Ik had het vorige week in Duinrel. Heel gezin met mondkapjes die in de rij erg dichtbij kwamen. Terwijl er duidelijk in elke rij stippen op de grond staan waar te staan om afstand te houden. Toen ik ze vroeg afstand te houden werd er veel gezucht in de mondmaskers en met de ogen gerold. Mensen voelen zich veiliger maar krijgen lak aan anderen want zelf zijn ze "veilig" en houden dan geen rekening meer met afstand. Heel egoïstisch worden ze dan.
Als Vlaming volledig akkoord dat je u moet houden aan de regels. En de regels zijn beperkter als bij ons, dus ik snap niet wat die burgemeester roept.
Ik zat laatst op een bankje en met goede afstand zat er ook iemand anders op, dus ruimte tussen ons in... Komt er iemand aanwandelen die zo tussen ons in neer ploft, wat?! Ik leg nu dus mijn tas daar neer, voorkomt gezeur...
U Weet ik niet zo goed. Denk dat ze destijds beter eerlijk hadden kunnen zeggen mondkapjes is beter maar we hebben tekort. Of nu eerlijk zeggen mondmasker bied schijnveiligheid maar we zwichten onder druk van de andere Europese landen en kunnen er niet onderuit dit ook te gaan verplichten.
Het is een inbreuk op artikel 11 van de Nederlandse grondwet. Die stond nog niet op je lijstje. Win ik nu de gouden mondkapjestrofee?
Ik dacht precies hetzelfde. Morgen maar even op pad voor die tandarts achtige wegwerp kapjes. Ik heb voor het hele gezin wasbare maar vind die zwaar benauwend door de dikkere stof..
Misschien ben ik wantrouwend maar dat geloof ik niet. Ik geloof dat de enige reden dat ze maar bleven roepen dat het schijnveiligheid bied het tekort was. Volgens mij zijn wij het enige land in de hele wereld waar dit geroepen werd.
Ik denk zelf dat ze door een tekort destijds gewoon niet echt onderzoek deden. Er waren er toch geen. Die schijnveiligheid dat is een andere discussie, er zijn ondertussen al veel meer onderzoeken gedaan en er zijn al veel nieuwe inzichten . Ik las dat de burgemeester van Rotterdam en Amsterdam vragen voor extra onderzoek, dus mss is het toch niet persé druk van het buitenland alleen maar willen ze zich ook echt verdiepen?
Nou het is toch ook gewoon kak. Het is niet zo dat we altijd al voor onze lol met een kapje op liepen. Dat doe je alleen omdat het MOET toch. Tenminste als het moet dan doe ik het maar dan vind ik nog steeds wel al het bovenstaande.
[ Heel fijn voor je maar we zijn niet allemaal hetzelfde. Ik kreeg het het er Spaans benauwd van en kan na jaren nog steeds niet wennen aan iets over m'n mond. Ik raak ervan in paniek. Ik kan een mondkapje max 45 min op en dan ben ik benauwd, duizelig, heb ik hoofdpijn en ben ik misselijk. Ik mag hem tijdens m'n werk gelukkig tussen de cliënten door afzetten (buiten en op verantwoorde manier). Als dit niet had gemogen dan had ik simpelweg niet kunnen werken. Het is voor mij echt de hell. Ik ben continu in m'n hoofd bezig. Niet aan m'n mond zitten, niet aan m'n neus zitten enz. Sta met zo'n,ding op m'n mond continu "aan". Zeer vermoeiend. Daarnaast nog de psychische druk dat ik dat ding op moet, wetende dat ik er ziek van wordt. En daarbij al die mensen op straat die hem op hebben is voor mij gewoon beangstigend. Het hoort niet, ik zie niet goed wie /wat eronder zit, zie hun mimiek niet enz. Maar heb ASS en dat is dus voor een niet ASS'er waarschijnlijk moeilijk tot niet te begrijpen. En even m'n frustratie kwijt: Ik vind dat er vaak zooooo makkelijk gepraat wordt over dingen