Zoals de titel al aangeeft wil ik graag een tweede kindje maar ik durf niet. Ik zie allemaal beren op de weg. Wat als mijn dochter het niks vind? wat als ik erg ziek wordt? hoe ga ik het doen met 2??? Hoe te doen qua spullen? Ik vind haar nog zo klein maar wil graag 2 jaar en echt max 3 er tussen. Dan nog even mijn belachelijk eisen (heb niks te willen natuurlijk) Pas na de verjaardag van mijn dochter (mei) niet te ver in de zomer ivm vocht vasthouden had ik namelijk ook erg bij mijn dochter. wil niet in winter ivm grote kans op depressie. Mijn lichaam schreeuwt om een kind (ben aan het ovuleren hihi) maar ik durf gewoon stom weg niet. Mijn vriend snapt er niks van omdat ik de hele tijd roep dat ik zo graag weer wil. Ben ik de enige met deze twijfels???? Help mij relativeren!
Zo te lezen, wil je het graag, maar zijn er een paar blokkades die je tegen houden. Ik zou er gewoon voor gaan, als je alles voor jezelf op een rijtje hebt. Ik kan misschien makkelijk praten, want mijn eierstokken staan de hele tijd op springen! Succes met je beslissing!
misschien toch eens met iemand gaan praten? Je hebt er denk ik niks aan als je zoveel tress hebt tijdens ge zwangerschap? Sterkte
dank jullie wel voor de snelle reacties. Ik wil best met iemand praten maar met wie? waar moet ik dan heen. IK zie ook enorm op tegen de bevalling, vorige was drama. Zoiets moet je kunnen bespreken neem ik aan maar met wie?
misschien ben ik te nuchter hoor maar soms moet je dingen gewoon op je af laten komen en je niet te druk maken, ik heb nu 2 kids nummer 3 is onderweg, voor ieder probleem is een oplossing denk ik dan! je hebt nu alleen maar negatieve dingen opgeschreven, schrijf ook eens de positieve dingen op, volgens mij word die lijst veel langer succes!
ik ook! komen ze(even uit de lossen pols): -weinig leeftijd verschil tussen de kleintjes -iets minder kans op jaloezie omdat ze het als gewoon ziet(hoop ik) -je zit nog in het ritme. Heb nu al het idee het wordt nu makkelijk straks moet je wer opnieuw beginnen ik denk dat dat gevoel alleen maar erder zal worden -wil misschien ooit een derde dus dan niet te veel verschil wil zo graag weer een lekker klein warm lichaampje tegen me aan hebben die wél wil knuffelen hahaha -wil het graag allemaal nog een keer meemaken en dan op een normale manier
Tuurlijk ben je niet de enige met deze twijfels. Ook ik vraag me weleens af of ik wel genoeg liefde heb om van twee te houden......maar als ik dan merk hoeveel liefde ik krijg van mijn zoontje en hoeveel ik teruggeef, SPOEL IK OVER.......dus genoeg lijkt me. Zijn weinig kinderen die ik ken die het niet leuk vinden. Aandacht moet ze wel delen, maar dat moet ze later ook. Hier zit er op 2 wkn na waarschijnlijk straks net geen 2 jaar tussen. Qua eisen.....pffff....kan je begrijpen maar ook weer niet. Dit komt doordat het bij mezelf wel eventjes heeft geduurd, en innestelingsproblemen heb gehad. Tevens heb ik net via een ander topic dat een mede zwangere met 19 wkn haar kindje is verloren......kortom: HET IS EEN WONDER ALS JE VAN EEN GEZOND KINDJE ZWANGER MAG ZIJN!!! Misschien moet je dat voor ogen houden!!!!! Bij mijn beide vriendinnen viel het wel redelijk te plannen, omdat ze beide in de eerste ronde zwanger zijn geraakt en nu weer.....maar er zijn genoeg waarbij dat niet zo is........ Sterkte met twijfelen, maar als je lichaam schreeuwt ben je er zelf ook klaar voor......
ik maak me ook veel te druk! Mischien een beetje taboe hoor maar ik ben bang dat een 2e misschien helemaal geeft/brengt wat ik er van verwacht. Ik ben zo bang voor een gevoel van spijt in de zin van had ik het noun maar gelaten zoals het was. Oh ik zie het mezelf schrijven en denk dan mens waar maak je je druk om. Je zal zielsveel van dit kindje houden en idd voor elk probleem is een oplossing. Ik wordt gewoon heen en weer geslingerd tussen gedachtes
Tja......ik heb het nu met mijn VK besproken, en ik ga weer 7 kleuren schijten maar ik wil heeeel graaaaaag deze ervaring weer meemaken.....ook bij mij ging het niet makkelijk, 15,5 uur, alleen maar een weeenstorm, niks inkomen.....ontsluiting kwam niet op gang........maar toch zou ik het zoooo weer doen. Mennnnn ik teer nu nog samen met mijn man op die ervaring. En dan helemaal om naar het gevoel toe te werken dat je dat kleintje weer op je buik hebt als het goed gaat. Dat gevoel ken ik nu en zal me er door heen helpen.
Helemaal mee eens! ik mag blij zijn als ik uberhaupt nog een keer zwanger mag worden. De eerste ging heel makkelijk (1e ronde)en de 2e x was onverwacht en geeindigd in MK. Hoe ga jij het doen qua kamertje en kinderwagen enzo? Als we ern nu voor gaan zit er 23 maanden tussen dus ook net zoveel als jij.
