Ik ben zeven weken geleden bevallen van mijn zoontje! Dmv een keizersnede is hij ter wereld gebracht. Ik heb heel veel bloed verloren door twee nabloedingen! Ik heb 2 dagen op de ic gelegen en heb 2 weken in het ziekenhuis gelegen. Geen fijn begin dus! Ik heb in totaal 7 liter nieuw bloed gekregen en ben nu alleen maar moe moe moe! Is er iemand met een soortgelijk verhaal die mij kan vertellen hoe het herstel is verlopen! Graag jullie reactie!
hey Ik heb niet zoveel bbloed verloren maar ruim ander halve liter door een placenta die niet los kwam. Ze hebben mij dus geen bloed gegeven ze zaten er over te twijfelen maar hebben het niet gedaan, ik ben nu nog steeds erg moe en zie vaak sterretjes bij op staan of druk doen, ik moet het gewoon rustig aan doen en dan zou het vanzelf beter moeten worden. dus rusten en veel dingen met ijzer eten appels spinazie en zulk soort dingen. Erg vevelend maar het is niet anders
hoi, ik ben normaal bevallen(nouja normaal....anderhalve dag weeen, op het laatst een weeenstorm van 3 uur,zonder een seconde pauze, en bij 3 cm al persweeen, ruim een uur persen...alles zonder verdoving!maar dat terzijde) ik ben ook veel te veel bloed verloren.er is verder niets meer aan gedaan en heb daardoor heel langzaam herstel gehad plus depressie en ernstige bloedarnmoede.mijn zoontje is nu 14 maanden en ben eindelijk weer de oude aan het worden. ik kan je wel floradix aanbevelen!en veel rust en ontspanning en aan jezelf denken!
Ik heb het (gelukkig) zelf niet meegemaakt, wel de ks maar niet zoveel bloedverlies. Het enige dat ik je kan aanraden zijn de volgende dingen: * veel rusten * veel ijzerhoudende producten (spinazie, biefstuk etc.) * Ijzertabletjes (even bij de ha vragen) * Voldoende fruit/groenten. Veel sterkte met alles! Hopelijk ben je snel weer opgeknapt.
Ik ben ook veel bloed verloren, door een niet loslatende placenta. Bij mij was het ruim twee liter, waar niks aan is gedaan!... Het herstel is bij mij erg langzaam gegaan, ondanks het gebruiken van floradix, ijzerhoudende producten en rust.
Ik had ook veel bloed verloren en heb ook een transfusie gehad. Ook al was mijn hb weer goed tegen de tijd dat ik het ziekenhuis verliet, ik ben echt nog maanden moe geweest en vooral ook duizelig. Ik kon nie tlte lang lopen oid, want dan viel ik alweer flauw. Ik denk dat het wel een maand of 3/4 heeft geduurd.
Snel je hb laten prikken en als die te laag is als een speer aan een ijzerkuur, zou ik zeggen. Ik heb daar veel te lang mee gewacht, met aan de bel trekken. Echt zonde. Want toen ik het eenmaal wel deed ging het snel beter.
Hallo allemaal, OOk ik heb veel bloed verloren,heb een bloedtranfusie gehad na 3 dagen.(na de bevalling) Was wel schrikken ,had hartkloppingen en 3 de dag werden me voeten blauw en echt dik. Ik voel me ook niet echt 100%. Mijn borstvoeding is ook niet gelukt,omdat ik geen energie had. vraagje: ik ben ook niet ongie geweest na de bevalling,sinds een weekje heb ik wel elke avond paar vlekjes ,maar het zet niet door. Ally
Ik heb na een ingeleide bevalling van 4 uur heel veel bloed verloren (totaal 4,5 liter), ben 2 x onder narcose geweest en heb een nacht aan de beademing op de ic gelegen. Ook niet heel fijn dus. Ik kon helemaal niets in het begin, heb ook een week in het zh gelegen. Een half uur bezoek was al teveel. Nu na 15 maanden ben ik weer een beetje de oude. Tips: heel veel rusten, Floradix nemen, gezond eten en vooral alleen maar aan jezelf denken. Succes!
