Dag meiden, Ik heb op 16 aug. mijn eerste echo gehad en had toen 8,5 week zwanger moeten zijn. Helaas is het vruchtje niet genoeg gegroeid (was maar 4mm en het hartje klopte niet). Een week later nog een echo, maar helaas er was niets duidelijks te zien. Omdat ik liever geen curettage wilde, heb ik ervoor gekozen om af te wachten. Ondertussen ben ik alweer een paar weken verder en ik heb nog steeds geen bloeding gehad. Mijn hcg waarde was vandaag 3400 (vorige wk 7300 en twee weken geleden 13500). Het zakt wel, maar langzaam.. Woensdag heb ik weer een afspraak en bespreek dan wat te doen. Maar de keuze is aan mij uiteindelijk. Ik zie zo op tegen een curettage! (heb al zo veel behandelingen en onderzoeken gehad..) Ik heb het gevoel dat je cyclus weer eerder normaal is als de bloeding spontaan komt dan als je het weg laat halen. Misschien is dit wel niet zo. Ervaringen? Groetjes Lili
Lili, wat triest voor je. Je kunt ook nog voor pillen kiezen: mifegyne en cytotec. Google maar eens. Afwachten is altijd beter voor je lijf, maar geestelijk onwijs zwaar. Pillen kunnen een goed alternatief zijn. Vooral genoemde combinatie geeft een goede kans dat er een volledige afdrijving op gang komt en curettage niet nodig is. Sterkte. Suus
Heej Lili, Wat ontzettend rot voor je zeg Ik leef met je mee! Als antwoord op je vraag of je cyclus sneller op gang komt na een spontane miskraam dan na een curettage? Dit dacht ik ook maar heb uiteindelijk toch gekozen voor een curettage omdat het bij mij echt niet vanzelf op gang kwam. En een kleine 6 weken na die tijd werd ik weer ongesteld dus dat is hartstikke netjes. Dat zelfs terwijl ik uit mezelf geen eisprong kan krijgen Ik ben overigens gecuretteerd met 9,1 weken zwangerschap. De keuze ligt uiteraard bij jou, laat je goed voorlichten! Ik persoonlijk vond de curettage een goede keuze. Maar het is toch kiezen uit 2 kwaden en dat blijft moeilijk! Ik wens je heel veel sterkte toe! Dikke knuffel van mij.
zoals suus al zei kun je ook voor pillen kiezen die het op gang brengen.. ik zou een curettage pas als allerlaatste keus nemen.. heel veel sterkte!
Ik heb vorige week met cytotec de miskraam opgewekt en dat is mij erg meegevallen. Heb helaas daarna toch nog een curettage moeten ondergaan, maar ik was bij mijn vorige -spontane- miskraam nadien ook niet schoon, dus dan wordt het met cytotec alweer iets lastiger om alles kwijt te raken, (mijn info is dat een miskraam het vaakst volledig is bij een spontane miskraam: 90% ongeveer, terwijl de kans op een volledige miskraam bij cytotec op 70-80% ligt. Als je overigens myfegine vooraf gebruikt, is die kans 80-90%, maar niet elk ziekenhuis verstrekt myfegine, (je kunt het evt wel zelf halen bij een abortuskliniek). Ik heb nu dus twee curettages ondergaan. De eerste weinig last van gehad, sindsdien alleen een extreem veel minder heftige menstruatie, voor ons doen lang gedaan over opnieuw zwanger worden en dus weer geeindigd in een miskraam. Nu heb ik veel meer last van de curettage: de narcose zelf viel helemaal niet lekker, maar ik heb ook echt meer pijn nu nadien. Dat zijn dus idd wel nadelen van een curettage, naast het feit dat je dan sowieso geen compleet vruchtje hebt om zelf te kunnen begraven. Maar goed: afwachten kan lang duren. Bij mij zat er bij de eerste miskraam 6 weken tussen stoppen met groeien en de miskraam zelf, (we wisten het op het moment van de miskraam zelf pas 2,5 week). En dat moet je wel aankunnen. Ik zou zelf een volgende keer absoluut weer voor cytotec gaan, en ik zou dan zien dat ik myfegine erbij zou kunnen krijgen, (maar we hopen natuurlijk dat het nooit meer nodig zal zijn). Sterkte met beslissen en alles!
