Ik moet het even kwijt, want wat is dit slecht opstaan zeg.. Dacht dat het wel redelijk ging, maar sinds deze week is mijn dochter van 2 jaar en tien maanden, compleet niet te genieten. Zeuren om niets af. Gillen om een broodje, regel je dat; wil ze het niet. Niet meer in staat om normaal dingen te vragen, nee, meteen in de zeur en gil modus. Nu ga ik daar zo min mogelijk op in en negeer ik het en leg ik steeds maar weer uit dat het niet de manier is etc. etc. Dus ik ken de "tools" wel. Maar het zit bij mij nu echt tot ver boven mijn dakje. Heb je een vrije dag, is het continu dit. En dat begint al om half zeven als ze wakker wordt. Koninginnendag was ook al zo'n succes. Leuk naar de vrijmarkt. De eerste vier kleedjes gingen prima, maar daarna wilde ze rechts als we links gingen en kozen we wel voor rechts, dan wilde ze links. Ik werd er zo ongekend chagrijnig van. Maar goed, je houdt je in natuurlijk. We wilden een terrasje pakken en de eerste stoel waar iemand koffie dronk, daar wilde zij ook perse zitten. Dat was helaas een snacbar in de schaduw aan een weg. Niet ons idee. Dus "kom Esmae, we lopen even verder naar de markt, gaan we daar lekker zitten en een taartje eten". Tot aan de markt was het zeuren, huilerig gedrag, niet door willen lopen, jammeren bij dragen, niet willen lopen, dan oppakken en dan bleren dat ze wilde lopen etc. etc. Op een bepaald moment zei ik boos dat we dan maar naar huis gingen. Weer huilen. En ja, wie heb ik daarmee? Mezelf dus... Eenmaal op de markt was het natuurlijk weer prima. Dit gaat echt wel dagen door momenteel. Behalve bij de gastouder.. daar is er natuurlijk genoeg te spelen en te doen met anderen. Maar om nou vijf dagen per week een gastouder in te schakelen, is natuurlijk ook idioot. Ik begrijp dat het daar anders is dan hier. Maar hier is ook speelgoed en kan me niet voorstellen dat we dan maar een broertje of zusje moeten gaan regelen (die maken wellicht ruzie uiteindelijk). Hoe kan het toch dat het op werkdagen bij de gastouder leuk is en vaak gewoon prima gaat en thuis een compleet irritante peuter puber heb? De niet leuke momenten en het zeuren overheersen echt op dit moment en ik weet even niet meer hoe ik hier gezellig moet blijven zijn. Herkenning, tips, even meezeuren; alles is welkom! En mocht je ook zo'n exemplaar hebben als ik; sterkte
Oh, herkenning, ik ben gelukkig niet de enige met zo'n dwars geval rond die leeftijd ! Hij is sinds een week of 3 is hij echt dwars en zeurderig, alles moet op zijn manier en anders kortsluiting! Ja, ik kan hem sommige dagen wel achter het behang plakken momenteel. Nou ja, hopelijk is het een fase, heb ik straks weer een wat vrolijker en minder dwarse peuter terug. Geen tips, ik heb al vanalles geprobeerd, maar het maakt niet zoveel uit hoe ik reageer, hij gaat gewoon zo door.
Ik herken het ook hoor. Ik word er ook erg moe van. De ene keer kan ik veel meer hebben als de andere keer. Als we bijv thuis zijn en ik ben het echt zat dan zet ik hem op de trap neer en dan kan hij even na gaan denken. Meestal gaat het daarna wel goed. ( voor even dan he. hahahaa)
Haha, ik zie nu pas dat onze kindjes maar 1 dag in leeftijd schelen, ja, dat moet gewoon de leeftijd zijn (hoop ik maar) !
