Hoi meiden, Hebben jullie dit ook of hebben jullie een idee hoe ik dit aan moet pakken? Ik word namelijk helemaal horendol van de discussies met mijn zoon. Voorbeeld van vanochtend. Ik trek mn sokken aan waar hij bij staat: Mama, ik hoef geen sokken, ik heb mn sokken al aan. Schat, ze zijn van mij, ik trek ze aan. Nee mama, je gaf ze aan mij. Nou ik trek ze toch echt aan mijn eigen voeten aan nu zie je dat? Nee hoor, je deed zo (met beweging), en toen wilde je ze aan mij geven. Maar ik heb al sokken. En echt vol overtuiging he. En bijv 1tje die ik me goed kan herinneren: Zet dat kastje (spelcomputer) maar even uit, T. Nee mama, dat is geen kastje, dat is een schijf. Ik: Kastje, schijf, maakt niet uit, als je m nu maar even uit zet. Mama, dit is een schijf, geen kastje, zullen we het even oefenen? En dan gaat ie het dus spellen . En zo heb ik minimaal een discussie of 20 per dag. Erg vermoeiend. Ik nam als kind vroeger bepaalde dingen aan van mijn moeder, omdat mijn moeder dat zei, was het zo. Maar misschien was ik wel een enorme softie. Is jullie ervaring ook dat dit bij de leeftijd of misschien wel geslacht hoort, of moet ik mijn hart vast gaan houden voor wanneer hij 16 is.
en kun je het niet negeren? Hoe vaker je erop in gaat hoe langer t duurt en hoe vermoeiender t is Hier ook een dochter die veel vraagt, veel weet en veel verteld.
Hoi, bedankt voor je reactie, Het valt nauwelijks te negeren, hij blijft er ook soms uren in hangen, of komt er op terug. Bijna op het dwangmatige af..
haha erg is dat he. Dochterlief heeft dat ook wel. Of als ik iets verkeerd doe/vergeet/anders doe kan ze daar ineens op terug komen. zo van jij had dat niet goed gedaan he mama... *zucht*
Ik zou het ook een beetje laten gaan, bijvoorbeeld bij het schijf/kastje verhaal: ja je hebt gelijk, doe de schijf maar uit... Kleuters willen dat alles goed gezegd wordt en gaan je ook verbeteren als je dat niet doet... daar hebben ze ook houvast aan. Ze leren hoe de wereld in elkaar zit en dat proberen ze steeds uit.
o ja heel herken baar, ik ga niet overal op in, de oudste gaat toch door totdat hij gelijk heeft. alleen belangrijke zaken vind ik dat ie dat goed moet weten maar anders nee.hij gaat al met mij in discussie vanaf zijn derde en is netzoals zijn vader een stijfkopie en een aanhouder wat dat betreft. word er soms wel erg moe van maar hoort erbij
Lekker bijdehand dus haahahahaha.. Ik zou toch duidelijk maken dat hij niet met je hoeft te discusieëren?
Waarom in discussie gaan, en niet hem gewoon zijn gelijk geven? Wat is nu het probleem om een kastje een schijf te noemen als het volgens hem zo heet? Of om te zeggen joh je had gelijk, jij hebt mijn sokken niet nodig, je hebt ze al aan! Of denk ik nu te simpel?
Dit. Blijkbaar dacht hij wel dat je de sokken aan hem wilde geven. En vindt hij dat het een schijf heet ipv een kastje. Prima toch.
Dank jullie voor de reacties! Jullie reacties hebben me zeker aan het denken gezet. Ik ben er teveel mee bezig.. Eigenlijk komt het denk ik doordat mijn schoonvader en vriend op een heel dwingende manier hun gelijk willen en kunnen halen bij mij en dat ik daarvoor een beetje allergisch ben geworden. Zeker nu ik dus bij zoonlief dezelfde 'trekjes' bespeur ben ik daar misschien meer mee bezig dan zou moeten. Want wat is er inderdaad mis mee om hem gelijk te geven over bepaalde dingen? Bedankt voor het inzicht!