Hee meiden, ik had vanochtend mijn echo maar het was helaas niet zulk heel goed nieuws. Het vruchtje is erg klein voor de termijn en er was (best wat) vocht te zien. Dat vocht kan erop duiden dat het in aanleg een tweeling is geweest, maar het kan ook bloed zijn. Volgende week moeten we terug voor een nieuwe echo om te zien of het vruchtje (genoeg) gegroeid is. Er was trouwens wel hartactie, maar niet super sterk.. Echt even een klote week dus. Vriend gaat vannacht ook op wintersport.. Maar goed ik weet dat ik zwanger kan worden en ik vertrouw op de natuur. Hoe het ook loopt, het moet vast zo zijn..
Oh nee, dat zijn niet de berichten die je wilt horen natuurlijk. Wil je veel sterkte wensen. Hopelijk is het een klein vechtertje en blijft ie mooi zitten en groeien. Hier nog steeds bloedverlies. Zo frustrerend. Morgen weer een echo.
Wat spannend ook voor jou? Hebben jullie wel al een goede echo gehad? Jeetje wat een narigheid allemaal
Moest ook meteen aan je denken. Was bij jou bij de eerste echo meteen duidelijk dat het niet goed zat?
Ja bij mij was de eerste echo ook meteen duidelijk dat het niet ok was. Het vruchtje was te klein, hartje klopte wel maar erg traag. Het is in die 3 weken van 6.5 naar 9.5 week nog wel iets gegroeid en hartje heeft ook nog wel wat sneller geklopt maar was allemaal maar heel erg minimaal helaas. De vruchtzak groeide wel goed maar het vruchtje niet die bleef achter lopen en uiteindelijk is het hartje dan gestopt......mijn testen waren super en bleven ook super dat vond ik ook zo frustrerend ik had het niet aan zien komen. Maar ze wilde wachten tot het hartje vanzelf zou stoppen, en dat deed onze vechter pas bij 9.5 week ik vond dat zo moeilijk toen maar aan de andere kant wel "fijn" in hoeverre dat kan dat het vanzelf is gestopt en wij die beslissing niet zelf hoefde te maken. Sorry dit is niet een bemoedigd verhaal. Ik wil je heel veel sterkte wensen meis, als je iets wilt weten vraag gerust geen probleem ik kan er inmiddels goed over praten nu. Dikke knuffel. Ergens sterkt het mij ook. Ik kan dus zwanger worden er kan een vruchtje innestelen ik heb een goede zwangerschap gehad al dus het moet kunnen dat weet ik gewoon. Dit vruchtje van ons was niet goed de natuur heeft dat goed in de gaten gehad en geregeld zeg maar. Maar ik weet dat het kan dus er blijft hoop dat het nog eens lukt
Oohh wat verdrietig geven de arts het kleintje wel een kans dat het veel beter is volgende week? Ik duim voor jullie!!
Ja 2 echo’s gehad met een kloppend hartje. Verder was alles prima en konden ze niet achterhalen waar het bloedverlies vandaan kon komen. Misschien de utro’s. Maar toch elke keer als ik weer bloed zie, krijg ik stress. Het hoort er niet denk ik dan.
Nee idd begrijp ik heel goed dat je dat denkt. Ik had met 6 weken ook een fikse bloeding niemand wist waarom of waar het vandaan kwam. Uiteindelijk ook maar op utro geschoven....mijn dochter zat er stevig toen
dit is niet wat je wilt horen tijdens je eerste echo. klote week inderdaad voor jullie, pfff. veel sterkte meid, ik hoop dat het alsnog goed komt
Inmiddels heb ik een wat kramperig gevoel in mn buik en soms wat rozig met afvegen.. Ik denk dat het dus wel echt voorbij is. Mega super kut, maar ergens ben ik blij dat het dan nu meteen is en niet pas over een maand. Dat lijkt me zo slopend.. Van mij mag het nu ook meteen doorzetten. Het is echt een lesje in nederigheid en beseffen wat je hebt. @Juffie26 ik had inderdaad ook nog gewoon oplopende testen tot het einde. Wil niets zeggen wordt wel opnieuw bevestigd
Ah shit zeg dat wil je niet horen zo een nieuws Hele dikke knuffel voor jullie! Mijn duimen draaien!!
