Nog geen verwijzing voor de oogarts? Ik dacht dat mijn jongste "geen zin" had, maar hij bleek het echt niet te kunnen zien, bleek +8 te hebben, nooit wat van gemerkt.
Hier is 3x niet kunnen testen bij cb een reden tot doorverwijzen omdat het dan inderdaad vaak zo is dat een kind met reden niet meewerkt (dus het simpelweg niet goed zien). Bij mijn nichtje was het ook ‘ooh ze is gewoon verlegen’ en ‘snel afgeleid na 1 regeltje’ of ‘ze snapt gewoon niet goed wat ze moet doen...’ Maar die heeft nu ook een mooie bril dus Bij oogarts was het zo gemeten en duidelijk.
Nee, omdat hij best ver komt (ruim voorbij de helft) maar daarna t plaatje benoemd dat er 1 of 2 naast zit en de verpleegkundige ook twijfelt of hij nog gewoon moeite heeft met plaatsbepaling of slechter van veraf ziet. Aangezien hij de ogentest met de openingen finaal 'verknalde' vanaf eerste regel al omdat hij niet goed kon aanwijzen welke kant de opening zat. Dus t is een twijfelgeval. Hij gaat nog 1 keer de test daar doen, als hij 4,5 is. Bij twijfel gaat hij dan naar oogarts.
Ok hopelijk valt het mee. Mijn zoontje kwam niet eens tot de eerste regel, dus dat zei wel wat opeens. Het "fijne " Was wel dat hij een bril had voor hij naar school ging en dus op school gelijk alles goed kon zien.
Blijft ook lastig die test op deze leeftijd om te zien of t onwil is of onmacht. Maar ben blij dat ze het doen! Ook al moeten wij alweer heen. T is in zijn belang Ik hoop ook dat ie gewoon mijn richtingsgevoel heeft en anders hebben ze gelukkig prima kinderbrillen en is t niet anders. (Gelukkig is zijn cb verpleegkundige ook verbonden aan zijn school)
Ik moest hem eerst leren wat een fluitketel was... niet dat hij het erna kon zien... Hier ook na de tweede keer al doorgestuurd en met 3,5 een bril!
Ik vind al die drama met cbs altijd zo bijzonder. Ik ben inmiddels bij cb nummer 3 en heb echt nog nooit 1 klein probleempje gehad.
Haha ja die plaatjes had ik hem ook al geleerd (3e dus wist het inmiddels). Ja toch ook al wel snel doorgestuurd dus.
Antwoord is vast al gegeven, maar je kunt gewoon enkel gaan voor de vaccinaties en aangeven dat je voor andere zaken geen belangstelling meer hebt. Heb ik na de oudste ook gedaan.
Het verschilt heel erg per vpk en arts, ik heb beide meegemaakt - de belerende ‘zo moet het en hoe jij het doet kán gewoon écht niet’ en de ontzettend fijne, meedenkende zonder oordeel
Vandaag met onze dochter naar het CB geweest. Mijn man is mee geweest en ik zei al meteen "let op, ze gaan weer vallen over t gewicht." Mijn dochter was 44cm bij geboorte en woog 2780 gram. Was dus erg klein en wat aan de lichte kant. Nu is ze bijna 5 maanden, en is 64,5 cm, flink gegroeid dus, maar ze weegt nog geen 6 kg. Haar gewicht gaat wel mooi omhoog. Maar je kunt niet en in de lengte en in de breedte groeien. Zo goed is die moedermelk van me nou ook weer niet. Dus toen ze daar weer over begonnen, heb ik haar maar onderbroken. Er is een stijgende lijn, kindje is tevreden, dus prima! Toen ze wat nauwer naar t computerscherm keek moest ze idd concluderen dat er een goede stijgende lijn is, dus niks aan de hand.... pffff... Mijn man zei in de auto al. We maken het eerste jaar van Alicia vol en daarna alleen nog maar vaccineren. Flauwekul van die mensen.... Als de kinderen te dik zijn is t ook niet goed.
Bij de oudste was hier ook steeds commentaar. Ze kreeg te vaak de borst, mocht maar 6 keer per dag. Ze was prematuur en ik voedde gewoon op verzoek. Ik ben gewisseld van arts en verpleegkundige. Duidelijk mijn grenzen aangegeven en sindsdien zijn ze zo mak als een lammetje Alles is prima en sta elke keer binnen 5 min weer buiten.
