de wijkverpleegkundige is hier geweldig. de arts vind ik een dom ding moet gelukkig vaker bij de wvk zijn dan bij de arts. bij de arts ben je echt een nummer. bij de wvk ben je een mens. ze vroeg hoe het was omdat ik zo wit zag de vorige keer. dus mijn verhaal over mijn ma gedaan. als ik wilde praten of er was iets mocht ik altijd bellen en toen ik vertelde dat ik gecurreteerd was en dat ik dat al eens gehad had na mijn bevalling zei ze: ja dat weet ik, een week of 7erna was helemaal verbaasd en leah is ook aan de dunne kant, maar daar klagen ze gelukkig niet over, ze zeggen wel: ze mag meer eten. dat vind ik al meer dan genoeg maar hoor inderdaad vaker dat ze hele rare adviezen kunnen geven. dat wist ik al van te voren en ik ben nog al van: dokter je praat maar, maar ik doe mijn eigen ding wel (voor zover het kan) heb ik ook met mijn honden gehad (niet dat ik die met baby's wil vergelijken, alhoewel ze dat af en toe wel zijn) probeer je eigen gevoel te volgen, al is dat af en toe moeilijk
dorisn: van dat op het potje zetten heeft wel degelijk zin...ik doe het ook bij mijn zoontje (nou poept hij altijd rond dezelfde tijd) maar dat gaat dus wel mooi in het potje en hij is nog maar 14 maand dus... Ik wil gewoon dat hij went aan het potje...dat dat normaal is en hier pakt het toevallig heel goed uit dus gewoon doen wat je goed acht!