Hoi Illy, Ik ben 4 maanden geleden bevallen van een prachtige zoon. Ook ik heb een keizersnede gehad wat allemaal goed verliep. Helaas kreeg ik nadat ik naar de kraamafdeling ben gebracht ook een bloeding omdat mijn baarmoeder niet wilde krimpen. Alles bijelkaar ben ik ook bijna 5 liter bloed verloren. Ik heb een voledige bloedtransfusie gehad en ben opnieuw geopereerd om het bloedvat te dichten. Ik heb 5 dagen op de IC gelegen en in totaal 3 weken in het ziekenhuis. Omdat er nog bloed in mijn baarmoeder zat is deze door middel van curetage ook nog leeggehaald. daarna ben ik op de een of andere manier besmet geraakt met de E-colli bacterie waardoor ik erg ziek ben geweest en ik het bijna niet meer na had kunnen vertellen. Ook allemaal erg heftig en niet wat ik er van verwacht had. Nu heb ik vandaag alweer mijn eerste werkdag gehad en kan ik zeggen dat ik uiteindelijk redelijk snel weer ben opgeknapt! Ik doe het nog steeds rustig aan maar ben blij dat het achteraf zo snel is gegaan. Ik heb voor mijn vermoeidheid (die er overigens nog steeds wel is) mezelf voorgenomen om telkens als ik moe ben te gaan liggen, al is het maar een kwartiertje. Ik heb ook floradix gebruikt voor het vele bloedverlies, is neit lekker maar helpt er goed. Voor mijn darmen, die ook helemaal van slag waren gebruik in nog steeds elke dag actimel. Verder veel fruit op tijd rusten en vooral veel praten over wat er is gebeurd. Het is niet niks en je moett het een plekje geven. Heb jij ook een embolisatie gehad? heel veel sterkte iig! het komt zeker goed maar geef het tijd! groetjes Lot
Even een vraag naar aanleiding van jullie heftige situaties: hoe denken jullie over eventueel nog een kindje en de kans dat zo'n bevalling weer kan gebeuren? Ikzelf ben best wel bang voor herhaling.
Hoi ik72 Ik moet zeggen dat ik daar ook erg veel mee bezig ben of ik het een 2de keer nog wel aan zal durven. Ons zoontje is pas 4 maanden en er word veel tegen me gezegd dat ik daarn og nietm ee bezig moet zijn maar toch is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb altijd gezegd dat ik graag 2 kindjes zou willen als dit zou kunnen en lukken maar ben nu erg bang dat het een 2de keer weer mis zal gaan. Ik probeer het dus maar van me af te zetten en te genieten van ons mooie mannetje maar het blijft toch onbewust knagen. Hoe zit dat bij jou? Jouw kindje is al wat ouder toch? Erg lastig allemaal. de gyn in het ziekenhuis heeft tegen me gezegd dati k nog prima zwanger kan worden en dat ik dan goed begeleid ga worden, toch kunnen ze me niet de zekerheid geven dat het weer gebeurt dus dat is lastig. Groetjes Lotuske
Hoi Lotuske, bij mij hadden ze precies hetzelfde gezegd toen. Nog niet teveel mee bezig zijn en eerst genieten van je kindje. Maar de tijd gaat hard en de wens voor een tweede is er wel. Ook ben ik zelf niet meer zo heel jong dus de tijd dringt wel een beetje. De gyn had bij mij ook een 2e kindje niet afgeraden, maar de kans op herhaling is er wel. Dus ik moet bij een evt. 2e bevalling verplicht naar het zh en bevallen met alle zorg (medicijnen, bloed, etc.) bij de hand. Moeilijk hoor.
