Vandaag voor de tweede x dit jaar gehoord dat het hartje gestopt is met kloppen. De echoscopist raadde aan naar een academisch zkh te gaan om het beter uit te laten zoeken (heb al onderzoeken in een gewoon zkh gehad, maar daar kwam niks uit). Het is precies zoals vorige keer. Rond de 7,5 weken gaat het mis. Maar ik weet zelf niet of ik er nog zin in heb. Was net over mijn vorige ma heen en ben ik weer terug bij af. Wie heeft deze beslissing ook genomen? mijn vriend zou heel graag kinderen willen en voel me dan ook schuldig. Natuurlijk wil ik het ook, maar ik kom op deze manier steeds in een depressie etc. Mijn schoonzus is even ver als ik. Echt irritant. We zien haar elke week. En een can mijn beste vriendinnen is vorige week bevallen. We waren tegelijk uitgerekend. Dat vind ik echt confronterend. Zijn er anderen die er ook zo over denken of dachten?
heb je ook al een genetisch onderzoek laten doen? Ik heb zelf vier miskramen gehad, maar ik wist dat ik een chromosoomafwijking heb en dus een verhoogde kans op miskramen. Dat maakt de pijn niet minder overigens, maar wij wisten wel dat er nog meer opties waren als ik een natuurlijke zwangerschap niet meer aandurfde uit angst voor miskramen. Uiteindelijk toch nog binnen een jaar zwanger geraakt van onze prachtige dochter!
Bij ons was het andersom, mijn man wilde niet meer proberen na de miskraam vorige maand. Hij is inmiddels gelukkig bijgedraaid. Ik denk dat hij gewoon even tijd nodig had. Het kan goed zijn dat dat bij jou ook zo gaat. Je hebt net slecht nieuws gehad wat van alles met je doet. Gun jezelf de tijd die je nodig hebt om dit verlies een plaatsje te geven.
Dat is een gevoel dat ik nooit gehad heb eigenlijk. Na twee miskramen zijn wij inderdaad ook in een gespecialiseerd ziekenhuis hulp gaan zoeken, ook omdat ik erg moeilijk zwanger werd. Tijdens de wachttijd voor die afspraak was ik weer zwanger en had ik alweer een miskraam achter de rug. Er zijn bij mij verschillende mogelijke oorzaken gevonden waarom het mis ging. Ze hebben al die mogelijke oorzaken aangepakt en met een hormoonbehandeling erbij was het van de eerste ronde raak daarna. Ik ben dus erg blij dat ik er niet mee gestopt ben. Jij moet natuurlijk weten wat voor jou werkt, maar persoonlijk zou ik eerst laten uitzoeken waarom het mis gaat, het kan nl. iets heel eenvoudigs zijn. Maar eerst even rust nemen en jezelf de tijd geven om het te verwerken! Veel sterkte meid!
Ik heb juist nooit willen stoppen, maar wel de angst gehad dat het ons nooit gegund zou zijn... Alleen was mijn kinderwens zo sterk dat ik echt niet aan opgeven kon denken... Wat ik wil zegt echter niets over wat jij wilt. En ik kan je dus ook niet adviseren over wat je zou moeten doen. Mocht je toch dingen uit willen gaan zoeken, dan zou ik je adviseren om naar prof. De Sutter in Gent te gaan. Er is een wachtlijst om bij haar op consult te mogen, maar zij is echt een topper op het gebied van herhaalde miskramen. Heel veel sterkte.
Dankjulliewel. Ik heb meer het idee dat het nooit zal lukken... Het is mijn vierde miskraam maar de eerste twee zijn wat langer geleden. Zo'n chromosomenonderzoek is erg kostbaar toch? Ze vertelden mij dat het 700 pp kost. In het ziekenhuis hebben ze verder van alles bekeken in het bloed,maar een academisch ziekenhuis schijnt alsnog verder te zoeken. Ik ga wel een afspraak maken bij het ziekenhuis hoor en kijken of ze iets vinden,maar zo niet denk ik dat ik het niet meer aan durf.