Hier precies hetzelfde. Om half7 al zetten om snoep dit krijgt ze niet dus gillen. En zo is t met alles echt een ochtend humeur smiddags gaat t beter
Hahaha.. wat grappig zeg! Pff... echt he? Zijn wij ook zo geweest? Nee toch? Net trouwens boodschappen gedaan en het ging nog redelijk goed. Het is alleen erg onhandig van de mensen bij Albert Heijn dat ze geen plakjes worst hadden. Zucht.. tot aan de kassa. Worst worst worst.. Santje (croissant). Ja, croissant mag je, als we betaald hebben. Maar verder viel het alles mee. Nog zes uur, dan is papa weer thuis
Heel herkenbaar. Meestal duurt het een paar dagen en dan is het weer over voor een week of 2 a 3. Dit zijn de dagen waarop ze wat meer tv mag kijken, lang in bad mag spelen, wat vroeger naar bed gaat en ik het wat rustiger aan doe. Even uitrazen in het bos of de speeltuin werkt goed. Ik ga ook wel eens winkelen en dan snoer ik haar vast in de buggy met een appel (is ze 30 min zoet mee). En, oh ja een tent maken zodat ze zich kan verstoppen werkt ook super goed. Ik blijf wel heel consequent wat wel eens 1,5 uur kan duren!
Wat een herkenning.... die van mij word in juli 3. Als er iets niet lukt meteen dramatisch om mama roepen en dan amper proberen. Zeuren om lekkers etc. Terwijl ik daar al echt vaste momenten voor heb. Alles moet ik duizendmiljard keer zeggen, de hele dag "nietmetdekraanspelen" "opschieten anders is je broek nat!" (als ze moet plassen). Alles is "van MIJ!!!" als d'r kleine zusje in de buurt komt. Of ze gaat zielig lopen doen als d'r zusje ergens mee speelt want dan wil ze het plots ook hebben. En het aller irritantste is; ze is al goed zindelijk sinds een tijd. Maar in bed heeft ze altijd een luierbroekje aan. Die ze elke keer sloopt!! Hoe boos we ook worden of wat voor straf ook, ze blijft het doen grrr. (misschien maar eens een topic over openen). En tot slot: ik ben net gestopt met werken en mag er dus meteen fulltime mee dealen!
Die van mij was er al op tijd bij qua leeftijd zie ik! Heel herkenbaar. En ik moet er ook fulltime mee omgaan, dus ik ben blij als ze naar oma gaat of papa thuis is. Soms hebben we goede dagen en is het heel gezellig en soms is het de hele dag zeuren en huilen en zo. Nou ja, alles wat jullie ook al hebben opgeschreven! En wat ik me wel eens heb afgevraagd of peuters 100 jaar geleden net zo waren of toch anders? Toen ging je in elk geval niet met de buggy naar de supermarkt... En koninginnedag...
Hehehe... Misschien kunnen jullie je troosten met het idee dat ik 3 peuters heb die momenteel alle 3 in precies dezelfde fase zitten? Gelukkig bestaat er grijsdekkende haarverf, want ik krijg echt grijze haren van ze Hoe ze het op kdv doen?? Vanochtend zaten ze het volgende te zingen (ik koor): 'Even wachten Even wachten Het valt niet mee Valt niet mee Lekker samen spelen Lekker samen spelen Wachten op elkaar Wachten op elkaar' (Op deuntje van vader jacob) Dit liedje hebben ze niet thuis geleerd, dus het zegt genoeg over hoe het op kdv gaat
Als ik met 1 of 2 naar de supermarkt ga krijgen ze zo'n klein karretje en mogen ze meehelpen. Het duurt dan wat langer allemaal maar ze vinden het dan wel superleuk. Overigens vind ik het knap dat jullie nog een buggy kunnen gebruiken. Hier willen ze al maandenlang niet meer in de wagen, alles lopend. soms komen we amper vooruit hehehe.
Herkenning! Vooral de fase van 'MIJ!!' ... gek wordt ik er van! Consequent zijn doen we hier ook maar soms ook totaal het idee dat het niet helpt. Ook het zeuren en dramatisch doen, dwars liggen ... ALLES. Ik heb wel bij ons zoontje het idee dat hij ongeveer 2 weken dit gedrag heeft en daarna gaat het weer 1,5 week goed. Op het KDV herkennen ze totaal niks van het gedrag wat ik hierboven beschrijf (maar goed ook). Sterkte dames!
Haha, ja hier ook weer zo'n lastige fase gehad rond 3 jaar. Nu gaat t alweer een tijdje een stuk beter! Dus komt allemaal wel weer goed
@@Adi......pfff en dan met 3 in dezelfde leeftijd... petje af... @@Hier 2 jongens ook in deze leeftijd. Gelukkig willen die nog wel in de buggy zitten. En ik herken het helemaal. Ik denk maar zo het zal wel weer een sprongetje zijn....
