Hoihoiii, Ik ben nu bijna 38 weken zwanger en kan echt niet meer wachten tot ik die kleine in mn armen heb. We kijken er al zo lang naar uit en over 2 weken is het dan zover. Vandaag naar de verloskundige voor controle en de bevalling besproken. Het is mijn eerste dus ik vind het erg spannend maar aan de ene kant ook best eng. Ik weet natuurlijk helemaal niet wat mij te wachten staat. Hoe zal mijn bevalling beginnen? Zullen mn vliezen breken? of begint het bij een paar onschuldige weeen? zoja hoe herken ik die weeen dan? Hoe weet ik of het echt zover is. Zal mn bevalling soepel verlopen of duurt het een eeuwigheid? Zal ik schreeuwen om een ruggenprik? Zal ik mezelf onder controle kunnen houden? De hele dag denk ik aan dat soort dingen. Soms kan ik mezelf wel gek maken Daarom leek het me leuk om wat ervaringen en verhalen te horen. Hoe is jullie bevalling begonnen en hoe is het verlopen?
mijn bevalling begon eigenlijk op 22februari controle bij de gyn was 39 weken getoucheerd en 1cm en half thuis bloed en slijmverlies hoorde erbij .... toch ook wat vochtverlies maar niet bij stilgestaan 23 februari heel de dag lichte weeen 24februari 1u snachts word ik wakker ja hoor weeen om de 10 minuten ... 4u30 nog steeds om de 10 min toch maar even ziekenhuis gebelt want manlief moest om 5uur vertrekken naar het werk .... vochtverlies?? mmm ja een beetje dus hup naar het ziekenhuis bleek dat er een scheur zat in men vliezen waar ik dus 48uur!! mee rondgelopen heb direct aan het infuus met AB en weeeopwekkers en uiteindelijk is ze om 22u49 geboren vandaag precies 6maand geleden
Hoihoi, Wat spannend he, als de datum zich bijna aandient. ik kon ook niet meer wachten. Ik ben bevallen met 38 weken en 5 dagen. Bij mij begon het met harde buiken (die ik mijn hele zwangerschap niet gehad had) en een hogere bloeddruk. Ik moest die dag voor controle naar de gyn. 's Middags bleef ik kramp houden en pas 'savonds rond 21.00uur begonnen er echt weeen. Omn 00.30 kwam de vk voor het eerst en toen had ik nog 0 ontsluiting, erg frusterend. Het ging niet snel want om 04.30 had ik 2,5 cm. Daarna ging het supersnel, om 5.45 had ik persweeen, al dacht de vk dat dat wel mee viel omdat het zo traag begon. Ze kwam om 8.30 en om 9.30 is onze zoon Lucas thuis geboren. Er was geen tijd meer om naar het ziekenhuis te gaan. Ik heb het niet als vervelend of heel pijnlijk ofzo ervaren, tussen de weeen door, heb je gewoon geen pijn! Nu ik steeds vaker verhalen van andere moeders hoor, besef ik wel dat ik een hele makkelijke bevalling heb gehad. Ik wens je veel succes de laatste loodjes en succes met je bevalling. Weet niet of je zoiets als antwoord bedoelde met je vraag, maar wellicht maakt het dat je er niet tegen aan kijkt als iets heel engs ofzo!! Veel liefs Juutje
Even de korte versie van een bevalling die al kort was.... 34w6d zwanger, vliezen breken midden op de dag op mijn werk om 15:00 uur. Meteen naar ziekenhuis, voelde nog niks. Rond 16:30 dacht ik harde buiken te hebben, maar bleken al weeën te zijn, ik vond ze erg meevallen. Na controle bleek ik al 8 cm ontsluiting te hebben. Om 17:00 worden de weeën heftiger en moet ik echt gaan zuchten. Dat lukt goed en is nog te doen. Op het moment dat het echt zwaar wordt, heb ik al 9,5 cm ontsluiting. Om 18:30 10 cm ontsluiting en mocht persen. Om 19:00 geboren. Dus tussen lunch en avondeten was daar ineens een baby.
