Hier ook absoluut geen goede ervaringen. Zoontje had naar mijn idee een verborgen reflux en heel erg krampjes. Hij bleef maar huilen als ik hem neerlegde na een voeding en hij bleef kokhalzen en slikken zegt de arts "ga maar kolven en dik de voeding maar in want anders dan gaat dat nooit weg". Na mijn opmerking dat hij redelijk moeite had met de fles en hoe ik dat dan aan moest pakken zeker ook met de krampjes was het "nou dan gaat hij maar aan de medicijnen"(nooit gedaan overigens en gelukkig is het nu redelijk over). Zl doet daarnaast alles snel. Hij kon eigenlijk meteen zijn hoofd al optillen en na een week ook opdrukken. Dus ik meld dat heel trots bij zijn 1 maand afspraak zegt ze heel bot "dat kan hij niet". Ze legt hem op tafel en hij drukt zich op en gaat liggen kijken. Zegt ze weer "hij kan het echt niet" wat doet hij dan nu muts? En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik vertel maar niet meer wat hij allemaal kan. Ik laat ze nu zelf maar opnoemen wat hij moet kunnen en dan zeg ik wel ja of nee.
Dit! Ondanks dat wij maar gedeeltelijk en uitgesteld laten vaccineren, gaan ze altijd respectvol met ons om. Bij de oudste kwamen ze er op het cb achter dat zijn ene beentje langer was dan het andere. Dat had ik zelf echt niet gezien! Onze oudste drie kinderen waren huilbaby's en ze zijn hier heel vaak thuis langs geweest om me te steunen en mee te denken. Alle lof voor de medewerkers van het cb hier!
Op zich vind ik het niet zo bemoeizuchtig om te vragen of je goed rond kan komen ( hoeveel precies hoeft dan ook weer niet). Als je financiele problemen hebt, kan dat een behoorlijke druk op je gezin leggen en daar kunnen kinderen natuurlijk best last van hebben. Ipv bemoeizuchtig kun je het ook meelevend noemen. Tijdens mijn werk kom ik ook wel in gezinnnen die eigenlijk geen geld hebben voor luiers, vitamine K en D, enz. Meestal schamen mensen zich daarvoor en zullen daar niet zo snel zelf mee op de proppen komen. Weet de hulpverlening ervan, kan er misschien hulp worden geboden. Ik probeer dus juist het positieve ipv het negatieve hiervan te zien
De eerste afspraak was hell, dl heeft 36 uur na de geboirte transfusue gehad ivm geelzucht, allemaal goedgekomen, maar best een schok als je eerst 4 uur na de bevalling naar huis mocht en op een roze wolk zat. Kom je op de eerste afspraak, een brazzaliaanse arts, amper te verstaan, had het over een lichte vorm van geelzucht... Dat schoot me in t verkeerde keelgat, dan had dl last van babyacnee door de bv op de buik... Ehh dat noemen ze warmteuitslag, nee dat was niet zo ( was t dus wel😅 wie is er nu arts) en volgens de arts mocht je een baby van 1 maand al bijvoeding geven als appelsap en ranja Heb hier ook formeel een klacht tegen ingediend, 1 een arts die niet te verstaan of te begrijpen is, als nieuwe ouders ben je al onzeker genoeg, 2 ehh serieus t verschil niet zien tussen acnee en warmteuitslag? 3 het allerslechtste bijvoeding bij een 1 maande oude baby echt waar.?!! Goed dat ik zelf nog verstand heb, maar er zullen maar ouders dit advies opvolgen.... Kreeg ik de keer erop toch commontaar van de wijkverpleegkundige, waar ik t lef vandaan haalde, om een klacht in te dienen, arts was helemaal ontdaan.. Ik het opgesomd, nee ik had het van de geelzucht verkeerd begrepen, de acnee de arts wist heus wel waar ze het over had en voeding, ik moest voeding ragen niet aan de arts stellen, maar aan de wijkverpleegkundige, de arts was alleen voor de medische aspecten... Heb toe ook overplaatsing gevraagd, volgens de wijkverpleegkundige was ditook moeilijk moeilijk, daar was geen vaste arts en erg vol bla bla.. Gebeld het de afsprakenlijn, geen probleem, nu enorm fijne arts en verpleegkundige. Een ander nadeel ze zijn gewoon al 2 x vergeten een afspraak in te plannen, rond 2e jaar en ook rond 3e jaar ook geen afspraakbrief geen brief gehad..
