Dankje!! Morgen einde vd ochtend echo in ZH. Kom maar op met die TP volgende week. Hoorden vandaag van een stel die tegelijk met ons opliepen in april 2019 hun eerste kindje verwachten. Dat doet toch echt wel wat met je. Ik wil ook zo graag....! Sorry even klagen......;-(
Zo, even een korte update van mijn kant. Na een heerlijke zomer zijn we ondertussen overgestapt van Leiden naar Utrecht. Daar zijn ze strenger en dat voelt voor mij fijn. Ze laten embryo's tot dag 3 doordelen voor de verse tp, dan eerst een nacht doordelen en wat dan nog goed genoeg is vriezen ze in. Voor een cryo, deze moet eerst weer gaan delen voor 'ie teug mag. Dus ik zou nooit een tp hebben gehad in Utrecht met de kwaliteit van Leiden (1 kapot, 1 van 6 naar 3 en niet gaan delen en 1 niet verder gaan delen). En dat voelt fijn. Liever een reële kans dan een vage droom. Maar het ziekenhuis gaf ook aan dat daarom veel mensen juist niet naar Utrecht willen omdat andere mensen hen juist te streng vinden. Ook heb ik gevraagd ze te laten kijken naar mijn hydrosalpinx. Woensdag hoor ik wat ze er mee willen doen, maar waarschijnlijk gaan ze adviseren hem te laten verwijderen. Dat zou zo fijn zijn. Ik geloof niet meer dat IVF succesvol bij mij kan zijn met zo een via mijn eileider en door mijn baarmoeder lekkend meertje in mijn buik. Ik ga jullie berichtjes bijlezen. Hopelijk met goed nieuws of mooie ontwikkelingen.
Aaawwwwwwwww ik zit bijna met je mee te janken. Wat lief! Ik wens jullie een goede zwangerschap en een prachtig gezinnetje.
Bedankt voor je uitgebreide post Thirza. Fijn om weer van je gehoord te hebben! Dacht dat ik nog zo ongeveer alleen overgebleven was(A) Goed dat je overgestapt bent naar ander ZH. Reële kansen, dat willen we! En geen vage dromen. Goed verwoord! Heel veel succes als het echt allemaal weer verder gaat, duim voor jullie! Dikke knuffel
Ik word binnen 4 weken geopereerd dan gaat mijn eileider er uit. De gynaecoloog vertelde mij dat de kans op innesteling met een lekkende eileider maar liefst 4x kleiner is. Vier keer. En ik weet al bijna 16 jaar dat ik dit heb en er is nooit eerder een arts geweest die zei: goh laten we daar wat aan doen. Ik kijk uit naar de operatie. Dan zes weken rust en in januari (?) IVF2.
Ja weet niet goed...die wachtweken zijn en blijven gewoon apart...ergens hoop...ergens angst voor teleurstelling...ik weet het niet. Over een weekje is het duidelijk wat deze TP heeft gedaan. Ik voel niks. Dus géén idee hoe of wat. Wél steeds meer bewust van het feit dat iedereen om je heen echt zo hup zwanger wordt en sommigen er alles aan doen om het NIET te worden...waarom wij allemaal zo'n moeite ervoor doen he. Het is soms wel oneerlijk. Maargoed, dit klinkt allemaal erg klagerig, maar hier mag 't, he? Naar buiten ben ik supersterk (niet omdat ik m'n zwakte niet wil laten zien, maar het houdt me juist op de been!)
Wow nieuwe dingen, nieuwe kansen! Voor 't eerst in je leven ga je gewoon uitzien naar de operatie. Snap je helemaal. Stom dat niemand dat eerder heeft gezegd, maar daar heb je niets aan. Nu vooruitkijken!!! 2019 wordt jouw jaar!!!!! (L) (en voor mijn idee ik ook dan pas ergens...kweet niet, maar hier slaat echt nog niets aan...) Knuffel!