Ik weet helaas ook al dat mijn contract niet verlengd zal worden midden juli. Hen mij er ook bij neergelegd, ik kijk na m'n zwangerschap wel weer verder. Gelukkig een man die werkt dus dat scheelt wel wat stress. En tsja, sommige bedrijven hebben geen zin in de rompslomp met het UWV en besluiten dit. Werk in de horeca dus een vervanger vinden en inwerken kost geen drol. Maar wat ik al zei; niet druk maken, genieten van je zwangerschap!
Hier ook contract niet verlengt op 13 januari helaas maar volgends mijn werkgever kwam dat erdoor dat ik sinds okt al in de ziektewet zit en ze geen aangepast werk meer voor me hadden, mag na m'n verlof wel terug komen als er een functie vrij is, gelukkig zijn die vaak genoeg vrij daar, en ben erg blij dat ik al In de ziektewet zat daardoor ben ik nu opgevangen door het UWV straks verlof uitkering via UWV en daarna over in de ww tot de functie vrij is, wel heb ik afgesproken mocht eventueel een functie vrij zijn 2 weken voor m'n verlof eindigt toch vast te solliciteren en eventueel wat eerder te beginnen
Ook ik kreeg pas te horen dat mijn contract niet word verlengt. Deze loopt af in Juli. Gelukkig heb ik al verlof in mei. Maar jeetje wat is het moeilijk om nog zo lang voor een baas te werken als je weet dat je er weg moet. Echt totaal geen motivatie hier meer hoor. Ik weet dat ze niet anders kunnen maar vervelend vind ik het wel. Word weer zoeken naar een nieuwe baan.
Hoezo alsof zwangerschap een ziekte is???? Ziekte is natuurlijk veel erger voor de medewerker zelf. Zwangerschap kies je zelf voor (in combinatie met een tijdelijke comtract of niet). Bij zikete kun je niet echt genieten van de toestand of je je vermaken met borstvoeding. Daarnaast krijgen werkgevers vaak verzekeringsgeld voor een zieke. Dus ik begrijp je opmerking niet behalve dat ik het heel denigrerend en kwetsend vind voor zieken die daar niet voor hebben gekozen en mogelijk daar heel hun leven last van kunnen hebben. Wat ben jij egoistisch met je opmerkingen! :x
minigirl, denk dat je anders moet lezen.. Een werkgever laat je soms geloven dat zwangerschap een ziekte is..
Je zou eventueel nog 1 maand in de ww kunnen gaan en vanaf de ww met zwangerschapsverlof. Zo is het bij mij gegaan mijn contract verliep 28 december 2013 en ik ben 23 maart 2014 uitgerekend. Ik ben toen ook gelijk met een ww uitkering gegaan. Alleen bij mij was het zo dat erachter kwam dat ik bekkeninstabiteit heb(6januari) en ook nog opgenomen vanwege weeën enz.. enz.. enz.. en toen ben ik in de ziektewet gegaan. Vanaf de ziektewet ben ik nu sinds 10 februari met zwangerschapsverlof en heb ik na de zwangerschapsverlof nog recht op 3 maanden ww uitkering. Hoop dat je er wat aan hebt.
Dank je 'benikweer' want zo bedoel ik 'm inderdaad, aangezien mijn werkgever letterlijk heeft gezegd "was het gepland, niet heel handig gezien deze tijden' met andere woorden alsof ik super dom ben om zwanger te worden. Nee wij willen het, het is welkom alleen jammer dat een werkgever het anders ziet... En ondanks ik een jaarcontract hebt is het een bewuste keuze gezien mijn leeftijd en kinderwens daar kan geen contract tegen op, betekend het niet ondanks de risico's dat het niet minder zuur is. Omdat het verwarrend is en er nu twee topics lopen van mij (hormonen was vergeten dat ik er al een geopend had sorry ) plaats ik onderstaand bericht uit ander topic. Ik heb de moderator eveneens gevraagd of die het andere topic kan sluiten.... Edit: Jeetje wat maken veel het er mee. Ergens voel ik mij wel gesterkt dat ik niet de enige ben. Nu zijn we een weekje verder en de ergste emoties (boosheid en verontwaardiging) en hormonen zijn gaan liggen. Het gevoel gebruikt te zijn is al een stuk minder want ik heb al het extra harde werken voor mijzelf gedaan en dat neem ik mee naar de toekomst. Ik voel mij nu nog meer gesterkt om wellicht toch voor mijzelf te beginnen, alleen een man met een baan die veel in het buitenland is is dat niet gemakkelijk. Ik wil het heel graag loslaten en nu genieten van mijn verlof. Het ging een paar dagen goed maar gister had ik toch echt even een terugval (er wakker van liggen en er over dromen, piekeren). Nou krijg ik ook van ex-collega's sms'jes dat mijn werkgever