Bedankt voor jullie reacties. Jullie hebben ook al veel meegemaakt zeg. Met de gyn. had ik het ook al even over medicatie gehad om de miskraam op gang te brengen. Zelf raadde ze het niet aan omdat het veel krampen kan geven en er kans bestaat dat je alsnog een curettage krijgt. Maar dit gaven jullie zelf ook al min of meer aan. Trouwens hebben jullie allen de curettage onder narcose gehad? Hier doen ze dit niet onder narcose. Ik zou alleen pijnstillers moeten slikken. Lijkt me niet erg prettig. Mijn gevoel zegt nog steeds dat ik het liever op de natuurlijke manier wil laten komen. Maar het duurt ook wel erg lang zo. Moeilijk... pfff. Toch maar een nachtje over slapen en morgen nog even overleggen met de gyn. Jullie ook veel sterkte!
Je kunt ook even kijken hoe hoog je HCG nog is en hoe je baarmoeder er nu uitziet: als een vruchtje echt krimpt is dat wel teken dat je lijf het aan het oppakken is en is afwachten misschien voor jou wel de beste optie nog. En als je HCG voldoende zakt, kan dat ook sneller op het punt zijn dat je lijf zegt: OK, en nu eruit. Wij zagen vorige week maandag echt al een enorm verschil met de vrijdag ervoor: vrijdags dreef ons kindje nog echt in het vruchtwater, midden in de baarmoeder, die ook mooi rond was toen. Maandags lag het kindje echt helemaal onderin, was de baarmoeder al aan het samentrekken en niet meer rond van vorm... Wij wilden niet afwachten, omdat dat de vorige keer zo'n enorm bloedbad was geworden en we dus met opwekken met cytotec er wat regie over wilden houden, (ik werd ook opgenomen in het ziekenhuis ervoor, vanwege het risico op bloedverlies, maar ik heb dus deze keer nauwelijks bloed verloren. Ja, wel meer dan bij een menstruatie, maar geen rare toestanden ofzo). Dat kun je ook altijd nog doen. En dus evt kijken of je ergens myfegine kunt krijgen...
Dank je Rozemarijke. Ben ook wel benieuwd hoe de baarmoeder eruit ziet. De vorige keer nl ook nog erg groot. Bij de laatste echo leken er een soort van blaasjes te zitten. Dus dacht de gyn. aan een mola zwangerschap. Maar omdat mijn hcg nu daalt, zou dit toch niet mogelijk zijn. Hopelijk ben ik er gauw vanaf en herstelt mijn lichaam zich weer goed zodat ik verder kan. Heb jijzelf nu geen bloeding meer? Heb je nog steeds erg veel last van je buik?
Ik heb vorige week vrijdag een curettage gehad. Wij hebben ook een paar weken gewacht om het op een natuurlijke manier te laten gebeuren. Alleen we hadden nu zo iets van we willen ook weer door. Omdat we van mensen hoorden dat het nog wel een aantal weken kon gaan duren. In het ziekenhuis begonnen ze over pillen alleen mijn vriend en ik hadden zo iets we gaan meteen voor een curettage. Omdat we van veel mensen hoorden dat de pillen niet voor iedereen geschikt zijn. En dat je daarna nog een curettage moet onder gaan. Dus dachten we dan doen we het maar in èèn keer. Alleen wat ons wel op viel dat alle verpleegkundigen die aan mijn bed kwamen. Ons vroegen hoe vaak wij de pillen hadden gebruikt. Dus waarschijnlijk zijn er niet veel mensen die meteen voor een curettage kiezen. Ik wens je veel sterkte
Mij werd juist een curettage aangeraden, met zo'n pil zou je toch echt buikkrampen enzo erbij krijgen..de curettage viel me honderd procent mee.. had ook totaal geen napijn. Maar het verschilt natuurlijk per persoon.. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen, ik weet hoe je je voelt!!
