Hallo Allen, Mijn lichaam laat me behoorlijk in de steek na de miskraam. Zeer frustrerend. Nadat we op de echo eind oktober zagen dat kindje met 9.5 week gestopt was met leven. Hebben we diezelfde dag cytotec gebruikt. Dag later leek alles compleet. Toen 3 dagen bloedverlies. Controle ziekenhuis gehad, zat er restje. Weer cytotec, helaas geen reactie dus eind oktober als nog curretage. Op 26 november bruin verlies, 27 rood, toen nog 3 dagen bruine sliertjes. Op 10 december voor de zekerheid test gedaan spierwit. Tja en nu... wel veel slijm gehad tussen 12 en 20 december. Gebruik geen ovulatietesten. Gister voor zekerheid weer getest. Ook spierwit. Wie ohh wie had ook nauwelijks menstruatie na curretage? Of is er toch hoop? Wat adviseren jullie me? Vraag me af of dit wel normaal is
Ik heb persoonlijk geen ervaring met curretage, alleen heb wel vaker gelezen dat het rustig een paar cyclussen kan duren voordat je weer 'normaal' functioneerd. Heb je wel een extra controle gehad dat de extra gedane curretage 100% succesvol was?
Ik heb altijd veel aan temperaturen gehad om meer inzicht en duidelijkheid te krijgen. Vlak na de curretage vloog m'n temp alle kanten op, maat dit werd steeds rustiger. Toen een duidelijke eisprong in de curve te zien en plm. 2 weken later netjes ongesteld. Het kan best even duren voordat je lichaam weer een beetje op de rit is.
Mijn eerste menstruatie na een curretage is altijd wat minder geweest als anders. Toch een teken dat t baarmoederslijmvlies nog niet helemaal hersteld is.
Ik heb ruim 6 weken geleden een curettage gehad. Ook nog niet ongesteld geweest. Ik word er ontzettend gestrest van, moedeloos. Kan het niet goed loslaten. Heb jij inmiddels weer een cyclus? Je bent een maandje eerder volgens mij.
Hey was een tijd hier niet te vinden geweest. Was mezelf gek aan het maken. had de huisarts gebeld. die zeiden eind januari eventueel weer bellen Want had al aardig wat medicijnen tijdens miskraam gehad. Dus wilde ze lliever niet weer medicijnen geven. Toenwel teleurgesteld mede omdat je niet weet hoe de komende tijd gaat verlopen en heel veel mensen zwanger zijn en ik voor me gevoel 5 maanden ben verloren. Bijna 3 maanden zwanger en dan nogeens 2 maanden moeten wachten op goede menstruatie. Die zetten dus 31 december door. ik mag nog niet klagen want we waren in 2e ronde zwanger. Maar vond de nasleep vervelend. 2x cytotec, als nog curretage. Vage klachten/ ongesteld. Had rond 20 december ook dag roze. Zo werd ik gek van mijn lichaam. Bang dat ik ergens ongesteld werd, bang om borrel te drinken of biefstuk te eten omdat ik niet wist wanneer ik ongesteld werd of toch zwanger was. Vandaar tijd offline geweest. Ben nu nuchterder. tel vanaf nu weer 1 jaar om zwanger te worden. ik denk dat ik ongemerkt teveel van mezelf vroeg en gefrustreerd was door de rare nasleep.
Fijn dat je in ieder geval nu gemenstrueerd hebt, Zomer15. Maar goed, ik begrijp dat maar een heel klein stapje verder is nadat je net 5 stappen terug hebt gezet. Je tekst is voor mij erg herkenbaar. Het ging bij mij eigenlijk exact hetzelfde. Na 2 maanden zwanger, bleek na tien weken mis te zijn. In eerste instantie vond ik t allemaal niet zo'n ramp, maar de nasleep sloopt me echt. Twijfelen of t allemaal normaal is, elk klachtje of steekje willen verklaren, niet durven drinken want what if.. Helaas alle testen negatief. En inderdaad iedereen die maar zwanger is en ow zo happy. Ik betrap mezelf erop dat ik vriendinnen ontwijk die zwanger zijn of geen afspraken meer wil maken als ik weet dat ze zwanger proberen te worden. Ik trek t gewoon niet om maar blij te moeten doen nu..Dan maar egoïstisch even. Ik heb wel provera gekregen vorige week van de gynaecoloog omdat ik me zo'n zorgen maakte. Dat zou mn menstruatie op gang moeten brengen zodat ik iig weet dat er geen schade is ofzo. Afwachten dus nu daarop en dan hopelijk op n zwangerschap.. Ik hoop dat je het een beetje los kunt laten. Ik vind dat jaar dat je jezelf geeft al erg knap, het duurt nog wel even voor ik daar ben denk ik. Heel veel sterkte en vertrouwen de komende tijd!
Hallo Roos, Ons verhaal heeft inderdaad veel raakvlakken. Ik vond de miskraam opzich ook niet erg, tuurlijk verdrietig, balen, maar omdat een miskraam vaak voorkomt dacht ik toen helaas overkomt ons dit maar dan was dit kindje niet gezond. Ik had gelukkig weinig zwangerschapsklachten en was snel zwanger. En er zijn dames die heel wat rondes moeten wachten. En dan een hels begin. Maar goed dat gevoel veranderde totaal door die nasleep. Ik moest zo vaak naar het ziekenhuis had erna zulke vage klachten. Dat ik boos was op mijn lichaam. Ik vond zo oneerlijk. En dan iedereen die zwanger raakte. Ook zit hier vaak een verhaal achter. Toch ik weet niet helemaal hoe ik dat heb gedaan is er nu wel een knop om. Ik deed al wel heel veel leuke dingen in nov/ dec. Maar telkens met een schuldgevoel omdat ik niet wist of ik wel of niet zwanger was. En kijken in onderbroek. Ik heb toen de huisarts gebeld en afgesproken met mezelf te gaan genieten van het leven wat we al hebben. Een vakantie te boeken. Ik denk dat door de ongesteldheid de rust gekomen is, want voel nu geen spanning meer in mijn lichaam. Was bewust een tijd daarom hier niet te vinden. En nu ik antwoord had gegeven dacht ik om nog even een keer te kijken. Verder kijk ik weinig andere pagina's. En spreek ik met manlief af om niet eerder dan na 40 dagen te testen. Omdat ik al bekend ben met cyclus van 32 dagen en nu vermoed ik dat ik een uitschieter had. Geen idee of ik dit vol kan houden want ws als ik over de 30 dagen ben komt dat gevoel van wijn/ roodvlees terug. En hoe ik over komende weken er weer in sta. Zal heus op en af gaan. Ook mede door je omgeving. Toch heb ik ook wel steun gehad aan dit forum. Eerst dacht ik dat elk mens na 4 tot 6 weken weer een menstruatie had na een miskraam. Maar er zitten zoveel verschillende verhalen. Het is net zoiets als zwanger raken, de zwangerschap en een bevalling. Bij ieder verloopt het anders. En als je daarover nadenkt is alles al zoiets unieks. Ik duim voor jou dat je snel ongesteld word. Dat je wel probeert te genieten van wat je nu heb. Ook al is dat niet makkelijk. En nog mooier is snel een positieve test. En ja 1 jaar lijkt mij ook gek, maar ik zie het echt als opnieuw beginnen na de miskraam. En tuurlijk vind ik dat zuur. Maar het is wel realistisch en dan valt het misschien allemaal mee.