als mondkapjes dragen, tijd geen andere mensen mogen zien of knuffelen en het thuis moeten zitten tijden lockdown. Ach even doorzetten, iedereen zit ermee, er zijn ergere dingen, je bent egoïstisch als je het wel doet, ik heb het ook moeilijk en mij lukt het ook enz. Niet iedereen is hetzelfde. Ik had die knuffels echt nodig om overeind te blijven in deze tijd. Ik had het echt nodig om iemand te zien . Ik heb ook echt een paar gesprekken met de psychologe gehad omdat ik totaal in de knoop zat. En gelukkig kreeg ik op dat moment al hulp vanwege ass. Maar wat als die hulp op dat moment niet nog niet opgestart was? Daar wil ik maar niet over nadenken. En met mij zijn er velen die zo zijn. En dan de gedachte dat ik dit allemaal moet gaan doorstaan voor de bescherming van een ander. Want tja, als je het niet doet dan ben je egoïstisch hè Voor mij is het dus echt de hell. Dus afhankelijk hoe ze die gaan verplichten zullen ze mij sowieso niet meer in winkels en gelegenheden zien. Iig weer een klant en omzet minder. En ik zal in een isolement komen. En waarschijnlijk langdurige ziekmelding als gevolg.
In veel landen is het heel normaal om mondkapjes te dragen; het is veelal een kwestie van even wennen. Ik heb de mijne ook al een paar keer op gehad, en de eerste twee keer was wat benauwd en vreemd, maar daarna niet meer.
Ja dat weet ik want ik ben ook in een paar van die landen geweest. Ook op gehad in een aantal steden. Maar ik kon er niet aan wennen. En ja ik deed het wel. Maar ik vind het niet leuk en niet normaal. Lijkt me vrij normaal toch dat ik dat niet leuk vind. Ik draag het heus wel als het moet.
Ik zit er ook absoluut niet op te wachten om het op te moeten, heb astma en ben eigenlijk altijd benauwd. Met zo'n masker op zal dat nog erger zijn. Heftig!
Maar jij spreekt uit ervaring, dat vind ik heel wat anders. En dat kan idd dat er mensen zijn die het heel heftig vinden en zeker als je een hele dag moet werken maar niet iedereen heeft er zoveel last van als u. Ikzelf kan buiten van hier te lezen niet echt mensen die niet kunnen wennen aan het mondmasker. Heb je het al eens besproken met iemand dat je het (mss deels door uw ass) zo heftig ervaart?
Maar of die kapjes er door komen of niet. Je hoeft je sociale leven niet stil te leggen he? Zonder klachten (en liefst met afstand) mag je elkaar gewoon bezoeken. Ik snap je gevoel trouwens wel. Ik had het een week of 4 na onze "lockdown" heel zwaar. Ik zat uit angst thuis in isolatie. Ik sprak iedereen telefonisch en miste die real life knuffel krijgen zo erg dat ik er heel down van werd. Toen ik mijn zus half april bezocht om op afstand in de tuin te feliciteren met de verjaardag van mijn nichtjes hielden we het beiden niet meer vol en hebben we heel egoistisch in sommigen hun ogen heel lang staan knuffelen. En ondanks dat het in Nederland toen heel heftig was met de IC cijfers die bleven stijgen deed het ons zo goed. Ik had dat echt nodig om weer normaal verder te kunnen. Anders was ik nog dieper in de put geraakt op dat moment.
Het zal vast een kwestie van wennen zijn maar dit is iets waar ik niet aan wil wennen omdat ik het niet normaal vind en het ook niet normaal wil gaan vinden. En ik krijg flaporen van de maskers die we nu in huis hebben.
Die redenering snap ik niet. Mondmaskers zijn er net voor de veiligheid van de andere. Ze beschermen de drager nauwelijks, maar wel de omgeving. Hoe is dat dan egoïstisch?