Zoals de titel al zegt, als mijn dochter voor straf op haar kamer zit dan gooit ze al haar zware speelgoed tegen de deur aan.. Ze heeft het zelfs wel eens geprobeerd om haar fiets tegen de deur aan te smijten.. Hier gaat ze mee door totdat ze weer van haar kamer af mag.. Ik vraag me nu af, laten jullie dit toe met de gedachten dat ze haar woede op haar kamer mag uiten hoe ze wilt (uitrazen op haar eigen manier..) of accepteren jullie dit niet? Meestal pak ik de dingen dan af maar ze blijft continue nieuw speelgoed zoeken en smijten..
Ik zou haar kamer compleet leeg maken. Is ze nou helemaal betoeterd... Als je er zo mee omgaat, dan heb je dus even geen spullen of speelgoed.
Nee, spullen bewust kapot maken staan wij niet toe. Ff woest op de vloer stampen ofzo, prima maar we gaan niet gooien. Als ze zou gooien dan idd spullen afpakken en geen speelgoed op kamer of in de gang zetten zodat ze niets kan gooien. Hier stampt ze soms ook wel eens tegen de deur, dit wordt ook niet toegestaan
Ik zou denk alles waar ze mee gooit in een doos stoppen en voor een week weg zetten of zo. Gooien met de spullen zou ik iig niet accepteren. Als je denkt dat ze het nodig heeft om te gooien, zou ik een paar dingen afspreken waar ze zich wel op mag afreageren...en kussen of een paar knuffels of zo.
Mijn moeder had vroeger de regel, dat je je eigen spullen sloopt is jouw probleem maar kom daarna niet zeuren dat alles kapot is en van onze spullen blijf je af. Er zullen mensen zijn die dit heel raar vinden maar mijn broertje had echt heel erge driftbuien en om 20x per dag die confrontatie aan te gaan daar had ze geen zin meer in.
Mijn kind doet dat ook. Ik zeg hem dan dat hij wanneer hij afgekoeld is het zelf weer mag opruimen en dat doet hij dan ook. Tegenwoordig zeg ik hem al bij voorbaat dat als hij alles gooit hij het Zelf mag opruimen en is het kapot krijgt hij geen nieuwe. Dit helpt hier want dan doet hij het niet.
Straks gooit ze een gat in de deur.. das ook een dure grap! Ik zou met haar praten wanneer ze rustig is en een afspraak maken dat als ze weer boos is en gooit met spullen je die spullen afpakt en dat ze die een week niet terugkrijgt. Dan weet ze welke consequentie er tegenover staat. Dat afpakken in een woedebui lijkt me minder slim. Verder zou ik met haar bespreken wat ze wel mag doen als ze boos is. Hoewel ze natuurlijk nog erg jong is, begrijpt ze het vast goed. Verder zelf rustig blijven. Als jullie ook erg schreeuwen wanneer ze een woedeaanval heeft dan versterkt dat elkaar alleen maar.
Duidelijke regels stellen - kapot speelgoed wordt niet vervangen - zelf alles opruimen - eventuele schade aan de deur wordt van je spaargeld afgehaald (ligt natuurlijk wel een beetje aan de leeftijd van je kind) En een alternatief aanbieden, hier was een trommel een groot succes, daarop kon de boos worden weggetrommeld.
Ik zou haar juist leren om haar emoties op een juiste manier te uiten. Geweld gebruiken Om woede te uiten is niet iets wat je je kind mee wilt geven, toch?
Ik zou haar vragen wat haar zo boos maakt...voor straf afgezonderd worden op je kamer is natuurlijk voor niemand leuk. Misschien een straf bedenken die minder afwijzend is?? En haar leren wat mag als je boos bent en wat niet...en dat boos zijn gewoon mag.
Dankjullie wel dames! Heb zeker wat aan de antwoorden en zal alles proberen om te zien wat het beste werkt. Eigenlijk gaat het altijd om hetzelfde. Ze zeurt voor snoep, mcdonals, ijs etc en als ik dan nee zeg dan word ze boos en gaat ze zeuren en huilen. Ik geef haar dan de keus dat ze of normaal kan doen of naar haar kamer mag vertrekken. Ze stopt alleen noooooooooit waardoor ik wel moet doen wat ik heb gezegd en dus zet ik haar op haar kamer. Altijd als we het weer uitgepraat hebben en ze mag van haar kamer af is het eerste waar ze weer om vraagt snoep, ijs, etc. Word er echt radeloos van... Als dit het niet is dan is het altijd weer wat anders, ze is 9 van de 10x alleen maar negatief bezig. Praten doen we wel en ze kan steeds beter praten maar ze kan zich nog niet uitdrukken zoals andere kinderen van haar leeftijd kunnen. Ze loopt wel achter met praten in vergelijking met haar leeftijdsgenoten, dat maakt het voor haar en voor mij vaak extra Moeilijk
Ze word echt boos omdat ze dus iets wilt en niet mag. En ze krijgt echt wel elke dag wat lekkers (zelfs meerdere keren per dag) maar dan moet ze zich wel gedragen en ik bepaal wanneer ze iets mag en dat kan ze dus niet hebben
Vervelend maar ik zou denk het lekkers even schrappen als zij dit soort gedrag vertoont. Hier zou dat echt niet geaccepteerd worden en ik zou ze dan ''straffen'' door geen lekkers meer te geven daar zeurt ze om.