hier raadde de gyn ook een curettage aan, maar ik weet van dit forum dat de bijwerkingen ernstig kunnen zijn.. google maar eens op asherman.. vandaar dus eerst met pillen geprobeerd, de eerste keer wel nog nacuretage gehad ivm niet loskomen van placenta.. de 2e keer ook een curettage maar toen was alles er vrijwel al uit door de cytotec en hebben ze bijna niks gedaan.. beide keren curetage onder narcose gehad! lijkt me niet prettig om het mee te maken...
Van curettage kun je verklevingen overhouden en in het ergste geval onvruchtbaar worden. Vrij bizar dat dat als middel van eerste keuze wordt aangeraden zonder over de mogelijke consequenties te spreken.
Hier schrik ik van want mijn vriend vroeg nog aan de gyn zijn er ook nadelen aan een curettage. Toen zij zei nee er zitten geen risico's aan een curettage. Alleen dat ze per ongeluk een wondje maakten dan moest ik een week wachten voor dat ik weer kon. Maar voor de rest zaten er geen nadelen aan. En nu hoor ik hier dat je er verklevingen aan kan overhouden en in het ergste geval onvruchtbaar van kan worden. Ik vind dat een gyn je daar in wel beter moet voorlichten.
Veel (nederlandse) gynaecologen weten zelf niet eens dat een curettage risico met zich meebrengt. Mijn gyn gaf vorige week nog aan dat verklevingen helemaal niet kunnen, na een zuigcurettage. Dat was vroeger, toen er nog geschraapt werd. Toen wel. Nu niet meer. Tja, en toch zijn er vrouwen die na zuigcurettage toch echt verklevingen overhouden. Ik zelf loop sinds mijn vorige miskraam met dat vermoeden rond en heb 4 oktober een afspraak in het spaarne, waar ze hierin gespecialiseerd zijn, om dat na te laten kijken. Al met al is het zo dat de kans op complicaties bij alle opties in ieder geval minimaal even hoog zijn: afwachten tot de miskraam spontaan komt, geeft kans op complicaties, medicatie ook en curetage ook. Gyns zullen bij de risico's van curettage idd vooral het risico van baarmoederwandperforatie noemen: het curettage-instrument gaat dan door de baarmoederwand heen en maakt dus een gaatje in de baarmoederwand. Dat zou dan doorgaans gewoon weer herstellen, is hun info ook. Maar verder loop je, even goed als bij een spontane miskraam en een opgewekte miskraam, ook kans op infecties en ontstekingen aan de baarmoeder en heb je dus het risico op verklevingen/asherman. Dat laatste geeft dan weer de kans dat je ofwel uberhaupt niet meer zwanger kunt worden, of dat je een zwangerschap niet meer kunt voldragen en je daarmee dus een verhoogde kans op miskramen loopt. Cytotec geeft idd kans dat je alsnog moet worden gecuretteerd, alhoewel het een slagingskans van ongeveer 70-80% heeft dat je wel een volledige miskraam hebt. Vrij hoog dus en zeer zeker de moeite van het proberen waard. Je hoort veel vrouwen roepen, (maar vaak ook van horen zeggen), dat ze er heftige krampen door hadden, maar die had ik zelf juist bij mijn afgewachte miskraam wel heel hevig, (en heeeeeeel veel bloedverlies toen) en vorige week toen we de miskraam opgewekt hebben met cytotec, had ik vrijwel geen bloedverlies en vrijwel geen krampen. Mijn ouders kwamen om eten te koken enzo en kwamen in het ziekenhuis nog even de sleutel halen, (ik kreeg de medicatie in het ziekenhuis, vanwege mijn eerdere hevige bloedverlies), en gingen om een uur of 5/kwart over 5 weg. Was toen weinig aan de hand, beetje bloedverlies en beetje kramp, en rond 6 uur ben ik op de wc het vruchtje verloren. Toen ik mijn man thuis belde, waren ze helemaal verbaasd, die dachten aan de hand van hoe ik erbij zat dat het nog wel uren ging duren.... Dus weeg het voor jezelf goed af gewoon allemaal. Sterkte! (Hier overigens nu nog een beetje bloedverlies, minimaal, minder dan bij menstruatie en nog wat lichte pijn, maar verder wel OK. Ja, moe. Maar ik slaap ook baggerslecht nog. Vannacht voor het eerst beter geslapen, (dat is: maar 3 keer wakker en pas om half 7 wakker vanochtend, in plaats van 4-5 uur). Ik doe nog even rustig aan, ga vandaag met mijn leidinggevende afspreken dat ik volgende week nog even thuis blijf om helemaal bij te komen en m';n energie terug te krijgen).
