Hier een beter verhaal gelukkig! Mijn vader was echt een stevige roker van zware shag tot bij hem 15 a 20 jaar geleden COPD werd vastgesteld. Hij is echt van de een op andere dag gestopt met roken en werkt nog elke dag keihard aan zijn gezondheid. Zijn longinhoud is al die tijd ongeveer gelijk gebleven, dankzij het vele sporten (tennis, badminton). Alleen als hij ziek wordt heeft hij het wel gelijk zwaar (veel hoesten, aan de prednison etc). Een buurman die tegelijk met hem de diagnose kreeg is blijven roken en zag ook het nut niet van beweging. Ik denk dat hij al 8 jaar overleden is inmiddels, nog voor hij opa werd. Ben mijn vader echt dankbaar dat hij zijn leven zo heeft omgegooid. Hoewel wij thuis allemaal gewoon doorrookten (daar deed hij ook niet moeilijk over). Zo kan het dus ook. Het wil niet zeggen dat hij 90 wordt, hij kan zo achteruit gaan maar hij heeft er in ieder geval zijn best voor gedaan om dat proces zo lang mogelijk te rekken.
wat afschuwelijk voor je mellanie! Hier ook dochter van een exkettingrookster. Mijn moeder dus. Gelukkig gestopt dmv hypnose. Veel sterkte, ik zou het echt moeilijk vinden als ik jullie schoenen zou staan, maar zo`n verslaving is nogal moeilijk om vanaf te komen.
Tja ik denk alleen maar . Wie en jij om te bepalen wat je ouder wel of niet doet. Hun leven , niet dat van jouw. En ja ik heb een mams met copd en die rookt nog, haar keuze haar leven.
Zulke mensen kun je niet helpen. Leg je er bij neer en zorg dat jullie zelf niet met die vieze sigaretten worden geconfronteerd.
Bij mijn schoonouders is het nog erger, mijn schoonmoeder heeft COPD en mijn schoonvader rookt stug door. Mijn grootvader heeft vroeger na een hartaanval van zijn arts te horen gekregen dat hij nu moest stoppen, de man heeft daarna nooit meer een cigaret aangeraakt. Sommige mensen lukt het dus wel om te stoppen als het echt moet.
Het klinkt hard maar het is wel zo. Hier een schoonzus die als een ketting rookt en 3 kinderen die echt dag in dag uit in de rook zitten. Zoontje kreeg destijds de ene longontsteking na de andere en zat aan de antibiotica en aan de puffers en zij bleef maar doorpaffen. Schandalig gewoon maar ze zoeken het maar uit. Op iedere verp staat duidelijk vermeld dat het dodelijk is etc etc en als je het zelfs niet aan wil nemen van artsen dan zijn mogelijk ook je laatste levende hersencellen ook al aangetast door de nicotine. Ik zou het loslaten als ik jou was en probeer inderdaad zo min mogelijk met die vieze peuken in aanraking te komen.
Die smoesjes van je ouders is de verslaving die spreekt. Ze weten donders goed dat ze fout zitten. Mijn schoonmoeder heeft copd, astma en ze is genezen van longkanker. maar ze blijft doorroken. Ik kan daar geen begrip voor opbrengen. En maar klagen dat ze zich zo ziek en slecht voelt. Mijn vader heeft jaren gerookt totdat hij de diagnose astma kreeg. Hij is er toen per direct mee gestopt. Daar heb ik respect voor.
Ik vind het ook erg egoïstisch.. Mijn schoonouders roken ook allebei.. En zeggen ook rustig: dan maar korter leven.. Ik heb dat ook wel eens gezegd.. Dus het maakt je niets uit dat je kinderen dan hun ouders moeten missen en je kleinkinderen hun opa en oma.. Van die kant bekijken ze het gewoon niet.. Maar veranderen kan je het toch niet.. Al denk ik wel dat ik een tikkeltje moeite zou hebben met begrip opbrengen mochten ze ooit een ziekte krijgen die mede veroorzaakt is door het roken.. Ik zou me er wel bij neerleggen als ik jou was.. Het is hard, maar het is toch hun eigen keuze, en daar kan je het wel/niet mee eens zijn, maar veranderen kan je het (helaas!) niet..
