Wij blijven 2 weken uit hun buurt sowieso - schoonmoeder is ernstig ziek met daarbij hartfalen, schoonvader zorgt 24/7 voor haar, zij kunnen écht niet ziek worden (geldt ook voor andere virussen, en daar zijn we dus altijd al bedacht op).
Minimaal contact, als het nodig is haal ik boodschappen maar die geef ik af bij de deur, ben namelijk een beetje verkouden. Ze zijn allemaal ouder en in die zin al een risico groep, daarnaast ook nog 1 met longproblemen, voorzichtigheid geboden! Hier heeft het verzorgingstehuis ook maatregelen genomen, 2x per dag met maximaal 2 personen mag je iemand bezoeken (als je tenminste geen klachten hebt) en onder de 16 kom je er niet in.
Mijn moeder is 44 dus die zie ik niet als oudere, ze past dus nog wel op maar ik ga niet extra op visite (bij niemand niet). Mijn opa is 76 en verkouden, daar ga ik dus niet langs maar bel regelmatig. De oma van mijn man is 88 en doet normaliter 3x per week zelf de boodschappen met de rollator, ik ga niet op bezoek maar vraag wel aan haar of wij wat boodschappen voor haar kunnen halen.
Hier hetzelfde, normaal zijn mijn schoonouders (69 & 70) onze opvang om vakantie te overbruggen, of als de kinderen ziek zijn en niet naar school kunnen. Maar nu gaan we de meisjes daar ook niet plaatsen de komende weken, ook al is nu iedereen nog zo gezond als een visje. Mijn moeder (68) woont in een home en heeft gevorderde Alzheimer. Het rusthuis is gesloten tot na de paasvakantie, dus 19 april, en enkel 1 aangewezen persoon (de mantelzorger) mag nog op bezoek en dat is mijn broer. Maw wij kunnen haar in totaal 6 weken niet bezoeken. Via WhatsApp of zo is ook geen optie als bv mijn broer daar is - ze is al heel erg afwezig en door de vorm van Alzheimer die ze heeft, kan ze niet meer praten - eerder onbegrijpelijk gebrabbel komt eruit. Dus vraag me af of ze ons na 1,5maand nog zal herkennen...
Mijn ouders wonen in Portugal, mijn vader is hartpatient, beide 71 jaar. Ze blijven zoveel mogelijk binnen en mijn moeder doet 1x in de week boodschappen. Voor de rest hebben we dagelijks contact via messenger.
Ik kijk toch uit merk ik. Door mijn baan is de kans toch iets groter als gemiddeld denk ik. Mijn moeder werkt in de zorg met ouderen die al gezondheidsklachten hebben en mijn vader heeft medische problemen, heel lastig en eenzaam maar het is het waard.
Ik zie mijn moeder dagelijks ( 58 ) Mijn opa en oma ( 84 ) zal ik voorlopig denk ik niet zien. Hun zijn zelf niet zo bang. Opa is nog heel fit. Mijn oma heeft astma. Ze komen altijd 1x in de 2 weken bij mijn moeder en dan ga ik er ook naartoe. Maar na een aantal keer tegen ze gezegd te hebben dat ze zo veel mogelijk binnen moeten blijven, hoop ik dat ze dat ook doen.
Min ouders (60- en zonder klachten) wilden vandaag graag even langskomen onder het mom van 'straks gaan we in lockdown en dan kan het niet meer'. Ik heb het ze afgeraden, maar het is hun keuze. We zijn samen een stuk gaan wandelen en ze gingen vanuit ons (veluwe) door naar mijn zus in brabant. Als ze verkouden waren of eerst naar Brabant waren geweest had ik ze daarna niet bij ons binnen gelaten trouwens, bij mn zus 2 kinderen verkouden en ik wil graag kunnen blijven werken (zorg)
Mijn ouders zijn beiden hartpatiënt. Mijn moeder (65) is herstellende van een katheterisatie. Mijn vader (63) heeft longontsteking. Even heel cru, maar nee. Die bezoek ik nu even niet, zeker niet met de kindjes.
