Hallo, Mijn zoontje is nu bijna 7 weken, hij slaapt op zich wel goed het probleem is dat hij dat alleen bij ons doet. Ik lees vaak dat je een baby bij de eerste signalen van moe zijn in zijn bedje moet leggen zodat hij leert om zelf in slaap te vallen, maar ons kindje gaat dan niet slapen, kijkt vaak even in het rond, begint wat te jengelen en uiteindelijk hard te huilen. Naast zijn bedje hem troosten werkt niet, hij word alleen stil als we hem oppakken, hem laten huilen wil ik niet. Op onze arm valt hij wel goed in slaap maar we kunnen hem pas in bed leggen als hij echt vast slaapt, anders word hij weer wakker en begint te huilen. Wie heeft dit ook, is het nog te vroeg om te verlangen dat hij zelf in slaap valt? Heeft iemand tips om hem zelf in slaap te laten vallen, zonder hem te laten huilen. Of moet ik gewoon geduld hebben en komt het vanzelf goed.
Wij hadden dit probleem ook, ook rond dezelfde tijd. Ook ik wilde haar niet laten huilen. Totdat ik tot half drie 's nachts met een klaarwakker kind in bed zat wat niet ging slapen en in haar eigen bedje huilde. Om half drie 's nacht in bed gelegd, 20 minuten huilen regel toegepast. Op de minuut af tien voor drie sliep ze. Ik heb toen tegen mijn man gezegd: zullen we dit dan morgen om half elf proberen i.p.v. om half drie zodat we zelf ook nog wat slaap krijgen? In het begin was het echt 20 minuten huilen, zo erg zelfs dat ik de babyfoon uitdeed. Maar...na 20 minuten sliep ze. Na een week werd dit 15 minuten en zo werd het steeds minder. Inmiddels valt onze dochter al een paar maand kletsend in slaap, huilen doet ze bijna niet meer. Sommige baby's hebben het nodig om in slaap te huilen, dit doen ze om de dag te verwerken. Dus i.p.v. te denken dat je je kind onnodig laat huilen kun je het ook omdraaien: ik moet mijn kindje de kans geven om zelf in slaap te vallen. Dit heeft mij vaak geholpen als ik op het punt stond haar toch uit bed te halen omdat ik het gehuil niet aan kon horen.
Ik denk dat geduld al veel zal doen... Wat je kunt proberen is hem kalmeren in zijn bedje als ie gaat huilen. Dus niet uit bed halen, maar hem even aaien, je hand op zijn hoofdje, etc. Misschien dat dat wat helpt. En geef je hem de speen? Dat wil hier nog wel eens helpen... Daar wordt ie rustig van namelijk.
Oh ik wilde het eerst niet zeggen, maar laten huilen was ook hier DE oplossing Ik hoor direct als er wat anders aan de hand is.
dank je wel voor jullie reactie. troosten naast het bed helpt maar heeel soms, idd vaak met speentje, andere keren is hij echt overstuur. laten huilen tja, voor ons (tot nu toe) geen optie, geloof best dat ze uiteindelijk wel in slaap vallen, maar voor mij is dit niet de juiste manier. wie weet dat ik er over een paar weken anders over denk, maar nu nog niet, alle andere tips blijven welkom en tot die tijd nog maar geduld hebben denk ik.
Steeds iets wakkerder in bed leggen. Eerst vast slapend, dan als hij net op de arm in slaap is gevallen, dan bijna slapend en tenslotte als hij moe is. Elke fase hou je net zo lang vol tot het goed gaat en dan pas ga je over naar de volgende fase. Uit het boek "Lekker slapen zonder huilen" heb ik daarbij ook nog de tip gehaald om iets van herkenning in te bouwen voor het moment dat hij in slaap aan het vallen is. Signaalwoorden of een muziekje bijvoorbeeld. Als je zoon in slaap aan het vallen is, zet je het muziekje aan. Zo linkt hij het muziekje aan slapen. Wij hebben dit gedaan met een vast zinnetje dat ik fluisterde. Na een paar dagen vielen Julians oogjes al dicht als ik dat zinnetje begon te fluisteren. Hoop dat je hier iets mee kunt.
Hoi Nala, dank je wel voor je reactie ik ga het zeker proberen. Vast slapend in bed leggen gaat goed, als hij net in slaap is gevallen lukt het soms, ik begrijp dat als hij weer wakker word en begint te huilen dat je hem er dan uit haalt en hem weer bij je pakt? Met hoeveel weken ben je hiermee begonnen, en hoelang duurde het voordat je hem wakker in zijn bed kon leggen zonder dat hij begon te huilen?
Ik heb dit probleem ook. Onze jongen slaapt overdag heel erg goed. Maar na de laatste voeding van 23.00 uur en dan in zijn eigen bed is het janken. Nu geef ik borstvoeding en twijfel dan soms of die genoeg gehad heeft. Maar hij is alk drinkend bij mij al in slaap gevallen en niet meer wakker te krijgen tot dat ik hem optil en in zijn eigen bed leg. Wat zal het zijn? Laten huilen helpt soms niet... huilt dan gewoon een uur of langer.
