Hier dit jaar wegens de crisis helemaal geen verhoging. Sterker nog, ik mag blij zijn dat ik gisteren mijn contract voor onbepaalde tijd gekregen heb, want er moesten er een hoop uit. Ik zit er niet zo mee, maar heb wel vast laten leggen dat mijn salaris een flink stuk omhoog gaat als de bezuinigingsmaatregelen worden opgeheven. Ik mag in ieder geval blijven en dat komt met met de kinderwens wel goed uit
Gelukkig hebben wij hier ook (nog) niet veel van gemerkt. Maar dat komt doordat mijn man de enige werknemer is bij zijn baas. En mijn man kan de laatste tijd op zaterdagen nogal vaak (zwart) werken, dus dat is allemaal extra. En net kwam ik er tot mijn verbazing achter, dat ik 100 euro netto salaris meer heb als vorige maand. Nu maar hopen dat het klopt! Wel raar, dat wat ik nu deze maand gekregen heb, maar 200 euro scheelt, met toen ik nog 30 uur werkte. En nu werk ik 20 uur, voor alle duidelijkheid.
Wij hebben het ook gemerkt, allebei onze baan kwijt vorig jaar... Maar we hebben allebei sinds januari weer een leuke goede baan, dus zijn er uiteindelijk zelfs op vooruit gegaan! We hebben wel een tijd lang flink moeten bezuinigen en het duurt weer even voordat de spaarrekeningen weer aangevuld zijn, maar het begin is er iig weer gelukkig!
Ik ben sinds 1 januari mijn baan kwijt, heb daar 6 jaar gezeten. Werk vinden is/ was heel moeilijk. Gelukkig begin ik per 2 maart weer bij een nieuwe werkgever, maar goed ga flink na beneden met mijn loon. Dus wij moeten straks ook flink bezuinigen. Of eigenlijk doen we dat nu al omdat ik in de WW zit.
goh wij zijn dan toch niet de enige! manlief geen baan meer door de bezuinigingen en het weer.... ikzelf pak alle uurtjes op mn werk die ik maar kan pakken en ook net als zovelen gaat ons spaargeld er zo wel aan, dat begint behoorlijk op te raken. ik ben dus niet de enige die 's avonds huilend zit te bedenken hoe we deze maand gaan rondkomen... wordt daar zo moedeloos van!!! en verdrietig. begrijp me niet verkeerd misschien zeg ik het ook wel stom maar het verzacht wel dat wij niet alleen zijn. meiden sterkte allemaal!!!
mijn man zit vanaf november thuis.. na 13 jaar trouwe dienst... we zijn er natuurlijk niet mee akkoort gegaan dus via advocaten bla bla.. dus hij heeft er een leuke oprotpremie aan overgehouden... dus opzich hebben we het niet slecht... maargoed hij is nu 34 (ik weet het, het is niet oud) en het is moeilijk om werk te vinden in zijn sector. hij zit sins deze maand in de ww heb niets te klagen hoor hij verdiende genoeg toen de tijd dus zijn ww is zeker niet slecht ik zei voor de grap al tegen hem blijf er maar een jaar inzitten je verdient nu nog meer als dat je weer zou gaan werken hahah.. en ik werk gelukkig ook nog en heb al een vast contract.. niet dat dat wat zegt ik heb het bij manlief gezien... xxxx nukie
Mijn man is zijn bijbaan, die 'ie al vier jaar had, al een tijdje kwijt door de crisis. Zijn gewone werkgever krijgt door de crisis steeds minder opdrachten zodat mijn man al een paar weken veel vrij is, krijgt hierdoor ook (flink) wat minder betaald. Zelf zit ik nog in de ziektewet ten gevolge van de zwangerschap. Zodra ik hier uit kom ben ik werkzoekende. Zal moeilijk zijn werk te vinden voorspel ik. Nooit gedacht dat wij ook getroffen zouden worden.
Jeetje meiden, wat zijn er een hoop die het zo moeilijk hebben. Ach tuurlijk, je merkt dat alles duurder wordt, dat merken wij zelf ook wel. Maar ik werk 28 uur in de week en mijn man werkt volledig. Wij kunnen alles nog doen, maar als we ook nog flink willen sparen houden we niet echt heel veel over voor leuke dingen en extra dingetjes. Het is wel altijd keuzes maken, kijken of je nog feestjes hebt e.d! Zo wordt mijn vader over drie weken 50, is mijn zusje jarig,nog een zusje moet bevallen. Dus allemaal cadeaus kopen. Tsja, dat moet je het begin van de maand wel bij de vaste lasten berekenen. Daar kijken we wel altijd naar. En als je ook extra rekeningen binnen krijgt waar je niet op bent verdacht moet je leuke dingen echt die maand laten.
Crisis heeft ons keihard te pakken! Vriendlief en ik hebben ons eigen bedrijfje in de binnenvaart. Een maand voor de crisis echt uitbrak zijn we gestart... Gelukkig geen faillesement (sdreiging) en doen we het redelijk, maar we werken nu soms wel voor noppes heb ik het idee... We kunnen nog wel 'ons ding doen' behalve sparen en opbouwen...