Heb je dat bij de intake besproken? wat doen ze met die angst? het was bij mij niet leuk 24 uur bezig en kleine meteen weggehaald bij me. Kan nog huilen hoe eenzaam en bang ik mij toen heb gevoelt. 24 uur bezig geweest en dan 10 alleen in een kamer liggen zonder te weten wat er was en of het goed was. Ik heb dat zo gemist.
als ik de stukjes van je zo lees dan zou ik voor een tweede gaan. Ik kom uit een groot gezin en het is voor kinderen juist super om er iemand bij te hebben. de eerste weken vinden kinderen het nooit leuk. alles en iedereen komt voor de baby maar daarna is het leuk. je weet nooit hoe lang het duurt Geniet er van zou ik zeggen
Dank jullie wel voor alle reacties. Ik denk toch dat we tot september wachten. Waarschijnlijk is mn ei al gesprongen maar dat is een gok ben net gestopt dus heb geen idee hoe mn cyclus gaat lopen. Jullie succes allemaal!!!
Hoi Joepie, Ik lees je topic nu pas maar zo herkenbaar! Bij mij komt ook nog het punt er bij dat mijn partner steeds zegt: "Ik vind het met z'n drietjes gezellig genoeg...vind jij het zo niet gezellig?" En dan denk ik: "Ja, tuurlijk! Ik voel me ook enorm gezegend met mijn gezin!" Maar toch... zou het een oerinstinct zijn of zo? Ik verlang er enorm naar om nog weer eens zwanger te mogen zijn. Ik verlang er zelfs naar om er weer voor te gaan! De spanning, uiteindelijk een positieve test in handen (althans, dat hoop ik natuurlijk ... niets is met zekerheid te zeggen).... De bevalling is een onderdeel waar ik nu nog bij stil wil staan. Maar ja, en dan ...2 kindjes. Ik weet wel zeker dat dat allemaal wel los gaat lopen maar ik zit dan meer met doemscenario's als: - Straks wordt het een zwaar gehandicapt kindje (en dan in de zin van er gaat iets mis met de bevalling, zuurstoftekort etc). - Straks krijgen we een 2-ling (ik wil echt maar 2 kinderen + het huis is ook nog maar net geschikt voor 2 kids, niet voor 3) - Straks is het een heel moeilijk kindje; huilbaby, vaak ziek etc, hoe voel ik me dan? Plus 2 kinderen opvoeden is natuurlijk zwaarder dan 1 kindje. Dat realiseer ik me ook maar al te goed. Voor mij dan ook reden om in elk geval te wachten tot volgend jaar (in het geval vriendlief dan ook er voor wil gaan uiteraard). Tussen de 3 en 4 vind ik een mooie leeftijd om kindje nr. 2 op de wereld te zetten (mocht het ons gegund zijn). Er zit dan misschien wat meer leeftijdsverschil tussen maar ik denk (hoop)dat de tropenjaren dan iets minder pittig zijn omdat de 1e dan ook vlot al naar school gaat etc. Wel hebben we besloten dat ik 1 augustus ga stoppen met de pil en over gaan op vrijen met condoom. Het voelt zo niet goed, hormonen slikken om een zwangerschap tegen te gaan terwijl ik eigenlijk graag zwanger zou willen worden. In mijn/ons geval is het volgens mij een kwestie van 'Doen!'... Iedereen heeft twijfels lijkt mij en dat is ook heel gezond. Maar als je gevoel duidelijk naar een ja trekt.... We zullen zien wat de toekomst voor ons in petto heeft he? x
Hoi meiden, ik herken de twijfels en heb ze ook gehad, maar als je een beetje denkt van ik wil graag een tweede wacht dan niet te lang, het kan zo maar even duren. Wij zijn nu net zwanger , maar het heeft wel even 7 rondes geduurd ipv in 1 x raak zoals met onze dochter. Hier straks bijna 4 jaar leeftijdsverschil. Dochter zal als de baby 5 maanden is naar school gaan, prima dus. @Kweenie, inderdaad heel spannend als je dan weer gaat testen enzo...heel leuk allemaal. Bedenkt niet alleen de doom scenario's maar ook hoe het is als de babytijd achter de rug is en de twee samen hand in hand lopen en met elkaar spelen en knuffelen. Dan smelt je toch? Mbt een mogelijk ongezond kindje overwegen wij een aantal onderzoeken, maar goed we zijn dan ook 37 nu. Succes, Charlie
net een heel verhaal getypt is het weer weg! grr Maar goed kweenie ik kan me jouw doomsenario's heel goed voorstellen! De keuze voor een 1e is zoveel makkelijker! Charly: allereerst gefeliciteerd! Hoe voel je je? JE hebt helemaal gelijk hoor. dat je er voor gaat wil niet zeggen dat je meteen zwanger bent. Als het deze maand niet raak is (mini kans) dan slaan we volgende maand over. Anders zijn ze straks in dezelfde maand jarig. Lijkt me niet leuk voor mijn dochter dan kijkt iedereen op haar verjaardag alleen naar de baby.
Wat goed Joepie...je durft er dus toch voor te gaan?! Zet m op zou ik zeggen en ik hoop je ergens volgend jaar te volgen! @ Charlie: Oh ja, inderdaad...2 spelende meiden of een meisje en een jongen! Ik word ook steeds zekerder van mijn zaak. Ook omdat het inderdaad niet gezegd is dat het allemaal snel en goed gaat. Dan liever iets minder leeftijdsverschil er tussen dan jaren...of helemaal geen 2e. Wie weet...