Hier nooit slechte ervaringen, tot half jaar terug. Mijn jongste ziet niet goed en moest naar de oogarts. Cb vond dat ook maar ik kreeg maar geen verwijzing! 5x bellen en 2x langsgaan en nog steeds niet! We hadden het echt nodig omdat jongste in Ggz traject zit en die wilden de resultaten hebben. Uiteindelijk is mijn ha zich ermee gaan bemoeien, die heeft cb gebeld en alles met spoed geregeld.
Oh ik weet nog zo goed dat ik hartstikke trots met N naar het cb ging toen ze twee maanden oud was. Ze was toen net uit het ziekenhuis na vroeggeboorte en het RS virus. Maar ze deed het hartstikke goed toen. Trefte mij daar toch een vrouw.. N werd gewogen en was 3500 gram. Kreeg vervolgens een kruisverhoor over het voeden. Daarna werd ze boos omdat ik geen borstvoeding gaf en kreeg het advies dan maar grotere hoeveelheden flesvoeding aan te bieden. Elke keer als ik iets wilde uitleggen/verklaren werd ik onmiddellijk afgekapt en stond echt zo; weer buiten. Thuis echt heel hard gehuild. Snapte dr helemaal niets van en was zo onzeker! Terwijl ik juist zo trots de deur uit ging. Inmiddels weet ik wel beter en kom ik er alleen nog voor de vaccinaties.
Over het algemeen erg leuk contact daar, vriendelijke dames. Afgelopen week een vervanger en die vroeg serieus of onze j/m tweeling een-eiig was. Jaja, een vpk op een consultatiebureau...
Hoeveel verhalen wil je? Bij de oudste die in zijn eigen wereld leek te leven, gaf ik aan dat ik het idee had dat hij autistisch leek (had ook ervaring met deze doelgroep, dus sneller herkenning) Was niet zo, ik verbeeldde het me maar etc etc. Toen hij 4 was is hij eindelijk getest, en ja hoor, combinatie klassiek autisme/ADHD. (verhaal is wel erg ingekort hoor ) Bij mijn dochter van een paar dagen die niet dronk en alsmaar slapper werd wilde het cb niet komen. Kraamzuster heeft meerdere keren gebeld, verloskundige ook, maar ze vonden het niet nodig. Toen heb ik de huisarts maar gebeld die haar direct heeft laten opnemen in het ziekenhuis. Ze dronk als een prematuur kindje (wel op tijd geboren) dus heeft daar opnieuw moeten leren drinken zeg maar. Ze was al aan het uitdrogen en had al veel eerder opgenomen moeten zijn!! Eten lukte haar om dezelfde reden ook niet van een lepeltje. heb er ik weet niet hoeveel gekocht. Uiteindelijk een platte gevonden wat goed ging, maar CB kende die niet. Met 9 mnd al volledig van de melk willen hebben Ogentest: kreeg ik te horen dat ze naar de oogarts moest, want ze keek scheel, net als ik. Nu is zij dus niet scheel, en ik dus al helemaal niet, dus de oogarts had zoiets van Nou ja, jullie zullen begrijpen dat ik echt gewoon helemaal niet te spreken ben over het cb. Ik heb nog wel veel meer verhalen, bovenstaande zijn de ergste missers :x:x:x
Ik kwam met mijn twee weken oude zoon en ze vroeg hoe ik me voelde. Ik antwoordde: moe, maar dat lijkt me logisch als je baby elke twee uur wil drinken dag en nacht. Schreef ze op: baby onrustig snachts. Dus ik zeg nog tegen haar dat hij helemaal niet onrustig is en tussen de voedingen door gewoon slaapt, maar daar werd niet naar geluisterd. Ik kreeg gelijk het boek van Ria blom mee naar huis. Toen was ik nog niet bekend met deze methode, dus ik heb het boekje gelezen, bij mezelf gedacht dat ik mijn twee weken oude baby echt geen half uur ga laten huilen en het boekje weer ingeleverd. Nu ben ik redelijk nuchter, maar er zullen misschien mensen bij zitten die dit soort dingen wel zomaar opvolgen.. En dit allemaal alleen maar omdat ze vroeg hoe ik me voelde..
