Zins een paar maanden hoor ik dan ook bij de alleenstaande moeders.. Niet mijn eigen keus. Ik ben begonnen met een blog schrijven. Nu nog vrij hopeloos. Maar hopelijk lees ik het over een jaar terug en zie ik dat het stukken beter gaat. En wie weet hebben jullie tips! Dus mocht je zin hebben om het te lezen. samenopnieuw.home.blog
Mooi geschreven hoor...niet hopeloos! Het komt ook duidelijk uit je hart. Er zitten wel her en der wat spellingsfoutjes, die zou ik even verbeteren
Bedankt! Ik zal nog eens goed kijken naar de spelling! Niet mijn sterkste punt. ( erg handig met een blog schrijven haha)
Leuk geschreven. Ik zal je updates lezen. Meld je het hier even? Wel nog even de taalfouten aanpassen idd
Ik heb ook een zoontje van 14 maanden oud.. en ben opeens ook alleenstaande moeder.. Precies zoals jou.. hadden alles, mooi nieuw huis, mooi gezin, 2 mooie autos, goed leven, genoeg geld.. wel twee turbulente jaartjes gehad maar dat kwam door de zwangerschap en daarna verhuizing en daarna moeilijkheden op de zaak.. Zijn handgeschrven brief van 5 weken geleden zienik nog zo voor me.. 3 jaar samen (kennen elkaar 16 jaar), 2 moeilijke jaren maar we slaan ons overal samen doorheen.. en opeens is het sprookje over.. Hij wilt niet meer met mij zijn.. voor ik het weet zijn we alles aan het verdelen en een ouderschapsplan aan het opstellen.. leeg voel ik me, maar ik moet sterk zijn voor mijn kind.. Just like that.. en nee hij zegt er is geen ander.. behalve dan zijn zaak.. Ik geloof hem maar hoe is het mogelijk dat je dan zo wegloopt van je kind.. ik snap het niet maar sommige dingen vallen niet te snappen.. Alle alleenstaande mamas.. ik voel jullie.. ik zie jullie en ik heb diep respect voor jullie.. samen slaan we er ons wel doorheen ❤️
wat vreselijk.. Ik snap hoe leeg je je voelt. Stap voor stap. Adem in, Adem uit. Dit is wat ik vaak tegen me zelf zeg. Sommige dagen moet ik mezelf voortslepen. Maar het word makkelijker. Je word sterker. Elke dag weer iets. Dan val je weer.. en sta je weer op! Maar het is enorm zwaar om voor je kind te zorgen, voor jezelf en voor je gebroken hart. Onbegrijpelijk.. Doe rustig aan met spullen verdelen en met het plan. Denk er goed over na en doe wat je gevoel zegt. liefs X
Wees sterk. Voor jezelf en voor je dochter. Diepe dalen horen erbij, frustratie en woede ook. Je komt hier uit al lijkt dat dal eeuwen te duren. Het komt goed
Hier mijn nieuwe blog! http://samenopnieuw.home.blog/2018/12/26/het-feest-van-samen-zijn/ Ik hoop dat jullie een hele fijne kerst hebben gehad. <3
Ik zie niet echt hopeloosheid, maar wel verdriet en een nieuw leven waarvan je niet had bedacht dat te moeten gaan leven. Wij besloten in juni 2015 uit elkaar te gaan en ook al kozen we hier beiden voor, blijft het tot de dag van vandaag één groot leerproces. Natuurlijk gaan de scherpe kantjes er wel af en is er veel en veel meer rust en ben ik tevreden met mijn situatie. Maar in alles wat ik bij je lees, herken ik ook een heleboel dingen. Om veel dingen heb je niet gevraagd en dat maakt boos en verdrietig en gefrustreerd en dan weer moe en soms weer euforisch. Je bent tot meer in staat dan je denkt. Je moet het los gaan laten, je ex los gaan laten en dat gaat nu eenmaal in fases en dat gaat je uiteindelijk ook lukken. In het begin belde ik om de haverklap over van alles en achteraf gezien; ja het was wat overdreven. Gun jezelf deze fase. Je moet een hoop dingen opnieuw in gaan vullen en dat is niet altijd makkelijk. Sterkte en ik hoop dat jij ook fijne feestdagen hebt gehad en dat je met veel plezier in 2019 geniet van je roze kleuren!