Borderline en zwanger worden

Hoi Angela,

ben je ook nog onder behandeling (behalve de medicijnen) voor de borderline? Misschien weet je behandelaar wel een lotgenotengroep.

Wat betreft je medicijnen moet je echt goed met je arts/psychiater overleggen. Ik weet niet wat je neemt, maar psychofarmaca zijn vaak niet goed tijdens een zwangerschap. Omdat je dan evt je medicatie moet afbouwen of moet switchen, is het belangrijk om een goed contact met een behandelaar te hebben.

Verder is iets om na een eventuele zwangerschap rekening mee te houden, dat het feit dat je soms wat minder stabiel bent, wel van invloed kan zijn op jullie kindje en dan met name de hechting. Het lijkt me dan ook belangrijk dat zowel jij als je kindjes goed begeleid worden en dat jullie voldoende steun in je omgeving hebben. Maar als je er bewust mee bezig bent, en dat ben je zo te horen, en je open blijft staan voor de mogelijke extra uitdagingen die jullie hebben en met de juiste begeleiding er wel veel mogelijkheden zijn!

Veel succes en goed dan je steun zoekt!

Ik heb zelf geen borderline, dus kan je wat dat betreft als lotgenoot niet helpen.

 

o, ik vergeet er nog bij te zeggen dat je wel echt goed met je behandelaar moet overleggen of afbouwen of switchen (indien nodig) van medicatie wel een optie is voor jou. Het blijft een afwegen van voor- en nadelen en dat is voor iedereen anders. Soms

Ik ben geen arts en ken jou niet (en niemand hier op het forum wel denk ik), dus daarmee kan ik je niet adviseren.

 

hi angela,

ik zag net ook een topic van iemand die schreef over de pop-poli. Ik ken het niet, maar ze schreef dat het een samenwerkingsverband is tussen verschillende afdelingen van het ziekenhuis (gynaecologie, verloskunde en psychiatrie geloof ik) die zich richt op mensen die mogelijk psychisch ontregeld raken van een zwangerschap. Misschien is dat ook wel iets voor jou?

Succes verder!

 

Ik heb Borderline en ben zwanger.
Zijn er 19 maandjes bezig voor moeten geweest, en zouden volgende maand starten in de MMM na daar eindelijk groen licht voor hebben te gekregen van het ZH (vanwege de borderline).

Wij waren vorig jaar april al in het ZH vanwege onze kinderwens maar werden gedurende 1 jaar niet geholpen omdat ze af wilden wachten in hoeverre de borderline stabiel bleef. Dus dat risico heb je wel. Nu zijn we gelukkig goedgekeurd geweest afgelopen maart, maar wonder boven wonder net spontaan zwanger.

Nu moet ik wel zeggen dat het met mij al zo'n 1,5 jaar erg goed gaat. Therapie afgesloten met succes, op dit moment geen therapie meer (al ruim 1 jaar). Opnieuw met studie begonnen wat redelijk goed gegaan is, samenwonen met vriendlief. Red mezelf prima in het dagelijks leven. Medicijnen zijn zo sterk verlaagd in dosis dat het officieel niet eens meer een dosis genoemd kan/mag worden. Enige reden dat ik het laatste pilletje nog slik is dat ik anders de hele nacht wakker lig omdat mijn lichaam eraan gewend is geraakt, maar niet omdat ik het nog nodig heb voor mijn borderline. Ik hoef er iig niet akkuut mee te stoppen i.v.m. de superlage dosis, maar ga het er wel over hebben met mijn 1e echo in het ZH.

Het ligt er maar net aan hoe het met je zelf gaat denk ik. Je moet er van verzekerd zijn dat je het aankan en dat het goed gaat en je niet morgen in crisis zit.