Hier ook geen loonsverhoging bij ons allebei helaas. Maar we kunnen het redelijk redden. Deze maand is de belasting gekomen ( belgië) dus moeten we 1000 euro neertellen. We gaan in april ook op vakantie , dat was al in nov geboekt, die moeten we ook betalen. Maar we proberen positief te blijven
Hier niet tengevolge van de crisis dat we krapper zitten maar ik ben sinds 16 dec. minder gaan werken waardoor minder inkomen, daarnaast gaat Sem 2 dagen naar de kinderopvang maar we hebben nog steeds geen teruggave van de belastingdienst hiervoor gehad dus we moeten iedere maand 500 euro voorschieten wat een grote hap is uit ons budget. Hier dus niet sparen en goed de folders uitpluizen voor de boodschappen..tot nu toe lukt het allemaal nog wel maar we moeten geen gekke dingen doen of er moet geen onverwachte rekening komen want anders kunnen we die niet betalen
Hier nog niet echt zo dat we het aan ons werk merken. We werken beiden in de zorg en deze mensen moeten verzorgd/begeleid worden dus wat dat betreft zitten we wel veilig. Tis meer dat ik merk dat het lijkt alsof we de laatste tijdminder met ons geld kunnen doen. Heb het gevoel dat het eerder op is Gelukkig heb ik via een PGB-client aangeboden gekregen om 2 x 5 uurtjes per week extra te ga werken, voor een royaal salaris... Ik zie het dus nog vrij zonnig in.
salarissen zijn omhoog gegaan.. Hier voelen we de crisis met dubbel woonlasten, ons oude huis wil maar niet verkopen..
Maartje: ik werk ook in de zorg, en daar wordt flink bezuinigd hoor!! Ze korten in uren, schoonmakers en laten je soms zelfs pauze nemen die je niet betaald krijgt (pasuze kan je niet nemen als je op een woning werkt...) Wat je zo'n 5 jaar geleden met 2 man personeel deed, doe je nu alleen.. Dus ze kunnen in de zorg wel degelijk bezuinigen!! Ik werk bij een flexbureau, maar heb wel gelukkig een uren contract! Alleen zijn er geen vacatures binnen de stichtig wegens de bezuinigingen, dus geen vaste groep voorlopig!
Wij hebben ook echt moeite met rondkomen en ik zit dus ook aan het begin van de maand te bedenken hoe ik het allemaal moet doen, dat heeft nog wel een andere reden nog, maar weet dus goed hoe sommige zich hier voelen. En ik maar denken dat wij de enige waren die het moeilijk hebben haha.
net eerst ing gecheckt, en toen hier kijken zie ik dit topic... pfff kan wel janken...tim is zelfs 25 euro minder gaan verdienen!!! is toch niet normaal...en we redden het wel, maar ik durf niet aan een 2e baby te denken (maar wil het zooo graag) want ben bang dat we dit niet redden financieel dan.... alles is zooo duur, en we leven al zooo zuinig, gaan dit jaar expres niet op vakantie zodat we een nieuwe magnetron kunnen kopen en een nieuwe keukenvloer... en dan zie je anderen: lees: 1 vader die steigerbouwer is eigen zaakje. zij poetst beetje bij mensen thuis zwart en 4 kids! 1-4-7-10 jaar...en zij doen zoooooveel hoe kán dat nu,(zij zijn niet de enige in onze omgeving) gisteren heeft tim zich laten laseren om te stoppen met roken, kostte wel 190 euries, maar als t nu werkt......dan scheelt t wel) zucht...
@ bengel Ja soms frustrerend he, dat ze zo rustig aandoet, geen extra gekke luxe dingen koopt en dan nog niks overhoud Succes voor jullie iig!
Hier is het ook echt te merken! Vriendlief heeft meer als 1,5 jaar thuis gezeten, omdat er gewoon geen werk was. Hij heeft ook geen opleidingen gehad, dus de zoektocht houdt eens op! Ik studeerde toen die tijd nog en had een uitwonende beurs, zorgtoeslag en kreeg dan nog alementatie van mn vader, omdat ik nog op school zat. Alles bij elkaar hadden we 925,- euro en daar moesten we het van doen! Een WW ging niet, want hij had niet 26 weken onafgebroken achter een gewerkt! Een bijstandsuitkering zat er ook niet in, want ik was 19 en dan kunnen ze maar aanvullen tot 800 euro en tja, dat hadden we immers al! Dus het was kiezen of delen; eten in huis of zorg verzekering betalen? Nou spijtig hoor, maare dan wil ik eten en drinken in huis! Inmiddels zijn we er wel iets op vooruit gegaan, want ik heb een vaste baan, maar een echte vet pot hebben we nog steeds niet, aangezien we nu dus ook een paar honderd euro terug moeten betalen aan de zorgverzekering! Tja, ik hoop dat het snel overwaait en dat mn vriend weer een fatsoenlijke baan kan krijgen van 40 uur per week ipv 5 a 10 uur per week. Maar moet zeggen; je leeft echt naar dat wat hebt!
De Tweede Kamer zou eens naar dit topic moeten kijken. Als ze zich nou eens gingen verdiepen in wat er echt bij de mensen leeft, dan had het tenminste nog een beetje zin om te gaan stemmen....