hebben jullie dat ook dat je nergens aan toe komt? onze kleine meid van drie weken slaapt weinig overdag soms uurtje dan half uurtje als ik geluk heb is een keer drie uurtjes de rest van de tijd houd ze me bezig en wil ze niet slapen is dat niet te weinig slaap voor zo n kleintje hoe was dat bij jullie sliepen jullie baby's ook zo weinig en kwam je ook nergens aan toe?
Heel erg herkenbaar! Wij hebben tijden gekend dat we zelfs om de beurt moesten eten omdat we met een wakker of huilend kindje zaten. Ik kwam ook nergens aan toe. Het belangrijkst is rust en regelmaat. Als ik naar de wc ging moest Vigo ook altijd erg huilen. Of als ik even naar boven ging (Opfrissen, aankleden etc.) terwijl hij in de box lag, begon hij ook te mopperen. Hier heeft het erg geholpen om tóch gewoon je ding te doen en hem even te laten huilen/mopperen. Als je dan weer terugkomt als je klaar bent met je ding de kleine even lekker oppakken en knuffelen. Belonende woorden uitspreken. Vigo merkte al snel dat mama altijd weer terugkwam en begon steeds minder te mopperen en te huilen. Vigo was al wel iets ouder, maar misschien werkt dit bij jullie ook. Wat het niet willen slapen betreft: Vigo was ook een erg moeilijke slaper. Wij hebben toen een schema aangehouden van voeding, knufflen/spelen en dan naar bed. In het begin was hij het daar absoluut niet mee eens en moest veel huilen als we hem naar bed brachten. Ondanks dat hij erg moe was. Maar hoe vaker we dit deden hoe minder Vigo moest huilen. Nu gaat hij vaak braaf slapen als we hem naar bed brengen. Hier zijn we mee begonnen toen Vigo zo'n 2 maandjes oud was. Het was heel zwaar en vaak door de zure appel heenbijten, maar het resultaat is geweldig en belonend! Jou meisje zou er nu misschien nog iets te klein voor zijn om deze aanpak te hanteren, maar als je straks een maandje verder bent kan je hier echt wel mee beginnen! Ik wens jullie heel veel succes, en misschien wil je het nu nog niet geloven; maar het wordt écht beter! Straks heb je weer wat meer tijd voor jezelf.
bedankt voor je advies als ze een slechte slaper blijft ga ik het zeker uitproberen... en jah hou ook steeds in me achterhoofd dat het wel minder word maar na 12 uur achter elkaar met der bezig zijn en niet willen slapen is dan op dat moment moeiilijk om zelf ook rustig te blijven soms wil ik dan net zo hard huilen als haar maar jah ik op naar betere tijden
Ja meid helaas heel herkenbaar, ik denk dat bijna iedereen dat in het begin heeft. Soms was ik om 17 uur nog niet aangekleed... En t ergste is, over een tijdje denk je: nu hebben we een ritme, maar dan opeens veranderd dat ritme weer... en zo gaat het door totdat ze een paar maanden oud zijn!
Ja, ik heb het ook hoor, soms kom ik pas aan mijn ontbijt toe bij elven, we eten vaak om en om 's avonds en soms douche of strijk ik 's nachts als ze niet wil slapen. Tja, of ik dan rechtop in bed zit voor me uit te staren of gelijk maar wat nuttigs doe...maar het is heel vermoeiend allemaal. Ben benieuwd wanneer we er een ritme inkrijgen waarbij we ook weer aan wat andere dingen toekomen. Natuurlijk genieten we ook van haar, maar af en toe zitten we echt te knikkebollen van de slaap.
Erg herkenbaar, soms zat ik 15 uur nog in pyama. Vooral de 1e maand had ik voor mijn gevoel nergens tijd voor. Ik zette Lynn wel eens in haar wipper in de badkamer en dan ging ik douchen en aankleden. Zo kon ze me toch zien. En ben 's avonds het badje gaan doen ipv 's ochtends. Dan ben je met z'n 2-en en heb je 's ochtends weer meer tijd
tja ik ging yildiz echt niet de hele dag bezig houden hoor. Ik legde haar gewoon in de box of op bed als ze alles had gehad van eten, schone luier, knuffeltijd etc. dan was die tijd echt even voormezelf om wat dingen in huis te doen. etens tijd was standaard een drama, het leek wel of ze wist dat we gingen eten ze wilde altijd aan de borst haha Nu doe ik alles als yildiz op bed ligt aangezien het toch weer vies wordt. Maar ja het is moeilijk hoor om tijd te vinden om je dingen te doen.
Zoals je het beschrijft, lijkt het wel of ik mezelf hoor! Ons kindje is nu bijna 8 weken oud en de eerste weken kwamen wij ook aan niets toe. Als Arend sliep (als hij al sliep!) dan kon ik net een was aanzetten of even eten. Sommige dagen had ik mijn haar nog niet eens kunnen borstelen. Dan belde ik wel eens huilend mijn man op. En als er dan ook nog kraamvisite kwam, had ik helemaal veel spanning. Ik heb Arend geen een keer huilend laten liggen. Dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Gelukkig neemt mijn man de zorg vaak over wanneer hij thuis is, dan heb ik tijd om te strijken of om te koken of om in het babyboek te schrijven. Nu gaat het van lieverlee steeds beter. Arend slaap meer en nu laat ik hem ook wel eens aan mopperen in zijn bed. Hij komt nog steeds om de 2,5 a 3 uur voor zijn voeding, maar hij huilt nu in ieder geval al een stuk minder, dan toen hij zo'n last van krampjes had. Ik wens je veel sterke, en als je regelmatig op dit forum kijkt, zul je zien dat iedere moeder zorgen heeft, maar dat het steeds leuker wordt! Oja, en dan zegt iedereen ook nog tegen je: "Maar je neemt toch zelf wel genoeg rust?" Nou, daar heb ik bijna helemaal geen tijd voor gehad. Ik had best (wil ik nu nog wel) 's middags willen slapen hoor! Maar dat lukt me niet zo goed. Succes!
