Ik weet dat sommigen van jullie je moeder bij de bevalling hebben. Die van mij zou dat ook het liefst willen, maar mijn man en ik willen dat absoluut niet! Nu heeft ze tijdens de zwangerschap al meerdere malen aangegeven 'als het begint moet je wel bellen hoor!!!' Ik heb haar gezegd dat wij dat NIET gaan doen. Ze hoort wel wanneer de baby er is. Dit weekend zit mijn moeder voor examens in Antwerpen (4uur rijden bij ons vandaan). Als ze daar niet naartoe gaat, haalt ze haar opleiding niet, heeft ze een jaar studie vertraging. Ik ben dit weekend ook uitgerekend. Ik vind dat ze gewoon moet gaan, deze studie is ontzettend belangrijk voor haar en bovendien, onze baby kan nog wel 2 weken blijven zitten. De angst die mijn moeder heeft, is dat ze haar kleinkind als laatste van iedereen ziet, omdat ze nog ruim 4 uur moet rijden...ze zou het niet leuk vinden als de hele schoonfamilie en onze beste vrienden al geweest zijn en zij dan nog een keer komt. Dat begrijp ik volkomen, maar nu vraagt ze van mij, of ik haar aub wil bellen als het begonnen is, zodat ze tijd heeft om deze kant op te komen. Ik begrijp haar wel, maar ik vind de bevalling zoiets intiems, ik wil dat het een verrassing blijft totdat de baby er is. Ik weet dat mijn moeder iemand is die er zelf ook onrustig van wordt en mij wellicht steeds berichtjes gaat sturen hoe het ervoor staat.. Nog zoiets, de laatste dagen staat ze ook zo ineens bij ons voor de deur, kijken of alles nog rustig is... Hoe kan ik hier mee omgaan en wat zouden jullie doen als de baby inderdaad dit weekend komt? Laten weten wanneer het is begonnen.of toch niet?
Tsja moeilijk hè, het is iets wat mij ook erg bezig houd. Mijn moeder wilt er het liefst vanaf begin bijzijn ook bij de bevalling. Mijn moeder is echt een schat en ik gun haar alles, maar ik wil dit echt alleen met m'n vriend doen, we hebben er zo lang op moeten wachten, het is zo intiem. Maar dan wilt ze in elk geval in t ziekenhuis zijn zodat ze er meteen bijkan daarna, en dat vind ik prima. Toch voel ik me er schuldig over... Tsja dat je moeder net heel ver weg is, is niet jullie probleem eigenlijk. Ik zou dan proberen om haar te laten bellen op t einde, als je mag persen of zo? En proberen de andere visite wat later in te lichten of zoiets. Maar volgens mij kun je dit bijna niet in haar voordeel doen joh, daar kun je op zo'n moment helemaal niet mee bezig zijn haha. Hopelijk komt t ervoor of erna
Als je niet wilt dat iemand weet dat je weeën hebt is dat jou keuze,hoe vervelend het ook is voor je moeder.stress is niet goed voor jou op dat moment dus vooral je gevoel volgen hoe moeilijk dat ook is voor anderen.als ze nu al onaangekondigd aan de deur staat. Zou hier trouwens goede afspraken over maken als dit een puntje is.hier ook gedaan.vond mn vader niet leuk op zn zachts gezegd maar hij belt nu wel eerst op of het uitkomt.heel fijn.meestal is het ook goed maar anders kunnen we ook nee zeggen als het niet uit komt.
Gewoon pas lekker bellen als de kleine geboren is.. En bovendien, IK had zelf geen behoefte aan een heel scala aan mn bed toen ik net bevallen was.. Familie en schoonfamilie konden in t zhuis komen en vrienden konden lekker wachten op t kaartje
O wat herkenbaar! Mijn ouders komen ook het liefst meteen aanrennen met knuffels en camera (met flits:x). Om maar niet te spreken over mijn schoonvader, die heel erg teleurgesteld/boos was toen hij er niet direct bij mocht op het moment dat het hem uitkwam (ik moest rust houden van de dokters). Het zal ons deze keer worst zijn wat iedereen vindt en wil. We gaan daar heel duidelijk in zijn en omdat we dat de vorige keer ook waren is iedereen er nu al wat rustiger onder. Ik denk maar zo: het is jouw bevalling, jij moet herstellen en wennen. Dat doet iedereen op haar eigen manier en daar mag je best voor staan. Het is wel heel vervelend dat je soms zo duidelijk je grenzen moet bewaken tegenover de mensen die je het meest liefhebt, dat vond ik tenminste best pittig, vooral omdat ik juist van hen iets meer meedenken had verwacht. Maar blijkbaar is het soms nodig. In het geval van je moeder lijkt het me ook nodig, ik zou gek worden van haar. Sterkte! Je hebt groot gelijk hoor!
Ik zou alleen mijn familie bellen en die vrienden kunnen wel effe wachten. Als je bevallen bent misschien eerst je moeder bellen en later de rest van de familie? Of aangeven aan de rest dat je het prettig vind dat ze allemaal tegelijk langs komen? Als ik bevallen ben wachten wij met bellen zodat we eerst een paar uurtjes als gezin doorbrengen.
