/vechten/knokken what ever.. En niet jouw partner daar verantwoordelijk voor stellen.. Tja hier zou ik t ook lekker vinden als ik een baan in de dierverzoriging had ipv schoonmaak. Of liever nog ook tbm, helaas hier ook een vent die niet wil dat ik thuis blijf.. MAar we kunnen finacieel ook eventjes niet anders (alhoewel mijn loon vooral naar de opvang gaat) Maar no way dat mijn vent gaat eisen dat ik volledig ga werken, plus kind en huishouden doen plus studie.. dan kan hij wel opdonderen..
Maar iedereen trekt de conclusie dat ze het financieel zwaar hebben...dat zegt ts nergens, ze zeg dat ze rondkomen zonder veel luxe. Ik denk dat man van ts zijn toekomstbeeld een beetje te rooskleurig zag met een rechtenstudente en dat het hem nu vies tegenvalt dat ze lievrr tbm is.
Ze hebben het financieel niet zwaar! Dat geeft TS nergens aan. Mijn vriend zou dan nog liever drie krantenwijken erbij lopen dan mij naast het werk thuis ook nog 5 avonden in een callcenter te laten werken. In een relatie kijk je namelijk naar wat je kunt doen om de ander (naast jezelf) gelukkig te maken.
Ik blijf alles maar herhalen haha. We hebben het financieel niet zwaar en het gaat mij absoluut niet om het feit dat hij graag wil dat ik werk. Het gaat er alleen maar om hoe hij mij behandeld. Werk vinden als jurist zit er helaas niet in zonder ervaring, geen oppas voor mijn jongste (moeder is ziek), dan maar avondwerk gezocht zodat man mij niet meer het gevoel geeft dat ik een luie donder ben. Heb ik dus gevonden bij een callcenter maar oooo wat was ik gisteravond kapot. Ik heb me van 7.00 in de ochtend tot 22.00 in de avond rotgewerkt. Ik was blij toen ik dit werk had gevonden, want dan kan hij ten minste ophouden met zeuren. Maar gelijk wat hij als eerste deed was in mijn contract bladeren. Ooo je verdient maar 10 euro per uur, bel ze maar gleijk op want dit is weinig. En volgende week ga je maar naar Amsterdam om even te regelen met een studieadviseur dat je nog een master wil doen en dan ga je maar stages volgen. Laat me dan even bijkomen, even wat eten in ieder geval want ook dat had ik nog niet gedaan tot die tijd. Ik kon niet meer, ik kreeg gewoon een paniekaanval van zijn opmerking Dit kan toch neit verder zo. Ik wil absoluut geen slachtoffertje spelen, maar voel me nu toch echt een slachtoffer als ik eerlijk moet zijn
Ze komen rond zegt ze zonder veel luxe ja! Maar haar man wil iets meer luxe dan dat ze nu hebben en dat kan hij alleen niet voor elkaar krijgen... TS is tevreden met de situatie, maar haar man niet... Heel eerlijk? Mijn man zou ik gefrustreerd zijn als we niet zonder geldtellen, gezellig eens een avond naar de bios kunnen gaan en ons popcorn en cola kunnen bestellen. Soms gaat het niet eens om grote dingen...
Mijn schoonzusje is afgestudeerd in master rechten. Zij kon geen baan krijgen vanwege gebrek aan ervaring. Nu loopt ze stage. Je kunt dus wel na de studie stage lopen hoor Succes!
Ik krijg helemaal de kriebels van dat stukje over je contract/uurloon. Jeetje.. Dat is echt niet normaal. Natuurlijk had ik ook liever een vrijstaand huisje met een paar mooie auto's.. Maar nog liever heb ik een gezin met kinderen die gelukkig zijn. Dat zou toch iedereen moeten vinden, zeker degene die al kinderen hebben.
Echt?? Ik weet dat het wel kan maar dan moet je echt wel veel geluk hebben. Ik heb bij zoveel kantoren gesolliciteerd en enkel wat ik als antwoord kreeg was dat ze niets voor me kunnen doen want ik heb mijn studie afgerond. Ik ga er zeker nog wel achteraan hoor binnenkort wanneer ik voor mezelf duidelijk heb gemaakt wat ik met deze relatie wil.
Mijn schoonzusje heeft ook zeker geluk gehad! Neem je tijd ! Ik wou je alleen even bemoedigen met het feit dat het dus wel mogelijk is. Succes nogmaals!
TS, eerst zeg je dat jullie net aan rondkomen iedere maand en nu zeg je dat jullie het niet financieel zwaar hebben Wat is het nou? Ik denk dat de meeste mensen graag eens iets extra's willen. bijv. een keer niet iedere cent om hoeven draaien, een keer een dagje/avondje uit gaan, enz. Daarvoor is het fijn als er wat extra inkomsten zijn... in dat opzicht zou ik je man heel goed snappen. Het is ook goed voor je huwelijk/relatie als je af en toe iets leuks doet samen. Over dat hij eist dat je verder gaat leren... Kan je hem niet duidelijk maken dat je dat ECHT NIET van plan bent? Dat je nu werk gevonden hebt moet hij eerst maar eens zien te waarderen. In dit topic weet je het allemaal heel goed te vertellen, maar waarom vertel je het je man niet. Jij hebt ook recht van spreken in jullie relatie! Geef je hem wel eens tegengas?
