Hallo, Ik post hier niet zo vaak, maar ik moet echt mijn verhaal even kwijt. Afgelopen donderdag moesten we in het ziekenhuis zijn voor de eerste termijn echo. Jippie, eindelijk zullen hoever we precies zijn. Maar helaas..... Ze zagen niks en binnen een 15 minuten stonden we weer buiten met de medeling dat er niks zou zitten en dat we maar bloed moesten laten prikken voor de hcg waarde en dat we vrijdag konden bellen voor de uitslag. Wat een klap hebben we toe gekregen, maar door het lezen op internet hadden we een beetje hoop en misschien hebben we er over heen gekeken. Vrijdag konden we dus bellen. Zo gezegd zo gedaan en mijn waarde was 760 en ik moest maandag maar weer langs komen want een andere gyn zou mij willen zien. Afspraak gemaakt en maar weer wachten. Alleen dat ging dus anders. Vrijdag om half 2 begonnen de hefige krampen en ben ik met spoed ( met de ambulance) naar het ziekenhuis gebracht en bleek ik een buitenbaarmoedelijke zwangerschap te hebben. snik snik, onze droom viel echt in duigen en je hoort dan ook dat je eierstok kan verliezen. Wat een klap is dat, maar lang konden we niet nadenken want ik zou gelijk geopereerd worden. Gelukkig ben ik nu weer thuis en heb ik mijn eierstokken nog! En daar ben ik wel blij om, maar wat kan je boos zijn op je lichaam zeg! Zijn er meiden die dit ook hebben meegemaakt en hoe gaat het nu verder? Ik hoor het graag en bedankt voor het luisteren (lezen). Groetjes Monique
Jeetje Monique, wat erg voor jullie. Ik kan er niet over meepraten maar wil jullie wel heel veel sterkte wensen!
halleluja Monique.... wat fijn dat het toch nog goed is afgelopen. Ik kan er helaas niet over meepraten, maar wens jullie wel veel sterkte. Een hele dikke knuffel......
Nou meis, heel veel sterkte. En gelukkig heb je je eileiders nog, als dat een troost is. Dikke knusjes
sterte meid, daar krijg je idd een klap van in het gezicht enige troost wat je hieruit kunt halen is dat je gelukkig je eierstok hebt mogen behouden, een vriendin van me is die zoals ik toen begrepen heb kwijtgeraakt, maar dat mocht een 2e gelukkig niet in de weg staan....4 mnd later was ze zwanger en alles is perfect verlopen.....
Jeetje wat een verhaal zeg. Heb er zelf geen ervaring mee. Maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen de komende tijd. Knuffel van Kareltje
jeee, sweety, wat verschrikkelijk! Een vriendin van mij heeft ook een BBzwangerschap gehad, die legde bijna het loodje, heeft helaas toen wel een eierstok moeten opofferen (die was al gebarsten namelijk) maaaaarrrr; anderhalf jaar later was ze ondanks dat, weer zwanger en nu heeft ze een pracht van een zoon! Het lichaam is een wonderlijk iets en kan af en toe rare sprongen maken maar ook soms ongelooflijke dingen voor elkaar krijgen... ik wens je sterkte met het herstel, meid, en ik hoop dat je de volgende keer ook een succesverhaal te vertelen hebt!
Ach meis, wat een klap. eerst niets op de echo dan bljkt het een bbz te zijn....Ik ben blij dat je je eierstok hebt kunnen behouden! Heel veel sterkte van mij!
hoi , ik heb niet precies het zelfde als jullie meegemaakt. Maar bij mij was er een tweeling geconstateerd. Ik verloor er 1 door een miskraam en het andere vruchtje heeft daar een klap van gehad en is daardoor ook gestorven Zo heb je er 2 en zo geen 1 meer , ik ken je gevoelens.... dit is mijn verhaal http://www.zwangerschapspagina.nl/viewtopic.php?t=18454 liefs en veel sterkte , tanja ps als je erover wilt praten mag je me altijd pm-en
Ik herken veel in jou verhaal! Ik heb maandag een termijn echo gehad en ze zei dat ik vruchtwater had maar dat ze geen vruchtje of vruchtzak zag. Dus na overleg met de gyn. zei ze dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb of dat ik een miskraam heb gehad(maar heb geen buikpijn en heb ook geen bloed verloren) Toen moest ik bloedprikken, na twee uur zou ik de uitslag hebben.... Na drie uur wachten kreeg ik te horen dat het niet in mijn eileider zat, gelukkig. Maar ik heb een miskraam gehad, het hcg hormoon was duidelijk zicht baar, en heb wel vocht in m'n buik?. Dus moet ik vrijdag terug komen en wordt er weer bloed geprikt en weer een echo gemaakt. Dus heel raar allemaal, maar kan ook misschien zijn dat ik zo vroeg zwanger ben dat ze het nog niet zien! Dus maar afwachten! Jij in iedergeval heeel veel sterkte
Bedankt voor jullie lieve woorden. Ik kan op dit moment nergens aandenken en dan ook nog niet pijn in je buik. zucht.... Ik had niet gedacht dat dit zo lang zou duren. Iedereen leeft ontzettend met ons mee, maar ze zeggen vaak toch dingen die (onbewust) pijn doen. Ze bedoelen het allemaal zo goed, maar ....... En ineens zijn daar al die reclame's. de babyweken enz. En ik weet dat het nu gewoon veel meer opvalt. Hoelang blijf je lichamelijk niet goed voelen? kan iemand mij daar een antwoord opgeven? Ik hoop het wel. Groetjes Monique