Hoi, Ik ben op zoek naar wat advies, ik kom er zelf onmogelijk uit. Ik ben een man van tegen de 40 en ik hink op 2 gedachtes over het krijgen van kinderen. Ik heb 2 jaar geleden een vrouw leren kennen met wie ik werkelijk een geweldige relatie heb, we passen echt perfect. Nu is het probleem dat zij ernstige endometriose heeft en het zeer waarschijnlijk onmogelijk is om op de natuurlijke manier zwanger te worden. Zelfs IVF zou wel eens heel moeilijk kunnen worden. Ik begrijp inmiddels hoe zwaar een IVF-traject kan zijn en al helemaal met ernstige endometriose. Ik wil eigenlijk dat traject helemaal niet in, mijn vriendin weet het nog niet. Er zitten met dit soort endometriose ook serieuze risico's aan vast. Ook weten we dat de endometriose groeit met de maanden dat we geen anticonceptie gebruiken (er zijn ook al operaties geweest). Maar de harde conclusie dat kinderen dan niet in ons leven komen is een heftige. Als man werkt de biologische wekker misschien anders dan bij een vrouw, maar toch voel ik hem wel. Het wordt immers moeilijk om, mocht de relatie wel ooit verbreken of de wens te vurig worden, een vrouw te vinden die nog kinderen met mij wil. Ik denk dat ik toe ben aan kinderen, maar als we op bezoek gaan bij vrienden met kleine kinderen ben ik bijzonder blij dat ik weer naar huis kan. Ook hebben we aan beide kanten geen ouders die iets kunnen betekenen wat ik toch een gemis vind. Ik kom er niet uit. Keuzes als wil ik überhaupt wel? IVF ja of nee? Word ik te oud? Misschien wel een relatiebreuk overwegen? Een relatie als dit verbreken kan eigenlijk niet en bovendien weet ik het niet eens zeker of ik wel echt wil. Hebben jullie misschien tips om beslissingen te nemen? Hartelijk dank.
Wat een lastige situatie waarin je zit! En wat goed dat je actief bezig bent om antwoorden op jouw vragen te vinden. Het enige wat ik je op het hart wil drukken: wees eerlijk over je twijfels naar je vriendin. Want net zoals jij de klok enigszins voelt tikken, zal zij dat ook hebben. En als haar wens echt brandend is, is het niet eerlijk om haar te laten geloven dat IVF een optie is, als jij daar helemaal niet zeker van ben. Zelf heb ik geen ervaring met endometriose, maar wel met de medische malle molen voor het verwekken van een kindje, en ja die weg is loodzwaar. Dus je moet er wel echt achter staan. Inmiddels kan ik gelukkig wel zeggen dat het voor mij de moeite waard is geweest. En zelfs als het niet gelukt was, was ik niet geëindigd met een had-ik-maar gevoel. En dat gevoel hebben dat je blij bent weer thuis te zijn na andermans kleine kinderen, is volkomen normaal. Een eigen kind is echt niet te vergelijken met een kind van een ander. Neemt niet weg dat het sowieso een drukke bedoeling is, maar staat op geen enkele manier in verhouding met de kinderen van een ander. Je eigen kinderen 'groei' je in Heel veel succes en wijsheid toegewenst. Ga het gesprek aan, volgens mij kun je heel goed verwoorden wat je angsten/ zorgen zijn dus moet een gesprek met je vriendin mogelijk zijn. En wellicht is het ook goed om gewoon een consult te doen in het ZH. Laat je informeren over de voors- en tegens. Sterkte!
Probeer zonder oordelen of directe beslissingen het gesprek aan te gaan met je vriendin. Dus niet meteen een : "IVF zie ik absoluut niet zitten" want dan gooi je meteen de deur dicht maar wel een: "Zo'n IVF traject lijkt mij behoorlijk zwaar en ik weet niet of ik dat wel aankan, hoe denk jij erover". Laat het even rusten , heb het er dan nog eens over. Zijn er nog andere opties die je wil overwegen, misschien heeft je vriendin er ook al wel over nagedacht. Bij ons is het een proces van maanden geweest om tot een beslissing te komen met door of niet. Op een gegeven moment voelde we vanzelf dat we een beslissing hadden genomen, juist door alle open gesprekken. Evt kun je ook kijken of je een gesprek kan krijgen met maatschappelijk werk op een fertiliteitsafdeling.
Ik sluit me aan wat hierboven is gezegd en wil aanvullen dat jullie je altijd kunnen laten informeren door het ziekenhuis. Dat kan ook helpend zijn bij de vragen die jullie hebben en om uiteindelijk een beslissing te nemen. Ik heb zelf endometriose en het traject verergerde dit, maar ik werd wel snel zwanger waardoor mijn lichaam vervolgens lange tijd rust had van de endometriose en daarna ook nog een tijd door het geven van borstvoeding. Ivf kan een groot verschil maken bij endometriose en zwanger worden (mijn arts heeft altijd gezegd om het niet te lang natuurlijk te proberen omdat ivf betere kansen biedt en dus ook sneller zicht op pijnvrije maanden). Succes met je beslissing..
Ook ik heb endometriose en adenomyose en sluit mij volledig aan bij bovenstaand. En ook wat @DR87 zegt informeer bij het ziekenhuis, ga in gesprek. Veel ziekenhuizen hebben een maatschappelijk werker verbonden aan de fertilliteit misschien vind je dat prettiger praten. Het horen van IVF traject klinkt heel eng en beangstigend, met name het loslaten van de natuurlijke kans. Ik ervaarde het zo, je besluit samen dat een kindje gewenst is. Stopt met anticonceptie en als je dan een willekeurige maand zwanger word is het toch een beetje een verassing en een bepaalde trots dat het zelf is gelukt. Dit stukje word met een traject weg genomen, alles is fixed. De dag van je terugplaatsing kan zomaar de dag zijn dat je zwanger bent. En dat betekend dat je echt moet kiezen, nu gaan we voor een kindje want het ligt zomaar niet meer in handen van het lot maar van het ziekenhuis. Ik snap volkomen dat dit enorm veel vragen bij je oproept. Maar de hamvragen zijn in mijn optiek, wil je zelf vader worden/zijn, zie je haar als de toekomstige vrouw van je kind/kinderen? Ik denk dat die allesbepalend zijn want een natuurlijke of traject zwangerschap gaat daar geen verandering in brengen. Alleen de weg er naar toe veranderd en is meer ingrijpend en hopenlijk is de uitkomst een kindje. Als je het op zijn beloop laat en niet voor een traject kiest geeft dat net zo min zekerheid of het lukt. (overigens, niet zwanger kunnen raken met endometriose is niet zo zwart wit, @bozoe (hoop niet dat je het erg vind dat ik je tagg) heeft ook endometriose en natuurlijke zwangerschappen gehad)