Afgelopen zaterdag heb ik een miskraam gehad. Maandag een echo bij de verloskundige gehad en ik ben helemaal "schoon". Alles zag er volgens haar goed uit. Gisteravond een heel goed gesprek met mijn partner gehad en we willen er graag voor gaan. Ik ben alleen best wel angstig voor een nieuwe miskraam... Misschien moet ik me niet aanstellen of zeuren. Ik was tenslotte in de 2e ronde al zwanger en dit is mn eerste miskraam maar de angst is er wel. Hebben jullie dit ook zo ervaren na een miskraam? En hoe zijn jullie er mee omgegaan? Hoop dat jullie me een beetje kunnen "geruststellen"
Ik heb vorige maand ook een miskraam gehad van onze 1e. En eigenlijk een week na de miskraam zijn we er ook voor gegaan. We weten allebei dat als ik straks weer zwanger word dat we allebei toch wel in een soort van angst leven totdat we zeker weten dat alles goed is. En eigenlijk is dat heel normaal dat je angstig bent als je zwanger bent en bang bent voor een mk. Veel sterkte meis Xx
In augustus heb ik een miskraam gehad en ben ik gecurreteerd. In septemer zijn we er weer voor gegaan, en 2 dagen geleden testte ik weer positief. Durf nog niet echt blij te zijn... ben heel bang dat het opnieuw fout gaat. Ookal verzekerde de gyn me dat ik net zoveel kans heb op een goede zwangerschap als iedere andere vrouw. Die angst is denk ik heel normaal, het is niet niks. veel sterkte!
Ik vind het eng om na mijn mk weer zwanger te zijn. bang dat het het weer mis gaat, bang voor het verdriet wat me zou kunnen overkomen, bang dat ik anderen mensen verdriet moet doen door te moeten vertellen dat het weer mis gaat MAARRR ... al die angsten had ik alleen kunnen voorkomen door niet meer zwanger te worden en ik wil liever een kindje dan mezelf beschermen tegen angst. Dus ik ben bang... het zij zo, daar zal ik doorheen moeten en dat probeer ik zo goed mogelijk te doen en ik houdt me vast aan de gedachte dat het nu ook goed kan gaan! sterkte
Sterkte meid, Die angst zal helaas blijven tot de 12weken en dan begin je pas een beetje te genieten! De kans dat het weer mis gaat is er,maar de kans is veel groter dat het deze keer wel goed gaat...zei mijn vk. Hier ook meteen er weer voor gegaan en na 1cyclus ook weer zwanger..ben wel ook gecuretteerd.
Ik heb gelukkig voor zover ik weet geen miskraam gehad, maar bij ons heeft het een aantal jaren geduurd voordat we zwanger waren. En ik denk dat de angst hetzelfde blijft... Bij alles wat je ziet of voelt denk je dat het misschien mis is (of kan zijn) en ik ging ook veel op internet opzoeken... (wat me nog nerveuzer maakte). Samenvattend... die angst blijft er altijd inzitten. Ik ben nu 20 weken zwanger en totdat Junior een leeftijd heeft bereikt waarop hij/zij levensvatbaar is, zit ik nog steeds in de zenuwen... en toch, daarna zou het ook weer mis kunnen gaan en zelfs na de geboorte nog. Op een gegeven moment slijt het wel (of denk je er in ieder geval niet meer 24/7 aan... hoop ik! Heel veel succes in ieder geval!
Jeetje, wat een kracht in jou verhaal. Je zegt precies hoe ik het ook denk en voel. Aleen me er toe zetten is nog een beetje lastig. Bedankt voor je woorden en jij ook sterkte.
Allemaal ontzettend bedankt voor jullie reacties. @Daan86 een voorzichtige felicitatie. Ik hoop dat je snel kunt gaan genieten en dat alles goed blijft gaan. @MWB Gefeliciteerd met je zwangerschap. Mijn verloskundige zei ook dat de kans nu groter is dat er een goede zwangerschap komt en dat ik positief moet zijn. Het helpt wel maar toch blijft er een gevoel. Heel veel sterkte met de komende weekjes en geniet van je zwangerschap Over een aantal weken heb je een geweldig wondertje in je armen
Ja heel herkenbaar. Doe je niks aan . Ik heb de dagen echt afgeteld tot de 12 weken grens. Bij iedereen leken de weken te vliegen maar mijn 12 weken leken wel een complete zwangerschap. Ik probeerde steeds nieuwe mijlpalen te stellen en niet meteen naar de 12 weken grens te kijken. Zo bleef het een beetje behapbaar. Maar, angstig blijft het toch en de weken duren laaaaang...
Ik had ook angst kon voor mijn gevoel niet meer op mijn lijf vertrouwen. Dit werd minder toen ik tijdens de volgende zwangerschap leven voelde. Toen kon ik. meer genieten.
