Morgen curretage onder narcose, wat kan ik verwachten?

Discussie in 'Miskraam' gestart door Littlemom, 6 mrt 2017.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Littlemom

    Littlemom Lid

    26 dec 2016
    83
    1
    8
    NULL
    NULL
    Vandaag heb ik een gesprek gehad, en gelukkig kan ik morgen al terecht!
    Ik heb gekozen voor curretage onder narcose, maar vraag me af hoe het een beetje gaat..
    Ik zie er zo verschrikkelijk tegenop.
    Wat moet ik meenemen? En is m'n kerel erbij als ik weer wakker word?
     
  2. DearDeer

    DearDeer Bekend lid

    10 nov 2016
    560
    3
    18
    NULL
    NULL
    Het is echt zo gedaan!
    Wat dat betreft viel het me echt niet tegen. Maar leuk is het natuurlijk niet.
    Ik had erg last van de narcose, dat was het meest vervelend.
    Je wordt wakker in de uitslaapkamer, waar ook zusters zijn. Ze weten waar je voor komt. Bij mij waren ze heeeel lief.
    Je man zie je weer op je kamer.

    Veel succes morgen
     
  3. wendy424

    wendy424 Fanatiek lid

    24 aug 2013
    1.293
    14
    38
    Ik heb afgelopen november ook een curretage gehad, het is mij echt 100% meegvallen. Ik lag om 8 uur op de operatietafel en 8.25 was ik alweer wakker en heb helemaal nergens last van gehad. Om 11 uur s'ochtends was ik alweer thuis.

    wel heel veel sterkte toegewenst.
     
  4. Annie82

    Annie82 Fanatiek lid

    27 nov 2015
    1.694
    807
    113
    NULL
    NULL
    Mij viel het ook enorm mee! Ik stond op de spoed lijst dus moest ergens tussendoor gepland worden en werd het einde van de dag uiteindelijk. Dat vond ik veel vervelender dan de curretage zelf. Voelde me al snel 'fit'. Eerst inderdaad uitslaapkamer en op gewone kamer zie je je man weer. Volgens mij ben ik in totaal nog geen uur weg geweeest (van voorbereiding narcose - curretage tot bijkomen op uitslaapkamer). Sterkte en succes!
     
  5. Robijn89

    Robijn89 VIP lid

    1 feb 2015
    8.126
    5.044
    113
    Vrouw
    Mij viel het ook 100% mee!
    Succes vandaag.
     
  6. Happyjoy

    Happyjoy Bekend lid

    21 jun 2016
    848
    10
    18
    Hier ook geen nare ervaringen... Het emotionele stukje vond ik heftiger dan de ingreep zelf. Ik was daarvoor nog nooit geopereerd dus vond het allemaal erg spannend. De zusters zijn erg lief, ze weten tenslotte waar je voor komt.
    Ik voelde me erna zelfs enigzins 'opgelucht'... ik kreeg een soort rust over me heen. Succes!!!
     
  7. Babilu

    Babilu Actief lid

    29 mrt 2016
    171
    0
    16
    Hoe is het gegaan?
     
  8. Littlemom

    Littlemom Lid

    26 dec 2016
    83
    1
    8
    NULL
    NULL
    Oke, daar gaan we dan..
    Gisteren middag om 14.00 mocht ik mij melden bij de dagopname.
    Al snel werd ik opgehaald door een verpleegster, zei nam vanalles met mij door wat betreft mijn gezondheid, gewicht, bloeddruk enz.
    Toen ze me vertelde dat ik pas om 16.30 stond ingepland.. Was dat wel even een vette tegenvaller. Ik dacht namelijk dat ik met een paar uurtjes wel weer in mijn eigen bedje zou liggen.
    Gelukkig werd ik 3 kwartier eerder opgehaald.
    Op mijn kamer kreeg ik mijn OK jasje aan, en vreeselijke onderbroekje!
    Ik werd doorgereden naar het kamertje voor de OK. Daar werd ik voorbereid. Er ging eerst een infuus in, een hele fles pijnstilling.. Mijn hele arm werd er koud van.
    Ik kreeg de plakkers al op mijn borst en mijn bloeddruk en hartslag werd nog tig keer gecontroleerd.
    Vervolgende werd er een voorverwarmde deken over mij heen gedaan.. Superfijn was dat! Want ik had het zooo koud.
    Al snel kwam er een hele leuke chirurg mij ophalen..
    Ik zag het meest op tegen de OK/narcose.
    Ik mocht op de operatietafel gaan liggen.. Ook toen werd die deken weer over mij heen gedaan.
    Ik kreeg een kapje zuurstof en in mijn infuus de narcose en ik denk ik de 10 tellen niet gehaald heb.
    Ineens was ik er ook weer.. Heel vreemd!
    Ik kreeg wat te drinken en als ik wou mocht ik een ijsje.
    Ik was niet misselijk, maar ben wel veel meer bloed verloren dan normaal.. (Dat heb ik met mijn dochters bevalling ook gehad) meer dan 400CC. De buikpijn is goed te doen..
    Ik was zo bang dat ik moest blijven dus wilde snel plassen eten en naar huis. Het was al 8 uur geweest..
    De verpleegkundige heeft me infuus afgekoppeld, maar toen ik 5 minuutjes op de bedrand zat begon ik te zweten te draaien.. En lag biija bewusteloos op de grond.
    Ik dacht.. Dat word blijven. 😭
    De verpleegster durfde me niet naar de wc te brengen dus bracht een postoel.
    Ik moest weer even aan het infuus en mn bloeddruk werd weer gecheckt.. En mocht om 9uur naar huis.
    Ik bloed aardig, en ben best veel verloren ook.. Dus mijn vriend blijft vandaag nog lekker thuis.
    Ik sta te zweven op de benen.. En vertrouw mijn lichaam totaal niet nu.
    de OK/Narcose en de ingreep zijn me best meegevallen.
    Maar ik had al veel gelezen op het forum, en had niet verwacht dat ik me nu zo beroerd zou voelen, maar dat heeft het meest temaken met al het bloedverlies denk ik.
    Ik ben erg opgelucht dat het nu achter de rug is.
    Snel een plekje geven, en ik hoop dit echt nooooit weer mee te hoeven maken.. Want ik vond het allemaal wel erg heftig!!
     

Deel Deze Pagina