Man is wederom gezellig op bezoek met de kids. Ik ben weer eens alleen thuis... volgende week doen wij het andersom.. Ik houd mij strict aan de regels. Zie echt nauwel8ks nog iemand en voel me best vaak eenzaam. Ik erger mij nu groen en geel aan buurvrouw verderop in de straat die niks merkt vd pandemie zoals ze zelf zegt. Zij leven gewoon voort. Altijd als ik langs loop is hun auto weg of hebben ze een ander stel op bezoek... Ik heb het gevoel dat ik mij moet verdedigen als ik thuis blijf en man gaat wel naar verjaardag bv... Men vindt dat als je uit hetzelfde huishouden komt het geen verhoogd risico is en de regel nergens op slaat.. Ik denk steeds: ach die paar weken houd ik mij er gewoon nog aan. Straks met mooi weer vind ik het prima Om buiten af te spreken met een ander stel. Herkennen jullie deze ergernis? En het gevoel dat je je moet verdedigen als je je wel aan de regels houdt? MochtEn jullie trouwens nog een goed argument hebben? Ik voel me zo’n brave Hendrik... En stiekem hoop ik dat die buurvrouw besmet raakt binnenkort, erg hè
Nee sorry, wij gaan als gezin gewoon nog op visite naar ouders en vrienden. Ik ben wel klaar met corona, maar wil gewoon dat alles weer opengaat en normaal wordt. Maar het op bezoek gaan/hier komen houden we gewoon bij het gezin.
Waarom weet je dit überhaupt van elkaar? Ik houd me echt niet bezig of mijn buren thuis zijn en waar ze eventueel heen zijn. Laat staan dat we elkaar eropaan zouden spreken of ons zouden moeten verdedigen.. We hebben wel kennissen waarbij de een losser is dan de ander. Gelukkig is er vanuit alle kanten respect naar hoe een ieder ermee om gaat. Anders zou ik er ook snel klaar mee zijn..
Ik weet het alleen van dat specifieke stel omdat ik laatst met ze heb gekletst en ik langs hun huis moet dagelijks
Maar waarom erger je je? Jij doet toch wat voor jullie het beste voelt? Het zou mij persoonlijk een worst wezen wat de buurvrouw allemaal wel of niet doet. Wij zijn overigens ook van de coronaregels/adviezen opvolgen, al is het dat ik daar iets minder van ben dan mijn man, maar ik ga dus straks ook alleen naar mijn ouders omdat hij zich daar prettiger bij voelt. Laat het los, laat het gaan. Jij doet wat goed voelt, zonde van je energie om je druk te maken over een ander Even off topic, maar lijkt me dus heerlijk, alleen thuis. Komt hier helaas niet voor dat mijn man op bezoek gaat met de kinderen. Oh en qua argumenten, ik zeg gewoon dat wij ons daar het prettigst bij voelen, dus we komen niet/alleen/alleen als er niemand anders is. Wat die ander daarvan vind, vind ik eigenlijk niet zo belangrijk.
Ik kijk ook niet naar hoe anderen het doen. Dat vind ik hun pakkie-an. Ikzelf probeer mij zo goed mogelijk aan alle maatregelen te houden. Wij krijgen nauwelijks bezoek en gaan ook vrijwel nergens op bezoek. Maar afgelopen week hadden we hier een jarige. Toen zijn mijn schoonouders samen op bezoek geweest. Daar zie ik dus echt geen probleem in. Die regel van 1 persoon vind ik de lastigste. Daar houden we ons dus niet helemaal aan.
Ja misschien omdat ik ben van gedeelde smart halve smart... dan zou ik mij minder alleen voelen.... Een soort solidariteit mis ik.
Dan hoef je er alsnog geen uitgebreide verdediging van te maken toch? Ik zou me er niet zo druk om maken. Je doet wat goed voelt (en ook geadviseerd wordt).
gaan jullie ook gewoon samen naar verjaardagen? ik zou mijn ouders hier ook wel samen willen ontvangen hoor maar ik ga dus wel alleen en heel weinig naar hen toe
Tja, je kan er niet veel aan doen natuurlijk. En wat bedoel je trouwens met u moeten verdedigen? Dat onze overbuurvrouw feestjes geeft moet ze zelf weten maar ze blijft wel uit onze buurt. Ze kwam bellen met een overschotje van taart (zo het type die wat brengt als ze een roddel opgevangen heeft). Ik heb haar gezegd dat ik het niet moest hebben en ging achteruit. Waarop ze dichter kwam en zei dat ze gevaccineerd was. En op zo een moment word ik dus wel wat feller en ga ik dus wel wat zeggen. Maar anders? Dan laat ik ze gewoon doen, ze is nu eenmaal niet slimmer, dan wat ze nu laat zien.