teleurgesteld en boos zou zijn op mij omdat ik een aantal collega's op de hoogte heb gesteld via mail m.b.t hoe ik mij voelde. Dat ik echt zwaar gekwetst en teleurgesteld ben en dat mijn werkgever mag ophoepelen. Als je niet zwanger bent komt dit al hard aan laat staan in de 4 weken voordat je gaat bevallen. Mijn hele wereld staat even op zijn kop!!!! Denk je net dat het beter gaat , bellen ze mij vandaag opeens. Mijn hart sloeg over en kreeg spontaan een paniek aanval. Waarom zouden ze mij willen spreken of bellen?! Stuur dan een mail of laat een voicemail bericht achter. Ik zit nu in paniek thuis op de bank wat zou het kunnen zijn?! En nee ik wil niet opnemen omdat ik bang ben dat ze alleen maar verwijten naar mijn hoofd zal gooien over het feit hoe ik mij voel... Ik trek dat nu niet. Mijn hormonen, bloeddruk staan dat niet toe, ik ben gewoon nu niet rationeel vatbaar en snap dan ook niet dat ze iemand bellen waarvan ze nu het contract niet willen verlengen. Ja in de toekomst als het met mij en de kleine goed gaat dan mag IK bellen en dan zeker weer 3X een jaar contract krijgen en dan als ik weer zwanger word er weer uitgegooid worden?! Het word nu tijd dat ik voor mij zelf kies maar ik vind dit echt moeilijk om met deze angst nu thuis te zitten. Vrijdag moet ik weer naar het ziekenhuis omdat we dan te horen krijgen hoe het met de groei van baby gaat en of ik eerder ingeleid moet worden en kan geen andere stress gebruiken op dit moment. Weet eventjes niet zo goed waar ik dit kwijt moest dus vandaar dat ik het even hier doe....
Nou het is maar goed dat ik de telefoon niet heb opgenomen, heb zojuist een mail ontvangen. Ik mag geen contact meer opnemen met collega's (waarvan ik inmiddels weet wie de mes in mijn rug gestoken heeft) en dat ik mijn spullen die er nog liggen kan komen ophalen voor of na de geboorte van het kindje. Super professioneel dat dan weer wel...
Nou lekker dan zeg.. In dat andere topic van je had ik ook gereageerd over het stukje van het telefoontje. Misschien moet je maar blij zijn dat je er niet meer werkt, ook al is het zuur natuurlijk. Maar voor een werkgever die zo met mensen omgaat zou ik niet eens willen werken. Hoop dat je nu wel lekker kunt genieten van de laatste weken. Ik vind je werkgever persoonlijk erg kinderachtig en laat zich wel heel erg kennen. Die kun je missen als kiespijn!
Thx TmrZra, had je exacte daar ook gezien. Het is gewoon onwerkelijk hoe het loopt. Ergens hoop je dat je collega's kan vertrouwen ik heb een ding geleerd collega's zijn geen vrienden, in ieder geval niet daar. Ik ben nog niet de deur uit en ze steken je een mes in je rug. Echt heel naar! En dat de werkgever daarin mee gaat is nog zuurder... Alsof het mijn beslissing is dat ik daar weg wilde gaan... Maar ja de een zijn 'dood' is de ander zijn brood... Hoop nig snel dat verlof en die roze wolk gevoel terug te krijgen, en snel, heel snel zodat ik die ellende achter mij kan laten.
Ik werk nu halve dagen ivm ziekte, en dat houd ik de komende maand nog even zo. Als ik geluk heb, kan ik die ook overbruggen met 'ziekte door zwangerschap'. Ik heb recht op 4 maanden ww, dus dan heb ik, verlof meegerekend, 8 maanden in ieder geval iets van inkomen... @Frietje: Men zegt niet voor niets dat je werk en prive gescheiden moet houden! Ik heb/had heel lieve collega's, maar weet van een aantal ook dat zij heel goed zijn in achter andermans rug om praten. Kan er heel goed mee overweg, maar het zullen nooit vrienden worden! (Vrienden kun je kiezen, collega's niet)
Ik vond het super moeilijk om 3 jaar te wachten met kinderen tot ik een vast contract had, maar ben blij dat ik het gedaan heb. Lijkt me vreselijk om in jouw situatie te zitten maar het is idd een hele makkelijke situatie voor een werkgever om iemand op die manier de deur uit te werken. Wel vreemd dat 'ie dit doet terwijl 'ie eigenlijk heel tevreden over je is. Je kunt er nu toch niks meer aan veranderen en ik zou me ook niet te druk maken (voor je baby), hoe moeilijk dit ook is. Probeer nog te genieten van je zwangerschap, waarvoor je heel bewust hebt gekozen (ook in de wetenschap misschien wel je baan te kunnen verliezen). Straks na je verlof vind je vast wel weer iets leuks!