Dus omdat er mensen zijn die misbruik maken van de situatie (echt, je hebt overal opportunisten, dat klopt), moet je dan een regeling aanpassen waar anderen wel oprecht gebruik van maken (zoals ikzelf destijds) en daarmee voorkomen dat ze bijv. ook nog in financiële problemen komen? Ik ben overigens heel blij dat ik maar weinig mensen ken die de volle twee jaar ‘profiteren’. Wel iemand die na 2 jaar volledig arbeidsongeschikt is verklaard vanwege een ongeneeslijke vorm van kanker...
Oh oke. Dus niet de werkgever, maar de staat betaalt dan. Jij en ik dus eigenlijk (via belastingen, bijdragen, etc...)
Maar ik ben niet bang, en ik heb geen onrealistische paranoïde gedachten. De afgelopen tijd heeft dat wel bewezen. Ik vertrouw erop dat de ogen snel open gaan bij de meerderheid van de bevolking.
Dat is helaas met alle regelingen. Er zullen altijd mensen zijn die daarvan willen profiteren, maar dat is niet alleen op deze regeling van toepassing. ‘Gelukkig’ zijn er ook veel mensen die dankzij deze regeling zonder al teveel financiële zorgen ziek kunnen zijn. Bij mij was het destijds zwangerschapsgerelateerd, dus dat viel hier weer buiten, maar gelukkig kon ik rustig opbouwen en hoefde ik niet vanwege geld meteen aan het werk.
Weet je dat heel veel zieken en kwetsbaren zich rot irriteren aan dit soort uitspraken? Die willen niet zielig gevonden worden, en al helemaal niet dat de rest van de maatschappij rekening met hen moet houden.
Ik ben het wel met je eens dat vooral voor kleinere ondernemingen het risico van 2 jaar loonbetaling een grote drempel is om mense in dienst te nemen, en dat dit vaak tot een soort van niet gewenst resultaat leidt waarin mensen in uitzendbanen blijven hangen. Niet alleen vanwege doorbetaling, maar vanwege alle risico's die aan vaste dienstverbanden hangen vanwege het ontslagrecht. Daarentegen merk ik wel dat het twee jaar door moeten betalen bij ziekte zorgt bij de meeste werkgever voor een meer alert arbo beleid, oog voor preventief welzijn van de medewekers en een actievere rol bij reintegratie. Ik ben bang dat als de staat na een relatief korte periode verantwoordelijk wordt voor de doorbetaling (en dus ook de opvolging van d ereintegratie) het weer zo'n UWV gedrocht gaat worden.
Ik begrijp absoluut dat het voor jou (en veel anderen) noodzakelijk is. Ik ben het er alleen niet mee eens dat de last voor zo'n buitensporige periode volledig op de schouders van de werkgever ligt. In het bedrijf waar ik voor werk heb ik echt heel veel mensen meegemaakt die overduidelijk misbruik van de situatie hebben gemaakt, maar dat zal ongetwijfeld ook aan het type bedrijf en het gemiddelde werknemersprofiel liggen.
Ja, maar dat werkt in veel gevallen wel ontmoedigend (is mijn ervaring althans). En de staat betaalt ook voor mensen die arbeidsongeschikt zijn, dus ik zie niet in waarom de zorg voor langdurig zieken volledig op de schouders van de werkgever komt. Zoals @Juul75 hierboven ook al stelt: in veel gevallen komt dit de arbeidsmarkt totaal niet ten goede. En zéker niet gezien de andere bescherming welke werknemers genieten in Nederland. Ik heb persoonlijk voornamelijk ervaring met de arbeidsmarkt in de UK, en hoewel ik me volledig bewust ben dat het daar ook niet altijd rozengeur en manenschijn is, weet ik zeker dat ik hier in Nederland nooit de kansen zou hebben gehad die ik daar heb gekregen. En m.i. is de flexibele arbeidsmarkt daar debet aan.
Ik ken de situatie. Mijn eigen zus is terminaal en zou haar leven geven voor dat van mij en wil vooral dat wij (familie, kinderen, kleinkinderen en vrienden) ons eigen leven kunnen leiden zonder rekening te houden met haar. Tuurlijk wilt ze niet dat ik mijn leven on hold zet voor haar. En toch doe ik het (deels) en hou ik rekening met haar, omdat dat alles is wat ik voor haar kan doen en de tijd die ons rest mij te kostbaar is. En weet jij dat mensen die ziek zijn zich niet vaak rot irriteren aan anderen? Daarvoor is hun tijd te kostbaar. Ze willen gewoon niemand tot last zijn.
Uiteindelijk zijn de maatregelen ook niet echt de schuld van de zieken e. Waarom zou je u als risico patiënt moeten druk maken rond bepaalde uitspraken. Alsof je er zelf kan aan doen dat je ziek bent. Medelijden hoeft niet maar schuld aanpraten evenmin.
Wat ontzettend triest van je zus, heel veel sterkte de komende tijd. Ik hoop dat jullie nog veel mooie momenten mogen meemaken. Maar gelukkig is niet iedereen die tot de groep zieke / kwetsbare behoort terminaal. Uiteraard zal niet iedereen die tot deze groep behoort zich rot irriteren, maar het grootste gedeelte wel. Daar is ook onderzoek naar gedaan. Behalve dat spreek ik veel kwetsbaren op mijn werk, heb ik in mijn eigen kringetje redelijk wat kwetsbaren en behoor ik zelf tot deze groep. Al deze mensen willen niet zielig gevonden worden en willen ook niet dat de maatschappij stil ligt om hen.
Geloof mij je zit echt niet voor de lol 2 jaar in de ziektewet. En misbruik maken van is ook echt niet mogelijk als je als bedrijf goed werk levert en een adequate bedrijfsarts hebt. De stress en druk die met de ziektewet en wet poortwachter mee kwamen hebben mijn genezingsproces niet bespoedigt en toen mijn werkgever een 3e ziektejaar aan zijn broek kreeg van het UWV heb ik maar mijn baan opgezegd vanwege gezondheidsredenen. Ik kon simpelweg niet meer en wij hebben besloten dat we dan maar zonder mijn inkomen door gingen omdat werken aan herstel door de druk er niet beter op werd. Die 2 jaar ziektewet is zeker voor de werknemer ook geen pretje en stimuleert echt wel om weer te gaan werken. Bij mij ging dat alleen simpelweg niet
en anderzijds voel je je alsof je wéér gestraft wordt voor iets waar je niets aan kunt doen, waar je niet voor gekozen hebt.
Zielig gevonden worden? Kan ik me niet voostellen. Qua rekening houden.. deze maatregelen zijn er juist voor hen.
Dat geloof ik absoluut. En ik kan me goed voorstellen dat er eveneens veel werkgevers zijn die niet de juiste inzet tonen. Maar dat geldt in sommige gevallen ook andersom. Werknemers die niet meewerken met de reintegratie bijvoorbeeld.
Wat ikme nou afvraag. De besmettingen zijn weer naar beneden aan het gaan. Zijn al een hele tijd redelijk acceptabel. Echter worden er nog steeds veel mensen opgenomen in het ziekenhuis. Dat zou toch onderhand ook eens weer moeten dalen?