Contactverbod inzien?

Ik zou er met mijn man over praten. Hoe je je er bij voelt. En vooral hoe je je toekomst met hem ziet. Jou ex staat daar nu buiten lijkt voor mij.

En dan kun je zelf een keuze maken. Al lijkt mij ongelukkig in een relatie een slechte keuze..

 

Ik zou idd ook doen wat bubblez zegt.. Je eerste richten op je relatie met je huidige man..
Als je ex niet in beeld was zou je daar dan nog wel toekomst in zien?
Stel dat dat niet Zo is zou ik dat allemaal eerst gewoon afhandelen..
En dan je ouders langzaam laten wennen dat je ex weer in t leven van zijn kind komt.. En dat langzaamaan opbouwen tot zij mssn inzien dat hij veranderd is.
Als dat zou zijn wat je echt wil

Ik zou sowieso niet gelijk van de een in de andere relatie stappen ivm met de omstandigheden ook..

In ieder geval niet in het openbaar 😉

 

Misschien eerst de zaken uitzoeken met je huidige man? Wat sneu ook voor hem dat jij eigenlijk allang weet dat hij nooit de ware voor je was. Dat lijkt me echt heel zwaar te verteren als blijkt dat mijn partner zo in onze relatie zit
Ik zou daar dus eerst aan gaan werken.
Verder vind ik het een moeilijk iets. Kan er niet echt over oordelen of advies geven behalve dat ik vind dat je eerst eerlijk moet gaan zijn over je gevoelens in de relatie die je NU hebt.

 

Poeh. Ik denk dat je jezelf twee vragen moet stellen.
1. Wat is de toekomst van je huidige relatie? Je hebt wel genoeg in deze man gezien om te komen waar je nu bent. Heb je je altijd zo gevoeld over deze relatie zoals je nu doet, of is dat nu je door het contact met je ex uit je evenwicht bent gehaald? Als je je oprecht al jaren niet compleet voelt in deze relatie, is het tijd voor een goed gesprek met je partner en kijken of jullie samen genoeg basis hebben voor de komende jaren, desnoods met therapie. Als je vooral nu vlinders hebt over je ex en daardoor twijfelt, sluit je dan af voor je ex en richt je voor 100% op deze relatie. Laat wat je hebt niet kapot maken door een verliefdheid.

2. Is het een reële overweging om met je ex weer terug te gaan? Eerlijk, jij weet wat hij eerder heeft uitgevroten en of je ouders gelijk hadden door jullie uit elkaar te halen. Als het serieuze shit is, zou ik heeeeeel voorzichtig zijn met weer contact zoeken. En vergeet niet dat je mogelijk een te rooskleurig beeld hebt in je herinnering.

Voorkom vooral dat je van de ene relatie head over heels je in de andere stort, en een spoor van vernieling en twee totaal verwarde kinderen achterlaat. Dus ook als je kiest dat je niet met je huidige partner verder gaat, kies dan een echte afkoelperiode voordat je je richt op je ex. En weet je of hij ook nog zo aan jou denkt? Want ik lees alleen dat hij contact met zijn zoon wil?

 

Ik zou sowieso uit mijn relatie stappen en mijn huidige vriend zo de kans geven om gelukkig te worden met iemand die evenveel voor hem voelt en hem niet enkel als makkelijk beschouwd.
Daarna zou ik eerst zorgen dat ik gelukkig met mezelf zou zijn en onafhankelijk zou worden alvorens iets met een andere te beginnen.

Ik zie in jouw verhaal alleen verliezers, of je nou wel of niet blijft.

 

Ik zou eerlijk zijn tegenover je vriend, over je gevoelens naar hem en je ex toe. En ook over het feit dat je dus eigenlijk nooit passie en echte liefde voor hem hebt gevoeld. Ik vind dat hij dan mag kiezen of hij verder wil met jou, ipv jij met hem.

 

Dubbel.

 

Dit dus. Kind is straks ongelukkig, want gescheiden ouders omdat mama papa wel zag als een lekkere makkelijke keuze... Als je lef hebt gun je je man een fijne vrouw die wel echt van hem houdt.

 

Ik vind het triest voor je huidige man maar ik vind wel dat hij meer verdient dan dit.
Gesprekken zullen toch niet helpen, wat hij ook zou doen, je hart ligt bij een ander. Hij verdient dan inderdaad iemand die hem wel waardeert. Dusja de ''beste'' optie is dan inderdaad uit elkaar en niet direct in een andere relatie stappen.

 

Dus je hebt nu 2 kinderen? 1 van je ex voor wie je nog steeds gevoelens hebt en 1 van je huidige man?
Poeh voor de kids zou ik absoluut geen overhaaste beslissingen nemen. Neem aan dat kind 1 jouw huidige man als papa ziet? Hij krijgt er dan dus een biologische papa bij en kind 2 gaat papa minder zien omdat mama bij de bio papa van kind 1 wilt zijn. Vraag me af hoe de kids dat onderling gaan verwerken.