Het zijn nog steeds geen regels die je overtreed maar je negeert een advies. Imo toch wel anders.. Ik hou me aan alle regels maar negeer dit advies precies zoals @Bloempjelief zegt. Met het gezin en bij ouders en 2 bevriende stellen. En tsja dat je je ergert aan anderen is toch echt je ‘eigen orobleem’. Daar moet een ander niks mee
Het is toch krom! Ik mag wel bij mijn ouders op bezoek maar samen mogen ze niet bij mij komen..... Die 1 persoon daar hou ik me niet aan. voorheen hadden mijn ouders, mijn zus en dr gezin en wij 1 bubbel. Met kerst, oud nieuw, verjaardagen samen. nu dat het 1 persoon is gaan we niet met 6 volwassenen samen zitten maar dus per gezin bij mijn ouders. Dat vinden we dan wel te ver gaan nu...
Verjaardagen worden niet meer gevierd hier. Alleen op de verjaardag van onze ene zoon hebben we nu schoonouders gevraagd. Morgen is een andere zoon jarig. Mijn moeder en haar man zouden vandaag komen, maar er zijn hier twee verkouden kinderen dus bezoek afgezegd. Verder komen we, om het risico zo veel mogelijk te verkleinen, niet vaak naar (schoon)ouders toe. We kwamen er al nooit wekelijks, maar nu toch nog minder. Gaan we nu er eens naartoe, dan doen we dat idd ook wel eens alleen. Maar wij kunnen als gezin al nergens meer heen. We hebben slechts 2 kinderen onder de 13 en 5 boven de 13. Dus als gezin ergens op visite hebben we al heel lang niet meer gedaan.
Lukt dat ook met een beetje online solidariteit? Man neemt zometeen de kinderen mee naar zijn schoonouders en ik blijf thuis. Heel eerlijk? Ik vind het eigenlijk wel fijn. Even het huis voor mezelf Hoe anderen het doen boeit me niet zo. Tenzij ik merk dat ze echt de regels ver overtreden (als gezin een keer ergens op bezoek vind ik dan niet zo heel erg. Dat iedere week doen en ook met grote regelmaat stellen ontvangen gaat me wel te ver)
Ik erger me wel aan mensen bij ons in de straat, maar die maken het dan ook wel veel bonter dan 2 mensen op bezoek. Daar staan iedere dag meerdere auto's, lopen zoveel mensen in en uit dat me nog steeds niet helemaal duidelijk is wie daar nu echt vast woont en wie niet (samengesteld gezin met oudere kinderen en aanhang). Toen ze laatst een verjaardag hadden vierden ze die weliswaar buiten in een partytent maar ze gingen wel met 50 man een polonaise doen. En bakken vuuwerk afgestoken met oud en nieuw natuurlijk ook. Nee die 1 persoonregel vind ik maar lastig, vooral met kinderen die daar niet meetellen maar wel weer naar school gaan en veel anderen zien. Volgens mij kunnen mijn man en ik beter samen zonder kinderen naar mijn schoonouders op bezoek gaan, wij zien verder helemaal niemand Voor onze schoonouders hebben we laatst maar een uitzondering gemaakt, die wonen ver weg en ik rij zelf geen auto, ik had ze sinds kerst niet meer gezien.
Tsja lastig. Kan me voorstellen dat je je ergert, maar daar schiet je niks mee op. Je kunt ze niet veranderen en je hoeft je ook niet te verdedigen. Wij proberen ons zoveel mogelijk aan de adviezen te houden, maar we gaan wel met het hele gezin naar opa's en oma's (kids mogen ze ook knuffelen, daar hebben zij en wij geen moeite mee) als er niemand klachten heeft. Maar iedereen doet dat dus weer anders. Ik probeer me niet te ergeren aan mensen die er totaal anders mee omgaan maar me in het positieve te focussen op mijn eigen gezin. Succes ermee! Denk dat je aan de houding van je buren niets kunt veranderen, maar misschien wel aan je eigen ergernis (in de zin van het je niet aantrekken en je niet gaan verdedigen voor je eigen keuzes).
Nee dat zie je verkeerd. Ik houd mij niet aan deze specifieke regel. Over de andere regels heb ik niets gezegd toch?
Er zijn er toch genoeg die ook doen zoals jij nu doet? Waarom voel je alleen dan? Alleen omdat die specifieke buren het minder nauw nemen dan jij doet?