Oef zeg, dan zit het dus toch nog niet goed na die aanrijding... Kan je afstand nemen van je werk, omdat je nu last hebt? Ja ik kan nog wel iets showen, vanmorgen toen 't nog donker was een foto gemaakt
Bovenste nog nat, en lijkt wel breder en rozer, gok dat ie donkerder opdroogt. Wat spannend dit! Hoe voel jij je? Doet jullie ziekenhuis bloedname?
Ja die was nog niet volledig opgedroogd geloof ik. Was een minuut of 5 a 10 erna. Nee, de kliniek doet bij mij een echo rond de 7 weken, maar ivm een voorgaande bbz wil ik wel vragen of dat eerder mag. Het risoco daarop is hoger als je het al gehad hebt namelijk. Ik heb alleen tm vrijdag utrogestan, en het voelt wel heel spannend daarmee te stoppen. Ik ga ze even contacten of ik dat door mag blijven gebruiken tot een week of 8, ook ivm 2 eerdere miskramen. Dat voelt wat fijner.
Groot gelijk, sowieso wel fijn een locatie bepalende echo te hebben met BBZ verleden. Lijkt mij voor een kleine moeite om langer uit te schrijven.
Hier zit de ovitrelle er weer in. Volgende week woensdag wordt ons tiende embryo teruggeplaatst. Het is gek om dat getal zo te zien staan, dan voelt het ineens nog heftiger ofzo. Ik ga morgen met mn leidinggevende kletsen om te zien hoe ik de komende weken wil gaan inkleden mbt werk. Ik ben na de vroege miskraam gewoon aan het werk gegaan en dat was wel heel heftig en het doet me beseffen dat ik echt goed mijn grenzen moet aangeven dus dat ga ik morgen proberen.
Nu wachten op de tp en dan weer dat ellendige wachten. Ik hoop je snel te volgen. Succes morgen met je gesprek. Heb je al duidelijk wat jouw wensen zijn?
@Asil Jeetje wat heftig van die aanrijding, hoop dat het allemaal snel geregeld gaat worden en dat je je lichamelijk ook snel weer beter voelt. Super veel succes de komende tijd! @Suze29 wat spannend! Je testen zien er goed uit! Ik duim voor je dat hij mooi oploopt. Gefeliciteerd! @Narcisje, ik duim voor je! Fijn als je met je werk wat kan regelen. Goed je eigen grenzen in de gaten houden is erg belangrijk. @Missdeph, wat ontzettend naar en verdrietig. Heel veel sterkte. Ik hoop niet dat ik iemand vergeten ben. Voor alle nieuwe mensen: welkom en succes! Ik ben zelf nog een week vrij met vakantie en zal vanaf het startgesprek vast ook wat actiever mee gaan schrijven. Merk nu dat ik mezelf nog even de 'stilte voor de storm', gun. Het is een raar gevoel om weer met het traject te gaan starten. Er zat veel hoop, vrees en verdriet bij de vorige IVF trajecten, wat gelukkig wel onze prachtige dochter heeft opgeleverd. Maar het heeft ons de vorige keer wel heel erg opgeslokt. Nu ben ik ontzettend dankbaar voor onze dochter en ik ben ook bang dat het komende traject een soort schaduw gaat leggen over het blije gezinnetje wat we nu mogen zijn. Toen ik zwanger was kon ik het traject afsluiten. Ik ben in deze fase nog aan het onderzoeken voor mezelf hoe daarmee dit keer om te gaan. Ik hoop dat ik er dit keer wel positiever in mag komen te staan met de dankbaarheid die ik nu voel, maar ik merk dat het erg dubbel is. Ook twijfel ik of ik dit keer mijn familie en collega's op de hoogte wil stellen. Vorige keer hebben we iedereen die dichtbij ons stond het verteld maar nu voel ik daar toch wat weerstand tegen. Het was ook heftig om iedereen tekst en uitleg te moeten geven. Ik ben ook benieuwd geworden of ze me in de cyclus waarin ik zit tijdens het startgesprek mag starten of de cyclus erna. De dag van het gesprek zit ik volgens mijn berekening op cyclusdag 7 en volgens het ziekenhuis zijn er geen wachtlijsten. Spannend! Excuses voor dit laaaaaange verhaal, maar fijn om het even van me af te kunnen schrijven.
Hopelijk volg je me idd snel! Ik hoop dat ik een paar dagen extra vrij kan zijn na de terugplaatsing om meer rust te pakken. Even geen hoge werkdruk, gewoon lekker kunnen wandelen en m'n cortisol een beetje laag houden. Ik wil ook kijken of ik minder onregelmatige diensten kan werken maar alleen dagdiensten vind ik ook niets dus daar moet ik even over in overleg. We zullen zien
Op naar een plakker. En dat laaste herkenbaar. Korte omschrijving (1 van vele situaties), testte op vrijdag positief maar daarna enorme pijn, kon niet stil zitten. Het was inmiddels 11 uur in de avond. Ik ben in mijn 1tje naar de SEH gereden (vriend geen rijbewijs en we dachten beide dat ik snel terug zou zijn). SEH dichtbijzijnde ZH wist niet wat te doen en verwees me naar mijn eigen ZH. Ben met deze helse pijn gewoon over de snelweg gegaan. Eenmaal daar, moest ik naar de gyn afdeling maar ook daar wisten ze het niet. Ze dachten geraaide eierstok. Uiteindelijk bleek het een niersteen. Doordat ik pril zwanger was wilde ze geen zware medicatie geven. Al met al de hele nacht in het ziekenhuis gelegen, volgende dag om 9 uur s'morgens de steen uit geplast. Ben maandag weer gaan werken omdat het vakantie periode was en weinig personeel. 2 weken later op vrijdag begon de miskraam. Ik had maandag vrij genomen. Werd gebeld of ik toch kon komen werken. En ik ben gegaan met mijn goede gedrag.. Zo ben ik heel lang door gegaan met verschillende situaties en dat heeft mij echt genekt op langer termijn. Jezelf op 1 zetten kan ik alleen maar aanmoedigen. Luister naar jezelf en je behoefte en bagitaliseer het niet. Je mag echt even voor jezelf kiezen.
Tjeetje dat zijn veel grenzen die je bent over gegaan zeg, in het belang voor anderen. Goed inderdaad om jezelf op 1 te zetten.