Ohhhh herkenbaar! Gisteren 3 geworden en het is een draak soms! Ik dacht dat het meer te maken had met het feit dat ze 2 weken haar speen niet meer heeft, en dus geen middagdutje, en gewoon naar wordt van het slaapgebrek (en slapen 's avonds want dat gaat ook nog niet super) maar kan best in combi met moeilijke fase zijn. Ze was gisteren jarig en vandaag getrakteerd op kdv en huillllen toen we haar ophaalden. Verjaardag daar was gezellig maar denk dat ze toch erg onder de indruk was want er waren veel drukke mensen zei ze en dat ze verlegen was...Och, het is zo'n gevoelig ding, thuis wilde ze ook alleen maar op de bank zitten en huilen, pffff
Oh ja, en alles afpakken van haar broertje, en dan ook heel gemeen doen en zeggen dat hij het lekker niet meer krijgt. Terwijl ze dan later zegt dat hij haar beste vriend is. Pfff, hopen dat het snel weer over is die fase!
Heel herkenbaar..... broertje huilen..... zus moet het terug geven..... zus ook huilen En dat dan 50x op een dag, heeeel vermoeiend!
Niks meer aan toe te voegen... bijt jezelf door de lastige dagen heen en daarna schijnt de zon weer, echt!
Hier op dit moment ook zo'n monster in huis. Het maakt ook niet uit wat ik doe want ze krijgt er toch wel een woedebui door. Wat wel helpt is de 123 methode. Ik geef haar 2 keuzes en tel dan tot drie en dan moet ze een beslissing gemaakt hebben anders doet mama het. En de blauwe stoel (time-out plekje) is op dit moment weer veel in gebruik
Misschien een kleine tip om haar meer zelf te laten doen. Bijvoorbeeld: Ze gilt om een broodje. Normaal zou jij het broodje voor haar gaan smeren maar nu zet je haar aan tafel of aan het aanrecht en help je haar om het zelf te doen. Wie wil er nu geen zelfgemaakt broodje opeten . Bij niet doorlopen ben ik zelf altijd heel simpel. Je hebt duidelijk verteld wat de bedoeling is, en nu gaat ze mee. Lief lachend en zelf lopend of keihard gillend en aan haar arm meegetrokken, zij mag kiezen. Mijn zoontje is pas anderhalf dus misschien werkt het niet bij grotere kinderen maar goed daar heb ik nog geen ervaring mee. Dit is hoe wij het doen en tot nu toe werkt het wel redelijk. En verder herken ik je verhaal zo erg! Mijn zoon kan op 'thuisdagen' ook zo ontzettend zeuren dat ik er gek van wordt. Hij verveelt zich natuurlijk te pletter want er zijn geen andere kinderen, hij kan vaak niet naar buiten (de tuin) door het rotweer en eerlijk is eerlijk, mama is niet echt leuk speelmateriaal. Dat is gewoon niet zo aan mij besteed... We gaan vaak samen het huishouden doen en dat vindt hij dan wel interessant. De borden voor me uit de vaatwasser halen, de was in de wasmachine proppen, wasknijpers slopen tijdens het ophangen van die was, vervaarlijk met de stofzuigersteel zwaaien (naast de tv natuurlijk haha) en zo meer. Maar als ik ga koken ofzo dan wordt hij helemaal onhoudbaar, pff. Ik probeer het gezeur en gegil te negeren maar ik ben ook maar een mens en soms val ik ook weleens uit. Dat het nu maar eens klaar moet zijn met dat gegil! Maakt helaas geen indruk dus om geen tokkie-gezin te worden probeer ik dan maar zo weinig mogelijk mijn stem te verheffen . Maar toegeven om van het gezeur af te zijn? Nooit! Ik hoop dan maar dat dat ooit effect gaat hebben en makkelijk vind ik het niet. Wat lijkt me dát geweldig! Drie van die kotertjes <3. Ik snap wel dat het zwaar moet zijn hoor maar je hebt vast ook momenten waarop je in katzwijm valt, toch? Net zoals dit, als ze met zijn drietjes een liedje zingen, ahh, wat leuk . Ik had voor mijn zoontje ook graag een tweelingbroertje gehad maar helaas heb je dat niet voor het zeggen. Of ja helaas, misschien is het maar goed ook .