Hoi! Ik wist eerlijk gezegd niet zo goed waar ik dit moest plaatsen maar ik was wel heel nieuwsgierig! Ik heb over het algemeen zelf een goede zwangerschap gehad, alleen de laatste 6 weken vond ik erg zwaar. Door de heftige bevalling moet ik momenteel absoluut niet denken aan meerdere kinderen, maar toch kan ik mij ook niet voorstellen dat het bij eentje blijft. Ik ben pas bevallen en hoef er nu nog lang niet over na te denken eigenlijk, maar toch gaat het door mijn hoofd. Vandaar deze pollvraag. Ben heel benieuwd naar jullie keuzes en eventuele toelichtingen.
Ik wil op termijn wel graag meer kinderen maar door mijn zeer zware bevalling weet ik niet of ik dat nog wel durf. Wat manlief betreft zijn we zo compleet, dus tijd zal het leren!
ik wil hierna absoluut geen kindje meer erbij vond 3 al genoeg en krijg nu nog een kadootje , hij is welkom maar mocht ik de keuze hebben als in een meerkeuze vraag wil je wel of geen 4e kindje had ik eerlijk gezegd nee aangevinkt hoor was al helemaal klaar met baby gedoe hahaha mja mag het nu nog eens doen ,wil wel s wat anders kopen bij de kruidvat dan luiers en billendoekjes
Gevoelsmatig wil ik nog kinderen. Maar mijn verstand zegt dit niet meer te doen. Ik heb er 2. Maar beide zwangerschappen niet mogen werken ivm bloedingen en veel harde buiken/premature weeën. Gelukkig deze beide zwangerschappen (met remming en volledig rust) tot 38 weken blijven zitten. Maar het risico op een Veel te vroege bevalling is te groot. Daarnaast is het ook een flinke aanslag op het hele gezin als ik weer maanden niets mag. .
Ik heb zware laatste weken gehad, met liters vocht vasthouden, hoge bloeddrukken en uiteindelijk preeclampsie. Uiteindelijk ook een zware bevalling gehad die 25 uur duurde waarvan 2 uur persen, navelstrengomstrengeling bij Max, slechte start, waarna hij gelijk werd meegenomen. Toch zei ik na een paar dagen al gelijk dat ik een 2e wilde. En heb het er laatst ook al met mijn vriend over gehad. Ik heb ook heel erg de drang om te laten zien dat 'ik beter kan' dan deze keer. Ik wil ook mn huilende kleintje op mn borst krijgen, kunnen aanleggen en de eerste luier verschonen. Ik wil me gelijk vanaf t begin moeder kunnen voelen. We wachten nog een tijdje, omdat dat verstandelijk gezien beter voor ons 3en is, maar die drang is er al ondanks alles.
Laatste weken zwschap (en de eerste 16) vond ik ook echt vreselijk en mn bevalling heftig. Maar er zijn geen bijzonderheden of complicaties geweest dus mag k eigenlijk niet klagen. Ik wil zeker nog meer kindjes als dit ons gegunt is maar wanneer weet ik niet.
Ik heb niet gestemd. Ons gezin is in principe compleet. Op zich zou een derde kindje bij mij welkom zijn hoor. Maar ons huis is vol. De bevallingen spelen ook wel mee. Ik wil dat gewoon nooit meer meemaken. Ik vond het de eerste keer vreselijk. Om die reden bij de tweede een ruggenprik gevraagd. Die werkte niet. Het was weer afschuwelijk. Dus zelfs als er ruimte zou zijn en als mijn man het zou willen, zou dat wel een drempel zijn. Er speelt dus zeker meer mee dan alleen de bevallingen. Maar het speelt wel een rol.
Ik wil wel meer kindjes, man en ik praten hier ook al wel eens over. Heb geen zware zwangerschap en bevalling gehad! Al denk ik wel dat een eventuele tweede zwangerschap wel zwaarder zal worden omdat ik bij de eerste al wel rug en bekken pijn had maar veel rust kon nemen.. Met al een kleintje zal dat moeilijker gaan 😉
Ik heb nog geen idee hoe een zwangerschap/bevalling zal zijn. Eerst maar eens zwanger worden! Maar voor nu zeggen we allebei: we gaan voor de 2 kinderen als het ons gegund is... En ja, voor ons betekent dat het IVF/ICSI traject, maar dat hebben we er voor over.
Ik ben nu zwanger van nummer 2, maar het eerste trimester valt me weer heel zwaar. Ik weet dat het doorbijten is en bij mijn oudste vergat ik de ellende op den duur ook, maar ik weet niet of ik nog wel zo'n puf heb om het een derde keer weer te doorstaan. Mijn bevalling was op papier zwaar, maar ik kijk er zelf niet vervelend op terug. Bevallen vond ik zelfs heel gaaf. Ik weet het nog niet. Drie kindjes leek me altijd heel leuk... Maar laten we eerste dit eerste trimester maar doorstaan. En het hebben van twee kindjes
Ik heb bij mijn zoon een erg zware zwangerschap (HG, 3 keer opgenomen wegens uitdroging, niet kunnen werken) en een zware bevalling (24 uur, heftige rug en beenweeen, geen persdrang, vacuumpomp) gehad. Die dingen samen hebben er wel voor gezorgd dat ik eentje wel prima vind. De HG kan veel sterker terug komen in een volgende zwangerschap en dat risico wilde ik niet nemen (vriend trouwens ook niet). Wat ook meespeelde is dat het behoorlijk lang heeft geduurd voor ik uberhaupt zwanger was (6 jaar). Af en toe voel ik wel eens een steekje gemis maar over het algemeen vinden we het heerlijk met zijn drietjes.