Hallo, Ben gisteren bij de gyn. geweest. Tijdens de echo zag alles er nog rustig uit. Mijn vruchtzak was nog groot, je zag de embryo (wat een embryo was) van 4 mm nog en mijn baarmoederslijmvlies was erg dik. Maar dit zou allemaal niet moeten uitmaken ze ze. De hormonen houden het in stand. Tijdens de echo kreeg ik iets bloedverlies, dus hebben we afgesproken dat ik zou afwachten tot dit voorbij was en dan nog een extra echo ter controle om te kijken of ik schoon ben. Alleen nu zet het bloeden niet door! Maar weer afwachten of het de komende dagen komt. Heb wel steeds hoofdpijn en ben (nog steeds) erg moe. Maar dit kan nog wel even duren begrijp ik.. Heel goed dat je je rust neemt rozemarijke!
Bij mijn eerste miskraam zette het bloeden woensdags heel voorzichtig in en donderdags was het pas echt roodverlies en uiteindelijk kwam de miskraam zondag dus pas echt los... Het kan trouwens ook zijn dat dit enkel bloedverlies was vanwege je goed doorbloede baarmoedermond, en niet de miskraam die op gang komt.... dat kan ook. Maar klopt dat het echt allemaal afhankelijk is van wanneer de productie van HCG stil komt te liggen. Een krimpend vruchtje en baarmoeder kunnen daarvan voortekenen zijn, maar het heeft verder natuurlijk vooral te maken met hoe snel je lijf het signaal oppakt dat er geen nieuw HCG meer wordt aangemaakt... Hopelijk snel, dan kun je het afsluiten, want ik vond dat afwachten beide keren zo´n naar niemandsland!
mij is gisteren door de gyn ook een curettage aangeraden. die staat nu dus maar gepland voor maandag... ons vruchtje is iets van 6-7 weken en ben vandaag ruim 10 weken zwanger. maandag dus bijna 11. de gyn achtte de kans klein dat het nog vanzelf ging komen omdat het al zo lang hardnekkig vastzat. de echo gisteren zag er ook nog exact hetzelfde uit als vorige week. nog een prachtig vruchtzakje, vruchtje nog in het midden aan het dobberen (bij mijn vorige mk lag het vruchtje bij de laatste echo met 9 wkn al onderin het vruchtzakje en kwam na 3 dgn de mk zelf op gang). daarom raadde hij ook medicijnen af, hij zei dat het wel had gekund als ik nu bijvoorbeeld 7 weken was geweest, maar omdat het al zo lang zat had hij geen goede ervaringen met de meds dat een nacurettage niet meer nodig was... ik heb dus nog een paar dagen om af te wachten en anders maandag maar naar het ziekenhuis... sterkte lili met je beslissing en natuurlijk met het verwerken van je mk!!