Voor ik zwanger werd had ik van de eene dag op de andere ineens heel erge pijn in mn voet zonder dat ik me kon herinneren dat ik verkeerd gestapt was. Maarja waar kon dat anders vandaan komen? Dus ik liep voorzichtig verder en wachte het herstel af....maar dat kwam niet. Ben nogal eigewijs van aard (en nu blij dat mn man niet mee leest en me dit ziet toegeven ) en bleef dus stug door lopen want t zou wel over gaan, toch? Nou nee dus... 3 weken later liep ik als n oud wijf en het deed PIJN! Dus toch maar naar de HA dan. Ik bleek hielspoor te hebben (google maar als je het niet kent ) en mn voeten waren redelijk doorgezakt. Zachte hakjes die je zo bij de drogist kon kopen was het advies (a 35,-) Na nog n week en met die hakjes begon mn andere voet ook! Ik heb die zomer netjes goede schoenen aan gehad met die rothakjes erin (tja anders deed het zoveel pijn dat ik gewoon niet kon lopen...dan moet je wel) Heb geoefent door met mn voet over een bal te rollen enzo. En na 5 a 6 maanden was de pijn weg. Lekker op vakantie wel mn zooltjes mee maar niet altijd meer in. Overmoedig een wandeling gemaakt zonder zooltjes en ai ai...dat had ik beter niet kunnen doen! Daar was de pijn weer Dus bij thuiskomst maar weer langs de HA. Steunzolen was het advies. Er werd verder niet gekeken naar hoe wat en waar. Dus moest een afspraak maken bij een orthopaedie voor zooltjes tegen de hielspoor. Maar ik was niet zo snel in die tijd door mn depressie...dus dat bleef n beetje hangen. Ondertussen wel netjes mn hakjes in mn schoenen. En op den duur was de pijn weer weg. Dus niet meer naar die orthopaedie geweest. Nu had ik steeds meer last van mn enkels. Al heel mn leve slechte scharnieren zeg maar. Dus ik weet het daar aan. Ik had het idee dat als ik liep ik net liep alsof mn voorvoet een soort flippers waren (denk aan watervogels die niet gebouwt zijn om te wandelen) en dat werd steeds erger. Dit is ongeveer tegelijk met die hielspoor begonnen. Ben zwanger geworden en verder niet meer op gelet. Nu ik bevallen ben en de tijd van wandelen weer gekomen is (mooi weer etc) kom ik haast niet meer vooruit. Ik heb nog erger het gevoel flippers te hebben etc. Dus ben eens gaan zoeken op hielspoor en doorgezakte voeten. En toen kwam ik dus op "overpronatie" Toen ik de tekening zag die erbij hoorde had ik zoiets van...."krijg nou wat! Dat is precies hoe mijn voeten en enkels voelen!" Dus nou moet ik naar de dokter om mijn diagnose te vertellen en hem te laten checken of die goed is (zou niet weten hoe dit niet klopt) Nou de vraag; Wie heeft dit ook of kent diet al dan niet beroeps matig en kan me iets meer vertellen over versterkende oefeningen of gewoon mee leven met iemand die gek is op leuke schoentjes en deze niet meer zal kunnen dragen.
Wat vervelend, Wilma. Ik krijg in mijn massagepraktijk ook wel mensen met hielspoor en ik stuur ze vaak door naar een orthopeed of een goede fysiotherpeut. Als je een fysiotherapeut kiest, kies dan het liefst eentje die op de hoogte is van triggerpoints. Triggerpoints zijn vaak de oorzaak van hielspoor. Ook wel interessant om deze link eens te bekijken: http://www.triggerpointboek.nl/plantarf.htm Je zou ook eerst eens kunnen proberen om jezelf te behandelen. Veel sterkte!
Klinkt interesant. Ik denk ook zeker dat de eerste diagnose: "Hielspoor" bij mij waarschijnlijk verkeerd was omdat hij verder niet keek naar mn enkels en alleen tussen neus en lippen door even vertelde dat mn voeten door gezakt waren. Waarschijnlijker was het doorzakken van de voet juist de oorzaak en het bijkomende probleem hielspoor (of dus die triggerpoints veroorzaakt door dat ik verkeerd ben gaan lopen door doorgezakte voeten). Bedankt voor je linkje!