Ik ben absoluut niet te spreken over het consultatiebureau. Toen mijn dochtertje 3 maanden was vroeg ik op het consultatiebureau (aan de arts) of het normaal was dat ons dochtertje heel veel huilt en een piepende ademhaling heeft. Wat we ook deden, we konden haar niet kalmeren. Als antwoord op mijn vraag ik kreeg ik "is stevig ouderschap niks voor je". Je begrijpt dat ik verbijsterd was, want ik vroeg helemaal niet of dat iets voor mij is. Daarna ging ik met mijn dochtertje naar mijn huisarts. Hij zag binnen 1 minuut dat ze bronchitis en een bovenluchtweginfectie heeft. Zo heb ik ook heel vaak tegenstrijdige voedingsadviezen gekregen. De ene verpleegkundige zei dat mijn dochtertje moest afvallen en dat ze maar 1 stuk fruit per dag mocht hebben zonder tussendoortjes. Ze mocht ook geen Turkse yoghurt (ze lust geen andere yoghurt) of avocado eten omdat dit te vet zou zijn. Dit omdat ze boven haar curve zat. Ze moest dus van 12:00 tot 18:00 honger lijden. De andere verpleegkundige zei dat ze absoluut niet af mag vallen en dat ze 2 stuks fruit mag. Dus ik ben eigenlijk wel klaar met die zogenaamde artsen. Kan ik het maken om er voortaan alleen heen te gaan om te wegen en meten? Ik hoorde van een jurist dat het cb een plicht is, op internet lees ik dat het een recht is. Ik wil natuurlijk het allerbeste voor m'n dochter, maar ze luisteren nooit naar mij. Dus ik heb niets aan ze
Wat ik weet is dat het GEEN plicht is. Bij onze eerste thuisafspraak werdt dat ook duidelijk gezegd. Wijzelf zitten er ook aan te denken om alleen te wegen en vaccinaties en dat was het. Onze zoon is veels te dik terwijl hij ook erg lang is, kan nog niet omrollen enz. Wij lopen bij een kinderarts en die vind dat ie het super doet. Elke keer krijgen wij zoveel kritiek en ja ik kan me mond niet houden dus ben er ook een beetje klaar mee.
Je bent niet verpicht om naar het cb te gaan. Sommige gaan alleen voor inentingen, maar ook dat zou je via je ha kunnen doen, volgens mij. Wat mij opvalt is het verschil per cb. Bij de oudste had ik een lieve cb-arts, die naar een andere ging in dezelfde gemeente. Daar kwam er een voor terug waar ik het absoluut niet mee kon vinden. Toen de oudste 1 was zijn we verhuisd en bij 16 maanden weer, maar in dezelfde stad. Ook hier zit er in mijn ogen een groot verschil. Dus je kunt een paar dingen doen; - verzoek tot 1 specifiek persoon niet meer te krijgen. - naar een ander cb - alleen gaan voor de inentingen, mits je deze geeft. - als je vaccineert informeren bij je ha of dit ook daar kan. Cb staat in principe voor veel meer dan men soms denkt. Cb is er ook voor vroegsignalering. Bijv om te kijken of het in het gezin nog goed gaat of dat het met het kind goed gaat, denk in erge gevallen als mishandeling. Cb is er sowieso niet voor medische zaken.
Nee hoor is echt geen plicht. Ik ben er met de jongste nooit geweest. De prikken koop ik zelf en laat ze door de huisarts zetten. De tweede is er tot de bmr geweest alleen voor de prikken
Recht. Hier al volledig de plank misgeslagen bij onze eerste dus hadden met de tweede er echt geen behoefte aan. Toen ze ook nog eens aangaven geen verstand te hebben van prematuren waren we snel klaar. Alleen meten, wegen en de vaccinaties. En dan nu voor de oudste de ogeneest gehad. Dat soort zaken wel.
Het is inderdaad vrijwillig, Ik heb besloten alleen de afspraken met de consultatiearts te doen en niet meer bij de wijkverpleegkundige.
Ik ga voor het wegen, meten & de inentingen. De (indd tegenstrijdige!!) adviezen en tips laat ik langs me heen gaan. Voorbeeld: de cb-arts vond het absoluut onzinnig dat ik naar de huisarts zou gaan voor de eczeem van dl. Gelukkig nam de huisarts me wél serieus en kregen we een doorverwijzing naar de dermatoloog hiervoor.