Je schrijft dat je geen geld hebt voor een gastouder. Maar als je fulltime gaat werken toch wel? Heb je geld voor opvang, je hebt meer inkomen en je geeft je man niet het idee dat hij werkt voor Jan L*l. Hij wil wél meer luxe, daar hebben jullie het voor de kinderen kwamen toch wel eens over gehad, hoe je je leven voor je ziet? Als je alles op 1 dag doet wordt het veel ja. huishouden, kind opvoeden en werken in de avond. Maar als je overdag werkt heb je de zorg van je kleine niet want die is bij de gastouder. Hoef je ook geen studie meer te doen, want je verdient al meer door niet meer parttime te werken.
Tja. Ik weet niet wat ik nu van je verhaal moet geloven. Ik kan me iig voorstellen dat als jullie net rondkomen en dus geen geld hebben voor een filmpje of een keer uit eten dat je man daar gefrustreerd van raakt. Hij werkt zich kapot en heeft geen cent om uit te geven. Dat hij je op een verkeerde manier stimuleert dat is zo. Maar dat jij callcenter werkt bent gaan doen ipv iets op je niveau daar heb JIJ zelf voor gekozen.... Je kunt altijd iets voor jezelf beginnen, daar kun je ook ervaring mee opdoen hoor
Hij werkt van 8 tot 16.00 uur en voor zijn werk is hij veel onderweg. Waarom doet hij niet een studie erbij in de avonduren en probeert hij zelf niet zijn dromen waar te maken? Dat kan ook hoor Ik ben gelukkig zo, we komen net rond ja, maar we kunnen genoeg leuke dingen doen voor de kinderen en voor ons zelf. Maar dat laatste hoeft de laatste maanden niet eens meer, want het is helemaal niet meer leuk tussen ons. Ik heb voor morgen een afspraak kunnen maken bij de maatschappelijk werker en dan zie ik wel hoe dit verder gaat.
Ehm ja. Hij werkt toch al 5 jaar, terwijl jij al die jaren thuiszit met je kids? Ik bedoel wel ff reeel blijven. Hij zorgt financieel toch voor jullie???? Ik vind echt dat jij ook wel iets kunt bijdragen.
Als jullie samen nou wél eens wat leuks gaan doen, dan word het misschien toch eens gezelliger? Als wij hier elke dag op de bank zitten word het ook saai..
Lezen jullie wel goed hoe hij haar behandeld??? kijk jullie kunnen je inleven in hem, mar het geeft hem toch niet het recht om iemand zo te behandelen.... je kunt elkaar nou eenmaal nooit dwingen iets te doen. Je kunt alleen maar praten, zeggen wat je denkt.... als mijn man me steeds zo kleineerde was een gezellig avondje uit ook niet de oplossing hoor.... wilde ik niet eens denk ik.
Ik zit zelf in de WW, dus ik weet dat het lastig is. Maar serieus: werk op een call-center? Daarmee laat je aan toekomstige werkgevers zien dat je jezelf totaal niet serieus neemt, dus waarom zouden zij dat wel doen? Dan kun je veel beter vrijwilligerswerk gaan doen in je eigen richting. En ik denk dat als je een beetje creatief denkt, er echt een hoop mogelijkheden zijn waar je aan zou kunnen werken. Niet dat je dan maar direct werk hebt, maar er is toch heus een hoop waarbij je aan kunt haken vanuit je rechtenstudie, waarmee je je carriere echt wel een boost kunt geven. Ik heb werken gecombineerd met een huilbaby die nauwelijks sliep, dus die combi kan echt. Sterker nog: juist buiten de deur kunnen zijn en de zorg even aan een ander overlaten, is dan ook opladen voor jezelf. Dat je kinderen dus reden zijn om niet te kunnen werken, is gewoon niet waar. En als de communicatie in je huwelijk de kern van het probleem is: dan zou ik daar dus eerst aan gaan werken. Samen met een professional, want dat gaat je op eigen kracht niet lukken. Scheiden voordat je dat geprobeerd hebt, vind ik naar je kinderen toe echt niet kunnen. Je ontneemt ze dan de mogelijkheid om met beide ouders in 1 huishouden op te groeien en dat is wel zo'n ongelovelijk ingrijpend iets dat je alles geprobeerd moet hebben voordat je ze dat ontneemt.
Haar man moet ook danig met zichzelf aan de slag. Dat ontkent volgens mij niemand. Maar volgens mij zijn er in dit huwelijk twee die elkaar ergens toe proberen te dwingen. Hij probeert haar te dwingen te gaan werken. Zij dwingt hem te accepteren dat ze dat niet gaat doen. Ze zetten BEIDEN de hakken in het zand. Waar er twee vechten, heeft er zelden maar eentje de schuld.... Dan kan het goed zijn dat de een er zeer onsympathiek van af komt en de ander een hoop medelijden oproept, maar de oplossing is toch echt meestal dat beiden iets moeten veranderen...
Ik denk dat jij en je man allebei andere verwachtingen van elkaar hebben...probeer een middenweg te zoeken, of een oplossing waar jullie je allebei in kunnen vinden. Ik denk dat je man enorm gefrustreerd is. Maar ik zou mijn huwelijk daarvoor niet opgeven hoor.