Beste Em, ik heb na vijf miskramen een kindje gekregen. En ook dankzij dr. De Sutter in Gent. Ken je de site Herhaalde miskramen - over de weg naar een effectieve zwangerschap Daar staat bij Praktische Zaken wat er zoal mogelijk is wb onderzoek. Van het chromosomenonderzoek betaal je uiteraard alleen je eigen risico, dus samen ben je wel meer dan 700 euro kwijt als je nog niets hebt gedeclareerd. Sterkte, en succes.
Oh dankjewel! Mijn vriend heeft diabetes dus is het sowieso al kwijt en dit jaar ben ik er ook al doorheen. Ik ga ook even op de link klikken. Ik zat echt met mijn handen in het haar...
Allereerst heel veel sterkte! Wat een verdrietige gedachte om te stoppen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er ook wel vaker aan heb gedacht en nog steeds vaker denk dat ik het nog 1x probeer. Toch verleg ik steeds mijn grenzen... Onderzoeken worden gewoon vergoed, alleen je eigen risico betaal je zelf. En wat is dat toch met schoonzussen!? Bij mijn laatste miskraam waren ze beide zwanger en 1 scheelde maar 1 dag met mij en de ander 2 weken. Collega 1 week... Erg confronterend he.
Dankjewel. Ja, irritant hè? En zij heeft nooit een miskraam gehad en denkt dat dat komt omdat ze goed en gezond eet etc (ik dus niet?). Ze heeft al twee kinderen. Ik gun het haar hoor maar het is gewoon naar om gelijk te lopen en dat het dan zo gaat. Zie nu steeds de babyfoto's van mijn vriendin en je denkt dan toch 'zo had het nu ook kunnen zijn'. Gun het iedereen hoor, dat is het absoluut niet, maar het is zo zuur. En het doet mij zoveel verdriet. Een half jaar geleden echt een serieuze depressie gehad erdoor (ben er nog steeds niet helemaal uit). Ik wil er ook niet aan onderdoor gaan. Mijn vriend en ik hebben het gezellig en leuk samen en dat is ook heel wat. Alhoewel een kindje erbij fantastisch zou zijn.
Wil je heel veel sterkte wensen. En uiteraard is het jou keuze als je ermee wil stoppen. Ik had ook dezelfde gedachte afgelopen juli en was zelfs met de pil begonnen. Raakte toch zwanger en met 5.5 wkn ging het weer mis. Ik heb ook kinderen en heb nog nooit zoveel ellende meegemaakt sinds vorig jaar augustus (dochtertje verloren met 23 wkn zwangerschap). Na laatste mk sprak ik met de begrafenisondernemer die toen alles had geregeld voor mijn overleden dochter. En ze zei; met opgeven heb je pas echt verloren. En vergeet niet; de aanhouder wint he! Sindsdien knop om gezet en we gaan er weer voor. Hoop uit de bodem van mijn hart dat het snel bij jou mag lukken mocht je van gedachte veranderen.
Ik heb alles vergoed gekregen geeb eigen risico ook dat chromosomen onderzoek en vervolg mij genetische klinica afspraak etc. Bij 7.5 wk valt helaas niet veel onderzoek doen ze hebben geen stof van curretage meer en biopsie kan ook niet. Hebben ze bloedstolling gecontroleerd? Dat is vaak reden bij vroege miskraam. Doen ze niet meestaal moet je opdringen. Ik wil je sterkte wensen en ik zou gewoon steeds proberen hoe ellendig het ook is
Bloedstolling hadden ze idd al gecontroleerd. Dat deden ze bij mij uit zichzelf direct. De echoscopist dacht ook aan iets met mijn schildklier. De gehele ontwikkeling gaat verder goed, maar bij 7,5 weken stopt het. Zij denkt dat het iets van buitenaf is zegmaar. Iets wat niet goed zit in mijn lichaam. Nu heb ik wel een tekort aan b12 gehad een aantal jaren geleden.. Vorige zwangerschap prikte ik voor de zekerheid twee x per week. Deze zwangerschap heb ik niet geprikt. Maar ik weet niet of dat er wat mee te maken heeft en waar dat vandaan komt.