Ik heb grotendeels positieve ervaringen. Ik heb een paar keer daar gezeten met de jongste dat het gewoon heel moeilijk ging (slecht slapen, slecht aankomen) en telkens waren ze heel behulpzaam en meedenkend. Weleens wat kleinigheidjes. Onze jongens zijn (in tegenstelling tot hun ouders) nogal slank. Mijn oudste kwam genoeg aan, maar het hield ook niet over. Op een keer was hij opeens veel aangekomen (1,5 keer zoveel als normaal in dezelfde tijd) en dat was meteen een issue en dus moesten we 3 maanden later nog eens komen. Bleek hij in die drie maanden meer te zijn gegroeid (in de lengte) dan de meeste kinderen in ruim 6 maanden. Was alles weer prima in verhouding Bij de jongste gingen we heel vrolijk naar het cb. Wij vonden hem er zo lekker uitzien en hij at zo goed. Dus we gingen vol vertrouwen op pad. Dus ik vraag vrolijk hoe hij nu op het lijntje zit, zegt ze, ja hij is wel wat tenger he? Daar ging onze trots.
Ja, maar daarvan was überhaupt geen sprake, dus ik zou ook niet weten waarom ze zoiets moeten vragen. Maar zoals ik al zei, denk dat de verpleger het goed bedoelde door me door te verwijzen naar de voedselbank, alleen echt onnodig.
Hier eigenlijk nooit problemen gehad met het CB pasgeleden naar het nieuwe CB (andere woonplaats) en dacht al nou daar komt het zoon zit al vanaf een halfjaar op de -2, -2.5 lijn qua gewicht en de -1 lijn op groei dus klein en mager te noemen. Ik kom daar binnen G gewogen en gemeten tja we willen u graag over 3 maanden weer zien, dat is goed hoor geen probleem maar daar gaat hij niet van aankomen. 3 maanden later wij terug en ja G nog steeds klein en dun dus wij naar die arts kijkt naar G en vraagt zit hij ooit stil? Nope ahhh helemaal goed weten we waarom hij zo dun is daar valt gewoon niet tegen aan te eten en papa en mama zijn ook niet echt groot dus geen probleem! F heeft haar eigen regels qua voeding kwam daar pasgeleden en wachtkamer zat vol en de assistente vraagt hoe het nu met onze dame gaat dus ik geef aan mwah ze drinkt nog steeds niet heel veel maar komt genoeg aan, staat de CB arts achter me en zegt F laat gewoon de uitzondering op de regel zien en is gewoon lekker haarzelf, laat haar maar zelf bepalen hoor ze kan het hebben. Dus ik antwoord tja ik heb geen standaard kinderen ach zegt die vrouw ik zei altijd normaal kan ik ze niet afbakken hoor, die van mij waren net zo! Heerlijk nuchter! Met vragen over G en F kan ik altijd terecht en kan haar ook mailen en ze heeft altijd wel een tip of gaat overleggen.
Hier ook wel goede ervaringen. Hier ook een kleine/ slanke dame die tussen de -1 en -2 lijn zit. Maar volgt verder prima haar eigen lijn. Toen ze in begin heel slecht dronk en niet genoeg aankwam hebben ze echt meegedacht naar een oplossing. Ook wel een een vreemde opmerking/ tip maar daarbij doen we net als bij andere mensen: ene oor in en andere oor uit.