Ik ben echt tegen op het laten huilen van jonge babies! Averie had ook moeite om zelf in slaap te komen, maar uiteindelijk na 3 maanden begon ze het door te krijgen. En sliep wel zelf in en in haar eigen bedje. Veel geduld hebben en vooral omdat ze nog zo jong zijn, vaak bij je houden.
helemaal mee eens, hier hadden en hebben we soms hetzelfde, maar het gaat steeds beter! heb dr ook nooit lang laten huilen.
Weet je, Max wilde bij ons ook nog zelf slapen op die leeftijd. Wij zaten dus lekker 's avonds met hem in de schommelstoel in zijn kamer en zodra hij sliep, legden we hem neer. Vanaf 3 maanden zijn we hem zelf in bed gaan leggen, en na een beetje rondkijken en de dekens van zich af schoppen, ging hij dan zelf slapen. Het is echt een beetje zoeken hoor, vooral bij die kleintjes, ook omdat je ze vaak niet wil laten huilen. Maar.......als ze wat groter zijn, vallen ze steeds makkelijker in slaap en weten ze dat hun bedje "slapen" betekent. PS: Wij hebben wel echt een slaapritueel. Dus eerst schone broek, pyama aan, slaapzak aan, lekker laatste fles bij papa of mama en dan hup het bed in.
ik had echt precies hetzelfde totdat...ik ging inbakeren...sindsdien slaapt hij super..grappig iets: de nachten baker ik niet omdat hij vanaf dag 1 doorslaapt, de dagslaapjes MOET ik inbakeren, anders slaapt hij niet..dan valt ie wel op mijn arm in slaap maar als ik hem dan in bed leg is hij binnen 10 min. wakker..
7 weken zeg je... Mijn advies? Lekker bij je nemen, nog even niet beginnen met hij "moet" in z'n bedje slapen enz... Na twee kinderen is mijn ervaring dat het echt wel goed komt! Ik merkte ook weer bij Dean dat IK wilde dat hij in bed sliep, maar hij was nog niet zover. Ik moest het loslaten, accepteren dat hij veel liever beneden sliep, in de box of wipper. En nog geen week nadat ik het losgelaten, deed hij niet moeilijk meer en slaapt hij keurig in zijn bedje! Het komt echt goed, vertrouw op je gevoel, doe wat jij denkt dat je kleintje gelukkig van wordt!
Het is echt niet altijd en overal hetzelfde verhaal hoor. Tobe slaapt prima in zijn eigen bedje, maar wanneer ie op een dag te veel indrukken heeft gehad, komt ie gewoon moeilijk in slaap. Net zoals dat wakker in bed leggen moeilijk gaat als het een gewoonte is geworden dat de kleine bij mama in slaap valt. Dat wil nog niet zeggen dat het niet goed zou zijn of dat ie er niet aan toe is. Ook kinderen van die leeftijd kunnen ergens aan wennen. Laten huilen is absoluut niet per definitie slecht. Tobe heeft het echt nodig om zijn prikkels kwijt te raken. Bij me houden helpt dan alleen averechts, daar gaat ie alleen maar slechter van slapen. Overigens is het ook nog nooit bewezen dat laten huilen altijd slecht is.
@L83: is het huilen of krijsen/brullen, als je je zoontje wakker in bed legt? Bij het eerste zou ik zeggen: kijk eens wat ie doet als je hem even lat huilen, (kan, zoals hierboven al gezegd, een manier zijn om de dag te verwerken). Bij krijsen/brullen is er iets aan de hand en zou je jezelf een aantal vragen kunnen stellen: beweegt hij veel, is hij onrustig? Misschien inbakeren? is er voldoende rust en regelmaat? zoniet: werken met rust en regelmaat heeft hij tijdens zwangerschap of bevalling klem gezeten? zoja: stap eens naar een osteopaat Hier bleek het bij Thirza kiss-syndroom te zijn, die konden we dus ook niet wakker in bed leggen (op geen enkel moment van de dag). Dat is nu bijna uitbehandeld bij de osteopaat en ze begint veel beter te slapen. Nu gebeurt het nog steeds vaak dat ze huilt als ik haar in bed leg, maar dan HUILT ze, en is het geen krijsen en brullen en volledig over de rooie raken meer. Ik laat haar dus rustig even huilen: dat heeft ze soms even nodig om de opgedane prikkels kwijt te raken, (of als ik even wat signalen heb gemist en ze eigenlijk iets eerder op bed had gemoeten en ze dus gewoon iets te moe is). Succes!
Inderdaad, bij krijsen is het een ander verhaal. Maar dat verschil merk je al snel. Ik merk bijvoorbeeld ook dat als het gewoon huilen is, hij heel makkelijk te kalmeren is. Maar als er echt wat aan de hand is, en hij krijst dus echt, dan is ie ook ontroostbaar. En dan haal ik hem er dus wel uit.
