Allereerst heel veel sterkte! Ik heb ook gekozen voor een curettage. Ik trok het afwachten niet en ik was ook bang dat ik medicijnen niet aan zou kunnen. De vk zei ook tegen mij dat het geregeld gebeurt dat je nog niet helemaal schoon bent nadat je met medicatie een mk hebt opgewekt. Dan moet je alsnog gecuretteerd worden. Lichamelijk gezien is het me alles meegevallen. Heb er weinig last van gehad. Was psychisch wel een wrak, maar das vrij logisch. Liefs.
Ja, klopt. Ik heb die nod er bij gezet omdat ik ergens weer opnieuw wil beginnen. Maar ik bloed nu nog en ben er eigenlijk ook nog helemaal niet aan toe. Bovendien heb ik pcos dus een cyclus van 28 zou alleen maar een droom zijn. Maarja... we gaan 1 nov een maand op reis en dan gaan we het lekker loslaten. En daarna zien we wel weer verder. Maar mocht het ooit nog eens mis gaan, dan ga ik denk ik wel weer voor een curettage. Ook al is het zo naar gegaan. Het lichamelijke herstel nu valt mij echt alles mee.
Snap ik hoor dat je een richtpunt wil. Hoop dat je cyclus snel weer opstart. Fijn dat je op reis gaat, hopelijk biedt dat afleiding!!! Sterkte!
Nou ja, ik moet voorlopig in elk geval afwachten, want ik kan nergens eerder terecht dan maandagmiddag, en dat is dan nog maar voor het "voorlichtingsgesprek" over de mogelijkheden. Mijn klachten zijn op zich wel verminderd al, dus ik houd het wel vol. Maar fijn is anders. Misschien komt er iets op gang dit weekend, vanavond maar eens een goede vrijpartij , wie weet helpt dat vast.
Als je 'geluk' hebt kan je na dat gesprek ook snel terecht voor de curretage. Ik had het gesprek woe-middag, toen gelijk door naar bureau opname, donderdag bloedprikken en langs bij de pre-operatieve poli en vrijdagochtend melden voor curretage nogmaals sterkte!!
Hoi Schrikje. Ik heb vorige maand ook voor een curettage gekozen en dat is me 100% meegevallen. Heb bij een eerdere operatie ook veel last van de narcose gehad, maar nu helemaal niet. Je bent inderdaad ook maar kort onder narcose en de middelen zullen inmiddels misschien ook wel wat beter zijn. Heb de dag zelf last van krampen gehad (menstruatie-achting) en nog een kleine week licht bloedverlies. Ik kon trouwens kiezen of ik narcose of plaatselijke verdoving wilde. Mij niet gezien, maar als je bang bent voor narcose misschien wel het bespreken waard? Veel sterkte, wat je ook kiest en veel erover praten/schrijven helpt!
Dillema... Ik heb begin oktober ontdekt dat ik weer een ma had. Aanvankelijk cytotec geprobeerd maar dat deed niks. Ik werd gek van het wachten twee weken in een soort halfstaat van miskraam. We bloedingen en stolsels, maar geen vruchtje. Het leek alsof het allemaal niet waar was. Niet weer. Curretage viel me echt mee. Je voelt er wel behoorlijk wat van, steken ook. Lijkt niet op menstruatiekrampen, het is gewoon een gevoel alsof er gerommeld is in je buik. Vorige miskraam kwam spontaan. Daar voelde ik niets van. Van Cytotec ook niet trouwens. Emotioneel was ik erg blij met de curretage. Ik kon pas na de curretage huilen. Van het wachten tot er eindelijk wat aan die klotesituatie zou veranderen werd ik vooral boos op de hele wereld. Gruwelijk chagrijnig. Dat ben ik nu nog steeds maar er zit ook verdriet bij. En een potje janken is toch echt beter dan kwaad zij de hele dag. Janken lucht op. De wereld uitkafferen niet. Gek genoeg voelde ik me bij mijn eerste ma heel anders. Maar toen had ik een curretage gepland snel nadat ik hoorde dat het niet goed zat en kwam het er voor die tijd uit. Ik heb dus eigenlijk niet hoeven wachten toen. Alles voelde veel gecontroleerder. Mocht ik er nog eens mee te maken krijgen dan denk ik dat ik weer voor een curretage ga.van de narcose merk je niets als het goed is. Niet meer dan van de pijnstillers in elk geval. Dat zit tussen de oren.