Schoonvader is niet helemaal gezond, dus bij hem blijven we voorlopig even uit de buurt en drukken hem op het hart om gewoon lekker thuis te blijven. Boodschappen kunnen wij ook wel doen. Mijn ouders zijn wel gezond maar met hen hebben we voorlopig ook alleen contact via de telefoon.
Oma gaat nu rare dingen doen (lees op een stoel staan om de ramen te lappen) uit verveling. En eigenwijs dat ze is. Zie het al voor me dat die eind van de week met een gebroken heup ipv corona in het ziekenhuis ligt. Als man niet dagelijks naar het werk ging en daar contact had met anderen had ik haar nu in huis genomen en mezelf en de kinderen ook binnen gehouden voor haar.
mijn ouders zijn in de 70 dus wij hebben afgesproken dat zij zoveel mogelijk thuis blijven en wij komen ook niet langs. Mijn zoon hoest al weken en ik ben ook verkouden. wij zoeken het dus maar even niet op.
Mijn ouders zijn in de 70. We gaan niet naar ze toe vanwege het risico dat zij lopen. Maar ik bel ze nu wel om de dag. Dus eigenlijk is er meer contact dan anders.
Wij hebben wel gezegd dat we de komende tijd niet langskomen. Mijn vader en schoonmoeder zijn beide gezond en fit, maar moeder en schoonvader niet. Wij nemen geen enkel risico. Kinderen gaan er zeker niet heen. Gelukkig leven we in een tijd met skype en kunnen we meteen foto's delen... Als iedereen zich hieraan zou houden is het hele probleem wellicht snel opgelost.
We zien ze nu niet. Het was toch al niet wekelijks dus dan is dat ook niet zo lastig. Mijn moeder zit in Brabant en daar blijft ze mooi maar even zitten, wij gaan ook niet die kant op, bellen wel Mijn schoonouders vermaken zich prima en we bellen ze om te horen hoe het gaat. Behalve dat ze de schuur hebben proberen open te breken om hun fiets te jatten gaat het prima (gelukkig waren ze weg met de fietsen)
Mijn ouders zijn 69 (pa eind april 69), we zien hen sowieso al wat minder gezien we op anderhalf uur van elkaar wonen. Maar zeker nu vind ik het heel lastig. Mijn moeder heeft in 2002/2003 een hartinfarct gehad, verder geen klachten meer... maar ja ze valt wel in de risicogroep. Anderzijds.... mijn partner van bijna 56 is ook hartpatiënt en we hebben schoolgaande kinderen (nou ja... nu even 5 weken niet natuurlijk). Dus ja ook hier in huis al een situatie waarbij je je achter de oren kunt gaan krabben. Dus nu inderdaad maar wat vaker dan anders gaan bellen enzo
beide ouders 65 en nog fit. Wij blijven daar dagelijks komen. Ze passen bijna dagelijks op mijn kinderen. zonder hun hulp kan ik gewoon niet werken. trouwens iets wat ze zelf willen. ze zouden niet willen dat we weg bleven.
Mijn vader heeft een spierziekte. Een virus op de luchtwegen, welk dan ook, is een behoorlijk risico. Ik werk als assistente op een huusartsenpraktijk.. dus nee, ik ga niet langs. Mijn moeder gaat ook enkel naar haar werk en naar het buitengebied voor de hond.
Mijn moeder (62), heeft nog geen twee maanden geleden een hele zware operatie gehad en tijdens herstel in ziekenhuis een long embolie. Gelukkig is ze inmiddels weer 4 weken thuis, maar haar gezondheid is nog heel erg zwak. Dus daar gaan we voorlopig niet meer naar toe, dan maar bellen en facetimen en boodschappen doen en die tot in de garage brengen. Mijn schoonouders voelen zich goed maar wel beide hartpatiënt dus ook daar gaan we maar even niet naar toe. Better save than sorry...