Hi Irisje, Heel herkenbaar. Dat was bij mij precies zo. Toen we eenmaal de knoop doorgehakt hadden, vroeg ik me af waarom ik dit niet jaren eerder had gedaan. Ik was al net zo ongeduldig toen ik zwanger was. Kon ook al niet wachten tot het kind geboren was. Net na de missed abortion had ik zoiets van "nou moet ik weer helemaal opnieuw beginnen" en dat vond ik heel deprimerend. Ik mag dus deze ronde niet zwanger proberen te worden, maar dat vind ik eigenlijk niet zo heel erg. Geeft rust. Als ik straks mijn ongi heb gehad, dan kan ik het hopelijk echt afsluiten. Groetjes, Marla
Fijn om te horen dat het nu goed gaat, Cleo. Dat zijn verhalen die we willen horen! Wij hadden na de miskraam echt meteen de drang om er weer vol voor te gaan. We hopen dat het heel snel weer lukt. Wij zijn echter heel erg bang voor een wteede mk. Ik denk dat we pas echt kunnen genieten als we over de 12 weken zijn en alles goed is....
Hoi Clio, Bedankt voor je berichtje! Fijn dat het zo snel gelukt is toen jullie eenmaal besloten had om er weer voor te gaan. Ik herken het wel dat je hoofd niet staat naar zwanger worden, omdat je zo met de miskraam bezig bent. Ik merkte zelf dat ik super verdrietig was na de eerste curettage en dat ik nog niet moest denken aan opnieuw zwanger worden. Het leek net of het verdriet er toen pas echt uitkwam. Na de tweede voel ik me weer zoveel beter, dat ik er nu gelukkig weer aan kan denken. Dat moet wel een rotperiode voor jullie zijn geweest: je hebt al verdriet vanwege het verlies en dan wordt er ook nog eens aan een bbz (of cyste) gedacht. Gelukkig bleek dat niet zo te zijn en ben je nu weer in verwachting (en nog beter: je bent al voorbij de 12 weken!). Een hele fijne zwangerschap toegewenst!
Zo 2e curretage gehad. Mooie reacties overigens. Ik was om 11:30 in het ziekenhuis en ik bleek de eerste te zijn van de " middagsessie" , maar die kon beginnen tussen 12 en 13:30 Uiteindelijk werd ik dus pas om 13:25 opgehaald. Het scheelde ook dit keer weer dat ik erg aardige kamergenoten had. Het was wederom weer bijna gezellig maar goed, eerst dus naar de holdingkamer (wachtkamer voor de OK). Het was echt hartstikke druk viel me op. Na een kwartier door een enorm aardige anesthesist opgehaald naar de Ok. De gyn was er nog niet dus ik zei dat ik dat wel jamemr vond, omdat ik hem wel wilde zeggen dat ik hem niet nog een 3e keer in de OK wilde zien KWam hij net binnen. Dus ik dat nog een keer tegen hem gezegd. Hij snapte alleen eerst niet zo heel goed wat ik daar deed, want hij was echt overtuigd van het feit dat hij alles had weggehaald. Dus ik het verhaal nog een keer doen. Ging allemaal eigenlijk best heel gemoedelijk en met een beetje een lach moet ik zeggen. Ik lach natuurlijk toch in een beetje typische situatie, zo op die tafel, met iedereen om me heen druk bezig Afijn, de gyn reageerde eigenlijk heel aardig en ok. Hij zei zoiets van, nou ,dan gaan we het gewoon bekijken en wat er nog zit weghalen. Komt goed. En weer die enorm aardige anesthesist die echt heel vriendelijk deed. Ik kreeg er bijna tranen van in mijn ogen, echt waar (is geen grapje). Een half uur later werd ik weer wakker en kreeg ik op mijn kop van de verpleegkundige in de uitslaapkamer Ik lulde teveel. Zodra mijn ogen open gingen begon ik te babbelen, dus zei: doe maar even rustig, houd maar even je mond. Ik weer doorouwehoeren, en zij: houd je mond! haha, dus ik: wat ben je streng. Zij weer: ja, dat moet ook wel even bij je. Het is echt beter om even rustig te doen. Had ze ook wel gelijk in, want nog geen tel later had ik echt best wel pijn, maar