Ik vind bevallen echt geweldig.. het wachten en dan het gebeuren zelf. Bij de eerste (38w5d) braken mijn vliezen (op de wc) en daarna heb ik nauwelijks voelbare weeën gehad maar wel ontsluiting. Het heeft allemaal lang geduurd maar was heel goed te doen. Alleen het uitblijven van persweeën was een beetje lastig maar na bijna 2 uur persen kwam de kleine man (3800 gram) er dan toch gewoon uit. Was bek en bekaf maar voelde me ook geweldig! Tweede bevalling (39w2d) begon in bed met weeën.. heel spontaan (mijn vliezen waren toen waarschijnlijk al gebroken maar het kind was heel ver ingedaald). Weer heel rustige weeën met veel tussentijd maar wel goeie ontsluiting. Na 4 uur (25 minuten persen) was ons meisje (4100 gram) er. Als ze geen sterrekijker was geweest was het waarschijnlijk allemaal nog sneller gegaan. Allemaal hele goeie ervaringen. Oja, eerste in het ziekenhuis en de tweede thuis! Bijna vergeten.. bij de eerste had ik de dag ervoor een behoorlijk sterk voorgevoel (ik denk gerommel). Bij de tweede lag ik met een zware griep op bed en was ik er helemaal niet mee bezig.. was blij dat ik af en toe mijn ogen open kreeg
Het is begonnen na het inbrengen van een hormoonveter Hihi, ben ingeleid met 41+5... Ik kan daar nu ook echt uren over fantaseren, of het deze keer wel spontaan zal beginnen en wanneer dan en hoe alles zal verlopen.... spannend he?
hier had ik de hele dag al wat lichte krampjes, net zoals de 2 weken daarvoor, dus dat was echt nog niet de bevalling. Ik heb nog geshopt enz. voor schoenen. Maar rond kwart voor 10 ineens heel heftig. Maar was nog maar om de 10 minuten ofzo. Mn vriend toch de vk gebeld omdat het heel heftig was, dat was maar goed ook, ze was er een half uurtje later en toen had ik 7cm ontsluiting, naar het z'huis geraced en daar kon ik bijna meteen met persen beginnen. Om 00.15 is ons meisje geboren.
ik was 40wk en 2dg toen de bevalling begon had die ochtend de slijm met een beetje bloed verloren dus ik vk gebeld die zei dat het de slijmprop was en dat ik me niet zo zorgen hoefde te maken het kan nu wel zijn dat je je kindje in de armen na een paar uur maar het kon ook wel dagen duren voordat het uiteindelijk komt heb dus gewoon mijn ding gedaan we zouden net die dag op verjaardag gaan en we hadden afgesproken met vrienden van ons ik had wel een beetje kramp onder in mijn buik maar verder niet tot opeens rond 13:30 de weèèn begonnen mijn man heeft de verjaardag afgebeld alleen onze vrienden kon hij niet bereiken 15min later stonden zij voor de duur terwijl ik met weèèn zat dus het was al te laat heb niet echt van de viste genoten want ik liep de helft van de tijd naar het toilet om mijn weèèn op te vangen uiteindelijk gingen onze vrienden ong 17:00 weg en toen zijn we naar boven gegaan toen werd het echt erger naar een moeizaame bevalling kon ik mijn kleine man in mijn armen houden hij is geboren op de dag zelf om 23:05
De enige aankondiging die ik heb gehad zijn een paar uur (pijnloze!!!) harde buiken waar ik wat druk bij voelde (en ik maar denken ach, merk ook eens dat ik 38 wk ben!) en een onrustig gevoel. Om 01.10 braken in bed mijn vliezen en vrij snel daarna begonnen de weeën. Ik was echt totaaaaaaaaal verrast, voelde me nog helemaal fris en fruitig eigenlijk en was nog niet klaar met zwanger zijn als ik eerlijk ben
Bij beide: Ik werd wakker met lichte buikkramp, twijfel tussen poepen of toch bevallen. Met succes naar de wc, maar verloor toen ook mn slijmprop (met bloed). Vervolgens in bad gaan liggen. Bij M met 39.5, nauwelijks voorweëen, binnen 4 uur na het eerste krampje geboren. We liepen een paar uur daarvoor nog door de stad, had echt geen idee dat het bijna stond te gebeuren. Bij T met 40.0, wat lichte voorweëen (maar echt al een week of 2), binnen 3 uur na eerste krampje geboren. M was ziek, dus ik had die avond daarvoor net tegen hem gefluisterd dat ie nog maar even moest blijven zitten ... eigenwijs Vliezen zijn bij allebei net voor het persen door de verloskundige gebroken. Beiden thuis geboren en ik vind bevallen ook geweldig. Wel zwaar en heftig maar ook heel prachtig. Hechten daarentegen ...