Hele dikke knuffel voor jou. Ja die stomme testen ook.....Ik doe als er een volgende keer komt 1 of 2 testen en daar laat ik het bij weet toch dat het niks zegt....zelfs na de curretage nog super knal en toen zat er niets meer. Ik hoop voor je dat alles goed verloopt, sterkte meis
Oh jeetje hoe gaat het nu met je? Wat balen dat je vriend precies nu op wintersport ging...! Hele dikke knuffel!!
Hee meiden. Ik ben erg moe en verward. Was er heilig van overtuigd dat het foute boel was, maar sinds gistermiddag heb ik geen rozige afscheiding meer. Kramperig gevoel in eerste instantie ook gestopt. ‘S avonds wel beetje buikpijn, maar meer richting mn maag. Vanochtend buikpijn maar flink diarree. Daarna last gekregen van mn onderrug, maar ook dat is inmiddels weer weg. Nu voel ik mn liezen flink. Vanochtend ook contact gehad met mn eigen vk, want zit zo tussen hoop en vrees nu natuurlijk. Dacht misschien geeft een extra echo rust. Maar dat raadde ze af; vorige echo was nog geen 48u geleden en hun apparatuur is slechter dan in het zkh. Echte groei zou je dus toch niet kunnen zien. Stel er zou geen hartactie meer zijn, moeten ze me toch ook doorverwijzen naar het zkh. Ze zei ook dat Mn lijf, ongeacht hoe het loopt, nu toch vooral behoefte heeft aan rust. Zo lang ik geen bloed verlies of enorme krampen krijg, proberen toch vertrouwen te houden want er was wel een hartje. Zodra er bloed zou komen mag ik wel meteen langskomen. Dus ik probeer me maar over te geven aan mn lijf en de natuur..
Wat een spanning @Buko!!!!! Maar wat fijn dat je geen bloed of roze afscheiding meer ziet. Hopelijk kun je je rust een beetje vinden en groeit jullie kleine kindje rustig verder. Gelukkig over 5 dagen weer een echo (al duurt dat voor je gevoel wss nog heel lang). Hopelijk heb je beetje afleiding de komende dagen, dat zal belangrijk zijn om niet te veel te gaan stressen. Knuffel!!
Wat een onzekerheid. En wellicht is dit niet wat je wilt horen maar geen bloed of kramp wil helaas ook niks zeggen.....Ik heb nooit kramp gehad en ben ook nooit geen bloed verloren. Anders dan wat de vk zegt is dat helaas geen maatstaaf om te zeggen dat het goed is ook het (traag) kloppende hartje niet Ik mocht ook langs komen als ik ging bloeden maar dat is nooit gebeurd ook geen kramp. Ik hoop dat het wel allemaal goed zit en er toch nog een wonder gebeurd. Iets anders dan wachten en hopen kun je nu niet....en ik weet hoelang een week dan kan duren....
Ik ben er zelf ook van overtuigd dat het niet goed zit hoor. Maar alsnog is het dan super irritant dat het niet door zet.. Gisteravond en vannacht forse koorts gehad (39,4). Contact gehad met vk en triage, maar aangezien ik geen bloed verlies kunnen ze verder niets doen. Vannacht wel buikpijn gehad, maar meer ook niet. Testen lopen nog steeds op. Vk belt me straks even om te overleggen.
Och meid toch wat een slopende weg.... Ik had ook de hoop dat mijn lijf het zelf zou oplossen maar helaas gebeurde dat niet. Mijn lijf ging vrolijk door met hcg aanmaken en er gebeurde niets verder zo frustrerend. Ik hoop dat je snel duidelijkheid hebt hoe dan ook. Trek je het een beetje nu je vriend weg is?