Wij zijn gisteren voor het eerst naar de fertiliteits arts geweest. We zijn nog niet heel lang bezig (8 rondes sinds mijn MA) maar gezien mijn leeftijd (bijna 40) en de medische voorgeschiedenis van mijn zoontje en de zwangerschap kunnen we nu al het traject in. Een aantal zaken zijn al in gang gezet zoals een bloedtest, echo, spermatest en begin maart hebben we weer een afspraak waar we kunnen aangeven of we eerst voor IUI gaan of gelijk voor IVF. IVF is volgens mij veel ingrijpender dus we neigen nu naar IUI. Vriend wil eigenlijk wachten tot we een jaar bezig zijn en dan zouden we pas in juli/aug gaan starten. Dat wil ik eigenlijk niet omdat we dan minder dan 2 jaar hebben (vanaf mijn 42e wordt het niet meer vergoed namelijk). Ik zou dus het liefst over 1 a 2 maanden starten met IUI maar twijfel nog over IVF. Onze arts gaf trouwens aan dat ze niet weten wat beter werkt voor vrouwen boven de 38e. IUI of IVF. Wat hebben jullie gedaan? En hoe is dat bevallen? Hoe ingrijpend hebben jullie het ervaren en hebben jullie succes gehad? Er is overigens nog geen oorzaak gevonden waarom het niet lukt en ik ben wel al 3x zwanger geweest waarvan 2x van mijn vriend. En daar is 1 prachtig maar helaas niet gezond kindje uit gekomen.
Hallo, wij hebben IUI gedaan omwille van verminderde vruchtbaarheid bij mijn man. IVF doen ze bij ons pas al er minder dan 1 milj zaadjes gevonden zijn. Mijn cyclus was perfect in orde dus op dag 11 en 12 van cyclus een echo gehad voor follikelmeting. Dag 13 spuit pregnyl gekregen voor de eisprong. Dag 14 was de inseminatie: 8,5 milj zwemmertjes werden er bij me ingebracht. Ik ervaarde de inseminatie toch pijnlijk (er moest een tang geplaatst worden op mijn baarmoeder omdat ze niet goed bij kon met de katheter voor de inseminatie) maar uiteindelijk is het na een kwartiertje voorbij! Zelf ook de vraag gesteld van waarom niet direct IVF? Omdat we daarmee +- 30% kans hadden (IUI 20%)? De gynae vond dit veel ingrijpender en als ze me er kon van besparen dan ging ze dit doen! De punctie van de eitjes schijnt echt heel pijnlijk te zijn! Nu, zie mijn banner , de eerste IUI was onmiddellijk een goeie Veel succes!!
IUI is veel minder ingrijpend dan IVF, maar ik geloof wel dat de kansen bij IVF wat groter zijn. Als je toch een jaartje de tijd wil nemen ( omdat je man dat wil) zou ik zeker met IUI beginnen. Mocht dat niet lukken dan kan je altijd door met IVF..
Wij hebben beide gehad en ivf is zeker ingrijpender dan iui. Maar heeft wel de grootste slagingskans. Snap dat je last hebt van de tijdsdruk, had ik ook. Bij mij ontdekten ze pas tijdens de iui-behandelingen dat ik endometriose had. Toen kregen we het advies om te stoppen met iui en, na een kijkoperatie en kunstmatige overgang, verder te gaan met ivf. Mijn eerste punctie was heel pijnlijk. Mede daarom zijn we voor de tweede behandeling overgestapt naar Dusseldorf, waar ze de punctie onder narcose doen. Van die behandeling ben ik zwanger geraakt. Ik zou idd niet eerst een jaar gaan wachten en dan pas met iui beginnen, dan zou ik nu meteen met iui beginnen. Behandelingen worden vergoed tot 43 jaar, dus tot en met 42 jaar.