De echoscopist raadde het af om nu weer te gaan proberen. Omdat het steeds rond dezelfde week misgaat is de kans zeer zeer zeer groot dat dat weer gebeurt. Dit is geen toeval zei ze. Eerst de oorzaak en oplossing vinden. Ze raadde het met klem af het nu weer te gaan proberen...
Hoi Em, wat verdrietig dat je dit al vier keer heb mee moeten maken. En idd heel erg zuur als het in je directe omgeving gewoon wel lukt.. Ik heb twee miskramen gehad en bij mij werd het afgedaan als pech. Mocht ik nog een miskraam krijgen, zou ik onderzoeken krijgen naar eventuele oorzaken. Zo te horen komen jullie wel in aanmerking en hebben jullie allebei al jullie eigen risico op of bijna op, zou ik het dit jaar nog doen. Mits je er aan toe bent he! Ik heb ook een vit.B12 tekort en krijg sinds tweeënhalf jaar daar injecties voor. Ook tijdens die injecties is het mis gegaan. Na de tweede miskraam dacht ik ook: ik stop er gewoon mee, ik wil dit niet nog een keer meemaken. Maar na verloop van tijd komt de wens toch weer sterk terug en die wint het dan. Maar wat je vk zegt klinkt wel heel logisch. Wellicht kom jij een bepaald hormoon tekort en is het heel simpel te verhelpen. Ik denk wel dat extra onderzoek loont. Maar de keuze is natuurlijk aan jullie! Heel veel sterkte en succes met beslissen!
Mijn internist, gespecialiseerd in vitamine B12-tekort, zei dat er absoluut een verband is tussen moeilijk zwanger worden of een aantal miskramen krijgen en een vitamine B21-tekort. Ik zou sowieso weer beginnen met spuiten, want als je de oorzaak van het tekort niet weet, zal het tekort ook niet ineens opgeheven zijn. Let wel, ik zeg niet dat dit DE oorzaak is, maar ik zou niet iets laten liggen wat in verband wordt gebracht met het krijgen van miskramen. Heel veel succes!
Em3, het zal nog een heel gevecht worden de onderzoeken te krijgen. Normaal gesproken doen ze eerst bloedstolling, schildklier en karyotypering. Ik zou de eerste twee zaken idd wel uitgezocht willen hebben voor ik het weer zou proberen. Of je dat op de uitslag karyotypering moet wachten, is een tweede. Dat kan erg lang gaan duren, en bij een chromosoomafwijking kun je nog steeds een gezond kind krijgen, dus dat is meer een verklaring dan een oplossing. En daarna is er nog veel meer uit te zoeken, als er niets uit zou komen. Zie die lijst dus op Praktische Informatie. Dat betekent niet dat er gegarandeerd een oorzaak uitkomt, wat je echoscopiste wellicht suggereert. En vaak ben je een hele tijd bezig om al die onderzoeken uitgevoerd te krijgen. Er zijn ook nog steeds genoeg vrouwen die na veel miskramen een gezond kind krijgen zonder medicatie en zonder behandeling, uiteindelijk. Die hebben onverklaarbare problemen, die zich bij die ene zwangerschap dan ineens niet voordoen. Niemand weet waarom. Hou dat in je achterhoofd bij het nemen van de beslissing of je wilt pauzeren of niet. Dat zal wellicht ook aan je leeftijd liggen.
Naast bloedonderzoeken zijn er ook nog andere onderzoeken nodig. Zoals bijvoorbeeld een hysteroscopie. Zo kwamen ze er bij mij achter dat ik een groot tussenschot had in mijn baarmoeder. Dat hebben ze operatief weggehaald daarna.
Dankjulliewel voor de tips. Die bloedstolling en nog iets hebben ze wel onderzocht maar daar kwam niks uit. Ik ga proberen de karyotypering dit jaar nog te regelen. En daarnaast ga ik naar een specialist mbt miskramen in het lumc. Maar eerst de miskraam nog.. Hoewel we nog helemaal niet opnieuw willen en kunnen proberen zet ik alles wel alvast in gang want wie weet kom ik terug op mijn besluit, hoef ik niet eerst die rompslomp door.