Zie dat je kleintje nog maar 2 maanden is. Nou toen moest ik er ook echt niet aan denken maar nu ruim een jaar verder en alle hormonen uit mijn lijf ben ik er toch wel uit nog 1 te willen. Elke zwangerschap os anders zeggen ze dus gaan het weer positief tegemoet
Ik heb anders gestemd omdat wij altijd maar 1 kindje wel genoeg vonden. Heb ook een heftige bevalling gehad van 31 uur, dat durf ik niet meer aan, maar is dus ook niet nodig
De eerste Zwangerschap was appeltje eitje, alleen de laatste 6 weken last gehad van cholestase wat het erg zwaar maakte de bevalling duurde 24 uur maar het persen maar 12 minuten en heb de bevallig als best makkelijk ervaren De tweede misselijk en af en toe spugen tot 17 weken, dit was vervelend maar niet heel erg, ook bij deze zwangerschap kwam de cholestase terug in alle hevigheid en dat is echt best heftig De bevalling duurde 15 uurtjes en ooK deze heb ik ervaren als geen zware bevalling De derde veel misselijk en veel spugen voor mijn gevoel ( 20 keer per dag) veel last van maagzuur maar ik kon nog mama zijn voor de andere twee,ook bij deze zwangerschap weer cholestase de bevalling werd met 37 weken ingeleid en dit vond ik de fijnste en makkelijkste bevalling van de drie Drie paste precies op de achterbank, als de derde 1 was zaten de oudste twee op school dus alle tijd voor de jongste, drie was voldoende het leek me heerlijk ! Toch komt nummer 4 er nu als cadeautje bij, dit is de zwaarste en moeilijkste zwangerschap, vanaf week 6 tot week 18 heb ik elke 2/3 weken in het ziekenhuis gelegen met uitdroging spugen was tot week 18 rustig 60 keer per dag, ik werd slap en kon letterlijk niets meer al mijn energie werd uitgespuugd, ik kon geen mama meer wezen en moest beroep doen op de mensen om mij heen. Ik spuugde bloed door beschadigde slokdarm veel maagpijn en medicatie die eigenlijk voor chemo word gebruikt, daarna tot week 24 ging het beter, maar vanaf week 24 bekkeninstabilleit, spugen komt weer steeds vaker terug Ben enorm moe en futloos en de trap op lopen is me al te veel Heb veel last van duizeligheid en migraine en ik heb last van galsteenaanvallen en Zwangerschapsdiabetes en sinds afgelopen week weer cholestase Nee vier is echt de laatste, ik wil mama kunnen zijn voor de anderen en goed in mijn vel zitten, dit is een cadeautje en daar ben ik dankbaar voor en we kunnen niet wachten op de komst van de kleine man, maar het risico van nog een kindje krijgen met een zwangerschap als deze ... Nee daar zou ik bewust niet voor kiezen, hierna is het dus echt afgelopen en gaat manlief onder het mes
Alle zw schappen lieten op zich wachten en kwamen via de mmm (muv de huidige zwschap). Helaas gingen de eerste 2 zwschappen fout op het eind (36 weken en 27 weken). Ondanks dat de zwschappen na dit noodlot enorm zwaar zijn (emotioneel) op het einde vanaf de 30e week, heb ik altijd meerdere kinderen gewild. Nu dus zwanger van nr. 3 (officieel nr. 5 dus) en gezien mijn leeftijd zal dit mijn laatste zijn.
Na twee zeer gecompliceerde zwangerschappen (en twee miskramen) waren we helemaal compleet en gelukkig met onze twee gezonde kinderen. En toen bleek er onverwacht ondanks maatregelen toch nog eentje op komst te zijn! Dit is weer een zwangerschap met complicaties - en dan heb ik het niet over de extreme misselijkheid en de gewone kwalen - ben vorige week opgenomen in het ziekenhuis, nu weer thuis en het wordt de rest van de tijd zo goed mogelijk en heel rustig uitzitten, zegt de gyn. Ondanks de heftige zwangerschappen ben ik wel superblij met mijn kinderen en ook met dit cadeautje. Zou het zo allemaal overdoen voor ze. Maar we gaan er wel definitief voor zorgen dat we hierna niet nog eens verrast worden.
Ik heb niks te klagen m.b.t. zwangerschappen want ik wordt er amper door beperkt. Natuurlijk eetpatroon aanpassen en sporten op lager pitje maar that's it. Al moet ik zeggen dat ondanks ik geen dramatische bevalling heb gehad, ik het wel heftig vond en daar niet echt naar uitkijk , wel weer t moment dat t voorbij is Wij vinden 2 kindjes mooi genoeg.
Hier na 2 wel compleet vonden wij. Toen kwam er een nr 3 spontaan om de hoek kijken. Over een paar weken weten we of 3 wel "af" voelt. Ik vind het eerste jaar loodzwaar. Dat was de voornamelijk de reden geen derde meer te willen. Maar nu komt ie toch 😁.