Roos heeft ook bepaalde momenten op de dag dat ze moeilijk in slaap valt en bij mijn in mijn armen slaapt ze zo en in de wagen ook... Toch probeer ik haar wel in haar bedje teleggen,want ik heb er ook nog 1 van 2 jaar rondlopen en dan is het best druk beneden...ik baker haar nu wel in en vaak moet ik wel een aantal keren lopen om haar te troosten en speentje tegeven,muziekje weer aan en een kusje geven...soms werkt het maar niet altijd...maar ze zijn ook nog zo klein...we moeten maar geduld hebben!
Mijn dochtertje had dit ook toen ze nog jonger was. Ik maakte me echt zorgen: "kan ze straks nog wel zelf slapen etc.". Maar mijn ervaring is dat ze rond de drie a vier maanden opeens heel goed zelf kon gaan slapen. Daarvoor hielp ik haar altijd in slaap. Inbakeren hielp ook erg goed. Dus ik ben er helemaal geen voorstander van om wakker in bed te leggen als dat nog niet goed werkt. Het komt gewoon goed als ze wat lekkerder in hun vel zitten. Succes!
Dank je wel voor jullie reacties. Voor mijn gevoel moet ik idd ook nog wat geduld hebben en denk ik ook dat het vanzelf wel goed komt. Maar het is soms erg vermoeiend, ons ventje heeft vanaf het begin al erge last van buikkramp, vaak al direct na de voeding. Ben vaak wel 2 uur bezig vanaf het begin van de voeding tot dat hij slapend in zijn bedje ligt, daarbij nog zijn wakkere momenten met gezellig samen "spelen". Ik geef borstvoeding op verzoek ongeveer 7/ 8 per dag. Weinig tijd dus voor mama om te slapen, hem laten huilen alleen in zijn bedje wil ik niet, en wil hier ook zeker geen discussie starten of het wel of niet goed is, iedereen moet dat voor zichzelf bepalen en doen waar ze zich goed bij voelen en wat voor hun en hun kindje werkt. We zijn inmiddels ook onder behandeling bij een osteopaat, hij heeft een werfeltje in zijn nek vast zitten, hier mogelijk ook de vele darmkrampjes van. Tot nu toe nog maar een beetje resultaat te zien (na 2 behandelingen), dus ik hoop dat het snel beter gaat. Inbakeren weet ik niet, heb niet het idee dat hij zichzelf wakker maakt met zijn armpjes. We stoppen hem wel strak in met lakentje (handjes onder deken) maar hij heeft zijn handjes er altijd zo weer boven getoverd Weet ook niet hoe het inbakeren is met borstvoeding, nu word ik wakker omdat hij op zijn handjes begint te sabbelen, hij slaapt dan nog half, dat word wel lastig als zijn handje ingepakt zitten. In de auto en in de wandelwagen (buiten) slaapt hij ook vaak zo, als ik binnen rondjes rij met de wandelwagen blijft hij vrolijk rond kijken, of begint op een geven moment toch te huilen. Wat betreft rust en regelmaat, lastig rust is er denk ik wel, ben overdag alleen thuis, we gaan niet veel weg en kraamviste hebben we eigenlijk ook niet meer. Regelmaat is er denk ik niet echt, zijn voedingstijden en de tijden dat hij wakker is wisselen nog erg.
Als hij steeds op je arm slaapt, zal hij nooit leren hoe hij zelf in slaap moet komen. Ik wilde mijn zoontje eerst ook perse niet laten huilen. Maar op een gegeven moment moest ik wel, het was niet meer te doen om hem steeds op schoot te hebben. En hij huilt eigenlijk haast nooit langer dan een kwartier. Als hij echt overstuur raakt, dus echt krijsen, dan ga ik hem wel troosten, en probeer het daarna gewoon weer. Maar dat gebeurt vrijwel nooit. Maar als jij hem perse niet wilt laten huiilen, dan moet je dat ook niet doen. Ik heb wel over een andere methode gehoord. Je legt hem dan gewoon in bed als hij nog wakker is (maar wel moe). Als hij gaat huilen, pak je hem op en troost je hem. Als hij stil wordt, leg je hem neer. Als hij dan weer gaat huilen, troost je hem weer. Je kunt ook proberen te troosten zonder hem te pakken maar als dat niet lukt, steeds oppakken als hij gaat huilen. De truc is dan wel om hem weer neer te leggen gelijk als hij ophoudt met huilen, dus niet op je arm in slaap laten vallen. Het schijnt dat je dit in eerste instantie dan misschien wel 50 keer moet doen (of zelfs vaker) maar dat hij dan uiteindelijk in slaap zal vallen in zijn bedje. De tweede nacht dat je dit doet, zul je hem dan al veel minder vaak hoeven troosten, en de derde nacht is het meestal over. Maar ik heb dit niet zelf uit geprobeerd omdat ik daar de energie niet voor had. Het kan namelijk wel zijn dat je de eerste keer een uur bezig bent voordat hij gaat slapen. Maar het schijnt toch na drie nachten zo te zijn dat hij dan zelf gaat slapen. Dus als je hem niet wilt laten huilen, kun je dit misschien proberen. Ik ben wel benieuwd of het echt werkt. Dus als je het gaat proberen, wil je dan nog even laten weten hoe het is gegaan?