Bij mij begon het met weeen die steeds heftiger werden. En hoe ik herkende dat het het echte werk was. Ik voelde dat mijn dochter haar hoofdje echt suuuper laag zat alsof ze wel ff naarbuiten zou gaan kijken. En die weeen deden mijn buikspieren echt samen doen trekken als een band. Ik heb toen nog zelf de vk gebelt die kwam meteen aangezien ik een uur weeen om de 4 mi had. Ze was verbaasd over hoe vrolijk ik er nog bijstond. Nou ik bleek 3/4 cm ontsluiting te hebben en ze heeft me toen gevraagt of ze mijn vliezen door mocht prikken. Ik heb gelijk ja gezegt aangezien ik al 41+4 weken was. En vanaf dat moment werden de weeen wel heftig, het was niet mee lachen tijdens de weeen. We zijn toen naar het ziekenhuis gegaan we waren om 21:30 daar en om 23:53 is mijn dochter al geboren zonder pijnstilling met 15mi persen. Het was pijnlijk maar nietzo erg als ik had verwacht eerlijk gezegt, ik heb ook geen minuut aan pijnstilling gedacht. En het voelde ookniet onmogelijk om mijn dochter eruit te krijgen, iets wat ik wel had verwacht en tegenop zag. Ze was geen kleine baby, ze woog 3400gr met 54cm lengte. Meid ik ken je onzekere gevoel, maar het komt echt goed!
Ik vind het zo spannend en ook leuk om jullie verhalen te lezen. Geeft mij ook meer zekerheid aangezien ik geen idee heb wat mij nou precies allemaal te wachten staat. Dus ik zou zeggen kom maar op met die verhalen!! over ong 2 weken kan ik de mijne ook plaatsen hihi
Ken het gevoel helemaal, vind het ook erg spannend.. Bij elk steekje, krampje denk ik: Zou het? Probeer nu veel te ondernemen, zoverre dat kan, om hier minder mee bezig te zijn. Want op deze manier duurt het wachten heel erg lang..
Allereerst, als je weeën hebt ga je ze echt wel herkennen! (er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen maar 99,9% merkt ze echt wel op ) typ zo de rest
De eerste Ik ben 40 weken zwanger, de uitgerekende datum, in de vroege ochtend wordt ik wakker. Gatsie... darmkrampen! hup mn bed uit en idd op de wc diarree... :S Weer naar bed, weer ingedommeld. Om 7 uur wordt ik wakker met wat lichte krampjes, ga douchen, rommel wat in huis. om 9 uur worden de krampjes heftiger, hè, dit zullen weeën zijn. De vk gebeld en idd, het is begonnen! 2/3cm. Ze komt om 1 uur terug. Als ze weer komt zegt ze, gaat snel, we gaan naar het zh. 8cm toen. In het zh aangekomen heb ik volledige ontsluiting. De Vk breekt de vliezen en het vw is groen. Dan een half uur persweeën wegzuchten tot de gyn er is. Na 3 kwartier persen is hij er! (bevalling duurde 7 uur) De tweede Ik ben 40+6 zwanger. Snachts in bed breken mijn vliezen (ik hoor knap en voel het ook, links van mijn navel) ik bel de vk en zij zegt weer te bellen als ik weeën heb. Een uurtje later de eerste kramp, best heftig al, maar dat komt omdat de vliezen al gebroken zijn. Na een half uurtje bel ik de vk, die komt langs. Zodra ze er is, geen weeën meer... Na een uur zegt ze, ga maar even onder de douche (Zat toen op 5cm) vervolgens krijg ik een paar weeën, heel erg heftig en dan voel ik het hoofdje zakken. gauw moet ik naar beneden, en zodra ik op het bed lig wordt ze geboren. (bevalling duurde 2uur) De derde Ik ben 39+3 zwanger en ik wordt wakker zonder teken van bevalling, nah wat jammer! weer niet . Aan het einde van de middag gaan we boodschappen doen, ik sta bij de soep als ik een kramp krijg, goh lijkt wel een wee. Thuisgekomen