Logisch hoor dat je bang bent! Toen ik mijn 1e vmk kreeg had ik al wel een week het idee dat het fout zou gaan, verloor steeds wat bloed. Maar als het dan toch werkelijk door zet dan is dat niet leuk... Ik heb toen wel tegen mezelf gezegd dat er blijkbaar iets niet goed was met het vruchtje en dat het beter is dat het nu gebeurd ipv later in de zwangerschap. Mijn vk zei dat ik beter een ronde kon wachten. Maar op internet, ook op dit forum, las ik veel andere ervaringen. Dus waar de vk had gezegd dat je er direct weer voor kon gaan. Helaas resulteerde dat bij mij weer in een vmk. Nu hebben we een maandje gewacht en vandaag is mijn NOD... het duimen is dus begonnen Ik probeer er nuchter onder te blijven, moet zeggen dat dat de 2e keer wel tegen is gevallen. Ook mijn leeftijd gaat mee tellen, ben inmiddels 36. Ik hoop dat het ons gegund is en dat de volgende beeb wel wil blijven zitten...
Heel herkenbaar inderdaad. Hier een miskraam in maart, een missed abortion die ontdekt werd bij 10 weken. Wij hebben die eerste maand geen serieuze poging gedaan, wel seks gehad, maar het hoefde allemaal niet zo op babies gericht te zijn. De maanden erna wel serieus geprobeerd, en in juni, dus eigenlijk in de tweede ronde weer zwanger. Ik heb weken rondgelopen met het gevoel 'eerst zien, dan geloven'. Wilde niet blij zijn met een dooie mus- of baby zo je wilt. Eerste echo was super, tweede echo, termijnecho ook. Beide brachten opluchting, voor een week ofzo. Daarna weer die onzekerheid. Om de feestvreugde compleet te maken (not) was de uitslag van de combitest niet goed, dus kregen we ook nog een vlokkentest te verstouwen. Maar toen daarvan de goede uitslag eenmaal binnen was, en toen ik vrijwel op hetzelfde moment leven in m'n buik voelde veranderde alles. Ik had nu mijn eigen bewijs dat m'n meisje in elk geval leeft en actief is. Jeeeee! Dat stelt gerust en maakt alles veel echter. En voor mij ook rustiger.
Ik heb twee keer een miskraam gehad en 1 vroeggeboorte. Mijn eventuele nieuwe zwangerschap zal doodeng zijn. Toch probeer ik in het moment te leven, maar dat maakt me op een of andere manier wel minder betrokken. Ik stel me er zeg maar al op in dat het fout gaat zodat de klap niet zo hard is, maar dat is natuurlijk ook niet goed
Jeetje cd, wat spannend! Gefeliciteerd hoor!! Ik snap heel goed dat je angstig bent. Ik heb een missed abortion (donderdag ontdekt bij 1e echo). Ik denk dat als ik weer zwanger ben straks ik echt peentjes zweet bij het 1e echo-moment... kan er nu al zenuwachtig van worden... wat was dat een rotmoment zeg! Nou, ik hoop dat je ondanks alles toch kunt genieten van je zwangerschap!
Ik heb zelf een mk gehad in maart toen ik 9 weken was maar het was gestopt met groeien met week 6. En op de echo's was er toen ook niks te zien maar heb toen 3 echo's gehad omdat ze misschien dachten dat ik elke keer minder ver was. Nu ben ik opnieuw zwanger en ben maandag 9 weken en heb 2 echo's gehad waar ik het hartje zag kloppen en het kleine wonder zag zitten maar de angst blijft zeker maar ben wel blijer dat er gewoon wat moois zit en verder ben dan de vorige keer....
Ik was onverwachts zwanger geraakt, maar met 7 weken ook een miskraam gehad. Helaas was ik niet helemaal 'schoon', en heb ik in januari (bijna een maand na de miskraam) een curretage gehad. En we hebben toen ook besloten om toch maar door te proberen, we waren er tenslotte toch al op voorbereid. Maar ik was bang voor nog een miskraam. En nog altijd geen succesvolle zwangerschap gehad, maar de angst ben ik gelukkig alweer grotendeels kwijt. Ik probeer nu ook me niet zoveel bezig te houden met het zwanger worden en probeer de natuur zijn gang te laten gaan!
Heel herkenbaar.. Hier kon ik ook niet genieten van de tweede zwangerschap, de mijlpaal 12 weken betekende voor mij niet zo veel omdat het daarna nog fout is gegaan.. Na de 20 weken echo was ik echt gerustgesteld en kon ik gaan genieten.. En nu ligt er een wolk van een baby in de box te slapen.. Het komt goed, heb vertrouwen en probeer als het zover is weer te genieten hoe moeilijk het ook is..En zoals al vaker gezegd, de kans dat het nu goed gaat is vele malen groter!
Hoi allemaal Ik heb vandaag de curettage gehad. Het was voor ons n heftige week! Wat is jullie mening: wel of geen ronde wachten voordat we het weer proberen? Mijn gyn gaf aan dat de kans op mk 2x zo groot is als je niet eerst n ronde wacht??
De verloskundige zei bij mij eerst ff wachten totdat je eerste cyclus weer opgang komt, dan is het zeg maar weer ''hertsteld''.