Even een vraagje, Ik werk in de kinderopvang en afgelopen vrijdag belde mij man dat hij door de h.a. werd doorverwezen naar het zh met onze zoon. Geen spoed o.i.d. maar ben wel gelijk mee gegaan er waren ook minder kindjes dus het kon gelukkig. Nu geeft mijn leidinggevende aan dat het niet onder calamiteiten valt, dus heb zit Google-en maar kom er nu niet echt uit. Wie heeft zoiets weleens mee gemaakt of weet hoe dit zit, bedankt
Calamiteitenverlof is bedoelt voor wanneer je onverwacht en met spoed weg moet. Omdat - als ik het goed begrijp - je man met je zoon naar het ziekenhuis kon gaan, was er voor jou geen noodzaak om direct van het werk weg te gaan om mee te gaan en daardoor heb je inderdaad geen recht op calamiteiten verlof. Getuigt het van goed werkgeverschap om hier moeilijk over te doen? Dat vind ik niet (hoewel ik de aard van de doorverwijzing/noodzaak voor jou om mee te gaan natuurlijk niet weet), maar da’s een andere discussie
We hebben maar 1 auto die had ik En aangezien kind ziek was laat je ze ook niet met ov afreizen. Maar t was niet dat z'n arm eraf lag ofzo nee. Ik had überhaupt niet eens aan die calamiteiten verlof gedacht maar dacht zoek eens op hoe t nu zit maar vindt t niet echt duidelijk hoe t overal omschreven staat vandaar mijn vraag
Ik zou in dit geval een paar uurtjes opnemen, zeker omdat je qua lkr ook de mogelijkheid had om weg te gaan.
Als ik kijk naar wat er op de overheidssite staat, dan valt dit er wel onder. Vooral omdat jij dus de auto had.
Ik vind het vooral erg kinderachtig dat dit gelijk iets is waar de werkgever aan denkt.. Als jij inderdaad de auto had zou ik zeggen van wel maar zeker weten doe ik het net.
Nee heel plat gezegd had hij dan een taxi kunnen pakken. Als je het zo strak volgt is het exact wat @Sado zegt. Of het valt onder goed werkgeverschap valt te betwisten.
Ik vind dit ook altijd tweezijdig. Want dat kun je ook voor een werknemer zeggen. Ik zou persoonlijk blij zijn dat ik mee kon (zeker als het geen spoed is zoals to zegt) en dus de uurtjes zelf opnemen. Vader was er tenslotte al bij en vervoer zijn ook andere oplossingen voor. Dus ik zou allang blij zijn dat er mogelijkheden waren om toch zelf te gaan. Natuurlijk zou het netjes zijn voor een werkgever, maar ook een werknemer kan zich hierin flexibeler opstellen.
Ik heb alleen de ervaring wanneer er dus afgevoerd is met een ambulance, dat werd toen wel als calamiteitenverlof aangemerkt ook al was mijn ex en een andere keer mijn moeder erbij. Maar mijn werkgever heeft toen zelf alles geregeld met de 1e keer mijn detacheerder en de 2e x met de urenadministratie. Stukje ontzorging naar mij. Toen mijn ouders met sooed opgenomen werden (1e x hartproblemen en 2e x tia/herseninfarct) werd dit ook direct geregeld en heb ik grotendeels thuis gewerkt (lees: bij mijn ouders) na ontslag uit het zkh, uitleg was ik kon prima thuis werken en mijn vader/moeder niet om voor de ander te zorgen/begeleiden.
Maar wat wil je leidinggevende precies? Dat je die uurtjes uit je verlofbudget opneemt? Dus vakantie-uren? Sorry, maar ik vind dit wel een pietsie kinderachtig. En ook al zal het wettelijk gezien misschien anders zijn en staat ze in haar recht, dan nog vind ik dat er een menselijke kant moet zijn en dat daar niet moeilijk over gedaan moet worden. Persoonlijk zou ik zeggen dat ik m’n uren wel van m’n verlof af zal halen en niet de discussie aangaan, maar voor mij zou ze wel een streepje in de min komen te staan. Maar goed, ik ben verschrikkelijk verwend qua werktijden. Ik ga naar de huisarts, tandarts, doe boodschappen tijdens werktijden, of winkel een uurtje als ik tussen huisbezoeken in ruimte heb of als m’n huisbezoek eerder klaar is dan de bedoeling is. Daarentegen bel of mail ik cliënten op m’n vrije dagen als dat nodig is of zet ik in het weekend m’n laptop weleens aan.
Precies dit. Ook al zou je werkgever in haar recht staan zou deze reactie mij erg tegen vallen. En zoals ik lees was je kind ziek en hebben jullie 1 auto, het voorstel van andere leden om ander vervoer (o.v., taxi) te regelen vind ik ook onmenselijk. Welke ouder laat zijn zieke kind per ov / taxi naar het ziekenhuis gaan (en er zal wel een dusdanig goede reden zijn dat haar kind doorgestuurd werd), terwijl zij een auto heeft? Ik zou als moeder zijnde er ook bij willen zijn, of papa er nu bij is of niet. Tis haar kind en die moet naar het ziekenhuis. Verder zou ik de discussie met je werkgever laten en vrije uren opnemen, maar ik zou dit niet vergeten. Je werkt in de kdv.. zat werk
Ik vind het ook zeer kinderachtig van werkgever om hier verlofuren voor af te schrijven hoe vaak komt het nu voor dat je onverwacht weg moet ..
Ik heb wel eens op mijn werk gezeten toen de jongste ern zondagsarmpje had en mijn man die thuis was met haar naar het ziekenhuis moest. Vervelend maar als ik er naar toe wilde was het geen calamiteiten verlof. Ook toen ik zonder auto naar het ziekenhuis moest met de oudste ivm gebroken pols had mijn man de auto mee . Een kennis heeft ons gebracht en anders had ik een taxi genomen. .Get maakt niets uit of je in de eigen auto zit of in een taxi zollang ee een ouder bij is. Werkgevers hebben zich ak in allerlei bochten moeten wringen ivm corona.
wettelijk gezien staat de werkgever in z’n recht. Er is een ouder aanwezig en qua vervoer zijn er andere mogelijkheden die genoemd worden. Chique is het niet, maar als je de werkgever bent die al heel veel moeite heeft (gehad) om alle ballen in de lucht te houden, te zorgen dat je als bedrijf kunt blijven bestaan in deze moeilijke tijd, wat moet je dan? Ergens is dan de grens wellicht bereikt qua wat je nog extra kunt dragen. En het onmenselijk noemen vind ik ook wel wat ver gaan.. er is een ouder aanwezig bij het kind.
Kun je het ook wegzetten onder je compensatie uren ipv verlofuren? Daar zou ik dan eerder voor kiezen.
Het kostte mijn man wel uren (kind buikgriep, observatie ziekenhuis. Ik kon niet autorijden),net als met kind naar de huisarts gaan. Maar ze hebben ook wel eens middenweg gevonden, dan man een dag bv wat langer doorwerkt/pauze overlaat.