heb ik zo af en toe een kramp. Bel toch maar de vk. En idd wat ontsluiting, ze komt later terug. Na het eten ga ik in bad, kijken of het doorzet. En ja hoor, nu worden het serieus weeën. Maar ik heb nog energie zat en terwijl we met de vk wachten tot het helemaal ontsloten is zitten we gezellig thee te drinken en grapjes te maken. de vk breekt met 5cm nog de vliezen. Dan krijg ik persdrang en na een paar persweeën (en een drol ) wordt ze geboren! (bevalling duurde 3,5uur) De vierde Ik ben 39+3 zwanger en het zat, heb al weken voorweeën en die lijken niks te doen... op controle smiddags vraag ik of ze toch even willen kijken of het iets heeft gedaan want zit er doorheen... In tegenstelling tot de week ervoor inderdaad nu ontsluiting dus ze besluit me meteen te strippen. Snachts voel ik me erg onrustig. Zo af en toe een buikkrampje maar geen regelmaat en ze doen ook geen pijn. De ene keer komt er een kramp na 10 minuten, dan pas weer na een half uur. Toch voel ik mij onrustig en bel de vk. Zij komt langs en gaat toch even kijken: oh zegt ze, we gaan naar het ziekenhuis! ik zat toen al op 7/8cm en had niet echt het idee werkelijk aan het bevallen te zijn... Dus met een sprint naar het zh waar na een half uurtje onze dochter wordt geboren. Ik heb alleen het laatste kwartier echt voelbare weeën gehad. De vliezen zijn niet gebroken, ze is in de vliezen geboren, heel bijzonder. volgens bijgeloof is ze dan voor het geluk geboren
Wauw wat een snelle bevallingen hier zeg (ben jaloers). Hier begonnen, 37 weken. Ik voelde me al een paar dagen wat grieperig. 's Nachts begon het met het verliezen van de slijmprop. Een kwartier later braken mijn vliezen. Direct elke 3 minuten een wee. De ontsluiting vorderde niet (na 12 uur had ik 1,5 cm ontsluiting). Naar het ziekenhuis, daar kreeg ik een pethidinespuit. Dit hielp niet. Uiteindelijk had ik wel volledige ontsluiting, maar geen persweeen. Dus aan het infuus. Uiteindelijk is de baby met de tang eruit gehaald, hartje zakte weg. Het heeft 20 uur geduurd, met een prachtig resultaat . Ben wel benieuwd hoe het dit keer gaat.
Ellenbaby, de bevalling had idd wel erger gekund, zeker als ik de verhalen soms lees. Maar de 34w en 6d was wel wat minder. Twee weken ziekenhuis, couveuse, niet fijn thuis bevallen wat mijn wens wel was, nog helemaal niet klaar met het zwanger zijn, geen verlof gehad van te voren.... Tja, zo is er altijd wel wat.....
hier was het 39.5 weken zwanger, smorgens om 5u dacht ik dat ik een windje moest laten en dacht dat ik in bed plaste, vlug naar toilet waar men water brak. Manlief wakker gemaakt. Vruchtwater was echter niet helder (geel-groen brokkelachtig) en zijn dan maar richting zh gereden. 6u in zh aangekomen, 8.20u had ik 5cm ontsluiting. 8.45u begonnen de weeen op te komen, 9.50 voelde ik persdrang, en vroedvrouw kwam even checken : 10cm opening, mocht lekker gaan persen! 10.23u flinke dochter geboren van 4.015kg en 53 cm, Zonder verdoving!!!
Mijn bevalling begon zaterdag 18 sept 2010 om 19.30u en ben bevallen van Gilani om 23.30u! Hier ook geen verdoving! Want zou een ruggeprik krijgen maar had ineens 10cm ontsluiting en mocht gaan persen!! Ben wel ingeleid omdat mijn vruchtwater donderdags al gebroken was en ik geen weeën kreeg! Zaterdags verloor ik groen en ben toen meteen savonds ingeleid! Was heel heftig, maar achteraf heel snel! Succes meid!