Hoi allemaal, ik ben erg benieuwd hoe jullie ermee omgaan wanneer je gekwetst wordt. Ik merk zelf dat als ik gekwetst word door iemand, bijvoorbeeld door een rotopmerking, of bijvoorbeeld een oud vriendje die eens is vreemdgegaan, dat ik dan wat dichtklap en het gevoel heb niet helemaal mezelf te kunnen zijn bij diegene. Het voelt dan als het ware onveilig. Ik ben benieuwd hoe jullie met deze gevoelens omgaan. Of ben je meer het type van vergeven en vergeten? Ik zou zelf wel wat meer zo willen zijn namelijk.
Als iemand mij bewust kwetst tot in mijn hart dan neem ik afscheid van diegene. Een lullig opmerking vind ik daar niet onder vallen, die kaats ik net zo hard terug.
Het ligt eraan door wie ik mij gekwetst voel en de situatie. Bij de ene kan ik er meteen wat van zeggen en bij een ander klap ik dicht. Het ligt ook wel aan mijn eigen bui: als ik down ben klap ik sneller dicht dan wanneer ik energiek ben. Heb je dus eigenlijk niks aan Ik probeer het achteraf altijd wel te relativeren: wat gebeurde er en is die persoon zich bewust van het feit dat ik me gekwetst voel? Ging het expres of per ongeluk? Ik probeer aan de hand daarvan te besluiten of ik erna nog iets wil zeggen erover. Veel mensen geven hun bek maar een duw, zeggen maar wat zonder na te denken wat het oproept bij iemand.