Hi allen, Ik zit met een probleempje en ik hoop dat jullie me kunnen helpen of advies geven. Ik ben 35 jaar, en ben nog nooit bij een gynaecoloog geweest. Mijn man en ik willen nu graag een kindje en dus gaan we ervoor. Ik ben met de nuvaring in maart gestopt (toen vroeg hij me ten huwelijk) en deze maand (tijdens onze huwelijkreis...) dachten wij dat het zover was; syptomen ten overvloede, behalve de test, die werkte alleen niet mee... Zelfs de masseuse (was op BAli) zei me dat ik zwanger was, want dat kon ze zien aan de zijkant van mijn borsten... Nou ja! AFijn, de test zei iets anders, dus tijdens mijn vakantie heb ik dan ook heel vaak deze site geraadpleegd over 'wanneer te testen'. Zaterdag jl. heb ik voor het laatst getest met Clear Blue: negatief. Ik heb wel 3 dagen na mijn NOD (8 okt)een bloeding gehad van 2 dagen (11 okt). Wat me opviel, is dat het heel helder bloed was zonder enig 'velletje' of iets dergelijks. Na deze twee dagen is er ook niks meer gekomen. Normaliter ben ik altijd stipt op tijd met mijn ongesteldheid en deze duurt altijd 5 dagen. Nu vraag ik me af of ik of wel zwanger ben, of een miskraampje heb gehad of wat is het? Nu mijn vraag over de gynaecoloog: omdat ik dus nogal onzeker ben over wat er aan de hand is (sinds mijn eisprong heb ik een hele dikke 'band' beneden, net boven mijn schaambeen en deze loopt omhoog naar mijn heupen Normaal gaat deze na mijn ongesteldheid weg, maar hij lijkt steeds dikker te worden), ben ik vanochtend naar de huisarts geweest met het verzoek voor een verwijskaart naar de gynaecoloog. Ik heb hem het verhaal uitgelegd en dat ik niet weet waar ik aan toe ben. Nou, die verwijskaart mocht ik op mijn buik schrijven, want hij zou het onderzoek zelf wel even doen. Na inspectie met tang en gewoel met zijn hand kwam hij tot de conclusie dat alles er goed uitzag en goed voelde. Gynaecoloog was dus overbodig en ik kreeg dus geen verwijskaart. Ik vroeg hem wat de twee dagen bloed betekende. Dat zou wel een miskraampje geweest kunnen zijn. ... Daarna vroeg ik wat die dikke band dan was? Hij voelde eraan en zag dat het inderdaad dik en stevig is. Dat kunnen nog hormonen zijn, aldus de HA, maar ik moet wel volgende week nog een zwangerschapstest even doen. Ik vroeg hem naar een bloedtest, zodat ik nu eindelijk zaken kon gaan uitsluiten: niet dus, ook dat ging niet door. Sorry voor het hele verhaal, maar wat kan ik nu het beste doen? Ik vind het echt belachelijk. Ik lees op deze site allemaal over bezoeken aan de gynaecoloog... Hoe komen jullie daar? En stel dat het een miskraam was. Is het dan normaal dat je maar 2 dagen bloed verliest? Mij lijkt dat je baarmoeder dan schoon moet en dus er veel meer naar buiten moet komen; minimaal wat je normaliter hebt bij je ongesteldheid? Of blijft het nog allemaal achter en komt het later naar buiten? BAh, allemaal vragen die door mijn hoofd blijven spoken. Kunnen jullie me helpen? Ik hoop spoedig wat te horen, zodat ik me misschien wat meer gerust kan voelen of stappen kan ondernemen. Thanks! Corrine
Hallo Corinne, Wat een verhaal! Ik kan me heel goed voorstellen dat je onzeker bent. Persoonlijk ben ik van mening dat je huisarts je had moeten doorverwijzen naar een gynaecoloog, al is het maar om je gerust te stellen! De huisarts heeft niet de middelen om naar je baarmoeder en eileiders te kijken op een manier waarop een gynaecoloog dat wel kan. Ook vind ik het vreemd dat deze huisarts geen bloedtest aanbied om op zijn minst een zwangerschap uit te sluiten. 'Wat nu?' is waarschijnlijk je vraag. Je wilt waarschijnlijk toch door een gynaecoloog worden nagekeken desnoods zonder de huisarts om. Ik heb even met je mee gedacht en de volgende dingen bedacht: 1. Je gaat naar een andere huisarts, als dat mogelijk is. 2. Je gaat over een paar dagen terug naar je huisarts en je dikt het enorm aan en je eist een verwijzing! 3.Je belt naar de afdeling gynaecologie in een ziekenhuis bij jou in de buurt, doet je verhaal en vraag dan of er mogelijkheden zijn toch een afspraak te krijgen bij de gynaecoloog zonder verwijzing van de huisarts. En als je die niet zomaar kunt krijgen, of dat zij een manier weten waardoor je toch bij hen terecht kunt. 4. En deze is niet zo prettig en een beetje sneaky maar hij werkt wel (weet ik uit ervaring). Je gaat in de avond/nachturen naar de eerste hulp van een ziekenhuis dus niet naar de huisarts/huisartsenpost. Met (zogenaamde) klachten van enorme buikpijn. Gegarandeerd zul je onderzocht worden, vaak ook door een in dienst zijnde gynaecoloog, totdat ze zeker zijn dat er niks ernstigs met je is! (Dit heb ik ooit gedaan nadat ik niet serieus werd genomen door een huisarts, ik was zwanger van mijn eerste kindje en had enorme pijn in mijn borst en rug, in het ziekenhuis aangekomen bleek dat ik een totaal verbrande slokdarm had en op het randje zat van een slokdarmbreuk, terwijl de huisarts zei dat het spierpijn was, en het vanzelf over zou gaan. Met acute medicatie heb hebben de artsen toen die slokdarm breuk weten te voorkomen.) Ik raad je dit alleen aan als er echt geen andere mogelijkheid is, en je klachten aanhouden of verergeren. Om zekerheid te krijgen moet je soms assertief zijn. Als je je echt zorgen maakt, laat het er dan niet bij zitten! Artsen zijn mensen ze kunnen fouten maken.. Over het algemeen moet je wel vertrouwen hebben vind ik, maar als je lichaam je wat anders blijft vertellen, je klachten erger worden en je je zorgen blijft maken. Zorg dan dat er naar je geluisterd wordt! Succes.
ja ik sluit me helemaal bij Milla aan,ik vind dat je het er echt niet bij moet laten zitten. groetjes en succes!
Inderdaad, je moet het er niet bij laten zitten. Wat een hark van een HA zeg. Zou toch nog een keertje teruggaan, het verhaal aandikken of eventueel indien mogelijk naar een andere huisarts ofzo. Ik ben bang dat je zonder verwijzing echt niet in het ziekenhuis terechtkomt, tenzij je je bij de spoedpolie meldt. Maar dat zou ik inderdaad pas als laatste optie aanhouden wanneer het andere niet lukt. Heel veel sterkte!