Hey meiden, (heb dit vraagje ook staan bij gezondheid) Ik had al enige tijd last van allerlei vreemde klachten zoals tintelingen, spierpijn, hoofdpijn, slechter zien en nog meer. Na een bezoek aan de huisarts en spoed met als diagnose hyperventilatie en spanningspijn, besloot ik toch nog eens naar een andere spoed te gaan. Daar namen ze mijn bloed en deden ze enkele testen inclusief 2 long röntgenfoto's (profiel en recht) en een CT scan van het hoofd (met en zonder contrast vloeistof). Ze vroegen mij niet of ik zwanger kon zijn en sinds ze mijn bloed afnamen dacht ik dat dat ook getest werd. Ik dacht ook niet zwanger te zijn want ik was niet overtijd en neem al 3 jaar geen contraceptie.. Dus daar dacht ik zelfs niet over na! Een week later was ik toch overtijd (maar ben vrij onregelmatig) en deed een zwangerschapstest. Tot mijn GROTE verbazing was hij positief. Maar de vreugde sloeg snel om naar paniek. Wat met de röntgenfoto's? Ik werd onmiddellijk doorverwezen naar de gynaecoloog. Ik kreeg er een echografie en er was enkel een vruchtzakje te zien, volgens mijn laatste menstruatie zou ik 5 weken en 4 dagen moeten zijn maar sinds ik zo onregelmatig ben zou het tot een week minder lang kunnen zijn.. De gynaecoloog was er niet van overtuigd dat het een goede zwangerschap is maar het kan nog.. Ik moet over 2 weken terug om te kijken of er een hartslag is. Volgens haar mening is het op die fase 'alles-of-niets' ivm de bestraling maar ze kan niet garanderen dat het kindje gezond gaat zijn ookal word het geen miskraam en raad alvast geen abortus aan. Ik ben zo in twijfel!! Het kan nog miskraam worden maar zo niet, is het verantwoord om een kind op de wereld te zetten met verhoogde kans op kinderkanker en afwijkingen. Na een zoektocht op internet vind ik over algemeen positieve dingen, dat de straling echt miniem is en de risico's ook maar ze zijn er toch!! Heeft hier iemand ervaring mee?
Tijdens de zwangerschap is de jonge vrucht extra gevoelig voor de nadelige effecten van straling, omdat daarbij sprake is van snelgroeiende weefsels. Hoewel de mate van gevoeligheid van deze weefsels afhangt van het stadium van de zwangerschap, zijn de aanbevolen maatregelen voor het uitvoeren van röntgenonderzoek steeds dezelfde. Een onderzoek bij een zwangere vrouw waarbij de straling niet in de buurt komt van de baarmoeder, zoals een foto van de longen of van de neusbijholten, kan zonder enig gevaar voor de zwangerschap plaatsvinden. Soms is röntgenonderzoek verricht, terwijl pas achteraf blijkt dat er sprake was van een (prille) zwangerschap. Alleen als de baarmoeder tijdens dat onderzoek direct in de stralenbundel heeft gelegen, is het zinvol hierover contact op te nemen met de röntgenafdeling waar het onderzoek is uitgevoerd. Aan de hand van gegevens van de patiënte en het verrichte onderzoek kan dan een dosisschatting worden gemaakt. Deze dosis zal vrijwel altijd zo laag blijken te zijn, dat verdere maatregelen overbodig zijn. De meest drastische maatregel na bestraling van de ongeboren vrucht is abortus provocatus. In het verleden is een dosis van 100 mSv op de jonge vrucht wel aangegeven als grenswaarde, waarboven een zwangerschapsonderbreking zou kunnen worden overwogen. Een dergelijke dosis kan worden opgelopen door bijvoorbeeld 4 of 5 CT-scans van de (onder) buik of bij een zeer langdurige interventieprocedure in het kleine bekken. Het is echter duidelijk dat de kans op een door de straling veroorzaakte congenitale afwijking uiterst klein, zo niet volledig afwezig is, en in elk geval ten opzichte van de natuurlijke kans op een congenitale afwijking als vrijwel verwaarloosbaar mag worden beschouwd. Dit zeer geringe risico rechtvaardigt derhalve nooit invasieve foetale diagnostiek ter uitsluiting van congenitale afwijkingen of zwangerschapsonderbreking. De hieraan verbonden risicogetallen voor moeder en kind liggen tussen 1:100 en 1:500 en zijn veel hoger dan de risicos verbonden aan de ontvangen straling. Thans wordt aangenomen dat er na blootstelling van het ongeboren kind aan straling wel een duidelijk toegenomen kans op het ontstaan op kanker op jonge leeftijd bestaat, hoewel ook dit risico in absolute zin zeer gering is. Samengevat mag worden gesteld, dat bij de in de diagnostiek gangbare doses er nooit een zodanig risico aanwezig is dat alleen op grond hiervan er een rationele grond voor een beëindiging van de zwangerschap bestaat. Dit vond ik erover online..
Tja soms heb je geen keuze, ik raakte met 12 weken zwangerschap dusdanig gewond dat ik met spoed geopereerd moest worden, tientallen rontgens moesten er gemaakt worden. Onder narcose met beeb en een week aan de morfinepomp gelegen. Resultaat: kerngezond kindje geboren 7 weken geleden. Ik begrijp je zorgen volledig, ik heb me ook enorm druk gemaakt of hij wel gezond zou zijn na alles wat hij heeft moeten doorstaan.
Het is niet alleen de straling dat schadelijk kan zijn. De vloeistof die ze toedienen wordt niet gebruikt wanneer ze weten dat je zwanger bent. Heb net afgelopen week een mri gehad. Ze gaven aan dat de contrast vloeistof schadelijk kan zijn en dat werd dan ook niet gegeven. Ik zou me ook verschrikkelijk zorgen maken wanneer ik blood gesteld was aan straling en contrast vloeistof. Je goed laten informeren over de eventuele gevolgen en risico's. Mischien is het mogelijk om met 12 weken een complete echo te krijgen? Kan er op dat moment worden uitgesloten dat er iets fout is gegaan bij celdeling of groei. Ik roep maar wat hoor. Ik heb een dergelijke echo gehad met 12weken maar dat is een proef dat slechts 3 ziekenhuizen in nl doen met vernieuwde en verbeterde echo apparatuur.