gelukkig hebben ze daar enorme paardenmiddelen voor, dus de pijn was snel weg. Vervolgens kwam weer die enorm aardige anesthesist erbij en ik dat gezegd tegen hem. Begon hij te lachen, omdat dat kennelijk al de 3e keer was dat ik dat zei haha, narcose he? OP de zaal terug had ik dit keer wel meer last van de narcose dan de vorige keer. HEt duurde echt een tijdje voor ik weer een beetje bij de pinken was. De assistent gyn kwam nog even langs om te vertellen hoe het was gegaan. Kennelijk hadden ze er echt maar heel weinig uitgehaald. waarschijnlijk was de afgelopen dagen het meeste er toch uitgekomen. Maar hij zei ook dat het op een echo altijd moeilijk te zien is, dat weten ze pas echt als ze " binnen" zitten. Hij raadde me ook aan om een menstruatie af te wachten. Om 17 uur mocht ik weer naar huis . Ik merk wel dat ik nu iets minder last heb dan vorige keer. Nauwelijks bloedverlies (maar dat was vorige keer ook niet). Wel weer beurs gevoel, maar iets minder kramp. En ik herken wel wat Marla zei. Ik heb nu echt wel gevoel dat het klaar, af, over is. Nu kunnen we eindelijk weer opnieuw beginnen. Ik kan ook eigenlijk niet wachten tot het bloeden voorbij is moet ik zeggen en dan hoop ik dat ik snel weer ongesteld wordt Emotioneel merk ik ook dat ik er minder moeite mee heb. Beetje wat Marla zei volgens mij. Het vruchtzakje was de eerste keer al weggehaald. Wat nu is weggehaald waren wat bloedproppen en misschien beetje weefsel ofzo, maar niet meer de zwangerschap. Tuurlijk ben ik nog wel verdrietig dat het mis is gegaan, maar ik merk nu eigenlijk dat ik op dit moment meer denk van: he, eindelijk voorbij, nu weer verder Maar aan de andere kant heb ik de afgelopen weken al gemerkt dat dat gevoel van de een op de andere minuut totaal kan omslaan, dus misschien dat ik morgen weer heeeeeeeeeeel anders denk. Hangt er misschien ook vanaf hoe lang het bloeden nog duurt en wanneer mijn cyclus weer begint. Vandaag en van het weekend in ieder geval nog effe goed rustig aan doen.
-> Juist gezellig! Ik was er wel even mee bezig Jaaa, je hebt het achter de rug Voelt echt een heel stuk beter, he? Was wel grappig. Ik zat gisteren rond 13.30 uur te denken " nu zal ze toch wel op de O.K. zijn ". (ik werd zelf nl. ook rond 13.30 uur opgehaald, vandaar). Wel gaaf dat je zo'n aardige anesthesist had. Ik vond het de 2e keer een heel stuk minder op de O.K., maar ik was dan ook ergens tussen door gefrot (goh, zoals het hier staat, lijkt het net of ik het de eerste keer wel leuk vond ). Ik moest wel lachen toen ik las over jouw geklets op de verkoeverkamer. Volgens mij hadden ze aan jou de handen vol, haha! Ik had dat ook. Er lag nog een andere patient die volgens mij gedacht moest hebben "kan dat irritante mens eens een keer d'r klep dicht houden" :-# ). Laat die ongi maar snel komen, inderdaad! Kan me ook niet snel genoeg zijn. Ook ik ben er weer helemaal klaar voor. Ik heb alleen nog een prangende vraag: ik had, in ieder geval tot gisteravond, nog steeds bloedingen. ('s ochtends steeds niet, maar 's middags weer wel. Niet zo erg als eerst, maar toch niet erg prettig). Heb jij toevallig nog gevraagd hoe lang je mag vloeien? Het lijkt vandaag beter te zijn, maar ik ben toch wel bang om ze nog te krijgen. Had jij trouwens ook nog gevraagd of je al wel je eisprong kon hebben gehad? (ik twijfel toch of dat wel kan. Misschien kan het ook wel, maar kan je eitje niet innestelen door dat weefsel ofzo). Geniet ervan, vanaf nu wordt alles alleen maar beter! Enneh.... moge die k... bloedingen maar snel wegblijven en die andere maar snel komen.