Even wat tegenwicht, ik ben juist heel tevreden met het cb. Heb heel veel aan hun gehad en nu nog, ontzettend lieve mensen ook en betrokken. Ik heb geen familie in de buurt of vrienden met kinderen dus zeker dan is het fijn als er extra gekeken wordt of ze wel goed ontwikkeld etc en dat ik wat kan overleggen. Had met 5 maanden een extra afspraak en met 7,5 maand weer. Tuurlijk, heb ook wel es een andere mening, ik ben met 6 maanden met bijvoeding begonnen en hun raden aan met 4 maanden maar dat is geen probleem. En soms kunnen ze geen antwoord geven omdat mijn dochter onder behandeling is van een kinderarts.
Wat we hebben gedaan is altijd hetzelfde arts kiezen van begin af. Zoiezo hier cb echt erg goed gewoon super goed, ze geven echt goede adviezen, nemen alles serieus en hebben altijd hulp voor huilbaby etc. Komen naar huis uren met je zitten etc. Mag niet klagen weet ook niet of het plicht is maar indien je een arts wel okey vind kan je altijd die dus eisen.
Ik ben alleen voor de inentingen gegaan, en in het begin voor meten en wegen, verder niet. Was ook niet tevreden over ons cb, maakte me constant zorgen door hun opmerkingen toen ik net moeder was, wat achteraf helemaal niet nodig bleek te zijn. Ben toen alleen voor de prikken gegaan, vonden ze prima overigens.
Nee het is niet verplicht, hier wisselende ervaring. Er is maar een verpleegkundige en een arts maar als er vervanging is onze vakanties etc merk ik hoe slecht opgeleid de vaste arts is.ze komt totaal niet professioneel over en weet de basisklachten van koemelkallergie al niet. Gelukkig wel kundige kinderartsen in het ziekenhuis. Ik ga wel er heen maar ik geef hun ook advies. Bijv.over borstvoeding zodat ze er wat mee kunnen doen.
Het is een recht. Wij hebben al meerdere afspraken overgeslagen vond het zo'n onzin als we in dezelfde maand toch bij de kinderarts kwamen. De ene verpleegkundige vind het geen probleem dat we dit zo doen, maar de andere en de arts vonden het maar raar. Maar dat is meer hun probleem als de mijne. Alleen als er een inenting bij zat gingen we toch, maar dan tijdens inloopspreekuur voor alleen de spuiten. Ook dan was er verschil in welke verpleegkundige er was, als de niet leuke er was moesten we alsnog meten en wegen, de leuke nam gewoon de gegevens over die wij doorgaven van de laatste metingen bij de kinderarts.
Zoals al gezegd, het is een recht en geen plicht. Hier helaas maar 1 onkundige en slecht Nederlands sprekende 'arts'. Ook maar 1 wijkverpleegkundige. Geen keuze dus. Dan zou ik naar een bureau moeten 20 km verderop, dan heb ik kans en andere arts te treffen ( dezelfde werkt daar ook). Dan wel een andere wijkverpleegkundige. Maar goed, in totaal moet ik dat dan dus 40 km voor rijden. Dat vind ik het niet waard. Ga dus enkel voor de prikken. Meten en wegen kan ik thuis ook ( babyweegschaal ook). De hebben het nog wel geprobeerd om ons minstens eenmaal per jaar te zien, maar vind dat niet nodig. Het CB is absoluut niet voor medische vragen, daarvoor moet je sowieso naar een huisarts. Qua voeding en opvoeding denken ze hier op het CB anders dan ik, dus heb ik niets aan. Hoe echter ook zeker wel positieve verhalen.