Ik heb niet alles gelezen maar ik wilde hier toch even op reageren. Het is natuurlijk ieder zijn keus hoe hier mee om te gaan maar dit zou de mijne niet zijn en is het ook niet geweest. Mijn moeder had COPD en ze was een verstokte rookster. Toen ze de diagnose kreeg, is ze door blijven roken. Eerst zichtbaar, daarna in het geheim. Ze werd steeds zieker en zieker, in 5 jaar tijd was ze veranderd van een fysiek enorm sterke vrouw naar... fysiek een oude vrouw, ook al was ze pas 50. Ze bleef roken, ook al kreeg ze dag en nacht zuurstof. Ze lag op een gegeven moment meer in het ziekenhuis en revalidatiecentrum dan dat ze thuis was. Maar we hebben haar nooit laten vallen. We hebben moeten accepteren dat het haar lichaam, haar ziekte en haar keuzes waren en dat dit niets afdeed hoeveel we van haar hielden. Uiteindelijk is ze na 5 jaar gestorven maar ik ben enorm blij dat we het hele proces zo intensief en vol liefde met haar hebben mogen doorlopen.
Ik heb op een copd afdeling gewerkt, de mensen die zo benauwd waren dat ze 2 uur nodig hadden om hun aan te kleden stonden rustig te paffen in de rookkamer. De reden, het word toch niet beter, we leven maar 1 keer, ik heb al zo weinig dingen waarvan ik geniet, ik rook al mijn hele leven die laatste jaren kunnen er ook wel bij. Ze zullen het zelf moeten doen en er zelf achter moeten staan. Maar zelfs de hele zware gevallen die niet meer zonder zuurstof fles konden, lieten de zuurstof fles buiten het rookhok staan om te paffen, je kunt er van alles over zeggen, hun leven en hun beslissing als ze er zelf achter staan breng ik ze met alle plezier naar het rookhok
Mijn oma had ook dr hele leven gerookt en oplaatst op een punt gekomen dat het was van als u nu niet stopt met roken bent u over een jaar dood zo erg benauwd was ze door de copd. Dus met behulp van huisarts en pillen gestopt en dat is gelukt. Ze is er gelukkig nog steeds en is al een aantal jaar gestopt. Maarja de schade is gedaan en ze kan geen trapje meer op dan is ze compleet buiten adem... door het stoppen ook vele kilo s aangekomen en daardoor weer andere klachten gekregen helaas.
Ik werk in een ziekenhuis en onderzoek geregeld longspoelingen. Het vocht wat daar uitkomt is bij rokers gewoon donkerbruin! Ik weet niet of ze daar gevoelig voor zijn, anders doe me een pb, dan kijk ik of ik die foto's nog heb (ooit gemaakt voor m'n man, maar bij hem heeft het helaas niet geholpen, want 'ik heb al zoveel op moeten geven! Roken is het enige dat ik nog heb!!!' Zucht)
Hallo dames, Ontzettend bedankt voor jullie berichtjes! Mijn vader heeft ooit wel eens gezeg: er kan gebeuren wat er gebeurd.... maar niemand pakt mijn sigaret af. Dusja... dan weet ik gewoon al dat ie nooit ermee gaat stoppen en mijn moeder verzint ook overal smoezen voor om niet te hoeven stoppen. Tuurlijk vind ik het niet leuk dat ze roken, ze roken al ongeveer 40 jaar. En tuurlijk begrijp ik ook dat je niet in 1 dag zo makkelijk kan stoppen, maar de dokters hebben zelf aangegeven medicijnen ervoor te willen geven. Dat weigeren ze helaas, want roken is helemaal niet zo slecht.....pfffff ZUCHT!!!!! Sinds ze weten dat ze COPD hebben roken ze buiten allebei. Om het wat gezonder te maken, want ze kunnen niet binnen in een rokershok zitten daar kunnen ze niet tegen??????????? Snappen jullie dat????
Roken bij copd versneld de ziekte. Ze zullen dus sneller aankomen bij het laatste stadium van copd (gold IV) Wat niet meer als de dood betekend. Die sneller komt waarneer en complicaties zijn zoals een (griep) virus, simpele verkoudheid of een weersomslag.
Mijn moeder heeft copd en heeft altijd gerookt. Op haar 45 meen ik kreeg ze copd en slaapt met oa masker, gebruikt dagelijks puffend etc. De eerste jaren rookten gewoon door. 3,5 jaar geleden echter lag ze 3 wk in coma niet wetende of ze ooit nog wakker werd. Zware longontsteking icm copd koste haar bijna haar leven. Ze heeft toen ze uit coma kwam en weer hersteld nooitmeer een sigaret aangeraakt en rookt nu dus 3,5 niet meer. Ze is nu 51 en is stabiel gebleven. Copd is niet erger geworden. Mijn moeder wil haar kinderen en kleinkinderen zo'n opgroeien en bijna dood ervaring was genoeg rede nooit meer te roken
Wat ontzettend erg dat het eerst zó ver heeft moeten komen. ☹️ Ik hoop dat ze nog een flink aantal jaren bij jullie mag blijven....