Haha, ja, maar ik kon er echt niets aan doen. Ogen open, lullen maar! 8) Ik heb nog gevraagd of mijn bloedingen van afgelopen dagen niet toevallig toch menstruatie was. Vooral omdat die assistent zei dat de eerstvolgende menstruatie waarschijnlijk heftiger zou zijn dan normaal. En dat was afgelopen dagen wel. Maar hij vond dat toch een beetje te snel, ook al heb ik zo'n korte cyclus. eisprong was er dan ook niet geweest. Hij zei dat ik toch nog wel een week of 3 kon vloeien en daar heb ik dus helemaal geen zin in Maar goed, kan dus wel kennelijk. Wat betekent dat, als ik echt nog 3 weken vloei en als mijn cyclus dan weer op gang komt, ik direct ongesteld wordt. Joepie 4 weken vloeien. hoera NOT. Nou ja, dit hebben we weer gehad. Als we nu eens gewoon in een soort van winterslaap konden gaan en dan wakker konden worden als het vloeien voorbij is, de eerste cyclus weer is geweest en hop, we er weer tegenaan konden. wat lijkt me dat heerlijk! Ik heb echt zo geen geduld 8-[ Ik wil gewoon meteen door.
Pffff..... ben ik even blij dat je heb gereageerd. Ik was vanavond gaan shoppen, maar ik had a) niets gescoord b) een ongelovelijke badhairday (dat heb ik eigenlijk continu na de miskraam) en c) (maar dit moet eigenlijk a zijn) ook weer een bloeding. Grrrrrrr Omdat mijn gyn het erover had dat je maar 1 week mocht vloeien, zag ik me zelf al weer op die operatietafel liggen. Maar gelukkig zeiden ze bij jou iets anders. Klinkt ook veel logischer, moet ik zeggen. Maar ja, ik wil dus sowieso net als jij ECHT geen 3 weken vloeien. Ik ben al flink aan de appelstroop, maar dan kan ik de blikken helemaal niet meer aanslepen. Sorry, mag ik daar nog iets aan toevoegen: dan graag ook meteen zwanger Fijn weekend, en GEEN bloedingen toegewenst!
Dag allemaal, Ik lees dat enkelen van jullie al eens een curretage hebben meegemaakt. Kunnen jullie me vertellen hoe dit voelde, was het pijnlijk, viel het mee? Ik zit nu op 10 weken zwanger zijn maar het vruchtje is met 7 weken gestopt met groeien. Al 3 weken ben ik misselijk en heb last van krampen, maar de bloeding komt maar niet. Ik zie het soms niet meer zitten, gewoon omdat ik niet weet of het vruchtje er uberhaupt wel uit gaat komen uit zichzelf. Tegen curretage zie ik enorm op omdat mijn VK vertelde dat ze het in 90% van de gevallen zonder verdoving doen. Ik wil dat echt niet want dat is toch onmenselijk? Ik hoop dat jullie mijn zorgen misschien een beetje kunnen wegnemen...
hoi pooh35 nou 90% zonder verdoving? lijkt me niet helemaal goed. ik heb zelf plaatselijke verdoving gehad bij curretage. maar in de meeste gevallen (95% denk ik toch wel) krijg je gewoon volledige narcose hoor, dan wordt het een dag opname in het ziekenhuis. in beide gevallen zowel algehele narcose als plaatselijk ben je ca 1/2 dag in het ziekenhuis ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke tijd groetjes baby blues
Hoi Pooh, Misschien kan ik je wat geruststellen. In 2001 heb ik ook een curettage gehad om dezelfde reden als bij jou. Bij mij is het onder volledige narcose gegaan en dezelfde dag mocht ik al weer naar huis. In 2004 ben ik na de keizersnee (met zeer heftige complicaties) bij mijn jongste zoon weer gecuretterd, deze keer met een ruggenprik. Zodra ik zelf weer kon lopen en plassen mocht ik naar huis. Helmaal niet zonder verdoving dus. Ik denk ook niet dat ze dat dat doen. Ik moet zeggen dat ik de ruggenprik zelf fijner vond. We lagen met z'n tweeen op een zaaltje voor hetzelfde en konden dus gezellig kletsen. Ook de mannen mochten gewoon blijven. Nu zal dat misschien niet bij elk ziekenhuis hetzelfde zijn. Behalve het vloeien en wat zeurende buikpijn heb ik verder geen last gehad. Zometeen ga ik naar het zh voor een echo (om half 4) omdat ik waarschijnlijk afgelopen zaterdag een miskraam heb gehad (50% kans dat het goed zit, 50% dat het niet goed zit) Is dus wel erg spannend. Ik wens je in ieder geval sterkte toe en maak je niet al te druk. Bel desnoods met het zh en vraag inlichtingen. Tip: misschien heeft het ziekenhuis een eigen site met informatie? Het LUMC in Leiden heeft dit nl. wel, maar is dan ook een academisch ziekenhuis. groeten, Anja