Het is een recht. Maar ik vind het, ondanks dat ik er niet tevreden over ben en er zeker geen hoge pet van op heb, ook wel een plicht naar je kind toe om de geboden zorg te aanvaarden. Wat je doet met adviezen en tips, zolang je maar naar eer en geweten handelt in het belang van je kind. Ik vond het meten en wegen altijd wel nuttig, totdat er bij ons laatste bezoek een zeer onnauwkeurige lengtemeting werd gedaan waardoor het in de curve leek of mijn dochter in verhouding te dik zou zijn. Gelukkig vond de arts net als wij dat ze er heel gewoon uitziet en gaf toe dat de lengtemeting (staand bij een wiebelend kind) op deze leeftijd niet altijd nauwkeurig is. Tja dacht ik toen, dan had ik haar beter thuis even kunnen meten.. Verder kan ik op internet voldoende info vinden omtrent de ontwikkeling zodat ik zelf wel in kan schatten of ik mij ergens zorgen over moet maken. Meestal heb ik geen vragen, hier wordt altijd met veel verbazing op gereageerd... 'Heb je helemaal geen vragen??' Eh nee. Daarnaast weet ik nooit met wie ik te maken heb en of het een arts of verpleegkundige betreft, want ze stellen zich nooit voor... Nou moet ik in mijn werk altijd al de professional uithangen naar ouders toe, dus dat vertik ik daar als ik ook eindelijk eens de rol van ouder heb. Het cb hier pretendeert trouwens te realiseren dat je elke keer dezelfde persoon voor je hebt, afspraak maken is dus zeer lastig, nou ik heb nog nooit één keer dezelfde gehad in 2,5 jaar... Ook met ons tweede kindje ga ik straks heen, sowieso al voor de entingen, want met een baby vind ik reegelmatige controle toch wel fijn en dat is gelukkig een recht
Recht. Wij gaan alleen voor inentingen omdat er een (afgekeurde?!) arts zit die ons daadwerkelijk nog nooit goed advies heeft gegeven. Bij de jongste twijfelde ik of we de eerste prikken moesten zetten op dat moment omdat ze alles bij elkaar krijste. Ik dacht nee, verpleegkundige ook, arts zei gewoon doen. Met reflux zit ze over paar weken nog steeds slecht in dr vel dus wat maakt het uit? Heb het niet gedaan hoewel arts me probeerde te overtuigen. Heb zelfs al klachten ingediend (en excuses manager gehad) maarja... Nu dus voor vaccinaties als IK er de tijd rijp voor acht...
Inderdaad een recht. Ik ga erheen, ik laat ons kind meten en wegen. Vervolgens ga ik op gesprek bij de mevrouw in kwestie (of de wijkverpleegkundige of de zogenaamde cb-arts). De cb-arts is een beetje apart, een beetje wat oudere dame. Ik vraag me af of ze wel spoort. Zo komt ze in ieder geval niet over. Ze komt op mij over alsof ze een beste tik van de molen heeft gehad - en daardoor luister ik vrijwel nooit naar haar. Wanneer ik haar een vraag stel die ik niet zelf heb kunnen googelen en niet hier op het forum beantwoord wordt/kan worden, weet ze daar ook geen antwoord op behalve het standaard tekstboek herhalen. Ik ben 1x heel boos op haar geworden. Sebas had tijdens het wegen/meten zichzelf onder geplast. Ik was hem aan het schoonmaken met billendoekjes, maar uiteraard is een washandje of douchen natuurlijk een stuk frisser. Komen we bij haar binnen; zegt ze: hij ruikt niet zo fris, hoe vaak wassen jullie hem? En zelfs nadat ik uitgelegd heb waardoor het kwam, maakte ze een notitie. Dat ik echt dacht van: !!! Val dood ofzo. Ik heb echt het gevoel alsof ik mijn kind aan iemand laat zien die half dement is, want ze stelt soms 4x dezelfde vraag, doet dezelfde testen en vergeet midden in het gesprek met wie ze bezig is. Ze doet de ogentest; gaat vervolgens met knietjes/beentjes strekken bezig om te kijken of de heupen wel goed zijn (of weetikveelwat ze doet) en begint opnieuw met de ogentest. Ze gaat verder met haar verhaal en zegt vervolgens: de ogentest doen we de volgende keer wel als we meer tijd hebben. Ze zal het vast wel druk hebben - maar hee, ik ook; dementeren doe je maar in je eigen tijd. De wijkverpleegkundige is wel een stuk beter. Daar heb ik naar mijn gevoel meer aan. Ze is jonger, heeft meer kennis in huis en een vlotter karakter. Ze geeft meer complimenten, vraagt hoe het gaat en lijkt tenminste oprecht geïnteresseerd. Toch heb ik nou niet echt het idee dat het CB zo'n meerwaarde is. We gaan erheen voor het meten/wegen/inentingen, we draaien het riedeltje af en we gaan weer naar huis. We hebben er niet zoveel op tegen. Kom, wat is het? Een uurtje verspilling per 3 maanden? Best hoor... I don't really care. Ik zie het meer als op visite gaan en opscheppen met ons mooie lieve leuke spontane knappe kind. We krijgen maar zelden advies en mochten we het krijgen, check ik altijd nog wel even hier op het forum, online en als het om de gezondheid gaat, ga ik toch nog wel even langs de huisarts. Het CB staat ongeveer onderaan mijn lijstje serieus-te-nemen-professionals.