Ik vond het zelf bij de eerste drie maanden dat ik niet eens meer besef had van de tijd was veel met Cecile bezig. Dus ik begrijpt dat hee lgoed bij jonge mama,s. Maar meiden de ritme komt vanzelf zo,n klein mensje vraagt in begin nog zoveel verzorging. Maar op den duur krijg je de ritme te pakken. Alhoewel ik nu nog soms met Cecile weinig tijd heb voor andere dingen.
Heerlijk meiden die herkenning! Wat ben ik blij met dit forum. Mijn vriend snapt er niets van... Hij kan niet begrijpen dat ik overdag niet eens aan koffie toe kom als ik alleen ben. Ik krijg het hem ook niet uitgelegd helaas en dat geeft regelmatig storing tussen ons. Maar goed, langzaam begint er een ritme te komen en krijg ik wat meer rust. Maar nog steeds heb ik geen tijd gehad om mijn haar te verven, mezelf eens lekker in de badkamer te nestelen om te scheren, scrubben en al dat soort heerlijke verwen dingen. Hihihi, misschien moet ik maar minder op dit forum zitten. Toch maar niet, het is zo fijn! Groetjes, Mirelle.
Heel herkenbaar. Het heeft bij Raven tot vorige week geduurd voordat ze een beetje een ritme kreeg en wat minder vaak voor de voeding kwam (ze kwam 10-11 keer per dag voor voeding). Dan moet ik er wel even bij zeggen dat Raven 7 weken te vroeg is geboren en dat ik borstvoeding geef. Soms was ik zowat de hele dag alleen met haar bezig (voelde mij dan net een melkkoe ) en kwam ik bijna nergens aan toe. Je wordt er ook steeds wat makkelijker in. Je gaat niet meer bij elk geluidje kijken, je leert de huiltjes herkennen. Als Raven aan het jengelen is laat ik haar gerust in bed liggen. Meestal valt ze dan weer snel in slaap. Ik leg haar vaak in de box of even in de wipstoel als ik iets moet doen. Als ik naar wc moet en ze huilt moet ze tegenwoordig echt maar even wachten. Ik heb ook een tijd lang moeite gehad met voldoende slaap krijgen. Kan ook moeilijk overdag in slaap komen. Vaak kom ik na de voeding van 5 uur al niet meer in slaap. Wat soms helpt is in bed voeden en direct na voeden weer te gaan slapen Veel succes de komende tijd!
Heel herkenbaar. Volgens mij heeft (bijna) iedereen dat in het begin. Ik kwam ook nergens aan toe. Nou ja de eerste 3 weken ging het nog wel, alleen sliep ze `s nachts toen amper, ze had het ritme een beetje omgedraaid. Maar daarna kwam ik echt nergens aan toe. Ze dronk ook elke 2 a3 uur, soms zelfs nog eerder. Ze dronk zo`n 10 tot 12 voedingen (borstvoeding) per 24 uur. Ok, overdag kwam ze ook zo vaak die eerste 3 weken, maar sliep daarna wel weer, daarna niet meer. Maar toen ze veel wakker was (ze sliep misschien 30 tot 45 min achter elkaar) ging ik ook gewoon douchen. Soms ging ik juist douchen als ze gedronken had, verschoond was, geknuffeld had etc en dan huilde ze even in bed. onder de douche hoorde ik het minder, dus brak mijn hart wat minder. Maar daarna sliep ze meestal wel. Of ik nam haar mee onder de douche. Dan zette ik haar in de wipper klaar. Handdoek in de wipper, Inge erin, grote handdoek dubbelgevouwen erover heen. Dan stapte ik onder de douche om even af te spoelen. Dan haalde ik haar eruit. Samen onder de douche. Zij snwle weer in de wipper met handdoeken etc. Ik trok mijn ochtendjas aan. Droogde haar af en kleedde haar aan en daarna droogde ik mezelf af en kleedde mezelf aan. De ochtendjas lag dan klaar in de badkamer en mijn kleren en handdoek legde ik klaar in haar kamer. Dan legde ik haar even in haar bedje of op de grond. Zo kon ik douchen zonder dat zij begon te huilen. En ze vond het heerlijk en ik vond het ook gezellig.
Heel herkenbaar! Het heeft ook even geduurd voordat ik eindelijk een ritme had en ook aan vanalles toe kwam! Gelukkig gaat het nu eigenlijk allemaal vanzelf! Tja en soms blijft het even plannen wanneer je wat kan doen...!
Zeer herkenbaar. Pas sinds een week heb ik echt het gevoel in een soort van ritme te komen en dan nog wordt dat soms verstoord door plotselinge aanvallen van krampjes of verveling. Dan ben ik ook weer aan het 'zeulen'. Let wel op dat je voldoende slaap krijgt, want bij mij gaat dat nu echt opbreken. Doordat ik overdag geen tijd voor mezelf inplande, ben ik mezelf echt voorbij gerend. Achteraf zie ik toch wel waar ik mijn rust had kunnen pakken (tijdens de korte slaapjes van je baby en als je man thuis is). Maar wees gerust; er komt een ritme!