 

Jeetje moeilijk...
Ik ken natuurlijk niet alle ins en outs maar ik zou sowieso niet voor je ex gaan in dit geval. Ik weet hoe je eerste grote liefde voelt, ik heb ook nog heel lang een zwak gehad voor hem terwijl hij vreselijke dingen gedaan had.

Geen een relatie heeft 100%. Waar je bij de een veiligheid en stabiliteit hebt, heb je bij een ander avontuur en passie. Nooit gaan alle dingen die je zoekt in een relatie samen.

 

Heel goed nadenken... je eerste kind komt uit een ontwricht gezin. Denk goed na voor je dat je tweede kind ook gaat aandoen!

Natuurlijk heeft je eerste kind recht op een relatie met zijn vader. Maar je zult je ex ook echt behoorlijk geromantiseerd hebben. In een echte relatie met hem komt ook de sleur naar boven die je nu hebt. Er is geen eerlijk vergelijk met je huidige man!

Je huidige man verdiend sowieso beter dan zomaar aan de kant gezet te worden. Jij bent degene die een relatie met hem bent aangegaan zonder echt eerlijk te zijn. Dat was egoïstisch en nu het zomaar verbreken is ook egoïstisch naar hem EN je kinderen die hem als vaderfiguur zien.

 

Gevoelens komen en gaan. Het gras is altijd groener aan de overkant.

Ben je echt ongelukkig, of ben je gewoon (te) comfortabel geworden in je huidige relatie en verveel je je gewoon, en ben je opzoek naar meer spanning?

Mijn tip: Zet de welzijn van je kinderen boven jezelf. Denk na over de gevolgen die het zal hebben voor hun.
Ben je echt ongelukkig in je huidige relatie dan ben je uiteraard vrij om weg te gaan. Dat gezegd te hebben raad ik het absoluut af om je meteen (= binnen een korte periode) jezelf en je kinderen in een nieuwe relatie te storten.

Ga bij jezelf na wat je precies mist in deze relatie en ga opzoek naar een oplossing. Hoewel geluk zeker beïnvloed wordt door omstandigheden en situaties, ben ik van mening dat het vooral binnen in jezelf ligt en niet bij een ander persoon (partner, familielid, vriendin)

 

Hier sluit ik me bij aan. Niet alleen voor je man is dit heel sneu, maar helemaal voor de kinderen vind ik dit een vreemde situatie. Dit is natuurlijk wel even anders dan 'papa en mama gaan uit elkaar en mama heeft een nieuwe vriend'. Nee; de vader van de één (welke waarschijnlijk ook het vaderfiguur is voor je oudste?) wordt 'ingeruild' voor de vader van de ander. Voor de kinderen onderling kan dat lijkt mij heel pijnlijk zijn, en ik vraag me af of ze je dat vroeg of laat niet kwalijk gaan nemen. Dit bedoel ik niet rot maar ik probeer me even in te beelden in hoe kinderen het kunnen ervaren..

Ik zou inderdaad heel goed nadenken wat je wil en besef wat je je wellicht op de hals haalt. Gevoelens kunnen er natuurlijk altijd zijn, maar het een keuze wat je daarmee doet. Daarmee wil ik niet zeggen dat je de rest van je leven ongelukkig moet blijven bij je man, maar wel of teruggaan naar je ex nu zo verstandig is..

Heel veel sterkte ermee meis, iedereen kan tips geven, maar jij moet natuurlijk voor jezelf beslissen wat het beste is..

 

Dit is zo waar, sluit me er volledig bij aan. Nu breekt mijn hart even. Als je terug gaat naar je ex dan zal je jongste zich ontzettend rot voelen. Hij zal het idee krijgen dat je oudste veel beter is en dat je meer van hem houdt dan van hem. Omdat je zijn vader inruilt voor de vader van de oudste. Zijn eigen vader was niet goed genoeg, hoe kan hij dan wel goed genoeg zijn in zijn ogen?

 

Dit is een nare situatie voor je, maar vooral voor je kinderen en je huidige man.

Feitelijk is dit een situatie die je zelf hebt gecreëerd door een relatie aan te gaan met een man waar je naar eigen zeggen geen passie, geen echte liefde voor voelt. Daarmee heb jij jezelf maar ook je man behoorlijk tekort gedaan. Jullie beiden verdienen om in een relatie te zitten waar passie en liefde voor elkaar aanwezig is. Gedane zaken kun je echter niet veranderen, en ik veroordeel je niet maar dit is wat ik eruit begrijp.

Wat nu te doen, aldus mij.

De wijze waarop jij en je ex uit elkaar gehaald zijn is door jouw ouders maakt dat jezelf niet voor het beëindigen van die relatie hebt gekozen. Een straatverbod wordt in Nederland niet zomaar gegeven, dus ik ga ervan uit dat er een goede reden voor is geweest.