Hier zijn ze gelukkig wel realistisch ik kan mijn dochter niet groot kijken en dat snappen ze prima en reageren erg leuk als ik heel trots vertel dat ze 2 weken geleden is gaan zitten dus geen opmerking dat het laat is maar wel met super knap dat ze dat nu doet. En laatst ook ik gaf aan dat dl eigenlijk alleen uit de fles goed drinkt. Ze zei toen ook meer dan oefenen kun je niet doen ze moet ook gewoon blijven drinken. Heel logisch en realistisch dus.
Ik heb overigens wel eens iets raars meegemaakt met de kinderarts (ziekenhuis) waar ik voor m'n oudste dochter kwam. Ze was altijd al aan de dunne kant maar toen kreeg ze een probleem met haar maag waardoor ze ontzetend veel moest overgeven. Op een gegeven moment was ze daardoor echt graatmager, maar gelukkig stopte het overgeven na een tijdje en begon ze weer aan te komen, of verloren gewicht terug te krijgen. Zei die kinderarts zo dat ze dan wel naar de diëtiste moest, omdat ze bang was dat ze overgewicht zou krijgen (??) en dat terwijl ze toen officieel zelfs nog ondergewicht had en nog lang niet op een gezond gewicht zat. Dat is nu zo'n 2 jaar geleden en ze heeft nog steeds ondergewicht, dus met dat overgewicht zal het vermoedelijk niet zo'n vaart lopen. Heb met het verwijsbriefje naar de diëtiste overigens niets gedaan, gewoon aangenomen van haar (omdat ik geen zin had om erover te discussiëren) en thuis weggegooid...
De eerste keer dat we bij het cb kwamen vroeg zo'n vrouwtje aan mijn man of hij een grote baby was, want hij was nu toch ook wel flink ... Zegt hij in de auto: zei die vrouw nou dat ik dik ben? Hihi Tweede keer ging de jeugdarts boven Z hangen om te kijken of hij haar goed zou volgen. Echt, ik heb nog nooit iemand zo'n idioot gezicht zien trekken! En dan moet je net ons hebben ... Ik kon alleen maar denken: niet naar T kijken, niet naar T kijken. Eenmaal buiten hebben we gestikt van het lachen en we doen haar nu nog week eens na
Hou op schei uit over het cb, hou er ook absoluut niet van en ga er met veeeelll tegen zin heen, al moet ik er wel bij zeggen dat het om 1 vrouw daar gaat, ik hoop dan ook altijd zooooo dat we haar niet hebben. Eerste keer dat we daar kwamen vroeg ze 2 dingetjes over Thirza en de rest ging over onze "situatie"😱😱 (man was werkeloos omdat het bedrijf waar hij werkte failliet ging) De keer daarna hadden we haar weer en had hij werk via het uitzendbureau, nou dit zinde mevrouw ook niks want zo was er geen vastigheid blablabla, kregen zelfs het voorstel om met maatschappelijk werk te praten (waaaattttt????) terwijl we het goed redde, tis geen vetpot maar werk is werk. En de laatste keer had ik een ander, maar zat ik alleen in de wachtkamer (man heeft ondertussen een jaar contract bij een bedrijf) kwam eucalipta (zoals ik haar noem) aanlopen en vroeg hoe is het met de situatie??Grrrrrrrrrrr
OMG hahahaha.. als antwoord op die vraag zou ik haar ter plaatse een lezing houden over de huidige situatie in de wereld/ Nederlandse economie/ Griekenlandcrisis enz..
Hier gelukkig weinig consternatie, maar om dit soort gezeur te voorkomen hebben wij gewoon niet verteld dat mijn man een tijd werkloos is geweest. Gaat ze niets aan, vonden wij. Hij heeft weer een leuke baan gevonden en in de tijd dat hij werkloos was, was er echt geen extra stress thuis (waar dochter last van zou kunnen hebben). Enige vervelende vond ik dat de arts met 6 maanden met een heel schema voor maaltijden kwam. Hallo, we waren net met bijvoeding begonnen en ze moest meteen hele maaltijden eten? En bij de opvang flesjes van minstens 150 ml? (Kreeg ik amper bij elkaar gekolfd) Nee, zo hebben wij dat niet gedaan en dochter is een prima eter geworden. Maar goed, dat was natuurlijk een advies en dat hoef je niet op te volgen .