Ik begrijp de vijandigheid van ouders naar het consultatiebureau niet zo. Wegens verhuizingen ervaring met 3 bureaus en allemaal waren ze prima en heb ik nooit vervelende ervaringen gehad. Toen ik na de 2e bevalling psychisch in de kreukels lag kreeg ik supergoede hulp. Ze vragen altijd of ik dingen wil bespreken en als ze advies geven bepaal je ik zelf wat ik daarmee wil doen. Ik zie dat niet als kritiek of bemoeienis. Er zullen vast vervelende bureaus zijn, maar ik denk dat er ook veel ouders met erg lange tenen zijn En mensen, wees blij dat er instanties zijn die de ontwikkeling van kinderen in de gaten houd. Als achterstand en andere problematiek pas in beeld komt bij 4 jaar is dat echt laat.
Fijn dat jij zulke goede ervaringen hebt gehad, echter betekent dat niet dat veel ouders lange tenen hebben omdat zij slechtere ervaringen hebben gehad. Ik ben ook met het cb gestopt, voortdurend de opmerking dat ze te lang was voor haar leeftijd, met haar omgaan alsof ze een pop was, ik gaf steeds aan dat ze haar niet mochten meten (ze lag in stuit en dan mag je na de bevalling enige tijd de beentjes niet strekken) iedere keer probeerden ze 't weer en als ik er wat van zei gingen ze de discussie met me aan. Later nog naar een antroposofisch cb geweest en wat een verademing was dat!
Vijandigheid en lange tenen is, denk ik, wat anders dan een kritische houding. Super dat jij enkel positieve ervaringen hebt gehad ermee; voor anderen geldt dat helaas niet altijd. Je eigen ervaring(en) bepalen nu eenmaal voornamelijk het beeld dat je ergens van hebt. En qua alles in de gaten houden: dat was ook altijd mijn idee, maar hier hebben ze achteraf gezien toch echt het eea gemist.
Ik snap dat wel terwijl ik zelf eigenlijk alleen maar positieve ervaringen heb. Ik weet echter wel meerdere vervelende verhalen van enorme bemoeizuchtigheid en verkeerde adviezen. En dan weten mensen soms niet eens dat het maar adviezen zijn en denken ze dat ze verplicht moeten terugkomen terwijl ze dat niet willen. Of raken super onzeker terwijl het helemaal geen probleem is dat hun kind bijv wat steviger dan gemiddeld is. Ik heb overigens zelf ook advies gehad die niet klopte bedenk ik me nu, maar ik heb dat toen gewoon tegengesproken. Ik moest in de zomer met de warmte maar water bijgeven aan mijn dochter van 3 maanden die bv kreeg. Terwijl bv zich gewoon aanpast aan de dorstbehoefte met warm weer. En water extra geven kan de vraag-aanbod juist verstoren. Maar ik heb daar dus niet veel last van gehad omdat ik het zelf kon verwerpen. Maar ik ken verhalen genoeg. En uiteraard klopt het ook dat we blij mogen zijn dat er zoiets als t cb bestaat in Nederland. Er wordt zo redelijk wat zicht gehouden op kinderen waarop dat wel nodig blijkt te zijn. Dat is vaak ook het dubbele, het is goed dat het er is maar niet iedereen vindt het gewenst. Sommige cb's hebben helaas ook hele erge bemoeizuchtige werknemers waarbij het niet als prettig wordt ervaren. Er wordt soms slecht achterhaald advies gegeven, soms veel teveel volgens 'de boekjes' gekeken, het ene lijntje te serieus interpreteren zonder het andere lijntje erbij te vergelijken. Wanneer ze altijd heel bewust zouden benoemen dat ze alleen maar mee kijken in de groei en ontwikkeling als je dat wenst en daarbij eventueel advies geven. Dat je zelf kan bepalen of je dit wil en of je wil komen. Dan zou dat veel prettiger zijn. Niet iedereen beseft dat namelijk.
Nou, lange tenen... Is nogal een bewering. Ik en mijn man hebben wat lange mensen in de familie. Mijn zoon was gewoon heel lang bij de geboorte, 54cm. Hij is een lange, smalle jongen, en weegt volgens de standaard te weinig, terwijl hij volgens het CB te veel te eten krijgt. Dochter krijgt borstvoeding, is nu een klein beetje langer dan gemiddeld, maar het gewicht is lager. En het is elke keer hetzelfde liedje, kinderen zijn erg lang, maar wegen te weinig. Ik moest maar stoppen met BV, of bijvoeden. Dat gaat dus mooi niet gebeuren, ik ga met 6 maanden afbouwen omdat ze dan toch met en met vast(ere) voedsel gaan krijgen. Maar goed, lange tenen....
Lange kinderen hebben vast langere tenen. Maar zo was mijn oudste altijd te zwaar, volgens het CB. Ze vergaten even dat ze ook lang (56cm bij de geboorte) was en daarmee prima in verhouding.