Als zeuren om iets lekkers vaak de aanleiding is dan zou ik daar meteen een stokje voor steken..helemaal niks meer. Zeurt ze dan midden op de dag om mc donalds en als ze dat niet krijgt wordt ze boos?
Ik reageer zo op jouw vraag, maar eerst hierop. Je kunt met je dochter een soort dagplanning knutselen. Daarop plak je met stickers of zelfgemaakte plaatjes wanneer ze een snoepje krijgt. Je zou in plaats van zeggen dat ze 'normaal' moet doen, kunnen vertellen wat jij onder normaal gedrag verstaat. Benoem haar emoties. Daar heeft ze recht op. Iets als: "Ik begrijp dat je een snoepje wilt, maar dat krijg je nu niet. Ik wil graag dat je gaat spelen."
Ik sta het niet toe nee, maar toch doet mijn zoon het wel. Gooien met speelgoed, vooral tegen de (woonkamer)deur als we hem op de gang zetten. Er tegenaan trappen en bonken. Mijn man maakt er dan korte metten mee. Of naar zn kamer en als hij het daar nog doet gaan we een hartig woordje met hem spreken. Het hoort erbij, grenzen ontdekken, apart gezet worden en als uiting van boosheid tegen dingen aantrappen, stampen, met dingen gooien. De woede moet er eenmaal uit. Ik merk wel dat wanneer we zelf tot tien tellen voordat we hem apart zetten als hij weer eens het bloed onder onze nagels weghaalt, en rustig uitleggen hoe en wat, waarom we hem apart zetten, hij zelf ook rustiger is. Maar soms..... Sta ik op t punt om die behanglijm erbij te pakken...
Met speelgoed gooien accepteer ik niet. Ik zou er dan voor kiezen om haar voor straf ergens neer te zetten waar ze geen schade kan aanrichten. In de bibliotheek heb je boekjes die over emoties gaan. Ik zoek zo titels voor je. Mijn dochter kon (en soms nog) ook zo boos worden. Ik heb haar een alternatief geboden.
Dat zeuren om dingen komt me zo bekend voor! Echt duidelijke grenzen trekken, tot hier en niet verder. Nee zeggen wanneer ze ergens om zeurt, waarschuwen bij de tweede keer dat als ze nog een keer zeurt ze naar haar kamer gaat en bij de derde keer actie ondernemen. Dat heeft hier heel goed geholpen maar het kost wel tijd voordat ze het echt doorhebben. Wel voet bij stuk houden, wat je ook al doet lees ik. Zeg je dat ze naar haar kamer gaat als ze nog een keer zeurt, het dan ook echt doen. Het duurt wel even voordat ze de consequenties gaan begrijpen en dan dus ook niet meer doorzeuren. Voorbeeldje, mijn zoontje is nu net vier en dit gedrag speelt ook al een half jaar ongeveer. Afgelopen week zeiden wij ook nee, en begon hij te stampen en met zijn vuisten op tafel te slaan. Man zei toen, als je nog een keer op tafel slaat ga je naar je kamer! Zoon had zijn armen al omhoog en wilde nog een keer meppen maar bedacht zich op het laatste moment en deed het toch maar niet. Hij was ook meteen zijn boosheid kwijt! Eindelijk drong het tot hem door, wel een doorbraak voor ons na maanden uitvoeren waarvoor je gewaarschuwd hebt...
Ja klopt helemaal... Net zeg ik tegen haar dat we zo even naar de stad gaan om wat dingen te halen en het eerste wat ze riep was snoep! Echt van alles weet ze wat te maken en als het niet zo gaat word ze driftig en gaat ze gooien met dingen. Als we buiten zijn dan gaat ze keihard gillen en op de grond liggen Ik ga het snoep helemaal schrappen nu, kijken of dat werkt..
Wat goed! Wat lijkt me de dat een opluchting zeg! Ik hoop ook steeds dat het beter zal gaan als ze naar school gaat, heb jij daar iets in gezien, dat het iets veranderd is sinds hij naar school gaat?