Wel of niet naar de huisarts

Het ligt er toch een beetje aan hoe je er zelf in staat. Persoonlijk zou ik wel naar de huisarts gaan. Juist omdat het de vorige keren toch zo snel ging en je nu merkt dat alles toch anders is. Het kan zijn dat na de bevalling je hormonen zo in de knoop liggen dat je daar nu, met de pcos, nog steeds wat van merkt. Gewoon het verhaal uitleggen aan je huisarts, mijn huisarts kennende zou mij direct doorsturen. Hij deed dat namelijk al toen ik een traagwerkende schildklier had.

 

Wauw, wat onwijs knap dat je je lifestyle zo op de schop hebt genomen! Ik denk dat daar voor heel veel vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen winst valt te behalen. Dat gezegd hebbende ben ik zelf iemand die alles altijd zeker wil weten en veel bevestiging nodig heeft. Ík zou dus naar de huisarts stappen voor een verwijzing naar de gynaecoloog zodat hij/zij even kan checken hoe het er nu voor staat. Puur voor de zekerheid en ter geruststelling. Ik hoop voor je dat alles er rustig uitziet vanbinnen en dat je maar snel een positieve zwangerschapstest in je handen mag houden ❤

 

Misschien is het een idee om alleen even je hormoon waarden te checken door middel van Bloedprikken, als je nu nog twijfelt met wel of niet gaan. Dan zou je misschien aan de hand van de waardes van de hormonen duidelijker de knoop kunnen doorhakken

 

Wow pitahaya wat een verhaal en wat knap dat je je leefstijl zo hebt veranderd!
Kan me voorstellen dat het gezien je verleden best onzekerheid geeft, dan zou ik zelf denk ik wel een verwijzing vragen. Echter moeten jullie zelf de beslissing nemen waar jullie je goed bij voelen. Heb voor je gevoel nog voldoende tijd om het aan te zien of niet etc, denk dat je jezelf dat af moet vragen
Ben heel benieuwd hoe het verder verloopt en hoop dat je toch heel snel zwanger mag zijn

 

Ik zou naar de huisarts gaan en een doorverwijzing vragen naar de gynaecoloog.

Er zijn problemen die je kunt verminderen door een gezonde levensstijl en er zijn problemen waarbij je gewoon medische hulp nodig hebt.

Het is niet zo dat je na je bezoek aan de gynaecoloog verplicht bent verder te gaan in het medische traject, je zult dan juist meer informatie hebben om die keuze weloverwogen te kunnen maken.

 

Ik zou naar de huisarts gaan.

 

Allereerst een pluim, want ik vind je een kei dat je er zelf zo hard aan hebt gewerkt.
Ik herken je verhaal, zou het zelf geschreven kunnen hebben. Wij hebben ondertussen wel een verwijzing gevraagd na 2 jaar. Ik merkte heel duidelijk "nu is het klaar" na een hele tijd twijfelen. En een verwijzing betekend biet dat we meteen all the way tot IVF aan toe hoeven te gaan natuurlijk. Kleine stapjes. Laten uitsluitne of er meer speelt dan alleen de pcos of daar een beetje hulp in, is nooit verkeerd natuurlijk.

 

Ik vind het zo knap dat je zo je levenstijl kan en wil aanpassen! En geweldig dat je er zo goed bij voelt.
Als je het gvoel hebt dat je Ha of gyno je gemoedsrust kan geven:doen. Niet in de rats blijven zitten om iets waar je duidelijkheid over kan krijgen. Als stress op te lossen is meid, altijd lekker doen.

 

Moeilijk. Enerzijds is het je al eens gelukt zonder medisch ingrijpen. Anderzijds... Een zwangerschap doet veel met je, ook op het gebied van hormonen. Als ik je een advies op basis van mijn eigen rugzakje mag geven. Ik zou eens langs de huisarts gaan, en een oriënterend vruchtbaarheidsonderzoek laten doen. Op basis van de uitslagen kun je dan alsnog een geïnformeerde keuze maken. Je bent tot niks verplicht.

 

Ow wat een lastige is dat he..? Wel of niet het traject in. Hoewel ons verhaal anders is heb ik de daadwerkelijke stap naar het z'huis uitgesteld. Ik was er eerder niet klaar voor. In de tussentijd ben ik zwanger geraakt maar dat werd een miskraam. Daarna weer een paar maanden zelf geprobeerd (toen ruim over het jaar heen) en toen was ik er wel klaar voor. Er was een wachttijd (gelukkig) waardoor ik tijd had om mezelf er goed op voor te bereiden. Inmiddels zijn wij ruim 1,5 jaar bezig waarvan nu de 3e maand in het traject. Ik ben blij dat ik de keuze heb gemaakt om hiervoor te gaan. Natuurlijk had ik zo graag "zelf" zwanger geworden en baal ik van alle onderzoeken, pillen en ritjes naar het z'huis voor een echo van 5 minuten. Maar... het gedoe met een onregelmatige cyclus, niet weten wanneer ik ovuleerde, in de weer met ovulatie en zwangerschapstesten en alle andere dingen die ik porbeerde zorgden voor nog meer stress dan de duidelijkheid die er gaat komen wanneer ik eenmaal goed ingesteld ben.

Doe vooral wat goed voelt, dat telefoontje is een kwestie van 5 minuten...!! Ik wens je wijsheid en veel succes

 

Dit! Mooie zin ook van die problemen.
Als je zo graag nog een kindje wil maakt het in principe toch niet zoveel uit hoe het er komt? Misschien iets opzij zetten? Ben nang dat het nu kiezen is uit twee 'slechten'.
Ik snap dat het moeilijk is hoor, maar langs de andere kant; de wens voor een 2e lijkt groot bij je. Een onderzoek kan geen kwaad toch? Je hoeft niet perse iets daarna. Maar dat kun jij alleen beslissen en moet je zelf ook willen en achter staan