Hoeveel tijd heeft het de ex erover heen laten gaan, nadat het straatverbod is afgelopen, om bij jou aan te geven dat hij zijn zoon wil leren kennen? En stond het verbod jou ex in de weg om op een andere wijze voor hem te zorgen? Wil jou ex jou terug of enkel zijn zoon leren kennen? Ben jij de enige die de passie nog voelt of voelt jouw ex deze ook? Wat is voor hem de reden geweest om dat straatverbod niet aan te vechten? Wat is de reden dat hij nu komt. Als hij je gevolgd heeft, dan weet hij dat je een nieuw leven bent begonnen en dat jouw huidige man zijn kindje op aan het voeden is.

Bovenstaande vragen zou je eens voor jezelf kunnen beantwoorden.

Als hij nu nog dezelfde vrienden heeft als toen, dan zou ik deze niet al te zeer op hun woord vertrouwen. Bij een nieuw leven horen nieuwe mensen, zeker als dat oude leven voldoende was dat je ouders een straatverbod konden regelen. En natuurlijk komt hij nu zijn afspraken na, want daar heeft hij zelf belang bij. Een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken.

Natuurlijk is het niet vreemd dat je passie voelt voor het verboden fruit. Zeker als je verteld dat je ouders het voor je hebben uitgemaakt. Dan is er voor je gevoel sprake van een relatie die niet is afgewerkt.

Dan is er je huidige man die inmiddels weet dat je iets mist. Ik zou met hem een open gesprek aangaan. Hij verdiend in ieder geval de waarheid. Als hij daarna wil blijven knokken voor de relatie is aan hem. Hij verdiend in ieder geval de kans om te vechten voor zijn gezin en te weten tegen wat er in zijn gezin kan gaan spelen.

Daarnaast raad ik je aan om met een (relatie)therapeut te gaan praten. Zodat jij/jullie een beslissing nemen over je relatie en of er samen voor gaan / of op een nette manier uit elkaar kunnen gaan. Tijdens therapie kun jij alles wat gebeurd is in het verleden bespreken en besluiten of het verleden tijd moet blijven, of dat je je leven gaat omgooien en dat van je kinderen erbij.

Ik ben het eens met Bubblez dat je ex er nu niets mee te maken heeft. Mijn aanvulling daarop is dat jouw ex kan via de rechter gaan om contact met zijn zoon af te dwingen. Dan wordt er voldoende onderzoek gedaan door diverse partijen die het belang van je kind voorop zullen zetten.

Ik ben het met iedereen eens dat je sowieso niet van de ene in de andere relatie moet stappen. Niet goed voor jou en ook niet voor je kinderen.

Ik ben het met iedereen eens dat je huidige man meer verdiend dat dit. Hij was de troostprijs.

En ik ben het met iedereen eens dat je je kinderen boven jezelf dient te stellen.

Zet je roze bril eens even af en bekijk de situatie eens van een afstand, zoals de dames dat hier hebben gedaan.

Veel wijsheid gewenst.

 

Een hoop is al gezegd. Het gras lijkt groener aan de andere kant, ik denk dat je je ex romantiseert en dat je verkeerde verwachtingen hebt van wat den gezonde relatie inhoudt. De vonk en passie hangt vaak ook samen met de onzekerheid en spanning van het begin van een relatie, in de relatie met je ex is door zijn leefstijl die spanning nooit echt weggegaan en je hebt ook nog eens niet zelf de keuze gemaakt.
Ik denk dat je iets najaagt wat voor jezelf heerlijk voelt, maar uiteindelijk nergens toe zal leiden en ook je kinderen enorm traumatiseert.
Steek dezelfde energie in jouw relatie als wat je nu steekt in ( het piekeren over) jouw ex en ga het niet vergelijken, probeer de rust te pakken om echt te kijken wat je hebt.

 

Ik zou niet terug gaan naar je ex. Omdat je abrupt en zonder 'toestemming' van jezelf bent vertrokken, zit daar nog een hoop "wat als" en het had zo mooi kunnen zijn's. Dat is ook de reden waarom je hem nooit bent kunnen vergeten, en alles met hem romantischer maakt dan het waarschijnlijk is. Dat hij er nu weer is en jou terug wil wekt bij jou het "wat als" vlammetje weer aan, maar wil niet per definitie zeggen dat het ook gaat werken. Ook al voelt het wel heel echt voor jou. Tevens zal het je kindjes erg schaden, en zou dit voor mij al een reden zijn om het niet te doen.

Als ik in jouw schoenen stond zou ik deze persoon los laten qua relatie en hem niets meer dan heel langzaam een vader laten zijn, mits hij dat wil.

Qua je huidige relatie zou ik absoluut in therapie gaan
Het idee dat je wat mist word nu namelijk versterkt door je ex en lijkt hopeloos, terwijl dat misschien helemaal niet is. In mijn ogen ben jij ook aan je kindjes verplicht om er alles aan te doen.

Sterkte