Hoi ik72, Het is idd erg lastig! Heb je al eens met iemand hierover gesproken? Ik krijg therapie van een psycholoog (EMDR) wat me nu echt supergoed helpt. Hierdoor verdwijnt de angst wel een beetje en zou ik er over een jaar misschien heel anders over denken. Nu is dat nog niet zo maar ik merk wel goed dat het me helpt om alles een plekje te geven. En dat ik niet bij elke dikke buik die ik zie meteen denk aan wat zelf heb meegemaakt. Ik hoop echt voor je dat je het toch nog aandurft, of dat je het besluit neemt dat 1 kindje goed is maar dat je er dan ook echt vrede mee hebt. dat is iets waar ik toch ook nog over aan het tobben ben. xx Lot
Er is ons ook psychische hulp aangeboden, maar heb ik niet gedaan. Ik ga nog een gesprek aanvragen bij de gyn om alles nog eens goed uitgelegd te krijgen. Hopelijk kunnen we daaruit dan de juiste conclusie trekken wat te doen. Ook voor jou (/jullie allemaal op dit forum) hoop ik dat je de juiste beslissing kan nemen en alles een plekje weet te geven. Het is toch fijn om te weten dat er meer mensen zijn die zoiets hebben meegemaakt. x
Hallo allemaal, Het is nu precies 3 maanden geleden en ik blijf moe! Vooral in mijn hoofd moet ik zeggen, lichamelijk gaat het al wel beter. Mijn gynaecoloog heeft gezegd dat het na een keizersnee, tweemaal narcose, embolisatie en volledige bloedtransfusie wel een jaar kan duren voordat ik weer helemaal de oude ben. Morgen moet ik naar de bedrijfsarts en ik ben zeer benieuwd wat die mij adviseert. Ik kan nog niet werken, ben nog steeds doodmoe! Ik denk ook vaak na over een tweede zwangerschap/bevalling, maar weet ook nog niet of ik er aan durf te beginnen!
Heel veel suc6! Tis zeker fijn om te weten dat je niet de enige bent die zoiets heftigs heeft meegemaakt. Ben echt beniewd hoe het je verder zal vergaan! Misschien kan je me op de hoogte houden! x
Lotuske, Volgens mij lijken onze bevallingen op elkaar, wat toevallig! Dat jij na 4 maanden al weer aan het werk bent! Ben je fulltime aan het werk? Gisteren ook de film gezien waarbij een man zijn vrouw is verloren tijdens de bevalling, vreselijk! Ik had tranen in mijn ogen en mijn man ook! Wat ben ik blij dat dat ons niet is overkomen!
Hoi Illy, dat lijken ze zeker! Ik ben op dit moment pas 2 ochtenden per week aan het werk en ik moet zeggen dat dat wel erg zwaar is. Heb er nu in totaal 4 ochtenden opzitten en heb aankomende woensdag een gesprek met mijn baas waarin ik toch aan ga geven dat ik het allemaal nog teveel vind. Ik heb die film gisteren niet gezien,misschien maar beter ook, ik ben er namelijk zo vaak mee bezig dat ik het bijna neit meer had na kunnen vertellen dat ik daar erg van in paniek raak. Ik ben daarvoor ook in therapie wat goed helpt. ook ik denk veel na over een tweede omdat we toch altijd graag 2 kindjes zouden willen, maar ik weet neit of ik het ooit nog aan zou durven. Al je het leuk vind om een keer te msn-en of mailen stuur me maar een prive bericht, tis echt fijn om te praten met iemand die dit ook ervaren heeft. xx Lot
Hallo, Helaas heb ik hetzelfde meegemaakt . Op 20 januari braken mijn vliezen 6 weken te vroeg. 2 Dagen later kwam Sytse d.m.v. een spoedkeizersnede te wereld. Ik had algehele narcose. Ik kwam hyperventilerend bij en gaf aan dat ik heel erge buikpijn had. Later werd ik overgeplaatst op het ic. Het schijnt dat ik een paar keer bij ben gekomen maar daar weet ik niks meer van. Even later ging ik steeds meer achteruit. Op een gegeven moment werd ik weer naar de O.k gereden en daar bleek ik 5 liter bloed in mijn buikholte te hebben zitten. Ik kreeg 6 liter bloed. Ik heb het ook bijna niet meer na kunnen vertellen. Doordat mijn zoon 6 weken te vroeg was geboren moest hij in de couveuse. Ik heb 1 dag op het ic gelegen en totaal 8 dagen ziekenhuis. Eenmaal thuis heb ik nog een aantal weken op bed gelegen en 1 keer op een dag naar het ziekenhuis om sytse de fles te geven. Nu ben ik nog steeds erg moe. Onze wens was ook altijd 2 kinderen, maar nu twijfel ik heel erg. De tijd zal het leren!