voel me zo'n slechte moeder.

Ik denk dat deze bij zwangerschap moet staan.. Maar ik vind je helemaal geen slechte moeder! Je 'kan' nu even niet voor hem zorgen, omdat je zo misselijk bent! Toen ik zwanger was, was ik ook zo misselijk dat ik tot bijna niks in staat was. Je bent juist een goede moeder omdat je aan hem denkt en hem naar oma brengt, zodat jij tot rust kan komen voor zijn broertje/zusje. Dat je hem mist is een goed teken. Hopelijk voel je je snel wat beter. Ik voelde me rond de 20 weken beter.

 

Oh meid hou op , ik kan ook niet meer en breng mijn dochter al sinds maandag jl. onder en dit zal tot volgende week vrijdag zo zijn , voel me ook zo,'n ontaarde moeder

Ik hoop dat ze het vergeten is als ze haar broertje ziet

 

Tuurlijk ben je geen slechte moeder! het feit dat je hem mist zegt genoeg hoor!
en ik begrijp heel goed dat je er geen lekker gevoel bij hebt, maar je kunt nu toch niet anders, het is juist goed van je dat je hem bij oma laat spelen, dan heb jij even rust en kan hij ook ff lekker spelen.
Nog ff en dan kun je weer lekker met em spelen

In ieder geval sterkte met de misselijkheid!

 

Ik herken het. Ik ben nu 19 weken zwanger en voel me zo neerslachtig. Heb ook hoge bloeddruk dus daar veel last van.

Moet me er toe zetten om dingen met dochter te gaan doen. Nu is ze ziek en ik vind het helemaal niet erg zo op de bank hangen. Gelukkig komt papa thuis en dan kan hij het even overnemen.

Ook het huishouden schiet er bij in. Nu omdat dochter aan mij hangt maar anders ook wel een beetje

 

Je bent geen slechte moeder hoor en het is voor hem nu beter om bij zijn oma te zijn zodat jij snel opknapt. Bij veel inspanning word de misselijkheid erger. Ik heb bijna drie maanden niet voor mijn zoon kunnen zorgen ook door zwangerschaps misselijkheid vond het ook erg moeilijk maar ging echt niet anders. Jij bent absoluut geen slechte moeder hoor om die reden...

 

Helemaal mee eens

 

Als jij bij ziek zijn eerder denkt aan hoe vervelend het voor je kind is dan aan hoe vervelend het voor jou is, dan denk ik zo dat je een goede moeder bent. Kop op, je haalt de schade wel weer in!

 

is het een optie om af en toe mee te gaan naar oma, daar op de bank liggen/zonnebed liggen voor een paar uur. zo deed ik dat toen ik nog geen volledige bedrust had.

Niet schuldig voelen, hij heeft waarschijnlijk meer last van dat jij huilt als dat hij niet bij je is. Hij is nog geen of net 2 , weet jij nog wat er toen gebeurde.. Behalve een veilig gevoel? ik niet en je zoon straks ook niet meer.

 

Natuurlijk ben je geen slechte moeder meid! Het is gewoon overmacht, niks aan te doen. Probeer wel om je tranen een beetje in te houden totdat je kindje de deur uit is. Hij snapt je verdriet niet dus kun je dat beter niet laten merken.

Verder; ga eens naar de huisarts! Er zijn verschillende middelen tegen misselijkheid. Daar zit vast wel iets tussen dat werkt voor je. Ik heb zelf veel baat gehad bij Emesefane. Maar als dat niet helpt zijn er nog verschillende opties, gewoon steeds terug gaan als het niet werkt. En wat ook hielp bij mij was de hele dag door kleine beetjes eten. Een kwart appel bijvoorbeeld, een zout snoepje, een pepermuntje etc. Net wat je naar binnen kunt krijgen.

 

Ik vind je juist een goede moeder omdat je ervoor kiest om je zoon ergens onder te brengen omdat je zo ziek bent. Thuis zou hij zich maar gaan vervelen en dat doet jou geen goed. Nu kan hij lekker ravotten en doen.

Behalve dat je dus rekening houd met je oudste, doe je dit ook met de jongste, want die heeft er meer baat bij dat zijn moeder zoveel mogelijk rust.

Dus niet meer piekeren, pak je rust en heel veel sterkte en succes met de rest van je zwangerschap. Het is voor een goed doel!

 

Ben je al bij de huisarts geweest? Misschien kan die je medicijnen voorschrijven waar je je wat beter door voelt.
Verder ben je zeker geen slechte moeder! Je hebt een goede oplossing gevonden!

 

Hem naar oma brengen zodat hij alle aandacht kan krijgen die jij voor hem wenst maar hem op dit moment niet kan geven doordat je ziek bent deze zwangerschap - dat is pas liefde!!
Maar ik snap je gevoel denk ik wel hoor.. hoop dat je je snel beter voelt (knuffel)

 

Heb met mijn 2e zwangerschap ook moeten braken tot 18 wk. Had toen een dochter van net 1 jaar toen ik zwanger bleek. Heb wel voor haar kunnen zorgen, ja moest wel maar had het wel zwaar. 1x per maand had ik een migraine aanval en moest ik haar wel wegbrengen naar de oppas. Dan kan ik echt niks.
Met 31 wk brak mijn water en heb daarna 5 wk in het ziekenhuis gelegen en vanaf 36 wk mocht ik thuis bedrust houden onder strenge controle. Heb in deze piriode me meisje echt gemist, haar niet naar bed kunnen brengen, troosten bij verdriet, genieten van haar ontwikkelingen etc. Partner heeft in die periode helemaal alleen voor haar gezorgd en kwam 2x per dag op bezoek met onze dochter. Ze heeft hier heel lang verlatingsangst door gehad .

Dit is de rede dat wij zeker geen 3e meer willen. Ondanks dat mijn 1e zwangerschap voorspoedig liep wil ik dit niet nog is meemaken. Vond het verschrikkelijk om niet voor mijn dochter te kunnen zorgen .

Succes met de zwangerschap

 

Ik heb hetzelfde gehad, vreselijk. Hou voor ogen dat het voor jou erger is dan voor hem, hij heeft het waarschijnlijk alleen maar naar zijn zin bij oma. Mijn zoontje heeft er iig geen trauma aan over gehouden en wij zijn nig net zo close als voorheen. Het komt goed.

 

Je bent geen slechte moeder! Je bent ziek! Je zorgt zo goed mogelijk voor je zoon en voor jezelf en je doet wat je kan. Ik spreek erg veel vrouwen met verschillende gradaties van zwangerschapsmisselijkheid en dit is een veel voorkomend gevoel, gevoel dat je te kort schiet. Daarin sta je absoluut niet alleen. Bij gezondheid staat overigens een topic over ernstige zwangerschapsmisselijkheid (Hyperemesis Gravidarum), misschien kun je daar meekletsen? Je kunt ook hier: Steunpunt hyperemesis gravidarum | kijken voor info.

Er zijn ook dingetjes die je nu wel met hem kan doen, gezellig samen in bed boekjes lezen of tv kijken bijvoorbeeld. Of zoekspelletjes (jij kan blijven liggen en vraagt of hij iets blauws zoekt of een autootje oid).