Ze is vast een beetje zenuwachtig en dat is ook logisch. Je bevalling is hier op het forum al meerdere keren begonnen dus je moeder zal daar ongetwijfeld ook wel iets van meekrijgen en er onrustig van worden. Als je haar niet tijdens de bevalling erbij wil hebben is dat je eigen keuze, een logische keuze. Ze vraagt of je wil bellen wanneer het begint. Je hebt natuurlijk ook een middenweg. Je kunt je man bijvoorbeeld laten bellen wanneer je ontsluiting de goede kant opgaat. Dan kun jij rustig bevallen en je moeder jullie kant opkomen.
NEE, dat is het leuke eraan, ze weet van niks. Ze vraagt vaak of ik voorweeen heb, dan zag ik altijd dat ik dat niet heb. Ze denkt dus dat alles rustig is. Hier op het forum gooi ik alles erop hoe ik me voel etc, maar de buitenwereld vertel ik dus niks. Zelfs mijn moeder niet!
Wij gaan sowieso wachten met bellen, de eerste uren zijn van ons samen! Maar ook kan natuurlijk geen onderscheidt maken in eigen ouders/broers/zussen www. schoonfamilie/schoonzus/zwagers etc. Dat kan ik tegenover mijn man niet maken.. Wat betreft vrienden misschien goed om te vermelden, ik heb 2 hele dierbare beste vriendinnen, die mogen dezelfde dag komen, onze vriendengroep, bestaande uit 20 man, ja die wachten maar lekker inderdaad!! Het is inderdaad mijn moeders eigen keuze om zover weg te gaan. Het is een schat van een mens, maar ik wil inderdaad niet dat ze weet dat het begonnen is. Ik kan natuurlijk ook vragen, stel dat de baby om ik noem maar wat 17.00 uur geboren wordt, of iedereen om 20.00 uur kan.komen. Eerder gaat de deur niet open
Tsja lastig maar heel begrijpelijk van beide kanten... Ik wordt nu ook al en beetje gek van m'n moeder en schoonmoeder die elke dag bellen (hoe gaat t? Nog steeds rustig? Hoe voel je je? Aarch laat me met rust!) en dan onrustig worden als wij niet opnemen, of zelf gewoon een keertje opbellen om wat te vragen ofzo... Maar ik denk dat je moet doen wat voor jou goed is, niet wat de rest van de wereld vindt dat je moet doen. Ook al hebben ze allemaal het beste met je voor en is het allemaal goed bedoeld, het blijft jouw lichaam en jouw leven..
Normaliter zou ik ook pas bellen als de baby er is. Maar aangezien ze zo ver weg zit snap ik haar verzoek wel. Het lijkt mij ook niet leuk voor Oma als iedereen de kleine al heeft gezien. Dus in dit geval zou ik toch mijn moeder even inlichten als de bevalling is begonnen, met strikte instructies om zich koest te houden tijdens de bevalling en netjes te wachten tot ze een telefoontje krijgt dat ze mag komen.
het is wat je zelf zegt, wie weet duurt het nog 2 weken! Ik zou gewoon bellen als de baby er is. Als het al dit weekend gebeurd kun je je moeder toch na de bevalling bellen? Dan kan ze er binnen een paar uur zijn. Is toch op tijd? Ik begrijp niet helemaal waarom ze zo bang is dat zij de baby als laatste ziet. Of bel je iedereen direct na de bevalling? Ik zelf zou er niet zoveel behoefte aan hebben om binnen 4 uur vrienden en de hele familie naast mn bed te hebben> desnoods verzeker je je moeder dat zij de eerste is die jullie bellen na de bevalling, zodat ze wat rustiger wordt.
Toen ik de titel van je topic zag had ik trouwens niet door dat je 'aanstaande' bedoelde met 'as'. Ik was dan ook erg benieuwd naar de inhoud van je topic
+1, maar ingaand op de inhoud... Je bent niemand wat verplicht, doe waar je je goed bij voelt. Je kunt je moeder altijd pas berichten als je persweeen krijgt.
Ja pas bellen als je dat zelf wilt En natuurlijk wil je daarna iedereen bellen, tenminste dat doen wij ook is ook superleuk! Mensen vragen toch altijd wanneer ze mogen langskomen en mensen die close zijn komen bij ons diezelfde dag nog idd. Maar niet direct hoor... Hier komen eerst de kindjes en oma, want op dat moment zijn ze bij oma. De rest komt daarna pas en in welke volgorde daar zit ik niet zo mee. Ergens snap ik je moeder wel maar zou je dan mensen in volgorde moeten laten komen zodat zij als eerst is ? Nee daar beginnen we niet aan zeg
Ik las eerst as van oma, ik denk wil je de urn meenemen naar je bevalling? Snapte m niet haha. Ik zou haar toch echt niet op de hoogte stellen, misschien kan je een compromis sluiten en zeggen dat je haar belt als de baby er is (en wanneer je er aan toe bent) en daarbij vermeld dat zij als eerste mag komen zoiets??